COSELTELEAR ตำนานอาณาจักรมนตรา

รัก โลภ โกรธ หลง ริษยา

          ห้าคำสั้นๆนี้เป็นสิ่งที่จุดชนวนสงครามและความขัดแย้งมาช้านาน ซึ่งผลสุดท้าย ก็ไม่ได้สิ่งใด มากไปกว่าความสูญเสีย...

            และผู้ที่ยุติมัน เราเรียกกันว่า ‘ผู้ผดุงคุณธรรม’

          คำถามคือ สิ่งที่เรียกกันว่า’คุณธรรม’นั้น คืออะไร

            เมื่อนานแสนนานมาแล้ว ในสมัยที่มนุษย์ทุกคนยังมีคุณธรรมในจิตใจ รู้ผิดชอบชั่วดีโดยใช้เพียงแค่มโนสำนึก แต่ยิ่งนานวันเข้าจิตใจมนุษย์ยิ่งต่ำทรามลง กระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนในที่สุดก็ต้องมีการตรากฎหมายขึ้นใช้ผู้กระทำผิดจะต้องถูกลงทัณฑ์ กฎหมายมากข้อสะท้อนให้เห็นความดำมืดในจิตใจมนุษย์ที่มากขึ้น ความหมายของคุณธรรมอันสวยหรูในอดีตกาลถูกลบหายไป หลงเหลือไว้เพียง คุณธรรม คือการเสียสละ...

            ยัดเยียดคุณธรรมนั้นให้ แล้วเรียกขานเชิดชูผู้นั้นในฐานะผู้ผดุงคุณธรรม มันถูกแล้วจริงหรือ...

            บทสรุบของความแค้นที่งดงาม มักจบลงด้วยการให้อภัย ส่วนบทสรุปของความแค้นที่น่าเศร้า มักจะจบลงด้วยการจองเวร แล้วความแค้นนี้...จะจบลงแบบใดกันนะ

            ต้นกล้าน้อยยามราตรี หากต้องการจะเติบโตเป็นต้นไม้ที่สูงใหญ่ ต้องอาศัยปัจจัยหลายๆอย่างมากกว่าต้นกล้ายามทิวา เพราะไม่มีแสงอาทิตย์สาดส่อง จึงต้องทดแทนด้วยแสงนวลจากจันทรา เพราะมีแต่ความเงียบที่วังเวง จึงต้องอาศัยเสียงขับร้องของสายลม เพราะไม่มีสีสันใดนอกจากรัติกาล จึงมีแต่หิ่งห้อยตัวน้อยที่มาคอยสร้างสีสันให้เท่านั้น เพราะไม่มีใครจะมาใส่ปุ๊ยให้ในเวลาหลับนอนเช่นนี้ จึงมีเพียงแร่ธาตุในดินที่เป็นดั่งสารอาหารให้ได้เติบใหญ่ เพราะไม่สามารถระวังภัยอัตรายรอบทิศได้เพียงตัวคนเดียว จึงต้องมีเงาที่คอยระวังหลังให้และเป็นเสมือนเพื่อนยากยามเดียวดาย แต่เพราะมีธารน้ำใจจากทุกๆจิตวิญญาณ ถึงได้มั่นใจว่าต้นกล้าต้นนี้จะต้องเติบโตเป็นต้นไม้ที่สูงใหญ่ได้ในวันใดวันหนึ่ง

หากแต่ยังไม่มีใครรับรู้ถึงตัวตนของแมลงร้ายที่กำลังกัดกินต้นกล้าที่น่าสงสารนี้จากภายใน และรอคอยวันที่ต้นกล้าอาภัพต้นนี้จะหักโค่นลงไปต่อหน้าต่อตา

น่าสงสารต้นกล้าที่อาภัพนั่น...

            ต้นกล้าอาภัพ...ที่มีชื่อว่าโคเซลทีเลีย!!

ย้ายมาจากไอดีเก่านะ(เพราะฉะนั้นถ้าไปเจอเรื่องคล้ายๆกันก็ไม่ต้องต๊กกะจาย-o-)

t ); }
a{ cursor:url(); }
em