คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คลั่ง 5
หลังจากแยกกับพี่ก้องแล้ว ผมก็กลับมาถึงบ้าน ทิ้งตัวลงนอน
เฮ้อรู้สึกสบายจัง เหมือนไม่ได้กลับบ้านมานาน
แล้วก็อดนึกถึงเมื่อคืนไม่ได้ ทั้งมาม่าต้ม ทั้งได้นอนเตียงเดียวกับพี่ก้อง
ที่สำคัญผมได้นอนกอดพี่ก้องทั้งคืน เห้ย ผมคิดอะไรของผมเนี่ย
แต่แค่คืนเดียวแต่ผมกลับมีความทรงจำมากมาย
ช่วงนี้ผมถามตัวเองบ่อยนะว่าผมเป็นอะไร
ทำไมผมต้องรู้สึกเขิน และรู้สึกดีๆ เวลาอยู่ใกล้พี่ก้องด้วยนะ
/
/
/
ระหว่างที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ผมหยิบขึ้นมา “เบอร์ใครเนี่ยไม่คุ้นเลย”
“ฮัลโลครับ ผมแสตมป์พูดครับ”
/
เงียบ
/
“ฮัลโลครับ”
ปลายสายยังคงเงียบ
“ถ้าไม่พูดผมจะวางแล้วนะครับ”
“ฮัลโล” พอผมจะวางก็มีเสียงนุ่มๆ ที่ผมคุ้ยเคยดังขึ้น
ใจผมเต้นแรง พยายามจะคิดว่าไม่ใช่ คงไม่ใช่หรอก
/
/
/
“พี่เอง” เสียงปลายสายดังมาอีก
คราวนี้ชัดเจนเลย “พี่ก้อง” แต่ผมรู้สึกแปลกใจว่าเอาเบอร์ผมมาได้ไง
“อ้อ พี่ก้องเองหรอครับ” ผมทำเสียงให้ดูปกติ
“แล้วพี่ก้องเอาเบอร์ผมมาได้ไงครับเนี่ย”
“พี่ขอโจ้มา พอดีพี่มีธุระอยากคุยกับแสตมป์อ่ะ”
“อ้อ ขอพี่โจ้มา ว่าไงครับพี่ก้องมีอะไรหรอครับ”
“คือพี่มีอะไรอยากบอกแสตมป์”
“อะไรหรอครับ”
“คือ พี่.......”
แล้วเสียงพี่ก้องก็หายไปสักพัก
ผมก็ตั้งใจฟังมากๆ ใจเต้นแรงสุดๆ
/
/
/
/
/
“คือพี่......”
“พี่ชอบแสตมป์ เรามาลองคบกันไหม?”
ผมนิ่งไป เพราะไม่คิดว่าอยู่ดีๆ
พี่ก้องจะมาบอกชอบผมแบบนี้คือมันตรงไปป่ะ
*ได้โปรดเถอะ เธออย่าทำให้ฉันคลั่งไคล้*
*เฮ้ย ผมสะดุ้งตื่น มองดูนาฬิกา โหนี่ผมเผลอหลับอีกแล้วหรอ”
เสียงโทรศัพท์ยังคงดัง ผมหยิบขึ้นมาดู เป็นเบอร์ไม่คุ้นเลย
ผมกำลังจะรับ แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมเหมือนในฝันเลยล่ะ?
ยังไม่ทันจะรับผมก็ใจเต้นแรงแล้วอ่ะ
/
/
/
“ฮัลโลหวัดดีครับ” ผมแอบแอ๊บเสียงหล่อนิดนึง
------เงียบ------
เป๊ะอ่ะ เหมือนในฝันเลย
“ฮัลโลครับ” ผมลองอีกที
/
/
“อ้อ หวัดดีแสตมป์พี่เอง”
ใช่เลยครับ คนที่โทรมาคือพี่ก้อง ผมจำเสียงได้แม่น
ตอนนี้ใจเต้นแรงมาก คิดว่าจะเป็นแบบในฝันไหม
“ครับ.....พี่ก้องมีเบอร์ผมได้ไงครับเนี่ย”
“พี่ขอเบอร์ที่โจ้มา”
“อ่อ พี่ก้องมีธุระอะไรหรอครับ”
พี่ก้องเงียบ..........
มันเหมือนในฝันมากกกกก
จริงๆ แล้วผมก็ชอบพี่ก้องแหละ แค่ผมยังไม่แน่ใจตัวเองเท่านั้น
และผมไม่กล้าแสดงออกมากด้วย เพราะเราสองคนเพิ่งจะสนิทกัน
แต่..................
เดี๋ยวนะ นี่ผมมโนไปไกลและ ดึงตัวเองกลับมาก่อน
“ตอนนี้ยังไม่มี แต่อนาคตไม่แน่” พี่ก้องบอก
ผมงง กับคำพูดของพี่ก้องมาก มันหมายความว่ายังไง
“ว่ายังไงนะครับ”
“พี่ล้อเล่น ไม่มีอะไรหรอก คือเราทำงานด้วยกันมีเบอร์กันไว้จะได้ติดต่อได้สะดวกขึ้น
พอดีพี่ก็ลืมขอจากแสตมป์เลยต้องไปขอที่โจ้แทน”
พี่ก้องอธิบายมายืดยาว ส่วนผมก็ถอนหายใจทันที เพราะไม่ได้เป็นเหมือนในฝัน
“แล้วนี่ยังไม่นอนหรอ”
“คือผมหลับไปแล้วครับ แต่ยังไม่ได้อาบน้ำ คือกลับมาก็เผลอหลับไปเลย
ต้องขอบคุณพี่ก้องนะเนี่ยที่โทรมา ไม่งั้นผมไม่ได้อาบน้ำแน่ๆ”
“ฮ่า ฮ่า ถึงว่าได้กลิ่นแปลกๆ” พี่ก้องแซว
“โห พี่ก้องอ่ะ ได้กลิ่นแรงไปถึงโน่นเลยหรอครับ”
“พี่ล้อเล่นน่า”
“แล้วพี่ก้องยังไม่นอนหรอครับ”
“พี่นอนไม่ค่อยหลับอ่ะ แต่ถ้านายจะนอนก็บอกพี่ได้นะ”
“อ้อ ไม่เป็นไรครับ ผมก็เพิ่งตื่นตาสว่างเลย”
“แล้วนี่กลับบ้านได้กินอะไรหรือเปล่า”
“แฮะ แฮะ เปล่าครับกลับมาถึงก็หลับ”
“ระวังจะปวดท้องนะ กินข้าวไม่ตรงเวลา พี่ว่านายต้องหาคนคอยดูแลแล้วล่ะ”
“ขนาดต้องมีคนดูแลเลยหรอครับ” ผมถามพี่ก้องกลับไป
แล้วผมก็แอบยิ้มให้กับตัวเองในความมืด
นี่ผมเขินจริงๆนะเนี่ย ผมนอนคุยโทรศัพท์กับพี่ก้องนานมาก
คุยกันเกือบชั่วโมง คุยกันหลายเรื่อง จนผมลืมตัวคิดไปว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน
คุยไปหัวเราะไป นี่จริงๆนะ ผมล่ะเขินสุดๆ
อีกอย่างผมยังไม่เคยคุยโทรศัพท์กับใครนานขนาดนี้เลย
“โหนี่เราคุยกันนานมากเลยนะ ดีนะเนี่ยที่พรุ่งนี้หยุด” พี่ก้องบอก
“แล้วพรุ่งนี้พี่ก้องมีงานที่อื่นหรือเปล่าครับ” ผมถาม
“ไม่มีหรอก พรุ่งนี้วันพักผ่อน อืม... แล้วนายล่ะ”
“ผมก็ไม่มีครับ พรุ่งนี้ผมคงอยู่บ้านทั้งวัน”
“อ่อ งั้นก็ดีเลย”
“ดีอะไรหรอครับ”
“ไม่มีอะไรหรอกไปนอนได้แล้ว พี่ง่วงแล้วเหมือนกัน”
“ฮ่า ฮ่า นี่ผมคุยกับพี่ก้องจนลืมง่วงเลยนครับ”
“ไปนอนเถอะ ฝันดีนะ” พี่ก้องทิ้งท้าย
“ฝันดีเช่นกันครับ” ผมบอก ก่อนพี่ก้องจะวางสายไป
พอวางสายเท่านั้นแหละ ผมนอนดิ้นบนที่นอนเหมือนเด็กที่กำลังมีความรักครั้งแรก
ผมนอนยิ้มหน้าบ้านกับตัวเองบนที่นอน ผมกำลังจะเป็นบ้าเพราะพี่ก้องเนี่ยแหละ
เช้าวันต่อมา
/
/
/
ไม่สิไม่เช้าแล้วล่ะ ผมตื่นสายมาก เดินกุมท้องลงมาเปิดตู้เย็น
หาของกิน ยังดีนะเนี่ยในตู้ยังมีนมเหลืออยู่ ผมรีบเปิดดื่ม แต่พอดื่มเข้าไปเท่านั้นแหละ
ต้องรีบวิ่งไปบ้วนทิ้งในครัวทันที โห นมหมดอายุ ทำไมผมโก๊ะแบบนี้เนี่ย
“ติ๊ง ต่อง ติ๊งต่อง”
ใครมาหาผมเนี่ย ปกติวันหยุดไม่เคยมีใครมาหาผมนะ
ผมกำลังจะเดินไปเปิดประตูแต่... ผมก้มมองตัวเองคือผมยังอยู่ในชุดนอน
กางเกงบ๊อกเซอร์ เสื้อยืดเก่าๆ เหมือนจะขาด
แต่.. คงไม่เป็นไรมั้ง ผมเลยตัดสินใจเดินไปเปิดประตู
พอประตูเปิดออกผมก็เงิบทันที เพราะคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือ
พี่ก้อง ที่ยืนยิ้มให้ผม ในมือถือของกินเพียบ
/
/
/
พี่ก้องอยู่ในเสื้อยืด สีดำ กางเกงยีน ผมไม่ได้เซท แต่ก็ยังคงหล่อมากเหมือนเดิม
ผมมองพี่ก้อง แล้วก้มมองสภาพตัวเอง
ก่อนจะเงยหน้าไปยิ้มให้พี่ก้องแบบเขินๆ
ตอนนี้ ผมอายมาก
ผมจะทำไงดีเนี่ย?
ความคิดเห็น