ตะพดร่ายรำกับโทวเคนรันบุ มิตรภาพต่างเชื้อชาติเผ่าพันธุ์(?)

สวัสดีชาวรีดเดอร์ที่รักทุคนนนน!!!!

หลังจากที่ข้าน้อยหายหัวไป(โคตร)นานมากเลยนะฮะ

เนื่องจากติดเรียน สอบปลายภาค เข้าค่าย ติวสอบIJSO ฯลฯ

เยอะไปหมดเรยยย

 #เด็กม.๒ก็งี้แหละ (แถมยังเข้าเว็บไม่ได้เลยสมัครใหม่)

แล้วพอดี๊พอดี ไปป่วยดาบกับตะพดเข้าให้ ก็เลยทำการฟิจาริ่งซะเลย

ความจริงมีคนคิดแล้ว แต่เราขอเป็นแบบฮาทั้งตอนเลยละกัน

มีอยู่หลายประการเลยที่อยากบอกรายละเอียดของฟิค

๑.ฉากดราม่าจะไม่ค่อยมี แต่ฉากบู๊จะจัดเต็มนิดๆ(อาจจะปนฮาด้วยก็เป็งล่าย)

เพราะไรท์เตอร์ไม่สรรทัดเรื่องดราม่า แต่เรื่องบู๊ ใส่เต็มที่

๒.เนื่องจากตะพดมีน้อย ดาบมีเยอะ ไรท์เตอร์ก็ให้แต่ละคนได้บทที่เท่าเทียมกัน(นั่นคือการให้แต่ละตัวไม่มีบทน้อยบทมากแต่อยู่ในระดับครึ่งๆ 50:50 #สมานฉันท์ปะ)

๓.ในฟิคนี้จะมีตะพดและดาบที่คิดเอง(ของย้ำคิดเอง)มาเพิ่มความฮานะจ้ะ

๔.เรื่องภาษา อันนี้ข้าน้อยสมควรศึกษาระดับโหดเลยนะแจ๊ะ เพราะภาษาของผมมันช่างต่ำต้อยเรี่ยดิน(อันนี้แค่เวอร์ไปหน่อย จริงๆแล้วพอได้บ้าง)

๕.เรื่องนิสัยตัวละคร อาจจะต้องศึกษานิดนึง

๖.ในตัวละครดาบ ก็จะมีตัวละครใหม่อย่างนิฮงโก(ออกมาหลายเดือนแล้วมั้ง)และโมโนโยชิ(ผู้นี้หลายอาทิตย์ก่อนผมสอบปลายภาคคนับ)เข้ามาสร้างความสุข(?)ให้นะจ้ะ

๗.ท่านเจ้าและซานิวะเป็นแค่สาววายที่จะจับหนุ่มตะพดกับดาบมาจิ้------เอ๊ย มาช่วยเหลือกัน

และข้อสุดท้าย

๘.ทุกอย่างที่ผมแต่งนั้นนะ.........................สมมุติทั้งหมดนะจ้ะ//รองเท้าหลายคู่มาโดนหน้าเท็มๆ

หวังว่าทุกท่างคงจะสนุกกะฟิคใหม่นะน่อออออ

Let’s go to next page