วันหนึ่งที่ต้องโต

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

      วันเวลาต่างผ่านไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ การใช้ชีวิตให้สนุกและเต็มที่ในทุกวันจึงเป็นสิ่งที่หลายต่อหลายคนต่างบอกต่อๆ กันมา ให้วันหนึ่งที่เรามองกลับมาไม่รู้สึกเสียใจกับการกระทำในวันนั้น แต่ในความเป็นจริงไม่เคยมีใครที่ไม่เคยเสียใจกับการกระทำของตัวเอง

       สิ่งที่เราต่างนิยมเล่นในวัยเด็กถูกเปลี่ยนไปตามยุคสมัย ความรู้สึกคนเราก็เช่นกัน วันนี้อยากโตเป็นผู้ใหญ่มากๆ แต่พอที่ต้องโตเป็นผู้ใหญ่จริงๆ กลับรู้สึกกลัวและกังวลไปหมด ในสมองรู้สึกเหมือนมดวิ่งชนกันไปมาไม่หยุด ไม่รู้ว่าควรก้าวไป ข้างหน้าหรือถอยหลังดี สิ่งที่ทุกคนต่างกลัวและกังวลไม่ใช้การใช้ชีวิตในโลกของผู้ใหญ่ แต่กลัวการที่จะไม่มีโอกาสได้กลับวิ่งเล่นสนุกอย่างเคย ได้นั่งเล่นสนุกจนหมดวันโดยที่ไม่มีใครมาว่า เพราะเวลาที่ได้เล่นสนุกเป็นความสุขและรอยยิ้มเดียวของเด็ก หรือกังวลการที่ช่วงเวลาเหล่านี้จะหายจากเราไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมาหาเราอีกครั้ง ใครหลายคนจึงพยายามทำตัวเองให้ยังเป็นเด็ก คิดอย่างเด็ก เล่นอย่างเด็ก ใช้ชีวิตประจำวันอย่าเด็กน้อยคนหนึ่งที่ไม่ต้องมีเรื่องให้เครียด ไม่ต้องดิ้นรน ไม่ต้องโหยหาความสำเร็จ ไม่ต้องพยายามที่จะเรียนรู้หรือทำความเข้าใจกับคนที่ชั่งเข้าใจยากและซับซ้อนในความรู้สึก เขาเหล่านั้นแค่กำลังสร้างโล่มาป้องกันช่วงเวลาแสนสนุกเหล่านี้ ถึงมีผู้ใหญ่หลายคนต่างต้องการย้อนเวลากลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง แต่ก็คงทำได้แค่อยาก เพราะอะไรที่ผ่านไปแล้วะไม่มีทางย้อนกลับ เหมือนกับลำธารที่น้ำจะไปไหลย้อนกลับมาอีก

       หากวันหนึ่งที่ทุกคนต้องโตขึ้นบนโลกใบใหญ่นี้ ขอให้ทุกคนกล้าที่จะก้าวข้ามช่วงเวลาการเป็นเด็กออกมา เพราะเชื่อว่าช่วงเวลาการเป็นเด็กจะเป็นช่วงเวลาที่แสนมีความสุขและเป็นความทรงจำที่ไม่ว่าจะนึกถึงกี่ครั้งก็ยังจะมีรอยยิ้มมอบให้กับช่วงเวลาเหล่านั้นเสมอ