คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : คลั่ง 13
หลังจากที่ผมและพี่ก้องกินก๋วยเตี๋ยวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เราก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเตรียมตัวนอนเพราะพรุ่งนี้มีถ่าย เดอะว๊อยตั้งแต่เช้า
ระหว่างอยู่ในห้องน้ำผมก็คิดถึงเรื่องเมื่อเย็น *เฮ้อ พี่ก้องทำฝันพังทลายหมด*
ที่ผมพูดแบบนี้ก็เพราะผมคิดว่าวันนี้พี่ก้อง
จะโชว์ฝีมือทำอาหารให้ผมทานใต้แสงเหมือนในฝันน่ะสิ
แล้วก็คิดว่าเราคงจะมีสวีทกันบ้างนิดหน่อย ที่ไหนได้
ดันซื้อก๋วยเตี๋ยวจากหน้าหมู่บ้านมาให้กิน จริงๆผมก็ชอบนะ
แต่แค่ผิดหวังนิดหน่อย นี่ผมจะบ้าไปแล้วหรอเนี่ย
“แสตมป์ เค้าซื้อมาให้กินก็ดีแล้วอยู่บ้านทั้งวันไม่หาไรกิน”
ผมคิดแล้วก็พูดกับตัวเองในกระจกเหมือนคนบ้า
ก่อนจะอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จ ผมก็นุ่งผ้าขนหนูออกมา
/
/
/
/
/
/
/
/
“เฮ้ย!!!!!!!! พี่ก้องครับ” ผมอุทานเสียงหลง ด้วยความตกใจ
รีบคว้าผ้าอีกผืนที่อยู่ใกล้ๆ มาคลุมตัวไว้
เมื่อเห็นพี่ก้อง นั่งอยู่บนที่นอนของผม เล่นกีต้าร์ของผม
โดยที่ไม่ขออนุญาตผมก่อนเลย
“ตกใจทำไมเนี่ย พี่ไม่ใช่ผีนะ” พี่ก้องบอก
ส่วนผมทำหน้าไม่ถูกเลย อายมากๆ ไม่เคยมีใครเคยเห็นผมในสภาพนี้มาก่อนเลยนะ
“ก็ตกใจพี่ก้องนั่งแหละครับ..... แล้วทำไมอาบน้ำเร็วจังครับ”
“พี่ว่าพี่ไม่ได้อาบนานหรอกแต่นายนั่นแหละที่อาบช้า” พี่ก้องแซว
“โถ่ ......... พี่ก้องแซวผมอีกแล้วนะ
อีกอย่างพี่ก้องเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียงแบบนี้เป็นใครก็ตกใจสิครับ
แล้วผมก็แต่งตัวไม่เรียบร้อยด้วย ผมอายนะเนี่ย” ผมบอกก่อนที่หน้าผมจะแดงขึ้นเรื่อยๆ
“ผู้ชายเหมือนกันอายทำไม แต่ว่า.....................................”
พี่ก้องพูดแค่นั้นแล้วก็ลากเสียงยาว
ทำคิ้วขมวดเหมือนคิดอะไรบางอย่าง
“แต่ว่าอะไรครับ มีอะไร” ผมถาม ใจเต้นแรงมองพี่ก้องแบบสั่นๆ
ที่ยังคงนั่งมองตัวผมตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วยังทำสายตาเจ้าเล่ห์ปนใช้ความคิด
“แต่ว่า............ หุ่นนายก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย” พี่ก้องบอกผมกับยักคิ้วให้ แล้วยิ้มที่มุมปาก
“พี่ก้องบ้า คิดอะไรหรือเปล่าครับเนี่ย” ผมถามอีก
“ป๊าววววววววววว” *พี่ก้องเสียงสูง
“ป่าวแล้วทำไมต้องทำเสียงสูงล่ะครับ”
“เอ นายถามย้ำพี่นี่ หรือ.......ว่านายจะให้พี่คิด
ตอนแรกพี่ก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะ แต่พอนายถามพี่ย้ำๆ แบบนี้พี่เริ่มคิดแล้วล่ะ”
พี่ก้องพูดจบก็ลุกมาจากเตียงเดินมาหาผมอย่างช้าๆ
แถมพี่ก้องยังกัดริมฝีปากตัวเองอีก พร้อมกับทำสายตาแปลกๆ
เดินเข้าใกล้ผมมากขึ้น ส่วนผมยืนแข็งทื่อ เกร็ง แล้วพี่ก้องค่อยๆ
เอามือมาดึงผ้าที่ผมคลุมตัวไว้ออกตกลงไปกองกับพื้น
มือหนาๆ ของพี่ก้องจับที่ไหล่ผม ผมตกใจ
“พี่ก้องจะทำอะไรครับเนี่ย” ผมถามเสียงสั่น
“ก็นายอยากให้พี่คิดไม่ใช่หรอ แล้วนายรู้ไหมพี่คิดอะไรอยู่”
พี่ก้องจ้องหน้าผมทำสายตาหวานๆ จะให้ผมเคลิ้มอีก
“คะ คะ คิดอะไรครับ” ผมตะกุกตะกักถาม
“เดี๋ยวอีกไม่นานนายก็จะรู้เองล่ะว่าพี่คิดอะไร”
พี่ก้องพูดจบก็ทำท่าจะจูบผม ผมรีบผลักพี่ก้องออก
พร้อมกับเอามือตีหน้าอกพี่ก้องไปทีนึง
“พี่ก้องบ้า.....เดี๋ยวผมไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะครับ” ผมว่า
แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อผ้าแล้วก็วิ่งกลับไปเข้าห้องน้ำ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ให้พี่ไปช่วยใส่เสื้อผ้าไหมครับ” เสียงพี่ก้องหัวเราะและแซวตามหลังผมมา
*คนบ้า แกล้งกันตลอดเลยนะ* ผมบ่นพี่ก้องอยู่หน้ากระจก
แต่ก็ยังไม่หายจากอาการตกใจ เมื่อกี้ผมตกใจ ใจก็เต้นแรง
พี่ก้องจะทำแบบนั้นจริงๆ หรอ ????? หรือว่าแค่แกล้ง ???
โอ๊ยไม่คิดและ คนเป็นแฟนกันนี่ ถ้าพี่ก้องจะทำแบบที่เค้าคิดก็คงไม่แปลก
แต่..... เราพร้อมแล้วหรอ เราพร้อมจริงๆ หรอ โอ๊ยปวดหัว
*แสตมป์นายคิดบ้าอะไรของนายอยู่เนี่ย” ผมเลิกคิด
และใส่เสื้อผ้าจนเสร็จ ก็ออกมาเห็นพี่ก้องนั่งเล่นกีต้าร์อยู่
“นี่พี่ก้องยังไม่นอนหรอครับ” ผมถาม
“ยังไม่ง่วงเลยนี่มันยังหัวค่ำอยู่เลยนะ
มานี่สิแสตมป์มานอนตรงนี้ เดี๋ยวพี่เล่นกีต้าร์ให้ฟัง อยากฟังเพลงไรดีล่ะ”
พี่ก้องเรียกผมพร้อมกับชี้ให้ผมมานอนข้างๆ เค้า
ผมยิ้มให้พี่ก้องเล็กน้อยเดินมาถึงเตียง แต่ก็ยังกล้าๆ กลัวที่จะเข้าไปนอน
พี่ก้องมองผมที่มีท่าทางแปลกๆ
“เป็นไรหรือเปล่า อ้อ หรือว่านายกลัวพี่จะทำอะไรนาย”
พี่ก้องถาม ทำให้ผมนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ขึ้นมาอีก
“เมื่อกี้พี่ก็แค่แกล้งนายเล่นเท่านั้นแหละ ยิ่งเห็นนายกลัวก็ยิ่งสนุก” พี่ก้องพูดไปยิ้มไป
ผมเบะปาก ทำท่างอล นึกใจใน *ใช่ซิ๊ ก็เราเด็กกว่านี่เห็นแกล้งได้ก็แกล้งใหญ่เลยนะ*
พี่ก้องเห็นผมทำหน้างอล ก็เลยดึงมือผมให้นั่งบนเตียง
“งอลหรอครับ พี่ขอโทษนะครับที่หลังไม่แกล้งแล้วก็ได้ แต่เอาจริงเลยนะ”
เหมือนจะดีอยู่แล้วเชียวผมหันขวับกับคำว่า เอาจริงเลยนะ
พี่ก้องคงรู้ตัว เลยรีบพูดต่อ “โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้ว ดีกันนะ ดีกันนะ”
พี่ก้องพูดพลางยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้าผม แล้วอีมือก็มาโอบผมไว้
ผมมองพี่ก้องนิดนึง เห็นพี่ก้องก็ส่งสายตาพร้อมกับรอยยิ้มอ้อนวอนให้ผมหายโกรธ
ผมอดยิ้มไม่ได้กับท่าทางเด็กๆของพี่ก้องเลยยื่นนิ้วก้อยไปดีด้วย
“เราดีกันแล้วนะครับ มานอนลงเร็ว
อยากฟังเพลงอะไรเดี๋ยวจะจัดให้ทุกเพลงเลยครับ” พี่ก้อง
พอผมนอนลงก็เลยแกล้งถาม
“จริงๆ แล้วนี่มันเตียงผมนะ กีต้าร์ก็ของผม พี่ก้องขออนุญาตหรือยังครับ”
พี่ก้องหันมามองหน้าผม “ทำไมต้องขอล่ะ เตียงนายก็เหมือนเตียงพี่
กีต้าร์นายก็เหมือนกีต้าร์พี่” พี่ก้องตอบกลับมา
พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มมมมมมมาให้ผมเล่นซะผมไปไม่เป็นเลย
รู้สึกเคลิ้มไปกับรอยยิ้ม สายตา คำพูด ที่พี่ก้องทำมันดูอบอุ่นมากๆ
ผมนอนฟังพี่ก้องเล่นกีต้าร์ไปด้วยความเคลิบเคลิ้ม เพลิดเพลิน
เสียงพี่ก้องนุ่มและอบอุ่นฟังสบายมากๆ
ผมไม่เคยได้ฟังพี่ก้องร้องและเล่นกีต้าร์ใกล้ๆ แบบนี้เลยนะ นี่เป็นครั้งแรก
ผมคิดว่าการที่ผมมีแฟนเล่นกีต้าร์เป็นก็ดีนะ เพราะผมไม่ต้องเล่นฟังอย่างเดียว
อยากฟังเพลงไหนก็ได้ฟัง มันสบายอะไรขนาดนี้
/
/
/
/
/
/
/
/
พอฟังไปสักพักก็เริ่มง่วง
“ผมง่วงแล้วอ่า” ผมบอก รู้สึกตัวเองเริ่มจะทำตัวงอแง
“นายนี่เหมือนเด็กเลยนะ นี่เพิ่งจะกี่ทุ่มเองง่วงซะแล้ว”
พี่ก้องบอกยิ้มๆ ก่อนจะหันเอากีต้าร์ไปเก็บไว้ข้างเตียงแล้วหันมาหาผม
“ง่วงแล้วหรอ” พี่ก้องถามพร้อมกับเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ
“ครับ” ผมพยักหน้า
“โอเคร งั้นนอนกันเถอะ เดี๋ยวพี่ปิดไฟให้” พี่ก้องลุกไปปิดไฟ ส่วนผมก็แกล้งหลับ
แม้ว่าจะปิดไฟแล้วแต่ก็ยังมีแสงสว่างมาจากโคมไฟบนหัวนอนอยู่ดี
แต่พอพี่ก้องเดินมาล้มตัวลงนอนก็ปิดโคมไฟ ทำให้ตอนนี้ทุกอย่างตกอยู่ในความมืด
“หลับแล้วหรอ” พี่ก้องถาม
“ใกล้แล้วครับ” ผมแกล้งทำเสียงงัวเงีย
“มานอนบนนี้มา” พี่ก้องบอกพร้อมกับยืดแขนมาให้ผม
“นอนบนแขนพี่ดีกว่านะ” พี่ก้องบอก
ผมยิ้มในความมืด รู้สึกดีจัง ผมไม่ปฏิเสธ ค่อยๆ ขยับตัวมานอนใกล้ๆ พี่ก้อง
แล้วเอาหัวหนุนแขนพี่ก้องไว้ “พี่ก้องไม่เมื่อยหรือครับ” ผมถาม
“ไม่หรอกสบายมาก” พูดจบพี่ก้องก็หันมากอดผมทันที
“พี่ก้อง ทำอะไรครับ” ผมรีบถาม
“พี่ไม่ทำอะไรนายหรอกน่า ก็แค่อยากนอนกอดนายแบบนี้ทั้งคืนได้ไหมล่ะ”
เจอพี่ก้องหยอดคำหวานมาแบบนี้ มีรึผมจะไม่ยอม
ผมเลยต้องยอมปล่อยให้พี่ก้องนอนกอดผมแบบนี้ทั้งคืน
แต่ผมก็มีความสุขนะ >_<
ความคิดเห็น