[Fic Yuri!!! On ice] (Victor x Yuri) On Ice
*ฟิคนี้เป็นฟิคที่เกิดจากจิตนาการของผู้เขียน
อาจมีการดัดแปลงเนื้อหา ความนึกคิดของตัวละครตามแต่เนื้อเรื่องในฟิค*
บุคลิกของคนเราอาจจะมีอยู่อย่างหลากหลาย
บางครั้งก็เปลี่ยนไปตามสถานการณ์ราวกับ...
'สวมหน้ากาก'
แต่บางครั้ง...นั่นอาจจะเป็นการสื่ออารมณ์ตามสถานการณ์ก็ได้
.
.
.
.
คัตสึกิ ยูริ
นักสเก็ตลีลาชาวญี่ปุ่นที่ไม่มีอะไรโดดเด่น
ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่าง
ลีลาการสเก็ตของเขาล้วนแต่ธรรมดาในความรู้สึกของใครหลายๆคน แต่ช่วงหลังๆมานี้
เขากลับสเก็ตได้ดีมากขึ้น นั่นอาจเป็นเพราะได้โค้ชอย่างวิคเตอร์ นิกิฟอรอฟ
เขาผู้นั่น ตำนานที่มีชีวิตในวงการไอซ์สเก็ต
หลายคนล้วนแต่สงสัยว่าทำไมตำนานอย่างวิคเตอร์ผู้อยู่จุดสูงสุดของโลก
ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่นสวยงาม รูปร่างสูงเพรียวงดงามต้องตาชาวโลก ฝีมือการสเก็ตที่ไม่อาจมีใครลอกเลียนแบบได้
เขา
ผู้ซึ่งถูกยกเป็นเหมือนดั่งเทพเจ้าในวงการไอซ์สเก็ต
แต่กลับละทิ้งลานน้ำแข็งเพื่อที่จะมาเป็นโค้ชให้กับนักสเก็ตลีลาชาวญี่ปุ่นที่ล้มเหลวและผิดพลาดในการแข่งกรังปรีซ์ครั้งที่แล้ว
ผู้ที่อยู่จุดต่ำสุดในวงการ แต่กลับได้รับความสนใจจากเทพเจ้าอย่างงงงัน
แม้แต่เจ้าตัวเอง...ก็ไม่อาจล่วงรู้ความคิดของชายผู้นั่นเช่นกัน
ดวงตาคมสีฟ้าใสมองร่างของลูกศิษย์
นักกีฬาในการดูแลของเขาด้วยแววตาที่ยากจะอ่านออก
ไม่มีใครรู้เสียแล้ว...ว่าได้มองข้ามเทพธิดาแสนเย้ายวนคนนี้ไปอย่างน่าเสียดาย
อาจเป็นเพราะเทพธิดาคนนี้มักจะเสียความมั่นใจในตัวเอง
ประหม่าผู้คนและแรงกดดัน ทำให้ความงามนั่นถูกบดบังไปจนมองเห็นแต่ข้อผิดพลาดของเขา
คัตสึกิ ยูริ
ริมฝีปากหยักสวยยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย
สายตาจับจ้องไปยังคนที่สเก็ตอยู่บนลานน้ำแข็ง ต่อหน้ากรรมการ
บุคลิกที่เปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคนของยูริ
ทำให้ทั่วทั้งสนามตอนนี้ถูกตราตรึงไว้ที่ร่างซึ่งกำลังร่ายรำด้วยเพลงด้วยรัก อีรอส
ไม่มีใครปฏิเสธได้เลยว่า ชายผู้นี้
คือสาวงามผู้เย้ายวนเหล่าชายหนุ่มให้มาติดกับได้ไม่ยาก
แต่ว่า...เสียใจสำหรับหลายๆคนด้วยนะ...
วิคเตอร์ นิกิฟอรอฟมองสายตาของคนที่กำลังสเก็ตอยู่บนลานน้ำแข็ง
ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอมแดงส่งสายตาเย้ายวนมาให้เขา ให้เขาเพียงคนเดียวเท่านั้น
เขาไม่แน่ใจเลยว่าจะอดใจกับความเย้ายวนนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน
สายตาของวิคเตอร์จับจ้องเพียงแค่ยูริ ยูริเองก็มีแค่วิคเตอร์ในสายตา
แววตาของยูริเปรียบเหมือนราชินีผู้ทรงเสน่ห์ก็ไม่ปาน
แต่ว่า สายตาแบบนั่น
คงจะเห็นได้แค่เฉพาะบนลานน้ำแข็งเท่านั้น
วิคเตอร์รู้สึกเสียดายเหลือเกิน...
ร่างโปรงไถลตัวไปตามลานน้ำแข็ง
ปล่อยร่างกายไปตามอารมณ์ของบทเพลงที่แสนยั่วยวนนี้
สร้างความประทับใจที่ตราตรึงผู้ชมได้อย่างไร้ที่ติ ทุกท่วงท่าสามารถตรึงสายตาของผู้ชมไว้ที่เขาเพียงคนเดียว
แต่หากใครสังเกตสายตาของเขา
ราชินีผู้ทรงเสน่ห์ผู้นี้ สักนิด
จะพบว่าเขาไม่เคยละสายตาไปจากคนเพียงคนเดียวได้เลย
ภาพของวิคเตอร์
นิกิฟอรอฟสะท้อนอยู่บนแววตาของยูริเสมอ
‘ห้ามละสายตาไปจากผมเด็ดขาด’
นั่นคือสิ่งที่เขากำชับบอกโค้ชแสนงดงามของเขา
หากแต่ในความเป็นจริง ยูริเองต่างหากที่ไม่สามารถละสายตาไปจากวิคเตอร์ได้
ยิ่งเสียงกระซิบหรือบอกกล่าวก่อนหน้าที่หลุดออกมาจากปกของคนต่อหลายคน
เขาเป็นผู้แย่งเทพเจ้าคนนี้มาครอบครองแต่ผู้เดียว
บอกให้ยูริปล่อยเทพเจ้าองค์นี้ให้กลับสู่ลานน้ำแข็งอันหนาวเย็นเสียที
ถ้อยคำเหล่านั้น เปรียบเหมือนการกดสวิชต์การสเก็ตของเขาในครั้งนี้!
ประกาศในโลกรู้ ใครกันที่เหมาะสมกับวิคเตอร์ เขาคือคนเดียวที่ทำให้วิคเตอร์พอใจ
หลงใหลได้ เขาคือคนที่รู้ว่าความรักของวิคเตอร์เป็นยังไง!
นี่ล่ะมั้ง...ที่ไปกดสวิชต์อะไรบางอย่างในตัวยูริเข้า
การแสดงเพลงอีรอสครั้งนี้เลยเต็มไปด้วยความยั่วยวนและท้าทายมากกว่าปกติจนตัวเขาเองยังแปลกใจเลยด้วยซ้ำ
แต่ถ้าเขาไม่แสดงออกไปแบบนี้ คนมากมายต้องแย่งชิงวิคเตอร์ไปจากเขาแน่!!
แต่เจ้าตัวคงไม่รู้เลยล่ะมั้ง...
ไม่รู้ถึงสายตาจากดวงตาคมสีฟ้าใสที่จ้องเขาจนแทบจะแผดเผาร่างยามที่สบตาด้วยนั่นน่ะ
การแสดงจบไปแล้ว คะแนนของยูริขึ้นนำหน้าเป็นอันดับหนึ่งในการสเก็ตรอบนี้
ใบหน้าขาวที่ยังไม่ได้สวมแว่นสายตาสลัดลุคหญิงสาวจอมยั่วยวนออกไปหมดกลับเป็นหมูน้อยจอมขี้อายอย่างไม่น่าเชื่อสายตา
“ว้าว สุดยอดไปเลยยูริ!!”
เสียงทุ้มดังขึ้นอย่างดีใจก่อนที่เจ้าตัวจะโถมตัวเข้ากอดยูริที่โน้มตัวไปด้านหน้าเพื่อจ้องคะแนนที่ไม่อยากจะเชื่อหู
แต่ก็มองเห็นไม่ชัด
“วะ...วิคเตอร์!!”
คนถูกกอดร้องเสียงหลงด้วยความเขินอายที่ถูกกอดต่อหน้าสื่อมวลชน
มือเรียวพยายามแกะแขนของวิคเตอร์ออกไปจากตัวของเขาอย่างร้อนรน
ใบหน้าขาวแดงระเรื่อขึ้นนิดๆเนื่องจากถูกแตะเนื้อต้องตัวมากเกินไป
ถึงจะเริ่มชินที่อยู่ๆก็ถูกดึงเข้าไปกอดแล้ว
แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เขินสักหน่อย!
“เห็นมั้ยๆ บอกแล้วว่ายูริทำได้!”
แต่คนเอาแต่ใจตัวเองมีหรือจะยอมปล่อย กลับกอดแน่นขึ้นอีกจนยูริเลิกดิ้นและแกะแขนของเขาไปเอง
“แต่ว่า...คนดู...จะชอบกันมั้ยนะ”
เสียงเอ่ยแผ่วๆของยูริดังขึ้นให้วิคเตอร์ได้ยิน
ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมองคนที่แสดงสีหน้าไม่สบายใจในอ้อมกอด มีอย่างที่ไหน
ถอดลุคราชินีที่แสนจะมั่นใจในตัวเองออกไปหมดเหลือแค่ยูริผู้ไม่มั่นใจในตัวเองแบบนี้กัน
วิคเตอร์ยกยิ้มเล็กน้อย
ก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูอีกคนด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบาแต่ก็หนักแน่น
“ถ้าทำให้ฉันชอบได้...คนอื่นก็ชอบเหมือนกัน”
ยูริชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าเบาๆชิงรับรู้แต่ใบหน้ากลับแดงก่ำไปหมดแล้ว
อา...ไม่อยากให้ใครเห็นสีหน้าแบบนี้ของยูริเลยนะ
แขนแกร่งของคนสูงวัยกว่ากระชับกอดจนใบหน้าของยูริจมอยู่กับอกของเขา
แล้วยิ้มไปให้ผู้ที่เฝ้ามองอยู่ห่างๆรอบๆตัว
เล่นเอาคนอื่นๆถึงกับชะงักไปแล้วรีบหันไปทางอื่นอย่างว่องไว
เพราะสายตาและรอยยิ้มของวิคเตอร์นั่นมันสื่อไปในแนวที่ว่า...
‘เลิกจ้องหมูน้อยของฉันสักที!’
ไม่ว่าเปล่า มือแกร่งก็ดึงยูริให้ลุกขึ้น
ซึ่งคนที่ตัวเตี้ยกว่าจะทำตามแต่โดยดี
“ไปเปลี่ยนชุดแล้วไปฉลองกันเถอะยูริ!!”
“คะ..ครับ”
“ยูรี๊ กอดหน่อยๆ” เสียงอ๋อแอ๋ทุ้มๆของคนที่พยายามลากมือลูบไล้ลำตัวของคนที่กำลังพยุงอยู่ดังขึ้นอย่างไม่อาย
แต่คนที่ยังพอมีสติอยู่นี่สิอายจะแย่อยู่แล้ว!!
“วะ...วิคเตอร์ อยู่เฉยๆสิครับ”มือเรียวพยายามล้วงกระเป๋ากางเกงของคนที่กำลังเมาได้ที่อย่างทุลักทุเลเพราะเจ้าตัวไม่ยอมที่จะอยู่นิ่งๆเอาซะเลย
กว่าจะหยิบกุญแจห้องของวิคเตอร์ได้ก็เล่นเอาเหงื่อตกกันไปตามระเบียบ
“งืม...ยูริ ร้อนจังเลย...” ไม่ว่าเปล่า มือเรียวใหญ่ยังพยายามที่จะกระชากเสื้อเสื้อที่ตัวเองสวมอยู่อีกต่างหาก
คนที่อ่อนวัยกว่าถึงกับต้องรีบไขกุญแจห้องอย่างเร็วๆเพราะกลัวว่าโค้ชคนงามของเขาจะเปลื้องผ้าตัวเองออกจนหมด
ในที่สุดความพยายามของยูริก็สำเร็จผล
เขาเปิดประตูและดันร่างของเขาที่มีวิคเตอร์เกาะเป็นปลาหมึกเข้าไปในห้องอย่างทุลักทุเลนิดๆ
ก่อนจะปิดล็อคประตูห้อง
ไม่ทันได้ตั้งตัว
เสื้อเชิ้ตสีขาวก็ถูกเหวี่ยงไปบนพื้นเรียบร้อย
“วิคเตอร์! อย่าถอดเสื้อสิครับ!”
ยูริร้องเสียงดัง ใบหน้าขาวแดงระเรื่อ
ดวงตากลมโตหลังแว่นสายตากรอบสีน้ำเงินมองผิวขาวซีดของโค้ชเล็กน้อยก่อนจะเสมองไปทางอื่นอย่างประหม่า
รูปร่างที่แสนจะเพอร์เฟ็คของวิคเตอร์ เขาเห็นมาหลายครั้งแล้ว
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะชิน ยิ่งเป็นคนที่ชอบแล้วด้วย มันยิ่งไม่ชินเข้าไปใหญ่
“ก็ร้อนนี่นายูริ”
เสียงของคนเมาดังขึ้นอีกพร้อมกับร่างสูงกว่าที่โถมกอดนักกีฬาในความดูแล “ยูริเองก็ถอดด้วยซี้”
ไม่ว่าเปล่า มือใหญ่ยังพยายามดึงเสื้อของยูริให้ถอดออกอีกต่างหาก
“ดะ...เดี๋ยวสิครับ!”
มือเรียวพยายามดึงเสื้อตัวเองให้มั่น แต่ก็ไม่อาจจะต้านแรงของคนเมาได้
เสื้อยืดของเขาเลยถูกถอดออกไปตามระเบียบ...
“ต้องถอดให้หมดเลยน้า”
เหตุการณ์ชุลมุนถอดเสื้อผ้าของวิคเตอร์ยังคงดำเนินต่อไป
ยูริเองก็พยายามปัดป้องกันอย่างสุดความสามารถ
แต่ก็ไม่สามารถรอดจากมือของคนเอาแต่ใจไปได้เลย ทุกครั้งที่เขาปัดอีกทาง
มือซนๆนั่นก็พลิกแผลงไปมาอย่างว่องไว จนตอนนี้ตัวของเขาโป๊เปลือยหมดแล้ว!!
เมื่อคนตัวโตทำสำเร็จก่อนร้องด้วยความดีใจพลางผลักคนตัวเล็กกว่าที่ยังงงงันกับสถานการณ์อยู่ลงไปนั่งบนเตียง
“ดะ...เดี๋ยว...”
ยังไม่ทันที่คนที่อ่อนวัยกว่าจะพูดอะไรจบ
ร่างสูงของโค้ชผู้สมบูรณ์แบบก็คุกเข่าลงข้างหนึ่งราวกับอัศวิน
มือใหญ่ลูบไล้เรียวขาของยูริเบาๆก่อนจะยกขึ้นอย่างทะนุถนอม
“ราชินีของฉัน...”
ริมฝีปากบางก้มลงประทับจูบลงบนหลังเท้าของยูริอย่างแผ่วเบา
ร่างโปร่งนิ่งช็อคไปอย่างตามไม่ทันกับอารมณ์ที่อยู่ๆก็เปลี่ยนไปของวิคเตอร์
พลัน ดวงตาคมสีฟ้าใสก็เงยขึ้นสบกับดวงตากลมโตสีน้ำตาลอมแดง แววตาที่มั่นคงและจริงจังนั่น ทำให้ใบหน้าของยูริร้อนผ่าวขึ้นอย่างเสียไม่ได้
“ยูริ...ราชินีของฉัน...หมูน้อยของฉัน”
ราวกับได้ยินคำปฏิญาณตนของอัศวิน หนักแน่น
ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากของวิคเตอร์ นิกิฟอรอฟ
ผู้เปรียบเหมือนพระเจ้าของโลกใบนี้
ราวกับได้ตกเป็นทาสของยูริไปเรียบร้อยแล้ว...
มือเรียวยกขึ้นเอื้อมไปแตะที่ปลายคางของใบหน้างดงามหล่อเหลาอย่างเบามือ
“วิคเตอร์...ขึ้นมานอนได้แล้วครับ” ราวกับต้องมนต์
ร่างสูงยันตัวขึ้นมานอนบนเตียงพลางดึงยูริลงมานอนกอดอย่างที่ชอบทำเป็นประจำ
ใบหน้าขาวแดงระเรื่อซบลงกับอกของคนอายุมากกว่า
ก่อนจะใช้นิ้วจิ้มขวัญบนศีรษะของวิคเตอร์เล่นไปเบาๆ
“ผมไม่ใช่ราชินีหรอกนะครับ...ผมเป็นคนที่รักวิคเตอร์ต่างหาก...”
เขาเอ่ยเบาๆก่อนจะหลับตาลง
เรื่องในคืนนี้ ให้เขาจดจำได้ก็เพียงพอแล้ว...
ริมฝีปากบางกดประทับลงบนริมฝีปากหยักสวยของคนที่หลับไปแล้วอย่างแผ่วเบาแต่นิ่งนานเท่าที่ใจต้องการ
ก่อนจะผละออกไปอย่างอ่อยอิ่ง
ขอให้คิดซะว่า...นี้คือความฝันแล้วกันนะครับวิคเตอร์
ไม่ว่าจะเป็นราชินีผู้เย้ายวนบนลานน้ำแข็ง
ชายผู้ประหม่า ขี้อาย และไม่มั่นใจในตัวเอง
แต่...ทั้งหมดนี้
ก็เป็นของวิคเตอร์คนเดียวอยู่แล้วล่ะครับ...
.
.
.
.
END
-Talk with Writer-
ในที่สุดดดดดด ก็ทนไม่ได้ต้องมาแต่งฟิคYuri on ice!!! สวัสดีทุกคนด้วยนะคะ วันนี้เราอยู่กับฟิคYuri on iceค่ะ ได้เวลาปลดปล่อยพลังมืด 55555//โดนตบ หลังจากที่ดูตอน8ไป...เราก็เริ่มรู้สึกได้ถึงพลังงานความเป็นทาสของวิคค่ะ//ฮา ฉากจูบรองเท้าสเก็ตแบบ... กรี๊ดแตกค่ะ!! ไหนจะความเป็นราชินีของยูริที่ถ่ายทอดผ่านบทเพลงอีรอสอีก นางเพิ่มลูกเล่นขึ้นทุกวันนนน แม่ยกตายเกลื่อนค่ะ! รักโมเม้นเดี๋ยวควีนเดี๋ยวขี้อายของยูริมากค่ะ เราก็ตกเป็นทาสของยูรแล้วเช่นกัน 55555
วันนี้ก็ลาไปก่อนนะคะ อาจจะมาแต่งฟิคYuri on iceอีกค่ะ อาจจะนะคะ บะบายค่าาา
เป็นคู่ที่ตอนแรกคิดว่าไม่สามารถจินตนาการต่อได้แล้วเพราะ official จัดเต็มมาขนาดนี้
แต่สุดท้ายมันก็ยังมีอะไรให้จินตนาการไม่สิ้นสุดอยู่ดี 555
ขอให้คู่นี้ forever ไปเลยยย ฮาาา