เกิดใหม่เป็นคุณแม่ลูกติด (Mpreg) จบแล้ว - นิยาย เกิดใหม่เป็นคุณแม่ลูกติด (Mpreg) จบแล้ว : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เกิดใหม่เป็นคุณแม่ลูกติด (Mpreg) จบแล้ว

    ชีวิตที่อยู่อย่างสุขสบายของพนาที่ไม่เคยทำงาน แต่เกิดเหตุไม่คาดฝันทำให้เกิดอุบัติเหตุจนเสียชีวิตกระทันหัน เขาตื่นมาพบว่าตัวเองมีลูกและสามีที่เป็นดาราดังอย่างเจ้าป่า "แม่ฮะ ฮี่ฮี่"

    ผู้เข้าชมรวม

    703

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    90

    ผู้เข้าชมรวม


    703

    ความคิดเห็น


    7

    คนติดตาม


    18
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  11 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  30 มี.ค. 67 / 19:24 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เกิดใหม่เป็นคุณแม่ลูกติด (Mpreg)

    (เจ้าป่าxพนา)


    บทนำ

    “น้องหลันค่ะ ช่วยเอาน้ำไปเสริฟคนในกองหน่อยค่ะ”

    ตั้งแต่เข้ามาอยู่ในร่างนี้เวลานั่งแทบไม่มี ใช้จังเลยเหมือนทั้งกองมีแค่คนที่ชื่อหลัน ผมล่ะไม่แปลกใจทำไมเขาถึงตัดสินใจจากไปโดยไม่ลาใครเลย ทุกคนก็ไม่รู้ว่าหลันเจ้าของร่างตายไปแล้วเหลือแค่ผมที่เข้ามาแทนที่ แถมยังจำอะไรไม่เลยตั้งแต่ลืมตาขึ้นมาอยู่ในสถานที่หนึ่ง

    “น้องหลันค่ะ ไปจัดเสื้อผ้าให้นักแสดงได้แล้วค่ะ” 

    เพิ่งยกน้ำไปเสริฟเองนะใช้อีกล่ะ พ่อจ๋าแม่จ๋าพนาอยากกลับบ้านหรือไม่ก็ตายไปเลยจริงๆ

    “เฮ้อ…”

    “น้องหลันถอนหายใจเหรอคะ?” หืม..เมื่อโดนทักมาแบบนี้มีหรอที่พนาจะไม่ส่งสายตาไปหาคนที่พูด

    “นี่พี่ ถ้าผมไม่ถอนหายใจแล้วจะให้ผมทำอะไร สูดหายใจไหม ห๊ะๆๆหืมๆ”

    “นี่เธอเดี๋ยวนี้กล้าเถียงแล้วหรอ??”

    “ทำไมจะไม่กล้าผมมีปากเหมือนกกัน..แล้วนี่อะไร นั่งแปปเดียวก็ให้ลุกไปทำนู้นทำนี่ ให้พักเถอะแม่คุณ ทั้งกองมีผมคนเดียวหรือไงแล้วพวกที่นั่งกินข้าวไม่ใช้ให้ลุกไปทำบ้าง วุ้ย!! มีอะไรจะใช้อีกไหมจะได้ทำให้มันจบๆ” พนาวีนฉ่ำอย่างที่ไม่เคยเป็น ทุกคนที่ได้ฟังถึงกับหยุดกิจกรรมทุกอย่างเพื่อหันมาฟังพนาในร่างของหลันที่ไม่เคยคิดจะลุกขึ้นมาต่อต้านการใช้งานจากทุกคน

    “ทุกคนนักแสดงมาแล้วค่ะ เตรียมตัว หลันดูแลคุณเจ้าป่าดีๆนะ”

    “ใครคืิอคุณเจ้าป่าครับ?”

    “ห๊ะ! ทำงานจนสมองกลับหรอ เจ้าป่าสามีเธอไง”

    “อะไรนะ!!!”

    “หม่าหม้าาาาฮะ” จู่ๆผมก็ถูกเด็กขาสั้นวิ่งพุ่งเข้ามากอดแล้วมองตาปริบๆ นี่ผมมาอยู่ไหนเนี่ยแล้วใครมายืนจ้องหน้าผมอีก

    “สิงโต ให้แม่ทำงานก่อน”

    “ห๊ะ แม่..ผมไปเป็นแม่ตั้งแต่เมื่อไร” คนตัวสูงดวงตาสีฟ้าจ้องมาที่ผมอย่างเอาเรื่อง ตายแน่ๆทำไมสายตาถึงจะได้ฆ่ากันแบบนั้น ไม่ได้การล่ะพนาตอนนี้ได้แค่ตามน้ำไป ผมแต่งตัวให้พระเอกร่างสูงกว่าผมไม่กี่เซน

    “กลิ่นนายเปลี่ยนไป”

    “ไม่เปลี่ยนนี่”

    “หืม..กลิ่นสตอเบรี่ ไม่ใช่กลิ่นพีช”

    “สิงโตชอบสตอเบรี่ คุณพ่อไม่ชอบสตอเบรี่ สิงโตชอบๆ”

    “โอเคๆ สิงโตชอบสตอเบรี่เนอะ” ถึงเขาจะไม่ใช่ลูกผมแต่เขาก็น่ารักดี แต่อีตาเจ้าป่าทำไมถึงเอาแต่จ้องผมไม่เลิก เกร็งไปหมดแล้ว แล้วสาวๆในนี้จะฆ่าผมหมกป่าไหม ทำไมถึงมองผมแปลกๆ แต่ช่างเถอะ..ถ้าได้เกิดใหม่แบบนี้ก็คงเป็นความต้องการของเจ้าของร่างไม่ก็ยมทูตทำงานพลาด ถือว่ามาลิ้นรสการเป็นคนอีกครั้งแล้วกัน หากการจากไปของหลันคือประสงค์ของพระเจ้า งั้นการเกิดใหม่ของผมก็เป็นความประสงค์ของหลันฉาง ฉันจะใช้ชีวิตแทนนายเอง

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น