ข้ามมิติมาเป็นสนมที่อยากหย่า - นิยาย ข้ามมิติมาเป็นสนมที่อยากหย่า : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ข้ามมิติมาเป็นสนมที่อยากหย่า

    ตุ๊กตาหมีน่ารัก

    อันยา ทหารรับจ้างชื่อดังในยุคอวกาศประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสนมที่เพิ่งคลอดลูกจนเสียชีวิตในตำหนักเย็น พอได้ความจำเจ้าของร่างเดิม บอกได้ประโยคเดียวว่า "คุณแม่ไม่ปลื้ม"

    ผู้เข้าชมรวม

    26,632

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    20,221

    ผู้เข้าชมรวม


    26.63K

    ความคิดเห็น


    128

    คนติดตาม


    723
    จำนวนตอน :  74 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  29 มี.ค. 68 / 12:21 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

    ดูเพิ่มเติม
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    อันยา ทหารรับจ้างชื่อดังในยุคอวกาศที่มี AI ช่วยทำทุกอย่างได้ประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต ได้ระบบ AI กาลเวลาที่พ่อและแม่ของเธอสร้างขึ้นมาเพื่อลูกสาวคนเดียวย้อนเวลามาเข้าร่างสนม อันหนิง ที่เพิ่งคลอดลูกชายตัวน้อยจนเสียชีวิต ทิ้งเรื่องที่เหลือให้อันยาคนนี้ต้องจัดการ พอได้ความจำเจ้าของร่างมาบอกได้ประโยคเดียวว่า “คุณแม่ไม่ปลื้ม” ฮ่องเต้ไม่ใช่สเปคเธอเลย ต้องหาทางหย่าและพาลูกชายตัวน้อยไปสร้างสำนักคุ้มภัย (ระบบ AI กาลเวลาแนะนำมา) เพื่อจะได้มีเงินเลี้ยงดูเจ้าตัวน้อย พร้อมกับเปย์ผู้ชายหนุ่ม เอ๊าะ บอบบาง สุภาพ เหมือนบัณฑิตหน้าขาวที่เธอชอบและคลั่งไคล้ให้ได้ 

    ตัดภาพมาที่ ฮ่องเต้กำลังรู้สึกเหมือนกำลังสวมหมวกเขียวอยู่

     

     

    คำเตือนนิยายมีฉากความรุนแรง ใช้กำลัง บังคับสมยอม ความหลากหลายทางเพศ 

    สารบัญจำนวน 0 ตอน
    ตอนแรกสุด

    ลำดับตอน
    ชื่อตอน

    รีวิวจากนักอ่าน

    Empty Review

    นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว

    มาเป็นคนแรกที่เขียนรีวิวนิยายให้กับนิยายเรื่องนี้กัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    127ความคิดเห็น

    กำลังโหลด...

    127ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    กำลังโหลด...