~๐~ ปาฏิหาริย์ของหัวใจ ~๐~

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

...............

ต้น แกอย่าเล่นอย่างงี้สิ หัวยุ่งหมดแล้วเห็นไหม กรรณวดี หรือแก้ว เอ่ยอย่างไม่ค่อยพอใจ

เพื่อนกันเล่นแค่นี้ไม่ได้เหรอ ต้นสาย หรือต้น ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาคมคาย หันไปมองหน้าหญิงสาวผู้เป็นเพื่อนสนิท

ใช่สิ เราเป็นแค่เพื่อน จำไว้ยายแก้ว กรรณวดีคิดอย่างเศร้าใจ

4 ปีกว่าแล้วที่ทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกันมา ทั้งคู่เรียนมาจากที่เดียวกัน แล้วยังเรียนมหาลัย ห้องเดียวกันอีก จนทำให้ทั้งคู่สนิทกัน เพื่อนๆในห้องต่างคิดว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน จนนานไปจึงเลิกคิดไป 

แก้ว แก้ว คิดไรอยู่เรียกตั้งนานไม่ได้ยินหรือไง 

อะ อะไรนะ เสียงเรียกของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวหลุดจากความนึกคิด

 ต้น ถามว่าหญิงเป็นยังไงบ้าง ต้นสายเอ่ยถึงแฟนคนล่าสุดอย่างเพ้อ ๆ

ก็น่ารักดี กรรณวดีเอ่ยอย่างเศร้า ๆ

ต้นว่าหญิงน่ารักมาก ๆ เลยนะ คนนี้รักจริงหวังแต่ง

อืม เห็นก็บอกอย่างงี้ทุกที

แต่คนนี้ไม่เหมือนใครจริง ๆ นะ

เลิกเรียนแล้วจะไปไหนเปล่า ให้เราไปส่งไหม ชายหนุ่มถามหญิงสาวระหว่างเดินมาที่จอดรถยนต์ของตัวเอง 

ไม่เป็นไรหรอก วันนี้เราเอามอไซต์มาด้วย รีบไปเหอะมีนัดไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวหญิงรอนานหรอก กรรณวดีพูดตอบกลับไป

แล้วเจอกันนะ ต้นสายเอ่ยคำลาเสร็จก็รีบขับรถออกไปรับแฟนสาวทันที โดยไม่ทันมองเพื่อนสาวที่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย

เมื่อไรนะ ที่เรามีอาการอย่างงี้ เมื่อไรกัน เวลาที่ต้นสายเดินควงใครทำไมเราถึงรู้สึกแปล๊บ ๆ ในอก เมื่อไรนายจะมองคนใกล้ตัวบ้าง เวลาที่นายเอาใจใส่เรา เราก็ชอบคิดไปเองว่านายอาจจะมีใจให้เราบ้าง แต่เมื่อดูดี ๆ แล้วจะเห็นว่านายทำอย่างงี้กับทุกคน ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลย เราพยายามตัดใจแล้ว พยายามตีตัวออกห่างไม่ให้ใกล้กันเกินไป แต่ก็ทำไมได้ ทำยังไงดี

วันรุ่งขึ้น

แก้ว ทำการบ้านขอนี้ให้หน่อยสินะ ชายหนุ่มนั่งลงข้าง ๆ หญิงสาว

ทำเองสิ

ก็ขี้เกียจทำ ช่วยต้นหน่อยนะ ชายหนุ่มบอกเหมือนอย่างที่เคยให้หญิงสาวทำให้ 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่กรรณวดีช่วยทำให้ ทุก ๆ ครั้งถ้าต้นสายต้องการความช่วยเหลือด้านการเรียน กรรณวดีคอยทำให้ทุกครั้ง เนื่องจากกรรณวดีเป็นเด็กเรียนนั่นเอง และจะเป็นเฉกเช่นวันนั้นทุกครั้ง จนทำให้ใคร ๆ ก็คิดว่าทั้งคู่เป็นมากกว่าเพื่อนสนิท เมื่อมีใครถามว่าเป็นแฟนกันเหรอ กรรณวดีมักจะเป็นฝ่ายตอบที่ต้องข้ามกับใจเสมอ ตรงกันข้ามกับต้นสาย ที่มักจะทำเป็นนิ่งเฉย ทำให้หลายคนเข้าใจผิด

แก้ว เรียนจบที่นี่แล้วจะไปต่อไหน ต้นสายเอ่ยระหว่างที่ทานอาหารกลางวันด้วยกัน

เราก็คงต้องย้ายไปอยู่เชียงใหม่กับแม่ หญิงสาวเอ่ยด้วยใบหน้าเศร้าหมอง

อะไรนะ แก้วไม่เคยบอกต้นเลย จู่ ๆ จะไปได้ไง ชายหนุ่มมีอาการตกใจ งุนงง

ก็กำลังบอกอยู่นี่ไง

ต้นไม่อยากให้แก้วไปเลย ถ้าแก้วไปแล้วใครจะคอยปลอบเวลาที่ต้นเสียใจ เวลาที่ต้นอกหัก

ต้นมีเพื่อนเยอะจะตายไป เดี๋ยวก็มีคนมาแทนเราได้ หญิงสาวเอ่ยอย่างปลอบใจชายหนุ่ม

จำไว้นะ ไม่มีใครแทนที่ใครได้

 

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ทั้งคู่ก็พูดคุยกันน้อยลง จนกระทั่งวันรับปริญญา 

แก้ว มาถ่ายรูปกับต้นหน่อยสิ ต้นสายในชุดครุยถือปริญญาบัตรเดินเข้ามากรรณวดีที่กำลังถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ อยู่อย่างสนุกสนาน

รอแป๊บนะ กรรณวดีหันไปบอกชายหนุ่ม แล้วก็หันมาบอกขอตัวกับเพื่อนๆ ที่เหลือ แล้วเดินไปถ่ายรูปกับชายหนุ่มด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ชิด ๆ กันหน่อยครับ เสียงตากล้องตะโกนบอก ชายหนุ่มจึงขยับเข้าไปชิดหญิงสาวอีกหน่อย แล้วก็ยกมือโอบเอวหญิงสาว กรรณวดีสะดุ้งเมื่อชายหนุ่มแตะที่เอว และเขยิบเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ประจำตัวต้นสายที่เธอไม่เคยลืม เมื่อถ่ายรูปเสร็จแล้ว ชายหนุ่มหันมาบอกกับหญิงสาวว่ามีของจะให้ แล้วก็ยื่นกล่องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ มาให้ หญิงสาวเอื้อมมือมาหยิบด้วยความอยากรู้ จึงแกะกล่องทันที ภายในเป็นแหวนวงเล็ก ๆ น่ารัก ๆ สองวง 

อะไรน่ะ ให้แหวนเราทำไมตั้งสองวง กรรณวดีบอกด้วยความงงงวย

ก็ ให้แก้ววงนึง อีกวงของเราไง ต้นสายบอกด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ต้นรู้หรือเปล่า ให้แบบนี้มันหมายความว่าไง กรรณวดีเอ่ยออกไปด้วยสีหน้าตื่น ๆ

รู้สิ ก็แก้วเคยบอกไว้ไม่ใช่เหรอ แหวนเป็นของแทนใจ สำหรับคนที่รักกัน แล้วแหวนสองวงนี้มันก็เป็นของแทนใจต้นสำหรับมอบให้คนที่ต้นรัก เพื่อให้คนนั้นรู้ว่าคนๆ นั้นเป็นคนที่รักสำหรับต้น

หมายความว่าไง กรรณวดีเอ่ยด้วยน้ำเสียงตระหนกตกใจ

ก็ต้นให้แหวนนี้กับแก้ว อีกวงก็ของต้น ไว้เป็นตัวแทนของกันและกัน แล้วแก้วก็ต้องใส่มันตลอดไปห้ามถอดนะ  ช่วงเวลาที่แก้วบอกต้นว่าจะไปอยู่เชียงใหม่ มันทำให้หัวใจของต้นเจ็บแปล๊บยังไงไม่รู้ ต้นไม่รู้ว่ามันเกินขึ้นตอนไหน แต่ตอนนี้ข้างในมันมีแก้วมาวิ่งเล่นอยู่เต็มไปหมด ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวมาวางไว้บนหน้าอกข้างซ้าย

กรรณวดีตื่นเต้น จนบอกไม่ถูกเมื่อได้ยินชายหนุ่มบอกเช่นนั้น และสัมผัสได้ถึงหัวใจชายหนุ่มที่เต้นแรง แต่มั่นคง

ต้น

อย่าไปไหนเลยนะ ต้นผิดเองที่ไม่เคยเข้าใจแก้ว ชายหนุ่มเอ่ยอย่างสำนึกผิด

แล้วหญิงล่ะ ต้นเอาไปไว้ที่ไหน กรรณวดีถามด้วยความข้องใจ

ต้นบอกหญิงแล้วล่ะ ต้นคงมีใครอีกไม่ได้ เพราะในหัวใจมันมีคนนึงมาอยู่ตั้งนานแล้ว หญิงก็เข้าใจ แล้วก็ขอให้สมหวังด้วย ชายหนุ่มเอ่ย

แล้วคนอื่น ๆ ล่ะ หญิงสาวเอ่ยอย่างข้องใจ

คนไหนล่ะ ไม่มีแล้ว มีคนนี้คนเดียว จริง ๆ นะ  ต่อไปนี้ต้นจะไม่มีใครอีก มีแต่แก้วคนเดียวเท่านั้น จำไว้นะ แล้วแก้วล่ะคิดยังไงกับต้น ชายหนุ่มเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง

ก็ เอ่อ

คิดยังไงบอกมานะ แต่ถึงแก้วไม่บอกต้นก็รู้แล้วล่ะว่าคิดยังไง ต้นสายเอ่ยด้วยสีหน้ามีความสุข

รู้แล้วยังจะมาถามอีก ไปถ่ายรูปกับเพื่อนๆ ดีกว่า กรรณวดีเดินหนีชายหนุ่มทันที ด้วยความงอน

แก้ว ต้นรักแก้วนะ ต้นสายตะโกนบอกด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข ทำให้สายตาทุกคู่จับจองมาที่ทั้งสองคนด้วยความน่ารักของคนทั้งคู่

จบบริบูรณ์

 

อย่าลืมหันกลับไปมองคนใกล้ตัว ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไป