วัยเรียน

เนื้อเรื่อง

กลอนวัยเรียน
อาจารย์โปรดเกล้า เมตตา
ศิษย์กราบงามสามครา สิบครั้ง
หวังท่านพิจารณา เกรดใหม่
Dและ Fโปรดยั้ง หยุดยั้ง ถนอมมือ

เราก็หนึ่งผู้ รักเรียน
อ่านอ่านแทบเอียน โอษฐ์อ้วก
สิบตลบสิฝึกเขียน จนคล่อง
พอสอบดั่งบ้าใบ้ หน้ามืด ตามัว

สุดกลัวตอบผิดแล้ว หรือเรา
ข้อสอบยากเกินเดา สุ่มได้
ไม่รู้ท่านเอา ออกสอบ
แสนยากอยากร้องไห้ โหด***ม จิงจิง

อิงเกณฑ์อิงกลุ่มก้อน เป็นไร
ไป่ฤา Dและ Fสิ จี้ใจ เจ็บแท้
A Bและ Cไป ไหนหมด
สอบเสร็จต้องกลับแก้ สอบซ้ำ สุดซวย

ขวยเขินเกินหยุดยั้ง ยืนยง
แปลกแปลกข้อสอบงง เรียบร้อย
ที่อ่านกลับมิตรง ที่ออก
ที่ออกสิลิ้นห้อย ใกล้ฆ่าตัวตาย

ไหว้ล่ะอาจารย์ผู้ ใจดี
ก้มกราบสองอีกที อย่าร้าย
เหอะเหอะอย่าถึง C เลยแม่ นาพ่อ
ท้ายอาจไทร์เทอมท้าย สุดโง่ โดนไทร์

ใจจะวายโปรดจ้องเนตร ศิษย์ดู
นึกว่าช่วยลูกงู ตกน้ำ
หากได้(แฮ่ แฮ่)ไก้อู อบอร่อย
มิได้อาจต้องช้ำ ชอกเนื้อ อาจารย์

มือเราใช้ลอกได้ ดั่งใจ
ปราสาทหูเราไว ยิ่งล้ำ
สายตาเราสอดส่าย ส่องไกล กว่าเพื่อน
สอบหรือจะเพลียงพล้ำ ตกได้ อายลิง
กระดาษเราซ่อนได้ โดยงาม
แขนน่ะเขียนข้อความ ขีดไว้
ขาอ่อนแผ่นใหญ่ยาม ลิขิต
ทำอย่างงี้แล้วไซร้ ตกได้ ก็ซวย
เคมีสอบดั่งนี้ เหลือหรือ
กูบ่เคยฝึกปรือ อ่านอ้าง
สองมือจดโพยถือ ฤาช่วย
ชีพดับลับมล้าง ตกสิ้น กินศูนย์

เปิดมาสอบซ่อมล้วน ทันที
หวังแต่เพื่อนคนดี นั่งข้าง
เหลือบไปไป่เห็นมันมั่ว
กูจึ่งซัลโวบ้าง ปล่อยหว้าง ได้ไง

ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน
ได้เกรดศูนย์มาบาน หนึ่งบ้าง
กลับบ้านโดนป่นประหาร เป็นแน่

อันธาตุกรดธาตุเบสก็เข้าแทรก
ลมปรานแตกชีวาดับมลายสุญ
อัตราเกิดความโง่เริ่มเพิ่มพูน
สมดุลผันกลับอย่างฉับพลัน