ลำดับตอนที่ #29
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : Chapter 29 : วรกมล ชาเตอร์
( Jeff : Talk )
" ไปทางไหนต่อว่ะเนี่ย .. " ผมพูดขึ้นลอย อ่อใช่ ผมชื่อวรกมล ชาเตอร์ หรือเจฟนั้นเอง ผมกลับมาไทยแบบงงๆ เพราะผมหาบ้านไอนิวไม่เจอ -0- พอกดโทรศัพท์หาก็ติดต่อไม่ได้ ปวดหัวเลยผม
" ขอโทษน่ะค๊า ขอโทษค๊า ขอโทษค๊า " เสียงผู้หญิงคนนึงดังขึ้น เธอรีบวิ่งเข้ามาพร้อมอุปกรณ์ถ่ายรูปในมือ ผมสีแดงเข้ม จนเห็นเป็นสีน้ำตาล ใบหน้าคมได้รูป ดวงตาสีน้ำตาลเข้มวิ่งเข้ามาโดยไม่ทันดูทาง
" เห้ยๆๆ ! " ผู้หญิงคนนั้นตะโกนก่อนจะวิ่งชนผมอย่างจัง
" โครม!!! "
" โอ้ย ! "
" เห้ยๆ ฉันขอโทษน่ะคุณ ฉันรีบไปหน่อยเป็นอะไรรึเปล่าอ่ะ "
" มะ ไม่เป็นไร แต่มองทางบ้างก็ได้น่ะ -0- "
" นายก็ไม่ยอมหลบเหมือนกันแหล่ะหน่า เอาเป็นว่าฉันขอโทษล่ะกัน ไปก่อนน่ะ " ผู้หญิงคนนั้นพูดก่อนจะรีบหยิบของแล้ววิ่งไปอย่างรวดเร็ว แล้วผมก็เหลือบไปเห็นกระเป๋าตังค์ของผู้หญิงคนเมื่อกี้ตกอยู่ ผมหยิบขึ้นมาก่อนจะเปิดดู
" น้ำค้าง ณัฐนิชา วิสุทธิกุล ช่างภาพของร้านเคเอ็มสตูดิโอ " ผมนึกก่อนจะมองตามหาผู้หญิงคนนั้น แต่ก็ไม่ทันแล้ว น้ำค้างขึ้นรถแท็กซี่ไปแล้ว -0-
" ฉันต้องตามไปใช่มั้ย? " ผมนึกก่อนจะคว้ากระเป๋าเสื้อผ้าแล้วรีบวิ่งลงไปโบกแท็กซี่ พอไปถึงร้านก็เห็นน้ำค้างกำลังยืนทะเลาะกับแท็กซี่อยู่
" นี่แม่คุณ!! ผมไม่มีเวลามาเล่นตลกน่ะคุณ เวลาผมเป็นเงินเป็นทอง "
" เดี๋ยวสิน้า หนูขอหากระเป๋าตังค์ก่อน! .. หายไปไหนน่ะ "
" นี่คุณ คุณทำตกไว้ " ผมสะกิดหลังก่อนจะยื่นให้น้ำค้าง น้ำค้างหันมามอง งงๆ
" นาย! ขโมยหรอ "
" นี่ๆแม่คุณ ทำตกไว้เองแท้ๆ รู้งี้น่าจะขโมยจริงๆซะเลย " น้ำค้างทำหน้าบึ้งก่อนจะคว้าเงินจ่ายแท็กซี่
" ยัยดิว!! เร็วๆ ลูกค้ารอนานแล้วน่ะ "
" ค๊าๆพี่ม่อน !! ส่วนนาย นั่งรอฉันก่อน เดี๋ยวพาไปหาอะไรอร่อยๆกิน " น้ำค้างพูดก่อนจะลากผมเข้าไปในร้าน ผมนั่งรออย่างงงๆ ราวๆบ่ายสามน้ำค้างก็เดินออกมาสภาพเนือยๆ
" พี่ม่อนค่ะ พรุ่งนี้มีงานมั้ยค่ะ "
" มีๆ ถ่ายของคุณซี กับคุณแจม "
" โอเคค่ะ " น้ำค้างพยักหน้าก่อนจะเดินมาทางผม
" ว่าแต่นายชื่ออะไร "
" พอคุยกับฉันล่ะห้าวเชียว -0- ฉันชื่อเจฟ "
" ฉัน .. "
" น้ำค้าง ? "
" ใช่ ถ้าคิดว่ามันยาวไปเรียกดิวก็ได้ แปลว่าน้ำค้างเหมือนกัน " ผมพยักหน้างงๆ
" แล้วนายจะไปที่ไหนหรอ เห็นเดินงงๆอยู่ ที่รถไฟฟ้า "
" หาบ้านญาติไม่เจออ่ะ โทรหาก็ไม่ติด "
" อ่อ งั้นเดี๋ยวฉันพานายไปหาอะไรกินล่ะกัน ฉันทำกับข้าวไว้ที่คอนโดอ่ะ นายคงไม่คิดมากใช่มั้ยถ้าฉันจะชวนนายไปที่คอนโดฉัน -0-;; "
" อืม .. " ผมพยักหน้า น้ำค้างเลยเดินนำผมออกไป เราใช้เวลาไม่นานก็มาถึงคอนโดของน้ำค้าง
" แล้วคืนนี้นายจะนอนไหนหรอ "
" ไม่รู้ดิ "
" มีเงินป่ะเนี่ย " น้ำค้างยักคิ้วเป็นเชิงถาม
" ก็มีน่ะ ติดตัวประมาณสามพันกว่า แต่ในเอทีเอ็มไม่รู้ " น้ำค้างพยักหน้าเบาๆ
" ถึงล่ะห้องฉัน " น้ำค้างพูดก่อนจะเปิดประตูห้อง ก็ได้กลิ่นซุปซี่โครงหมู่ทันที
" กลิ่นหอมดีน่ะ "
" ขอบคุณ ^^ " น้ำค้างพูดก่อนจะโยนกระเป๋าลงโซฟาก่อนจะเดินเข้าไปในครัว ผมเลยลองกดโทรศัพท์หาไอนิวอีกที ที่อย่างนี่ล่ะหายหัวเชียว
" ตรู๊ดดด ตรู๊ดด กริ้ก ว่าไงเจฟ "
" แกอยู่ไหนว่ะ "
" พัทยาดิ ทำไม "
" ไอเวร จะกลับมากรุงเทพเมื่อไหร่ว่ะ "
" คงพรุ่งนี้เช้า เพราะซีแจมมีถ่ายพรีเวดดิ้ง "
" ซี แจม ? "
" ญาติ โซ่กับแคหน่ะ แกมากรุงเทพไม่บอกกันเลย "
" เออหน่า งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาอีกที "
" เออๆ " นิวพูดจบผมก็กดวางสายไป
" ข้าวกับแกงจืดร้อนๆมาล่ะ " น้ำค้างเดินเข้ามาพร้อมถ้วยที่ใส่ข้าวแล้วมีน้ำซุปซี่โครง ซี่โครงสองสามชิ้น เห็ดหอมแต่งหน้า
" หอมดีน่ะ .. แล้วก็ขอบคุณ " น้ำค้างพยักหน้าก่อนทีีจะเริ่มลงมือกิน ฝีมืออร่อยขนาดนี้ทำไมไม่ไปเปิดร้านน่ะ .. ผมได้แต่คิดในใจ
" แล้วตกลงคืนนี้นายจะนอนไหน "
" คงต้องไปหาโรงแรมถูกๆเช่ามั้ง "
" ถ้านายต้องลำบากขนาดนั้นพักที่นี้ก่อนก็ได้ แล้วนายติดต่อญาตินายได้ยัง "
" ได้แล้ว แต่มันอยู่พัทยา กลับมาพรุ่งนี้ "
" อ่อออออ " น้ำค้างพยักหน้าก่อนจะเดินไปเก็บจาน ผมนั่งพิงโซฟาก่อนจะเปิดเฟสบุ๊คเล่น ไอนิวก็ทักมา " พรุ่งนี้เจอกันที่เคเอ็มสตูดิโอแปดโมงเช้า "
" เคเอ็มสตูดิโอ? ก็ร้านที่ฉันทำงานน่ะแหล่ะ " ผมพยักหน้าเบาๆก่อนจะหยิบเป้พาดบ่า
" ขอบคุณสำหรับข้าวมื้อนี้มากเลย เอาเป็นว่าไว้เจอกันใหม่ล่ะกัน "
" นายจะไปไหน "
" จะไปหาโรงแรมถูกๆแถวนี้อ้ะ "
" ฉันพาไปป่ะ "
" ไม่เป็นไรหรอก " น้ำค้างพยักหน้าผมเลยเดินออกจากห้องมางงๆ เพราะมีผู้ชายคนนึงหน้าโคตรโหดกำลังยืนอยู่หน้าห้อง
" ดิวพาผู้ชายไหนมาที่ห้องอีก!! เพชรไม่น่าหลงเชื่อดิวเลย " ผู้ชายคนนั้นเดินไปกระชากแขนน้ำค้าง ผมมองงงๆ
" เดี๋ยวสิเพชร!!! นั่นมันเพื่อนดิวเฉยๆ " น้ำค้างพูดก่อนที่น้ำตาจะไหล ข้อมือของน้ำค้างเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ
" นี่คุณ ปล่อยน้ำค้างน่ะ " ผมโยนกระเป๋าก๋อนจะเดินไปขวางระหว่างทั้งสองคน
" แกเป็นชู้ดิวหรอ? ห้ะ!!!! แกไม่มีสิทธิเว้ย !!! เรื่องแบบนี้ต้องปล่อยให้ผั-เ-ียจัดการกันเอง!!! ผัวะ!! " มันพูดเสร็จก้ต่อยผม ผมเช็ดเลือดที่มุมปากเบาๆ
" เจฟ !! "
" ไอผู้หญิงหลายใจ! ไอ....... " ผมลุกขึ้นก่อนจะผลักมันออกไปสุดแรงแล้วรวบน้ำค้างไปไว้ข้างหลัง
" แกออกไปซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน "
" คิดว่าฉันกลัวแกหรอ ?!! "
" ฉันจะนับหนึ่งถึงสาม ถ้าแกยังไม่ออกไป อย่าหาว่าฉันไม่เตือน .. " ผมพูดก่อนที่จะมองไปนิ่งๆด้วยสายตากดดัน
" หึ กะอีแค่เรียกหนึ่งสองสามจะไปกลัวอะไรว่ะ " มันเดินทำหน้าเย้ยเข้ามาหาผม
" หนึ่ง .. "
" โห หนึ่งแล้วว่ะ วะฮ่ะฮ่า โคตรน่ากลัวเลย "
" สอง .. " น้ำค้างเริ่มเกาะแขนผมแน่นขึ้น
" หูยย กลัวจังเลย ไอตุ๊ดเอ้ย "
" เอ้อ -____- กูเตือนแล้วน่ะ สาม!! " ผมพูดก่อนจะต่อยหน้ามันเข้าอย่างจัง
" ผัวะ!!!! " มันล้มลงไปกองกับพื้น ผมสะบัดมือสองสามที มันลุกขึ้นมาก็ปรากฏว่า ..
" ฟะ ฟันกู !!! ไอเ-ี้ย!!!! มึงตายเหอะ !!! " มันพูดก่อนทำท่าจะเข้ามาต่อยผมอีก ผมหยิบปืนที่ผมพกไว้ขึ้นมาจ่อ
" ออกไปซะ .. ถ้ายังคิดจะทำร้ายฉันหรือน้ำค้างอีกก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือน "
" ปะ ปืน .. " มือที่มันง้างค้างไว้สั่นขึ้นเรื่อยๆ "
" ฉันมือใบอนุญาตครบน้ะ :) " ผมมองนิ่งๆ
" เห้อะ! ฝากไว้ก่อนเหอะ " มันสะบัดมือกอนจะเดินออกไป
" เห้อ .. " ผมถอนหายใจก่อนจะเดินไปล็อคประตู
" นะ นาย .. "
" ฉันไม่ยิงเธอหรอกหน่า แค่พกไว้เพื่อความปลอดภัย " ผมเก็บปืนเข้าไปในกระเป๋าเป้ของผม น้ำค้างพยักหน้าก่อนจะเดินเข้ามาใกล้
" ขอโทษน่ะ .. "
" ไม่เห็นต้องขอโทษเลย เจ็มมากมั้ยนั้น "
" ฮึก ไม่.. " น้ำค้างส่ายหน้าก่อนที่จะร้องไห้
" แล้วทำอีท่าไหนไปเป็นแฟนกับไอบ้านั้นได้ "
" ตอนแรกมันก็ดีหนิ พอตอนนี้ก็ .. "
" เลว? "
" อื้ม .. "
" แล้วจะทนอยู่ทำไม "
" เพราะเงินต่างหาก เพราะฉันไม่มีเงินพอที่จะจ่ายค่าคอนโด ค่ารถ ค่าน้ำ ค่าไฟ แล้วก็.. "
" ฟังผิวเผือนเหมือนเธอเห็นแก่เงินเลยน่ะ -____- "
" จะว่างั้นก็ได้แหล่ะ แต่น้องชายฉัน ป่วยเป็นโรคหัวใจ ต้องผ่าตัดในอีกไม่กี่วัน แล้วเงินก็ยังไม่พอเลย .. "
" น้องชายเธอ ? " น้ำค้างพยักหน้า
" เลิกกับไอบ้านั้นเหอะ อยู่ไปเธอก็เจ็บตัว เอาเงินคืนมันไปให้หมด เรื่องค่าผ่าตัดน้องเธอฉันจัดการเอง " ผมพูดก่อนจะเปิดสมุดบัญชี เหมือนแม่จะเพิ่งโอนเข้ามาให้ด้วย แม่ส่งเมสเสจมาก่อนที่ผมจะขึ้นเครื่องมาไทย
" นายมีเงินหรอ "
" ค่าผ่าตัดเท่าไหร่หล่ะ "
" สามแสน .. "
" มีดิ -0- "
" จะ จริงๆน่ะ "
" จริงดิ เอาเงินไปคืนไอบ้านั้นได้เลย "
" ฉันยังไม่ได้เงินซักบาทเลยต่างหาก เพชรบอกจะให้ๆ แล้วก็เบี้ยวนู่นเบี้ยวนี้ .. " น้ำค้างถอนหายใจ ผมเหลือบไปเห็นรูปคู่น้ำค้างกับเด็กผู้ชายอายุราวๆ 18
" นั้นน้องชายฉันเอง ชื่อน้ำขิง "
" พาฉันไปหาน้องเธอหน่อยดิ " น้ำค้างพยักหน้าก่อนจะหยิบกระเป๋า พวกเราใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก็มาถึงโรงพยาบาลเคเอ็มแซสห้อง 347
" ก๊อกๆ แอ๊ดด " น้ำค้างเคาะห้องก่อนจะเปิดประตูห้องเบาๆ
" พี่น้ำค้าง !! พี่ไม่ต้องทนคบกับพี่เพชรเพื่อจะเอาเงินมาผ่าตัดผมเถอะ ผมไม่เป็นไรจริงๆน่ะ "
" ไม่เอาๆ ยังไงๆขิงก็ต้องผ่าตัด พี่เหลือน้องชายพี่อยู่คนเดียวแล้วน่ะ "
" แต่ว่าพี่น้ำค้าง .. "
" ไม่ต้องห่วงเรื่องไอคนชื่อเพชรหรอก ฉันเพิ่งจัดการไป " ผมพูดขึ้น น้ำขิงหันมามองผมงงๆ
" คุณเป็นใคร "
" ขิง นี้เพื่อนพี่เอง ชื่อเจฟ "
" เพื่อนพี่? "
" อื้ม.. เค้าจะออกค่าใช้จ่ายให้พี่ก่อน แล้วพี่จะเอาเงินคืนเค้าทีหลัง " น้ำขิงเงียบไม่พูดอะไรได้แต่พยักหน้า
" ขอบคุณพี่มากน่ะ ที่พาพี่น้ำค้างออกมาจากไอผู้ชายเลวๆคนนั้น " ผมพยักหน้าเบาๆ
" คืนนี้ขิงอยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย "
" ได้สิพี่ ขิงก็อยู่ทุกคืน พรุ่งนี้พี่มีงานรึเปล่า "
" มีสิ เดี๋ยวพี่ทำงานเสร็จจะรีบมาหาทันทีเลย "
" ฮ่ะๆ โอเคเลย ผมฝากพี่ดูแลพี่สาวผมด้วยน่ะฮ่ะ " ผมพยักหน้าก่อนจะเดินออกมาพร้อมน้ำค้าง
" น้องเธอก็ดูท่าจะซนใช้เล่นอยู่ "
" ซนแบบพอประมาณต่างหาก รู้ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ "
" กลับคอนโดเธอเถอะ เดี๋ยวฉันอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง " น้ำค้างชะงักก่อนจะหันมายิ้มบางๆให้ผม
" ขอบคุณน่ะ ^^ " ผมไม่อยากจะเชื่อเลย คำขอบคุณกับรอยยิ้มเล็กๆจากผู้หญิงคนนี้ จะทำให้ผยิ้มได้ถึงขนาดนี้ ..
" ไม่เป็นไร ^^ "
______________________________________________
คำหยาบแอบบานตะไท คำผิดก็บานตะไทถ้าไม่เช็คค่ะ -0-;;
ชิกกะบู่ๆชิ้ก! (?) วันนี้วันเกิดเจ้แตงสุดเลิฟ ! รู้จักกันมั้ยหว่า ตัวจริงของเฮียนิว 55
ลงฉลองกันหน่อยนึง วันนี้ไม่ตัน งั้นลง ! อาทิตย์หน้าตัน งั้นไมลง(?) รู้ได้ไง ไม่รู้หรอก พูดไว้ก่อน
แต่เม้นท์จ๋า ได้โปรดขึ้นเถอะ TT ไรท์มีสอบทุกวันแต่จะพยายามดันทุรังมาแต่งน้ะค่ะ รีดเดอร์ที่รัก !!! สู้ตาย !!!!! ( แล้วก็ติดเกมส์ต่อ อ๊อกกกกก )
ปล1.ขอบคุณชื่อและพล็อตจากเจ้เนมเด้อ
ปล2.ขอบคุณน้อง.. อะไรแล้วอ่ะ ไรท์ลืมงิ้ TT ที่ไปทวงพี่เจฟจากเค้า
ปล2.ขอบคุณน้อง.. อะไรแล้วอ่ะ ไรท์ลืมงิ้ TT ที่ไปทวงพี่เจฟจากเค้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น