รักแสบๆของ ยัยซื่อบื้อ&นายเพลย์บอย

ตอนที่หนึ่ง ยัยซื่อบื้อ!!
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!

ห่าวววว~ ทำไมมันง่วงอย่างนี้นะ ฉันว่าฉันนอนไวแล้วนนิ! นอนตั้งแต่ตี 1 จนกระทั่งตอนนี้จะ 8 โมงแล้ว..
ห๊ะ!!! จะ 8 โมงแล้ว อั๊ยหยาาา~ OoO ตอนนี้ฉันสายมากแล้ววว ฉันต้องรีบ รีบ และรีบ!!

โคตรของโคตรสายแล้วค่ะ! ตอนนี้ฉันกำลังวิ่งค่ะ กำลังวิ่งจริงๆนะ! เพราะเนื่องจากว่า ตอนนี้ที่โรงเรียนเรียนคาบแรกไปเเล้วค่ะ ซึ่งคาบแรกของแต่ละวันมีแต่วิชาสำคัญๆซะด้วยสิ แล้วฉันก็สายทุกวันด้วยสิ! ในระหว่างที่ฉันกำลังวิ่งไปขึ้นป้ายรถเมล์เนื่ย ฉันจะเเนะนำตนเองแล้วล่ะนะ^o^ ดิฉัน นางสาว ชุติมา มีนามว่า "ฝันหวาน" ค่ะ! อายุ 16 ปี สถานะ โสดดด!!~ มีนิสัย.. (ไม่บอกดีกว่า เพราะว่ามันเป็นอะไรที่น่าอายมากๆ- -'') เข้าเรื่องปัจจุบันเลยนะค่ะ ตอนนี้ดิฉันก็วิ่งมาถึงป้ายรถเมล์เเล้ว และรถเมล์ที่ฉันเฝ้ารอมานานเเสนนาน! (ได้ข่าวว่าพึ่งจะมาถึงนะ!) ก็ได้เเล่นไปเเล้ว ซึ่งฉันรู้ได้เลยว่าฉันตกรถเมล์อีกเเล้วค่ะ!
" รอด้วยค่าาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!! " และนี่คือคำที่ฉันตะโกนออกไป T_T!!

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!~

แฮ่กๆๆๆ แฮ่!~ เหนื่อยใจจริ๊งงง ฉันมาไม่ทันคาบแรกอีกเเล้วค่ะท่านผู้อ่านน และที่แน่ๆเลยนะ ฉันต้องโดนยืนกลางสนามหญ้า ไม่ก็วิ่งรอบสนาม เฮ้อออ!

'' นี่! ชุติมา เธอมาสายอีกเเล้วนะ! ''

อั๊ยหยาา!~ เสียงนี่มันคุ้นๆหูนะ ว่าแต่มันจะใช่อย่างที่ฉันคิดมั้ยเนื่ยย? อย่าให้มันเป็นแบบที่คิดทีเถอะ!

'' ค่าาาา~ คุณครูศรีสุดา T_T "
" เธอมาสายอีกแล้วนะ! คราวนี้จะอ้างว่าอะไรอีกล่ะ? จะอ้างว่า รถติด หรือ นาฬิกาไม่ปลุก ดีจ้ะ ชุติมาคนเก่ง "

แล้วฉันจะต้องมาเถียงกับครูใช่มั้ยเนื่ยยย ใอ่คนเขียนก็ชั่งคิดหาเรื่องใส่หัวฉันอีกแล้ว! (ก็เธอมันน่าหมั่นไส้!) แต่ที่แน่ๆฉันต้องหาข้ออ้างแล้วล่ะ ตอนนี้!!

" โถ่~ คุณครูค่ะ ก็รถมันติดจริงๆนี่ค่ะ คุณครูเห็นใจหนูหน่อยเถอะค่ะT-T "
" แต่นี่มันกี่ครั้งแล้ว มันไม่ใช่แค่นานๆทีนะ แต่นี่เธอเล่นมาสาย และอ้างแบบเดิมๆทุกวันเลย!"
" แต่.. "
" ไม่มีแต่!! วันนี้ฉันจะให้เธอวิ่งรอบสนามฟุตบอล 3 รอบ! "
" ค่ะคุณครูศรีสุดา(ตัวเเสบ) T_T "

สุดท้ายฉันก็ต้องไปวิ่งค่ะ! เถียงกับคุณครูศรีสุดาทีไร ไม่เคยชนะทุกที!


เหนื่อย เหนื่อย เหนื่อยที่สุด!! ตอนนี้ฉันวิ่งรอบสนามเสร็จไปแล้วหนึ่งอย่าง เหลือแค่ฉันจะต้องไปเอาสมุดในห้องเรียนที่อยู่ตึก 12 ชั้น 6 !! และต้องเดินไปเรียนที่ห้องทดลอง ตึก 6 ขั้น 8 !! และหลังจากเรียนเสร็จก็ต้องมาห้องเรียนอีก! เฮ้อออ!!~

ตุบ!!!

อู๊ยย!!~ ใครมาเดินชนฉันฟร่ะ! คนยิ่งรีบๆอยู่ อย่างนี้ต้องจัดสัดชุดเเล้ว!!!!!
" นี่นาย!! เดินยังไงไม่มองตาม้าตาเรือห๊ะ! ฉันกำลังรีบๆๆๆๆๆๆอยู่นะ! "
" ใครกันแน่ที่เดินมาไม่ดูตาม้าตาเรือ.. "

เสียงนี่มันเย็นชาจัง หรือจะเป็นคนดังของโรงเรียนเซย์กะของเรา! ซึ่งฉันได้ยินมาว่าเค้าเป็นคนดังระดับ 2 ของโรงเรียนเราเลยล่ะ หาตัวได้ยากมากก แทบจะไม่มีใครเคยเห็นเค้าเลย ถ้าไม่ใช่เพื่อนชั้นเดียวกัน เพื่อนสนิท เพื่อนบ้าน !! และเขาคนนั้นชื่่อว่า "อีวาน" เขาว่ากันว่า อีวาน เป็นคนที่มีน้ำใจ มีมรายาท เป็นคนยอมคน ถึงแม้จะเย็นชาและปากร้าย แต่เค้าก็เป็นคนที่มีเหตุผล!! ไหนขอดูหน้าหน่อยสิ! ว่าหน้าตาจะเป็นไง!!

" เฮือก!!!! "


นี่มันใครกัน! ทำไมหล่อจัง!~ <3

" ตกใจอะไรของเธอ รีบๆขอโทดมาซะสิ เเล้วฉันจะอภัยให้.."

กำ! หมดกันนี่จะใช่อย่างที่เขาพูดๆกันมารึเปล่า ที่ว่ามีน้ำใจ มีมรายาท เป็นคนยอมคน และมีเหตุผลน่ะ! มันเป็นเรื่องโกหกชัดๆ!

" นี่! ใครกันแน่ที่เดินมาชนฉันน่ะ "
" ก็เธอนั้นแหละ "
" เอาเถอะนะ เห็นใจฉันหน่อย ฉันไม่มีเวลามานั่งเถียงกับนาย เอาล่ะ! ขอโทดฉันมาซะดีๆ! "
" เธอนั้นแหละ ที่ต้องเป็นฝ่ายขอโทด ยัยซื่อบื้อ "

อีตานี่มันน่าจับตบสักยกจริงๆ= = เอ๊ะ!! ตะกี้นี้ตานี่ว่าฉันเป็นยัยซื่อบื้อหรอ!

"นี่นายว่าใครเป็นยัยซื่อบื้อ! "
" ก็เธอนั้นแหละ ขอโทดฉันเร็วๆสิ ฉันเองก็รีบนะ "
" ก็ได้ งั้นฉันขอโทด!! เเต่ฉันยังไม่จบ แต่ที่เเน่ๆตอนนี้ฉันขอตัว! ไปแล้ว อีตาบ้าา!!!! "
" ยัยซื่อบื้อ ยัย&^$%#@&(#&@(&#^$# "

ว่าฉันไปเถอะ!!! ฉันไม่สนใจ ฉันจะไปเรียน!!

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ