ยัยมารร้ายกับนายเฉิ่มเฉย

ตอนพบเจอ

ว้าย”กูดไนท์ นายทำไรเนี้ยรกไมหมดเลย-..-

เสียงหญิงสาวบ่นใส่หนูแฮมเตอร์สัตร์เลี้ยงผู้หน้ารักของเทอด้วยความโมโห

ดูสิอุส่าเอาขี้เลื้อยใส่ให้ใหม่ขุดละรกไปหมด แดะๆเดี่ยวจาให้อดข้าวเย็นชะหรอก

เทอดุหนูของเทอด้วยความหมั่นใส่แล้วก็ทำความสะอาดกรงหนูชะใหม่

มิ้วลูกลงมากินข้าวเร็วมัวแต่แกล้งเจ้าไนท์มันอยู่นั้นละ

โถ่แม่ก็ดูมันสิมันแกล้งมิ้วก่อนอะ .-.

มิ้วบ่นด้วยอาการงอลและน้อยใจแม่ที่ว่าเทอแกล้งกูดไนท์และเดินลงมากินข้าว

เออมิ้วลูกรู้รึยังมีลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นย้ายมาอยู่ข้างบ้านเราอะ

แล้วไงค่ะแม่...มันก็เหมือนทุกทีอะละ...

มิ้วตอบแม่ด้วยเคี้ยวข้าวไปด้วย

อุ๊บ...มิ้วเอ๋ยกินให้หมดก่อนสิทำตัวเหมื่อนเด็กไม่รู้จักโตจริงๆเลยนะลูกเนี้ย

แล้วแม่ของเทอก็เช็ดปากที่และน้ำแกงให้เทอ

มิ้วเดียวลูกไปรับเพื่อนบ้านใหม่กับแม่นะ

ไม่ไปหรอกแม่ทำไมต้องไปด้วยละ

เอ้เด็กคนนี้นิแม่บอกให้ไปก็ไปสิ

แม่ของเทอสำเสียงดุลูกสาวที่งอแงไม่ยอมไป

ชิชะไปก็ได้

เทอรีบยัดข้าวคำสุดท้ายและดื่มน้ำตามแล้วรีบเดินตามแม่ไป

ดีจ๋าเริ่มเรื่องตั้งยาวละยังไม่ได้แนะนำตัวเลยสิเนาะฉันชื่อมินิมิ้วค่ะ ทุกคนเรียกว่ามิ้วละไม่ต้องถามนะว่าทำไมได้ชื่อนี้เพราะแม่อะนมเล็กพ่อเลยตั้งชื่อให้แบบนี้ เฮ้อเหนื่อยใจพ่อกับแม่ชอบตั้งชื่อให้ลูกแบบแปลกๆจริงๆมิ้วเป็นลูกคนเดียวของบ้านนี้ค่ะเพราะพี่ชายอะเสียไปตั้งแต่ครอดมาได้แค่3อาทิตย์และมิ้วก็เห็นวินยานพี่นะฮิฮิไม่รู้เพราะความสามารถพิเศษหรือเพราะเราเป็นพี่น้องฝาแฝดก็ไม่รู้สิ

มิ้วนั้นไงหล่อมั้ยลูก

แม่เรียกมิ้วที่เดินตามมาแบบลอยลมจนเทอตกใจ

หะหาแม่อะไม่เห็นหล่อเลนเฉิ่มเป็นบ้า

เอ้เด็กคนนี้นิปะเราไปช่วยเค้ากัน

ว๊ายแม่เบาๆ

แม่ของมิ้วลากมิ้ววิ่งไปหาเพื่อนบ้านใหม่

สวัสดีค่ะฉันเป็นเพื่อนบ้านของคุนชื่อแจ่มจันค่ะแล้วนี้ก็มินิมิ้วลูกสาวของฉันค่ะ

อ๋อสวัสดีค่ะฉันยะมิโกะยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ

มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ยค่ะ....

มิ้วเห็นแม่กะคุนน้าคนสวยกับละคุยกันเทอจึงเดินไปดูกรงเล็กๆกรงหนึ่งที่วางไว้บนกล่องใส่ของ

ดีจ๋าฉันมินิมิ้วนะหนูน้อยหน้ารักจังโอ๊ะแดดส่องนิน่าปะเดียวฉันพาไปที่ร่มๆนะ

แล้วเทอก็ยกรกงนั้นไปวางไว้ไต้ต้นไม้

((เด็กคนนี้เป็นใครนะทำไมถึงได้ใจดีกับเราแบบนี้))

หนูน้อยตัวเล็กคิดในใจแล้วก็วิ่งไปอยู่ข้างๆกรง

อ่าวมีไรหรออยากได้อะไรหรือป่าวจ๊อ่าฉันมีเมล็ดทานตะวันด้วยกินมั้ย

มิ้วล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงละหยิบเมล็ดทานตะวันมาให้หนูน้อยในกรง

((ว๊าวเมล็ดทานตะวันเอ๋เทอเลี้ยงหนูแฮมเตอร์แบบเราด้วยหรอ))

หฯน้อยสงใสแต่ก็ไม่คิดอะไรรีบวิ่งไปหยิบเอาเมล็ดทานตะวันในมือเทอมาแทะกิน

นี้เทอทำอะไรกับหนูของฉันน่ะ

เสียงทุ้มดังขึ้นมาจากข้างหลังมิ้วรีบหันไปดูแล้วก็ได้เจอชายหนุ่มร้างสูงผมสีส้มมรกดยืนอยู่ตรงนั้น

แววตาในแว่นคมโตและดูหน้าเกขามมิ้วมองดูรอบๆตัวเทอแล้วก็พูดขึ้นว่า

อะไรของนายหะนายเฉิมฉันแค่เอาเมล็ดทานตะวันให้หนูน้อยตัวนี้นั้นเอง

((ใช่ๆทำไมต้องดุเทอด้วยเทอใจดีออกขนาดนั้น))

หนูน้อยวิ่งวนไปมาในกรงแบบไม่พอใจ

ดูสิเทอทำให้หนูฉันโมโหออกไปนะ

แล้วเค้าก็ผลักมิ้วออกห่างจากกรงหนูของเค้า

โอ๊ยเจ็บนะไอบ้า นิสัยแย้จริงๆ

มิ้วร้องขึ้นเมื่อเทอโดนผลักก้นจ้ำเบ้าข้างๆชายหนุ่ม

ซันนี้เทอไม่เป็นไรนะยัยตัวประหลาดนั้นทำอะไรเทอรึเปล่า

แล้วเค้าก็หีนมามองมิ้วด้วยดาวตาที่ไม่เป็นมิตรเอาชะเลย

เฮยนายอะทำไมมากล่าวหากันแบบนี้ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเทอเลยนะ

มิ้สเดินเข้าไปผลักชายหนุ่มคืนแล้วก็ยืนเอามือเท้าเอวเหมือนนางยักไงไม่ผิด

โอ๊ยนิเทอ.....

ชายหนุ่มลมไปแล้วหันมามองหน้ามิ้วและทำท่ากลัวๆ

พี่เอ็นโดเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ

เสียงเล็กๆแหลมๆวิ่งมาข้างหลังและชนไหล่มิ้วละวิ่งไปพยุงชายหนุ่มให้ลุกขึ้นและหันมามองหน้ามิ้วด้วยแรงอาคาดแบบแรงสุดๆ อะจึ้ยหน้ากลัว

หึฝากไว้ก่อนนะไอบ้า

แล้วมิ้วก็เดินไปหาแม่และลากแม่กลับบ้าน

เฮๆมิ้วลูกเป็นอะไรเนี้ยหะทำไมทำหน้าบูดเป็นนมเน่าแบบนั้นละ

แม่ค่ะมิ้วไม่ชอบลูกของคุณน้าคนสวยเลยเค้าแกล้งมิ้ว

แล้วมิ้วก็ทำหน้าบูดๆและรีบเดินกลับบ้าน