คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love Again 2
“สาเหตุที่ฉันทรมาณ ก็เพราะ
***** เพราะ
***** เพราะ
***** เพราะ
“ เพราะฉันคิดถึงเธอมาก นัมดาจอง เหตุผลที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ”
พอได้ยินแบบนี้ดาจองถึงกับนิ่ง อึ้ง ถือตะเกียบค้างแล้วมองไปที่ควอนยูลทันที
“คุณควอนยูล” ดาจองพูดได้แค่นั้น แล้วควอนยูลก็พูดต่อ
“เรามาเริ่มทำให้มันถูกต้องตอนนี้จะยังทันไหม?” ควอนยูลถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา สายตาจับจ้องที่ดาจองอย่างอ้อนวอน
ไม่มีคำตอบใดๆ ออกมาจากปากของดาจอง
*************
หลังจากทานมือค่ำเสร็จ
“ให้ฉันไปส่งเธอที่บ้านนะ” ควอนยูลบอก
“ไม่เป็นไรหรอกค่า” ดาจองลากเสียงยาว
“ฉันกลับเองได้ คุณรีบกลับไปพักผ่อนดีกว่านะคะ” ดาจองบอก
ควอนยูลไม่ตอบแต่กลับจ้องหน้าดาจองอีกครั้ง
“มีอะไรติดหน้าฉันหรอคะ” ดาจองถามพร้อมกับเอามือจับไปที่หน้า
“ที่ฉันพูดเมื่อกี้ ฉันพูดจริงๆนะ ฉันอยากเดทกับเธอแบบจริงๆจังๆ” ควอนยูลบอก
ดาจองเอามือจับผม ก่อนจะหัวเราะขึ้นมา “ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“นี่เธอหัวเราะทำไม การที่ฉันขอเธอเดทนี่มันน่าขำนะหรอ” ควอนยูลถามพร้อมทำหน้าเข้มๆใส่
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ แต่ว่าคุณต้องเข้าคิวหน่อยนะคะ ช่วงนี้หนุ่มๆ มาจีบฉันเพียบเลยล่ะ” ดาจองมโนเองบวกโกหก แล้วก็สะบัดผมเบาๆ ทำหน้าแบ๊สใส่ ควอนยูลเห็นดาจองทำหน้าแบ๊วใส่จึงต้องรีบหันหน้าหนี
“เหอะ เหอะ ผู้หญิงคนนี้กล้าพูดว่าให้ฉันต่อคิวงั้นเรอะ ได้ยินแบบนี้อารมณ์เสียจริงๆ” ควอนยูลบอก แล้วเอามือขึ้นมาขยับเนคไท
ดาจองเห็นท่าทางของควอนยูลก็อดขำไม่ได้ ก่อนจะเดินไปใกล้ๆ
ยื่นหน้าเข้าไปเกือบจะชนกับหน้าควอนยูล ควอนยูลตกใจ ตัวแข็งทื่อ
“งั้นแสดงว่าคุณจะไม่เดทกับฉันใช่ไหมคะ อ้อ คุณคงกลัวจะแพ้หนุ่มๆ ใช่ไหมล่ะคะ ใช่ไหม?” ดาจองแกล้งถามย้ำ ยื่นหน้าไปใกล้อีก ควอนยูลรีบถอยออกห่าง มือจับเนคไทอีกครั้ง ก่อนพูดออกไปแบบเสียงสั่นๆ
“เฮอะ ทำไมฉันต้องกลัวด้วย ว่าแต่......แล้วทำไมฉันต้องไปเดทกับเธอด้วย เอาสิ เธอมีคนรอเดทกับเธอแล้วก็ไปเลย ฉันไม่รอคิวหรอก เฮอะๆ” ควอนยูลพูดจบก็หันหลังเดินไปที่รถของเค้า
“อ๊า ผู้ชายคนนี้นี่ นิสัยไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ พูดดีได้แปปเดียว ไม่เข้าใจเล๊ยว่าอะไรแกล้งอะไรจริงๆ”
ด่าจองอดบ่นปนทำหน้าเซงๆ แล้วก็มองควอนยูลที่กำลังขับรถออกไปโดยไม่ลาเธอสักคำเดียว
***********
ควอนยูล กลับมาถึงบ้านด้วยอาการหัวเสียเล็กน้อยกับคำพูดของดาจอง
“ฉันจะทำยังไงดีนะ เฮอะ !! มีผู้ชายต่อคิวรอเดทงั้นหรอ ทำไมได้ยินคำนี้แล้วหงุดหงิดจังนะ” ควอนยูลอดบ่นไม่ได้ เพราะเค้ารู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของดาจองจริงๆ
/
/
/
แต่พอจะทิ้งตัวลงนอนก็หันไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวนอนขึ้นมากดเบอร์ของดาจอง
ควอนยูลจ้องที่เบอร์นั้นอยู่นานก่อนที่จะตัดสินใจกดโทรออกไป
“ตึด ตึด ตึด ตึด” “ทำอะไรอยู่นะทำไมไม่รับโทรศัพท์เนี่ย” ควอนยูลบ่นหลังจากที่โทรไปแล้วดาจองไม่รับ
ก่อนจะโยนโทรศัพท์ลงบนที่นอนอย่างเซง แล้วหยิบหนังสือมาอ่านแทน
แต่อยู่ๆ หน้าจอโทรศัพท์ของก็สว่างขึ้น เบอร์โชว์ขึ้นมา
//// ดาจองที่รัก ////
ควอนยูลเห็นโทรศัพท์เข้าก็ออกอาการดีใจจนลืมตัวแต่ก็วางท่าไม่ได้รับทันที ปล่อยให้ดังอยู่ประมาณ 3 ตึดก่อนจะ กดรับแล้วทำเสียงเข้มๆ
“อืม ...... มีอะไรหรอโทรมาดึกๆป่านนี้” ควอนยูลถาม
ดาจองเงียบปนงง “คุณเป็นคนโทรมาหาฉันเองนะคะ” ดางจองบอก
“ฉันโทรหรอ .... ฉันว่าฉันไม่ได้โทรนะ” ควอนยูลโกหก
“แต่เบอร์มันโชว์ที่เครื่องฉันนะคะ” ดาจองย้ำ
“อ่อ สงสัยมือฉันคงไปโดนมั้ง” ควอนยูลยังไม่เลิกโกหก
“โอเคร ถ้าคุณไม่ได้โทรงั้นแค่นี้นะคะ” ดาจองเริ่มโมโห เลยรีบตัดบท
“เดี๋ยวก่อนสิ อืม.................... ใช่ ฉันโทรเองแหละ” ควอนยูลเห็นท่าไม่ดีเลยรีบบอกความจริง
พอได้ยินว่าควอนยูลเป็นคนโทรจริงๆ ดาจองก็ยิ้มออกมา *ผู้ชายอะไรปากแข็งจริงๆ* ดาจองแอบว่าในใจ
“ว่าแต่ คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ ถึงได้โทรมา” ดาจองถามกลับ
ควอนยูลเงียบ...................
“คือ ฉัน คือว่าฉัน” ควอนยูลยังคงอ้ำๆอึ้งๆ
“คือว่า วันอาทิตย์นี้ฉันว่างเราไปข้างนอกกันไหม” ควอนยูลรีบพูด
ดาจองได้ยินแบบนั้นก็แอบยิ้มอยู่คนเดียว “นี่คุณจะชวนฉันไปเดทหรอคะ” ดาจองถาม
ควอนยูลอึกๆอักๆ “ก็ใช่น่ะสิ หวังว่าวันอาทิตย์นี้เธอคงไม่มีคิวนะ” ควอนยูลตอบแล้วถามกลับ
ดาจองทำแกล้งทำเป็นเงียบไปสักแปปนึง ควอนยูลเห็นดาจองเงียบไปเลยพูดต่อ
“ถ้าเธอไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ แค่นี้แหละ” ควอนยูลบอกก่อนจะรีบวางหูไป
พอควอนยูลวางหูไป ดาจองก็หัวเราะออกมาอย่างดัง “ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“ขนาดจะชวนเราเดทยังจะวางท่าอีก แต่ก็น่ารักดีนะ” ดาจองพูดกับตัวเองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ข้อความ หา......
/// ที่รักตัวจริง ///
// วันอาทิตย์นี้ เจอกันที่สวนสนุก ตอน 9 โมงนะคะ//
**** ดาจอง ***
//////////////////////////////
ด้านควอนยูลที่วางสายใส่ดาจอง ก็นั่งหงุดหงิด “ทำไมแค่ชวนออกเดทมันยากเย็นแบบนี้นะ”
ควอนยูลบ่นกับตัวเอง ก่อนที่จะเหลือบไปเห็นข้อความจากโทรศัพท์ ควอนยูลรีบหยิบขึ้นมากดดูทันที
/// ดาจองที่รัก ///
พอเค้าได้อ่านข้อความก็เผลอลุกขึ้นมากระโดดดีใจแบบลืมตัว ก่อนจะทำท่าเหมือนคิดอะไรบางอย่างแล้วก็กลับไปนั่งลงบนที่นอน “ทำไมต้องสวนสนุกด้วยล่ะ?”
//////////////////////////////////////////////////
ต่อมา
สำนักงานสแคนเดิลนิวส์
“พี่ดาจอง พี่ดาจอง ผมมีข่าวดีจะบอก” นข.ปาร์ควิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในสำนักงาน
“มีอะไร ใจเย็นๆก่อน” ดาจองบอก
“หนังสือการพจญภัยอันน่าตื่นเต้นของเจ้ากบ กลายเป็นหนังสือที่ขายดีมากที่สุดในตอนนี้เลยนะครับ แล้วตอนนี้มี รายการหนังสือเกี่ยวกับเด็กต้องการจะขอสัมภาษณ์พี่ด้วย”
“จริงๆ หรอเนี่ย” ดาจองได้ยินนข.ปาร์คบอกแบบนี้ ก็ยิ้มหน้าบานทำตาโต เพราะไม่อยากจะเชื่อ
“ว๊าวววว อีกหน่อยพี่ก้จะกลายเป็นนักเขียนเต็มตัวแล้วนะ ดีใจด้วยนะครับ” นข.ปาร์ครีบแสดงความยินดี
ระหว่างที่ ทั้งสองกำลังดีใจอยู่ หน.โคก็เข้ามาได้ยินพอดี
“ดีใจด้วยนะนะเขียนดาจอง วันนี้เลิกงานแล้วให้ฉันเป็นเจ้ามือเลี้ยงเธอเองนะ” หน.โคพูดจบ
ดาจองและนข.ปาร์คก็หันมามองพร้อมกัน ด้วยความงง
“หัวหน้า” นข.ปาร์คขยับปากจะถาม แต่ก็โดน หน.โคยกมือขึ้นเบรก
“แล้วฉันก็อนุญาติให้นักเขียนดาจองใช้ที่นี่เป็นสำนักงานได้ด้วย”
“ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ หน.โคนี่เป็นคนดีจริงๆ” ดาจองยิ้มหน้าบานรีบเข้ามาจับมือขอบคุณทันที
/////////////////////////
ที่สำนักงานของควอนยูล
“คุณควอนทราบข่าวหรือยังครับ” หน.คังรีบร้อนเข้ามาหาควอนยูลในห้อง
“มีอะไรเกิดขึ้นหรอ” ควอนยูลถาม
“ก็หัวหน้าซอ ไม่ใช่สิ คุณซอฮเยจู ที่ชิงตำแหน่งปธน.ตอนนี้กำลังเกิดปัญหาอยู่น่ะสิครับ”
“ปัญหาอะไรหรอ”
“ก็มีหลายฝ่ายพยายามจะหาวิธีโจมตีเธอจากหลายๆ ด้าน เพราะตอนนี้ฐานเสียงจากประชาชนของเธอค่อนข้างแข็งแรง แต่ฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เลยหาเรื่องโจมตีเธออยู่ไม่ว่าจะเรื่องที่เธอเป็นผู้หญิง เรื่องประสิทธิภาพในการทำงาน เรื่องที่เธอเคยทำงานเป็นหัวหน้าเลขาของคุณมากก่อนด้วย” หน.คัง พยายามรายงาน
ควอนยูลทำหน้าคิดหนัก “มันไม่เกินไปหน่อยหรอ กับผู้หญิงตัวเล็กๆ แล้วจุนกีล่ะ?”
“ท่านรัฐมนตรีไม่ได้เข้ามาช่วยครับ เพราะถ้ายิ่งเข้ามาจะมีข่าวออกมาอีกว่าเธอเคยกิ๊กกับท่านรัฐมนตรี”
ควอนยูลถอนหาย แล้วส่ายหัวเบาๆ “มันหนักเกินไป มันหนักเกินไปจริงๆ” ควอนยูลบ่น
“คุณควอนว่าอะไรนะครับ” หน.คังถาม
“อ๊ะ ป่าวๆ ไม่มีอะไร นายช่วยติดต่อซอฮเยจูให้ฉันหน่อยสิ บอกว่าเย็นนี้ฉันอยากกินมื้อค่ำด้วย”
“ได้ครับ ท่านจะช่วยคุณซอใช่ไหมครับ”
“ฉันคงช่วยอะไรไม่ได้มาก อย่างน้อยก็แค่ช่วยปลอบเธอก็เท่านั้น” ควอนยูลบอก
/////////////////////////////
ด้านดาจอง
“เอ้า ชน” เย้ๆๆๆๆๆ
ดาจอง หน.โค และ นข.ปาร์คกำลังดื่มฉลองกันอยู่
และพวกเค้าก็กำลังเมาแบบได้ที่เลย ดาจองนี่หน้าแดงแป๊ดดด
“ฉันล่ะภูมิใจในตัวเธอจริงๆ นักเขียนดาจอง จากนักข่าวกลายเป็นนักเขียน พรุ่งนี้ก็จะได้ไปสัมภาษณ์กับรายการโทรทัศน์ด้วย ยินดีด้วยๆ” หน.โค
“ขอบคุณมากๆๆ หน.โค” ดาจองบอก
“เอ้าชนๆ อีก” หน.โคบอก
“พี่ดาจอง เมามากแล้วนะครับ พรุ่งนี้มีสัมภาษณ์ไม่ช่หรอพอได้แล้วครับ” นข.ปาร์คเห็นดาจองกำลังเมาเลยพยายามเบรกไว้
“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันไหว ไม่ต้องห่วง” ดาจองบอก
นข.ปาร์คเห็นสภาพดาจอง กับหน.โคตอนนี้ถึงกับส่ายหัว
///////////////////////
ด้านควอนยูลที่นัดเจอซอฮเยจูที่ร้านอาหาร
“รุ่นพี่” ซอฮเยจูทักควอนยูลด้วยน้ำเสียงที่ดีใจสุดๆ
“นั่งสิ” ควอนยูลบอก
“ฉันได้รับโทรศัพท์จาก หน.คังว่ารุ่นพี่อยากเจอฉัน ฉันดีใจมากๆเลยนะคะ”
ควอนยูลยิ้ม “เหนื่อยมากไหม” ควอนยูลถาม
ซอฮเยจู นิ่งไปนิดก่อนจะยิ้มออกมา “สนุกมากกว่าค่ะได้ทำงานการเมืองเต็มตัวมีอะไรตื่นเต้นมากกว่าเดิมเยอะ”
“ถ้าเหนื่อยก็พอเถอะ” ควอนยูลบอก
ซอฮเยจูมองหน้าควอนยูล “รุ่นพี่จะมาขอร้องให้ฉันหยุดลงแข่งชิงตำแหน่งปธน.หรอคะ”
ควอนยูลไม่ตอบ
“รุ่นพี่ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันจะผ่านมันให้ได้”
“ฉันก็แค่เป็นห่วง คิดว่าบางทีมันอาจหนักเกินไปสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ” ควอนยูลบอก
“ฉันขอบคุณรุ่นพี่มากนะคะ ที่เป็นห่วง แต่ฉันไม่มีทางหยุดแค่นี้ และฉันจะทำให้มันสำเร็จให้ได้ รุ่นพี่คอยดูฉันไว้ให้ดีนะคะ ถ้าถึงวันนั้นรุ่นพี่จะยอมรับฉันไหม ไม่ใช่ในฐานะปธน.นะคะ แต่ในฐานะคนรัก รุ่นพี่คงไม่รู้หรอกว่าฉันยังคงชอบรุ่นพี่อยู่เหมือนเดิม ไม่เคยน้อยลง มีแต่มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นว่ารุ่นพี่ต้องอยู่คนเดียว” ซอฮเยจูพูดจบ ทำเอาควอนยูลอึ้งไปในทันที
“ถ้ารุ่นพี่มีธุระกับฉันแค่นี้ ขอตัวก่อนนะคะ” พูดจบซอฮเยจูก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป
ปล่อยให้ควอนยูลนั่งนิ่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว “ครืด ครืด ครืด” อยู่ๆ ก็มีโทรศัพท์เข้ามา คอวนยูลหยิบมือถือขึ้นมาดู ก็ยิ้มออกมาได้ ก่อนจะกดรับ
/// ดาจองที่รัก ///
“อ่า มีอะไรหรือเปล่าฉันกำลังยุ่งอยู่” ควอนยูลโกหก
“นี่ผมชื่อ ปาร์คฮชอลนะครับ เป็นรุ่นน้องพี่ดาจองที่ สแคนเดิลนิวส์ คุณใช่คุณควอนยูลหรือเปล่าครับ”
“ใช่ ผมเองครับ มีอะไรหรือเปล่า” คอวนยูลถาม
แล้วนขปาร์คก็บอกรายละเอียดกับควอนยูล
///
///
///
///
“โอเคร ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ” วางสายเสร็จ
ควอนยูลก็รีบออกจากร้านอาหารตรงไปหาดาจองทันที
ความคิดเห็น