คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : คลั่ง 12
วันนี้ผมนั่งทำงานอยู่ที่บ้านทั้งวันคิดว่ากำลังอยากจะแต่งเพลงใหม่สักเพลง
แต่นั่งคิดทั้งวันก็ยังคิดไม่ออกว่าจะแตงเพลงแนวไหน
หรือว่าผมจะแต่งเพลงรักดี มันเข้ากับชีวิตผมตอนนี้พอดี
คิดไปผมก็ยิ้มไป ไม่รู้จะทำอะไรคิดเพลงก็ยังไม่ออกก็เลยลองเปิดคอมเล่น
ตอนนี้ก็เริ่มหิวแล้ว แต่ก็ว่าจะรอพี่ก้องก่อนดีกว่า
นี่ก็ใกล้เย็นอีกสักพักพี่ก้องก็คงมาแล้วล่ะ
เปิดคอมดูโน่นดูนี่ไปเรื่อย แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปดูในเพจพี่ก้อง
ในเพจพี่ก้องมีรูปพี่ก้องเต็มไปหมดผมนั่งไล่ดูไปก็นั่งยิ้มอยู่คนเดียว
เพราะแต่ละรูปพี่ก้องหล่อมาก ไม่ว่าจะรอยยิ้ม ไม่ว่าจะทำหน้าปกติ
แต่มันก็ทำให้ผมสามารถนั่งดูได้ทั้งวันไม่มีเบื่อ
แต่พอไล่ลงมาดูเรื่อยๆ ก็ต้องหุบยิ้มและทำให้ผมเริ่มอารมณ์เสียทันที
เพราะเจอแต่รูปพี่ก้องกับดาราสาวๆ ที่ถ่ายละครด้วยกัน
สนิทสนมกระหนุงกระหนิง ยิ่งผมเห็นก็ยิ่งทำให้ผมรำคาญใจ
หงุดหงิดขึ้นมาทันที ก็ใช่น่ะสิ ทั้งหล่อทั้งอบอุ่น
สาวๆ ที่ไหนก็อยากอยู่ใกล้อยากถ่ายรูปด้วย เชอะ!!!
ผมเริ่มจะทนดูไม่ได้ “พรึบ!!!!!. ผมปิดคอมแล้วเดินมาทิ้งตัวลงที่โซฟา
*เอามือก่ายหน้าผาก* เริ่มคิดเรื่องระหว่างผมกับพี่ก้อง
ตอนนี้เราเพิ่งจะเริ่มคบกัน แต่จะเป็นยังไง ถ้าคนข้างนอกรู้ความจริง
ระหว่างพี่ก้องกับผม ทุกคนจะรับได้ไหม ฟค.ผม ฟค.พี่ก้อง เค้าจะว่ายังไง
เฮ้อ ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ตกลงผมกับพี่ก้องต้องคบกันแอบๆ ซ่อนๆ หรอเนี่ย
ผมนอนคิดไปคิดมาก็เผลอหลับไป
/
/
/
/
/
/
/
/
/
*ค่ำนี้ ผมและพี่ก้องเรามีดินเนอร์กัน พี่ก้องเป็นคนทำอาหารเอง
ทั้งหมด ส่วนผมก็ช่วยจัดโต๊ะอาหาร เอาเทียนมาจุด
ปิดไฟในบ้านจนมืดหมด
มันเป็นดินเนอร์ใต้แสงเทียนที่ดูโรแมนติกมากๆ
ผมและพี่ก้องกินข้าวไปจิบไวน์ไป พร้อมกับเปิดเพลงเบาๆ คลอตาม
พอกินข้าวเสร็จ จู่ๆ พี่ก้องก็มาโค้งอยู่ตรงหน้าผม
“ให้เกียรติเต้นรำกับผมสักเพลงนะครับ” พี่ก้องพูดพร้อมกับยื่นมือมาที่ผม
ผมยิ้มจนแก้มปริ ตาหยี รู้สึกว่าตัวเองยิ้มจนตาเหลือเป็นเส้นเดียว
“ได้สิครับ” ผมตอบพี่ก้องไป พร้อมกับยื่นมือไปจับมือใหญ่ๆ นุ่มๆของพี่ก้อง
พอผมลุกขึ้นยืน พี่ก้องก็ดึงผมไปแนบตัว หน้าเราเกือบจะชนกัน
มือข้างหนึ่งของเราทั้งคู่จับกันไว้
ส่วนมืออีกข้าง พี่ก้องค่อยๆ มาโอบข้างหลังผมไว้
ส่วนผมก็เอาอีกข้างจับที่ไหล่ของพี่ก้อง เพลงดังเบาๆ
เราค่อยๆ เต้นรำไปตามจังหวะเพลง แล้วพอถึงกลางเพลง
สายตาของเราทั้งคู่ก็ประสานกัน พี่ก้องยิ้มหวาน
ผมยิ้มตอบแต่ก็แอบก้มหน้าหลบสายตาพี่ก้อง
แต่พี่ก้องกลับเอามือมาเชยคางผมขึ้น ทำให้สายตาเราประสานกันอีกครั้ง
คราวนี้สายตาพี่ก้องอบอุ่นมาก อบอุ่นจนผมรู้สึกว่าผมจะละลายอยู่ตรงนี้
แล้วพี่ก้องก็ค่อยๆ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม
ปากของพี่ก้องกับผมก็ค่อยๆ
ค่อย
ค่อย
ค่อย
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
ประกบกัน ผมหลับตาพริ้ม
พี่ก้องค่อยๆ บรรจงจูบผมอย่างดูดดื่มเป็นเวลานาน
ภายใต้ความมืดที่มีเพียงแสงเทียนจากโต๊ะอาหารที่ส่องมา
แล้วพี่ก้อง ก็ค่อยๆ ดันผมมานอนลงบนโซฟา
ค่อยๆ เอามือใหญ่ๆ มาปลดกระดุมเสื้อผมทีละเม็ด
ผมเอามือห้ามพี่ก้องไว้ มองหน้าพี่ก้อง “จะดีหรอหรอครับพี่ก้อง” ผมถาม
แต่แล้ว........................................
/
/
/
/
/
“โอ๊ยยยยยยย ร้อนนนนนนนนนนนน” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับส่งเสียงดัง
ลุกขึ้นมามองซ้ายมองขวา ก็เห็นพี่ก้องยืนถือถุงก๋วยเตี๋ยวยิ้มแฉ่งให้ผมอยู่
ผมตกใจ เฮ้ย เมื่อกี้ผมฝันหรอ ทำไมไมเหมือนจริงจัง
พอนึกถึงฝันเมื่อกี้ก็ทำเอาผมหน้าแดงขึ้นมาทันที
“พี่ก้องทำอะไรครับเนี่ย” ผมถาม
“ทำไมหรอ” พี่ก้องถามทำหน้ากวนๆ
“ก็เอาถุงก๋วยเตี๋ยวมาแตะแก้มผมแบบนี้มันร้อนนะครับ” ผมบอกทำท่าเหมือนจะงอล
“โห นี่แสดงว่านายต้องร้อนมากๆ เลยนะเนี่ย
เพราะหน้านายแดงไปไหมดเลย” พี่ก้องยังไม่เลิกกวน
“ว่าแต่เมื่อกี้ฝันอะไรอยู่หรอ” พี่ก้องถามยิ้มๆ แล้วก็ยักคิ้วให้ผมอีก
ผมมองหน้าพี่ก้องแล้วผมก็เกิดเขินขึ้นมา พูดไม่ออก
“ไม่ได้ฝันอะไรนี่ครับ” ผมตอบหน้าตาย
“หรอออออออ” พี่ก้อง *ลากเสียงสูง* ทำหน้าทะเล้น
“แต่เมื่อกี้ที่พี่เห็นมันเหมือนนายกำลังฝันแบบว่า................”
“แบบว่าอะไรครับ พี่ก้องมานานแล้วหรอ”
“อื้ม” พี่ก้องพยักหน้า
“แล้วพี่ก้องได้ยินอะไรหรือเปล่าครับ” ผมถาม
พี่ก้องพยักหน้าอีก
“นายรู้ไหมพี่เข้ามาถึงก็เห็นนายกำลังทำท่ากอด
แล้วปากนายก็ทำเหมือนจูบกับใครอยู่ตอนแรก
พี่กะจะปลุกนายมาถามแล้วว่ากำลังจูบกับใคร
แต่พอได้ยินนายบอกว่า จะดีหรอครับพี่ก้อง
เท่านั้นแหละพี่ก็เลยรู้ว่านายกำลังฝันว่าจูบกับพี่อยู่ใช่ไหม???”
พี่ก้องพูดจบก็ มานั่งลงข้างๆ ผมแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ ทำตาหวานๆ
ผมทำหน้าเหว๋อ รู้สึกว่าตอนนี้อายมากๆ พี่ก้องเห็น และได้ยินทุกอย่างที่ผมฝัน
“ว่าแต่ที่นายถามว่ามันจะดีหรอครับพี่ก้องเนี่ย พี่กับนายกำลังจะทำอะไรกันหรอ”
พี่ก้องยังคงไม่เลิกถาม ผมหันไปมองหน้าพี่ก้อง
ที่กำลังทำหน้ากวนประสาทใส่ผมอยู่
“บ้า พี่ก้องคนบ้า” ผมว่าพี่ก้องก่อนจะหยิบหมอนมาตีพี่ก้อง
ก่อนจะเดินไปหยิบถุงก๋วยเตี๋ยวเดินเข้าไปในครัว ตอนนี้ผมอายมาก
“เดี๋ยวสิ นายยังไม่ได้ตอบพี่เลยนะ จะรีบหนีไปไหนล่ะ”
เสียงพี่ก้องดังไล่หลังผมมา
พี่ก้องเค้าจะคิดว่าผมเป็นคนยังไงเนี่ย ขนาดนอนยังฝันว่าจูบกับเค้า
แล้วทำไมผมต้องฝันแบบนั้นด้วยนะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผม
ผมคิดไปแล้วก็เอาก๋วยเตี๋ยวเทใส่ชาม *เฮ้อ* ผมถอนหายใจ
ในฝันคือผมได้กินอาหารหรูๆ ฝีมือพี่ก้อง เป็นดินเนอร์ใต้แสงเทียน
ที่สุดแสนจะโรแมนติก แต่นี่ พี่ก้องเล่นซื้อก๋วยเตี๋ยวมา ยิ่งผมคิดถึงความฝัน
ผมก็หัวเราะออกมาอย่างไม่รู้ตัว “ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“หัวเราะอะไรอยู่หรอ” เสียงพี่ก้องดังมาจากข้างหลัง
“เมื่อกี้นายยังไม่ตอบพี่เลยนะ” คือ.... นี่พี่ก้องเดินตามมาในครัวเพื่อจะถามเรื่องฝันของผม
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมก็ฝันไปเร่อยเปื่อย”
“จริงหรอ” พูดจบพี่ก้องก็สวมกอดผมจากข้างหลังเอาคางเกยไหล่ผม
ผมหันไปมองเล็กน้อยก่อนจะดุ “พี่ก้องครับเดี๋ยวก๋วยเตี๋ยวหกนะครับ”
“แค่กอดเอง ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” พี่ก้องบอก
เล่นเอาผมนึกถึงฝันเมื่อกี้อีก ก่อนจะรีบเทก๋วยเตี๋ยวให้เสร็จ
แล้วรีบยกไปที่โต๊ะอาหาร เพื่อจะหนีพี่ก้อง ส่วนพี่ก้องก็เดินตามออกมา
“ว่าแต่ไหนบอกว่าวันนี้ถ่ายละครดึกไงครับทำไมกลับมาไวจัง” ผมถาม
“ก็พี่กลัวว่าคนแถวนี้จะคิดถึงพี่จนไม่เป็นอันกินอะไรพี่ก็เลยรีบกลับ”
ผมยิ้มเขินกับคำหยอดของพี่ก้องอีกแล้ว แล้วผมก็ทำเป็นก้มหน้ากินก๋วยเตี๋ยวไม่สนใจ
“นายไม่บอกพี่ก็ไม่เป็นไรนะ เรื่องเมื่อกี้อ่ะ
แต่ถ้านายอยากให้ฝันเป็นจริงก็บอกพี่ได้นะ ”
พี่ก้องบอก ก่อนจะคีบก๋วยเตี๋ยวใส่ปาก แล้วก็เงยหน้ามามองผมมีเลสนัย
ส่วนผมพอได้ยินประโยคเมื่อกี้แทบสำลักก๋วยเตี๋ยว คิดในใจ
*คนบ้า จะมารู้ความฝันของเราได้ไง*
*แล้วถ้าพี่ก้องเกิดทำขึ้นมาจริงๆล่ะ เราจะทำยังไง?????*
/
/
/
ความคิดเห็น