คงต้องลองเปิดใจ.. - นิยาย คงต้องลองเปิดใจ.. : Dek-D.com - Writer
×

    คงต้องลองเปิดใจ..

    เรื่องราวเล็กๆน้อยๆ เกี่ยวกับพี่รหัส-น้องรหัสคู่หนึ่งที่ไม่เคยคิดจะเข้าหากันเลย แต่ในที่สุดคนๆนึงก็คิดว่าจะพยายามเปิดใจให้กันดูสักครั้ง..

    ผู้เข้าชมรวม

    60

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    60

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 ก.ค. 56 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ฉันต้องไปเรียนพิเศษที่รร.ช่วงปิดเทอมปีนี้ ฉันจะขึ้นม.2แล้ว#ดีใจไหม5555 การเรียนครั้งนี้ต้องเรียนรวมกันกับพี่ที่จะขึ้นม.3 ตอนแรกฉันคิดว่าแม่จะไม่ให้เรียนซะอีก แต่เพื่อนบอว่าไม่แน่ๆแล้วก็อ้อนให้ฉันไปเรียนด้วยอยู่นั่นแหละ อาจารย์เลยให้ฉันลองโทรไปถามแม่ดูก่อน ปรากฎว่าได้ครับผมมมมม ฉันเลยต้องไปเรียนเลย- - บอกตรงๆนะ ขี้เกียจอ่ะ5555 รร.ฉันก็ไม่ได้มีไรมาก ก็แค่เป็นรร.หญิงล้วนแล้วก็ทอมเพียบเท่านั้นเอง5555 พอถึงวันที่ต้องเริ่มไปเรียน ฉันต้องตื่นตี5 เพื่อไปที่ทำงานพร้อมกับแม่ บังเอิญว่าแม่ฉันทำงานอยู่ห่างจากรร.ของฉันป้ายเดียวเอง ดูสิ เลยต้องตื่นเช้าเลยเนี่ย ฉันไปถึงที่ทำงานแม่ประมาณ6.45น.ได้นะ ฉันไปกินข้าวกับแม่ ขณะที่ฉันกินข้าวอยู่ "ตึง ตึ้ง ตึง ตึ่ง ตึ้ง ตึง ตึง ตึง ตึง"เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันหยิบขึ้นมาดู ปรากฎว่าเพื่อนของฉันที่ชื่อน้ำดีโทรมานั่นเอง พอฉันรับสายแล้วพูด"ฮัล.."ฉันต้องหยุดพูดเพราะน้ำดีตัดสายทิ้ง ที่แท้ก็งกค่าโทรศัพท์นี่เอง เออ ดีนะที่ฉันเป็นเพื่อนที่ดีรู้ว่าน้ำดีจน(น้ำดีใช้ไอโฟนค่ะ หรูกว่าฉันอีก-0-)ฉันเลยต้องโทรกลับไปหาว่ามีอะไร รู้มั้ยน้ำดีต้องการบอกแค่ว่าถึงรร.แล้วมาหาด้วย ฉันมองดูนาฬิกาก็เห็นว่า7โมงแล้ว จริงๆมันเข้าเรียน9โมงไม่ใช่เรอะ นี่ปิดเทอมนะ จะรีบไปไหนเนี่ย ฉันเห็นว่าฉันอยู่ใกล้ ฉันจึงรีบนั่งรถเมล์ไปหาน้ำดีทันที กะจะไปหลับต่อที่ทำงานแม่สักหน่อย- - เซ็งมากนะคะ พอไปถึงฉันก็ทำเป็นยิ้มใส่น้ำดี มีแอบต่อว่าแบบจิกกัดเล็กน้อยด้วย เหอะ..นี่ถ้าอารมณ์ไม่ดีนี่มีเละนะคราวนี้ ฉันและน้ำดีเลยนั่งรอเพื่อนคนอื่นๆอยู่ตรงโรงอาหารมองเห็นแม่ค้าเดินผ่านไปผ่านมาเต็มไปหมด ต่อมาสักประมาณ3นาที น้ำดีก็บอกว่า"เห้ยฟาง!!!นั่นใช่พี่น้ำป่าว" "พี่น้ำ?ใครอ่ะ พี่รหัสเค้าหรอ เค้าจำหน้าพี่น้ำไม่ได้หรอก พี่น้ำไม่ค่อยมาหาเค้าอ่ะ-0- แล้วเค้าก็ไม่สนใจพี่รหัสอะไรนั่นอยู่แล้ว เปลืองตังค์#แอบรู้สึกนอยด์เล็กน้อย" แล้วพี่คนที่น้ำดีเห็นก็เดินเข้ามาหาฉันและน้ำดี เขาพูดว่า"ใช่น้องฟางป่ะ? ไม่ขึ้นไปที่ห้องเรียนกันหรอ" น้ำดีกับฉันเลยแน่ใจว่าพี่น้ำชัวร์ ฉันเลยตอบไปว่า"เอ่อ..เราไม่รู้ว่าต้องเรียนห้องไหนเลยกะว่าจะถามเพื่อนที่เดินผ่านไปผ่านมาน่ะค่ะ" พี่น้ำก็ตอบว่า"รู้สึกว่าครูจะบอกว่าให้ไปเรียนห้อง333นะ ไปถามครูกันเถอะ เดี๋ยวเข้าห้องเรียนสายนะ" ขณะที่เดินไปฉันกับน้ำดีก็แอบกระซิบกันว่า มันจะสายได้ไง เข้าเรียนตั้งเก้าโมงนะ พี่น้ำเบลอป่ะเนี่ย5555 เมื่อไปถึงห้องเรียนก็ไม่มีใครอยู่#แน่นอนสิ พี่น้ำเห็นโต๊ะไม่เป็นแถวเลยชวนเรา2คนจัดโต๊ะรอคนอื่น ฉันรู้สึกอึดอัดไงไม่รู้เรียนพร้อมพี่รหัสตัวเองน่ะแถมไม่สนิทกันด้วย สักพักพี่น้ำก็เดินไปจากห้อง สงสัยพี่น้ำคงอึดอัดเหมือนกันก็เป็นพี่ที่จะขึ้นม.3อยู่คนเดียวนี่ หลังจากนั้นก็มีคนทยอยขึ้นมาเรื่อยๆ พอใกล้ๆเวลา พี่น้ำถึงกลับมาที่ห้องเหมือนเดิม แล้วเราก็ทำทุกอย่างแบบปกติ เช่น วาดรูปในชีทที่ครูสอน คุยับเพื่อน เล่นโทรศัพท์และอีกมากมายที่ไม่เกี่ยวกับการเรียนเลย หลังจากวันนั้นฉันก็มาคนแรกทุกครั้ง ฉันต้องเปิดแอร์ เปิดไฟ เปิดประตู#ไม่เกี่ยวละ5555 คนที่สองที่จะมาก็คือน้ำดี ก็ค่อยๆทยอยมาเรื่อยๆอ่ะ แต่ไม่รู้เป็นไรฉันชอบมองหาพี่น้ำตลอดเลย ทั้งๆที่ไม่เคยสนใจ ใส่ใจ ฉันสามารถเปลี่ยนความรู้สึกนี้ได้ภายในวันเดียวหรอ ฉันความรู้สึกเปลี่ยนได้เพียงแค่ได้พูดกันแค่2-3ประโยค แต่มันก็เป็นสิ่งที่ดีนี่ จนวันหนึ่งพี่น้ำก็ชวนฉันเล่นสลาฟ(ไพ่ชนิดหนึ่งน่ะ) วันนั้น ป่านไม่มาจึงทำให้ไม่มีเกมเศรษฐีเล่น(อยู่ดีๆชื่อนี้โผล่มาได้ไง)ฉันจึงไปเล่นสลาฟกับพวกพี่ๆทั้งหลาย เหอะ ไม่อยากจะคุย ฉันเป็นคิงหลายตาเลยแหละ ตั้งแต่วันนั้นฉันก็รู้สึกว่าฉันรู้สึกอยากสนิทกับพี่น้ำให้มากขึ้นอีก อยากเปิดใจให้พี่รหัสคนนี้อีกสักครั้ง หลังจากที่เคยแอนตี้พี่เพราะ พี่เป็นสาววายและคิดว่าไม่มีอะไรที่เข้ากันได้เลยเพราะเรา2คนเป็นคนละแนวกันไปเลยนั่นเอง

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น