เล่ห์ร้าย กลายรัก (ตอนจบแล้วจ้า)

ลำดับตอนที่ #15 : ปลอบประโลม

ส่วนนายแฮมกับพริมรตา เมื่ออยู่ในห้องนอน แฮมเดินวนไปวนมา หลายรอบ คิดวิเคราะห์ไปต่างๆ  นานา ถึงความสัมพันธ์ที่ภีมภัทรไปสนิทสนมกับธัญวลัย เพราะแฮมสังหรณ์ใจบางอย่างว่า มันต้องมีอะไรแอบแฝงแน่ ๆ พริมรตาเห็นสามีเดินวนไปวนมาหลายรอบก็อดที่จะถามไม่ได้

                “แฮม คุณคิดอะไรอยู่หรือคะ พริมเห็นคุณเดินวนไปวนมา จนพริมเวียนหัวแทนแล้วนะเนี่ย”

                “อืม ผมแค่สงสัยอะไรนิดหน่อยน่ะ” แฮมตอบ พร้อมกับเดินมาหาพริมรตา แล้วพูดว่า “พริม  ผมสงสัยว่าพี่ภีมจะมีอะไรบางอย่างนะ แล้วก็ทำไมธัญถึงต้องมาเป็นแฟนพี่ภีมด้วย ร้อยวันพันปีผมไม่เคยเห็นพี่ชายคุณสนใจผู้หญิงคนไหนเลย ผมชักจะเป็นห่วงธัญซะแล้วซิ” แฮมกล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วงเพื่อนจริง ๆ หาได้มีเจตนาอย่างอื่นไม่ ตรงกันข้ามกับพริมรตาเมื่อได้ยินคำพูดของสามีก็สะอึกในใจคิดไปไกลว่า แฮมยังคงมีเยื่อใยกับธัญวลัยอยู่ และก็อดที่จะนึกถึงเหตุการณ์บนโต๊ะอาหารกลางวันที่แฮมดูเหมือนจะรู้ใจธัญวลัยเป็นอย่างดี ตรงกันข้ามกับเธอ ที่ผู้เป็นสามีไม่เคยจะรับรู้ เลยว่าเธอชอบอะไรไม่ชอบอะไร นึก ๆ ก็น่าน้อยใจนักจึงพูดตอบกลับไปว่า

“ดูท่าทาง คุณจะเป็นห่วงพี่ธัญ มากกว่าพริมอีกนะ คุณน่ะเคยสนใจพริมบ้างไหม คุณรู้ไหมว่าพริมชอบอะไรไม่ชอบอะไร “ พริมรตาระบายความอัดอั้นที่อยู่ในใจ น้ำตาคลอเบ้าขึ้นมา เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ  จนผู้เป็นสามีตกใจถึงพฤติกรรมของภรรยาจึงเข้าไปปลอบประโลม

                “โธ่ พริมผมขอโทษ ผมไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้นเลยนะคนดี ผม..เอ่อ ผม ผมว่าคุณอย่าคิดมากเลยนะ คุณพึ่งจะหายเจ็บ นอนซะเถอะนะคนดี” แฮมเช็ดน้ำตาที่คลอเบ้าให้กับพริมรตาเบา ๆ พร้อมกับค่อย ๆ จับเอนตัวพริมรตานอนลงที่เตียง

“ไม่ต้องมายุ่งกับพริมเลย ไม่ต้องมาแตะต้องตัวพริมด้วย ที่คุณทำอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบใช่ไหมล่ะ” พริมรตาปัดป้องและแผดเสียงใส่สามีเพราะเข้าใจเช่นนั้น

“พริมคุณคิดมากเกินไปแล้วนะ” แฮมพยายามใช้ไม้อ่อน

“ผมว่าคุณพักผ่อนก่อนเถอะ นะคนดีนะ” แฮมเห็นพฤติกรรมของภรรยาสาวอ่อนลงจึงค่อยจับตัวพริมรตาเอนนอนที่เตียง จากนั้นเขาจึงเอนตัวตาม แล้วค่อย ๆ ปลดเปลื้องชุดนอน ลงมือปลอบประโลมพริมรตา ด้วยการจูบที่เปลือกตา พวงแก้ม และซอกคอที่แฮมบรรจงประทับไปทั่วคอระหงของพริมรตา สร้างความเสียวซ่านให้กับพริมรตาไม่น้อย  “แฮม พะ พอเถอะ” พริมรตาพยายามจะทักท้วงแต่แฮมไม่หยุดเพียงเท่านี้

ริมฝีปากร้อน ๆ ของแฮมก็เลื่อนไปหาความหอมหวานจากริมฝีปากของพริมรตาทันที และใช้ลิ้นยั่วให้พริมรตามีปฏิกิริยาโต้ตอบบ้าง “อ๊ะ อ๊ะ ” พริมรตาครางในลำคอ

จากนั้นไม่นานทั้งคู่ก็เปลือยเปล่าอยู่บนเตียง ริมฝีปากร้อนบวกกับบทรักที่เร่าร้อนที่แฮมมอบให้พริมรตานั้นมันช่างสุขล้นอะไรเยี่ยงนี้ เพลงรักที่ทั้งสองต่างก็บรรเลง โดยมีแฮมเป็นผู้คอยควบคุม มีทั้งเร็วและช้า สลับกัน ความอ่อนโยน และความหนักแน่น ล้วนถาโถมไปตามกระแสของความต้องการของกันและกัน ตามท่วงทำนอง ของธรรมชาติ ความสุขสมและความสมบูรณ์แบบของเพลงรักก็จบลง

พริมรตาอดที่จะคิดถึงไม่ได้ว่า ทำไมถึงรักเขาได้มากขนาดนี้นะ แม้การแต่งงานจะเกิดขึ้นเพราะความบังคับของผู้ใหญ่ก็ตาม แต่อีกนัยใจของเธอก็คือ ความประทับใจที่เธอมีให้กับแฮม แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะรักเธอหรือไม่ เธอก็ไม่อยากคิดเข้าข้างตนเอง แต่การกระทำที่เขาทำกับเธอนั้น เพราะความรักหรือเพราะนิสัยที่มีความเป็นสุภาพบุรุษของเขานั่นเอง ไม่ก็ความรับผิดชอบ

------------------------------------------------------------------------

                ส่วนธัญวลัยนั้น หลังจากวางสายเสร็จก็นั่งพินิจพิเคราะห์ถึง สิ่งที่ภีมภัทรพูด แน่นอนเรื่องอะไรเธอจะทำตามที่เขาสั่ง เชอะ ไม่มีวันซะล่ะ ดีเสียอีก ให้ผู้ใหญ่มาเจอสภาพความเป็นจริงงบ้านเธอทั้งเสียงก็ดัง ทั้งวุ่นวายก็

เพราะที่บ้านของเธอเป็นโรงงานผลิตเส้นก๋วยเตียว บรรยากาศในทุก ๆ วัน โอ๊ย! ไม่ต้องบรรยาย ดีหากทางผู้ใหญ่ฝ่ายนั้นรับไม่ดี แม้ดูเหมือนว่าพ่อและแม่ของภีมภัทรจะเอ็นดูเธอ แต่หากได้มาเจอพื้นฐานของครอบครัวเธอ โดยเฉพาะเตี่ยของเธอ มันก็จะส่งผลดีต่อธัญวลัยที่ไม่ต้องไปแต่งงานกับภีมภัทร ธัญวลัยคิดในใจอย่างโฉด ๆ แล้วหลับตาล้มตัวลงนอน อย่างกระหยิ่มยิ้มย่องในความคิดของตนเอง

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------