"ขอเล่นด้วยคน"

ข้อมูลเบื้องต้น

           ดิฉันเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่ใกล้ไม่ไกล อยู่จังหวัดสิงห์บุรี รอบๆบ้านรายล้อมไปด้วยวัด แต่ก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร อาจเป็นเพราะความเคยชิน ที่เห็นตั้งแต่เด็กๆก็เป็นได้

เรื่องเกิดขึ้นที่บริเวรท่าน้ำหลังที่อยู่หลังวัด  ช่วงสองวันก่อนที่จะเปิดเทอม พี่สาวของดิฉันที่ทำงานอยู่กรุงเทพ กลับมาเยี่ยม มาจัดการซื้ออุปกรณ์การเรียนให้ฉันและบรรดาลูกพี่ลูกน้องทั้งหมด 4-5 คน เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อย พี่สาวฉันก็พาพวกเราทั้งหมด ไปเล่นน้ำที่ท่าน้ำหลังวัดแม่น้ำนั้น ซึ่งก็อยู่ตรงข้ามกับบ้านนี่แหล่ะ

 เด็กๆพอเห็นน้ำก็กระโจนลงเล่นอย่างเมามัน สนุกสนาน แต่ตัวดิฉันเองว่ายน้ำไม่เป็น ก็ได้แต่เล่นบริเวรใกล้ๆ ฝั่ง โดยมีพี่สาวกับแฟนของพี่นั่งดูอยู่ ....

ในระหว่างที่ดิฉันกำลังดำพุดดำว่ายอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเหมือนวัตถุอะไรบางอย่าง ตกลงไปในน้ำเสียงดัง  ...

" ตู๊มม! "

 พอหันไปมองก็เห็นเป็นพี่สาวของฉันเอง!! พี่สาวกระโดดลงไปในน้ำอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย  ตอนนั้น..ฉันงงมาก เพราะพี่สาวของฉัน...  

  "ว่ายน้ำไม่เป็น!!!"

ทุกคนหยุดเล่นน้ำกันหมด แฟนพี่สาวยิ่งงงหนักเลย ได้แต่ยืนตาค้างมองไปที่พี่สาวในทิศทางเดียวกัน         

 -ชั่วอึดใจ-

พี่สาวโผล่ขึ้นจากน้ำพร้อม”เจ้าไก่”ลูกพี่ลูกน้องของดิฉันเอง

พร้อมพูดว่า    "ป่ะ กลับบ้านกัน" .... ทุกคนได้แต่มองหน้ากัน แล้วรีบเดินขึ้นจากน้ำ เดินกลับบ้านด้วยความสงสัย  หลังจากวันนั้น ไม่มีใครปริปากพูดอะไร หรือถามเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกเลย

                                    .........................................

     แล้วเรื่องราววันนั้นก็ผ่านมาเรื่อยๆ พี่สาวก็รับดิฉันขึ้นมาอยู่กรุงเทพเพื่อเรียนต่อ น่าจะร่วม 20 ปีเห็นจะได้ ดิฉันกับพี่สาวคุยกันไปเรื่อย จนนึกถึงเรื่องนี้ ด้วยความแครงใจเลยถามว่าวันนั้น..เกิดอะไรขึ้น ... พีสาวทำหน้านิ่งๆแล้วเล่าให้ฟังว่า

“วันนั้น ตอนที่พวกแกเล่นน้ำกันอยู่ ฉันเห็นว่ามีเด็กผู้ชาย  ผิวดำๆ แต่ดูเหมือนซีดๆแช่น้ำมานาน ยืนอยู่เกือบกลางๆแม่น้ำ ฉันคิดว่าคงเป็นเด็กแถวนั้น คงอยากมาเล่นด้วย แต่สักพัก เด็กผู้ชายคนนั้น ก็ค่อยๆเข้ามาใกล้กลุ่มพวกแก จนมายืนอยู่ข้างหลัง”เจ้าไก่”  ชั่วพริบตา!! ก็เห็นว่าเจ้าไก่จมลงน้ำแล้ว!! ฉันก็เลยตัดสินใจโดดลงไปช่วย แต่ตอนนั้น...ฉัน..ไม่เห็นเด็กคนนั้น!...  เด็กที่ผิว ดำๆ มันๆคนนั้นแล้ว" ...

พอได้ยินเช่นนั้น ขนหัวงี้ลุกตั้งเลย อ้าปากค้าง ไม่คิดว่าเหตุผลในวันนั้น จะเป็นเรื่องแบบนี้ !เรื่องสิ่งที่มองไม่เห็น!! เรื่องที่เด็กๆเล่าต่อๆกันมา และไม่คิดว่า..ฉัน!! ได้สัมผัสกับสิ่งที่เร้นลับใกล้ตัวมากขนาดนี้...แล้วถ้าวันนั้น  ฉันคือคนที่ถูกเลือกล่ะ!!

ขอขอบคุณ...ประสบการณ์ตรง จาก...: @ข้าวสารเสก