[Fic Yaoi HarryPotter] The place where I belong(PG-13)

ลำดับตอนที่ #2 : Part 2 : New place

คฤหาสน์หมายเลข 13 ที่ตั้งตระหง่านอยู่ที่ถนนแบรี่ไลน์ เป็นสถานที่ที่
เหล่าผู้คนหลายต่อหลายคนต้องหวาดผวา เพราะเชื่อกันว่ามีพวกภูติผีวิญญาณ
ที่น่ากลัวสิงอยู่... ทำให้น้อยคนนักที่จะกล้าพอที่จะย่างกรายเข้ามาใกล้ ณ ที่
แห่งนี้ - - แต่ไม่ใช่ 'เซเวอร์รัส สเนป'
เรื่องของผีหรือจิตวิญญาณนั้น ถือว่าไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่สำหรับในหมู่
พ่อมด และแม่มด - - เรียกได้ว่าเป็นเรื่องปกติ และไม่น่าสนใจเป็นพิเศษ - - ผู้ที่
จากโลกไปอย่างไม่มีความสุข จะต้องยังคงวนเวียนต่อไป...
"เอาล่ะ..ถึงแล้ว" สเนปพึมพำกับตัวเอง เมื่อเขาเดินมาถึงบริเวณหน้า
คฤหาสน์ที่เขาจะใช้เป็นที่พักพิงในโลกของเหล่ามักเกิ้ล - - คฤหาสน์หลังนี้มีสีฟ้า
หม่นๆ และสีบางส่วนที่ตัวผนังลอกออกเป็นบางจุด ภายนอกตัวคฤหาสน์มีก็ส่วน
ที่แตกและพังอยู่บ้างประปราย - - แสดงให้เห็นถึงความเก่า และความละเลย แต่
ถึงกระนั้น ที่นี่ก็ยังสวยและหรูหรางดงาม
เมื่อสเนปเปิดประตูเข้าไป เขาก็พบกับฝุ่นจำนวนมาก และหยากไย่สีดำที่
ทอขวักไขว่ไปทั่ว อีกทั้งกระจกหน้าต่างก็ขุ่นมัวเสียทุกบาน ทำให้ที่นี่ดูทะมึนไป
หมดทุกส่วนด้วยความมืดที่มีแสงเพียงเล็กน้อยเล็ดลอดเข้ามา
"ลูมอส!!" เขาใช้เวทมนต์ให้เกิดแสงไฟขึ้นทั่วคฤหาสน์ แล้วจากนั้นเขาก็
ร่ายมนตร์ให้วัตถุและสิ่งของต่างๆในที่แห่งนี้ เริ่มทำความสะอาดตัวมันเอง - -
เพียงชั่วอึดใจเดียว คฤหาสน์ที่สกปรกก็กลายเป็นคฤหาสน์อันงดงาม และสว่าง
ไปด้วยแสงไฟที่เกิดจากเวทมนตร์ของเขา
เซเวอร์รัสยิ้มด้วยความพึงพอใจในผลงานของเขา และเริ่มที่จะเดินสำรวจ
ในส่วนต่างๆของบ้าน โดยเริ่มจากชั้นบน - - ในห้องใต้หลังคามีหีบแปลกๆบรรจุ
ของเก่าๆจำนวนมากหลายอย่าง แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจมันนัก และปล่อยทิ้งไว้อย่าง
เดิม - - ป่วยการที่จะจัดเข้าของพวกนี้ เพราะเขาเองก็คงจะไม่ได้ใช้ประโยชน์
อะไรจากห้องนี้เป็นอันแน่
ในห้องชั้นต่อๆมา ส่วนใหญ่จะเป็นห้องว่าง ไม่ก็มีเฟอร์นิเจอร์เก่าๆที่เข้า
ชุดกันเรียงรายกันอยู่อย่างกระจัดกระจาย หรือไม่ก็มีผลงานศิลปะชิ้นสำคัญอยู่ -
- ห้องที่เขาสนใจเป็นพิเศษคือห้องสมุดขนาดเล็ก ที่มีหนังสืออยู่เต็มตู้ไปหมด ซึ่ง
ล้วนแต่เก่าเก็บแต่ยังคงคุณค่าของตัวมันเองทุกยุคทุกสมัย และมีโต๊ะทำงาน
ขนาดกำลังดี ที่เขาจะสามารถใช้ได้ พร้อมทั้งมีโคมไฟสีทองตั้งอยู่บนโต๊ะอย่าง
สวยงาม และมีระดับ - - เขาตัดสินใจที่จะใช้ห้องนี้เป็นห้องทำงานค้นคว้าต่างๆ
ของเขา.. - - จากนั้นเขาก็เดินสำรวจต่อไปเรื่อยๆ...จนกระทั่งถึงชั้นใต้ดิน
บริเวณทางเข้าห้องใต้ดินถูกปิดตายด้วยอำนาจบางอย่าง ที่สเนปเข้าใจได้
ในทันที - - เวทมนตร์
เขาใช้เวทมนตร์เปิดประตูที่ล็อกด้วยเวทมนตร์อย่างง่ายดาย และผลัก
ประตูเข้าไปอย่างแรง - - ไม่จำเป็นจะต้องคอยทะนุถนอม เพราะที่นี่เป็นของเขา
ทั้งหมด...
ที่ใต้ดินของคฤหาสน์เป็นทางยาวและมีห้องอีกหลายต่อหลายห้องที่มี
ลูกกรงเหล็ก - - คุก - - เซเวอร์รัสสอดส่ายสายตาไปทั่วทุกมุม เพราะการที่หน้า
ทางเข้า มีเวทมนตร์กำกับเอาไว้ แสดงว่าจะต้องมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับผู้ใช้
เวทมนตร์หรือพ่อมด...
เสียงโหยหวนดังขึ้นรอบตัวของเขา..เสียงกรีดร้องต่างๆนานาดังไม่ขาด
สาย - - แต่สเนปไม่ได้ใยดีต่อเสียงอันใดทั้งสิ้น พร้อมทั้งตะโกนว่า "ออกมาได้
แล้ว!! ไม่ต้องหลบหรอก.....ซิริอัส แบล็ก"
เท่านั้นเอง..เสียงทั้งหลายก็หยุด..ทำให้ที่นี่เงียบลงเช่นเดิม - - และมี
ร่างๆหนึ่งปรากฎขึ้นต่อหน้าเซเวอร์รัส
"...สเนป..." ผู้ที่ปรากฎตัวลากเสียงยาวยานคางที่ดูไร้เรี่ยวแรงเรียกชื่อผู้
ที่มาเยือน 'ถิ่น' ของเขา "น่าแปลกใจจริงๆ..ที่ได้มาพบกันในที่เช่นนี้.."
"ฉันไม่แปลกใจด้วยหรอกนะ" สเนปตอบ
"หึๆ..." ซิริอัสหัวเราะเบาๆ "สเนปในหมู่มักเกิ้ล..ฟังดูเป็นเรื่องที่ไร้
เหตุผล ..ถ้าทั้งกลุ่มแก๊งตัวกวนอยู่ที่นี่ คงได้หัวเราะกันยกใหญ่แน่.."
"นายคงจะหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่..นานแล้วซินะ ตั้งแต่ตอนที่ฉันจับนายได้
ตอนนั้น..คิดไว้ไม่ผิดเลยว่าพอตเตอร์ตั้องเป็นคนที่ช่วยนายเอาไว้"
ซิริอัสไม่ได้ตอบอะไร
"...แต่ว่า..หากจะอยู่ที่นี่ต่อไป ก็ตามใจ" สเนปพูดเรียบๆ "ฉันซื้อ
คฤหาสน์หลังนี้แล้ว..อยู่คนเดียวยังไง ก็ใช้ห้องได้ไม่ครบหรอก..."
"..พูดแบบนั้น...ดูไม่เหมือนคนที่หยิ่งผยองในความเป็นพ่อมดอย่าง
นายเลยนี่...."
เซเวอร์รัสเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคที่ซิริอัสตอบกลับเขาเมื่อ
ครู่ "..ยังมีอะไรอีกมากที่ต้องทำ..." แล้วเขาก็เดินออกจากชั้นใต้ดิน ทิ้งให้ซิริอัส
อยู่เพียงคนเดียวท่ามกลางความมืดมิดและลูกกรง........


End of Part 2