ความรักของ 5สาว ลาฟลอร่า

ลำดับตอนที่ #4 : คำขอโทษ

ตอนที่ 4

ทิวา/เฮ้ย แต่ชั้นยังไม่อยากกลับไปเจอนายตาตี๋นี่น่า/ไม่มีใครสนใจทิวาเดินกลับห้องของตนไปจนหมด

ทิวา/เฮ้อ เพื่อนหนอเพื่อน/แล้วทิวาก็เหลือบตาไปเห็นร้านขายอาหาร

ทิวา/จะว่าไปนายตาตี๋กินอะไรหรือยังน่ะ/

ทิวา/-///- อ๊ะ!แล้วเราจะไปคิดถึงนายนั้นทำไมเนี่ย โอ้ย!แล้วทำไมหน้าชั้นแดงเนี่ย หือไม่สนใจหรอกปล่อยให้หิวตายไปนั้นล่ะ/

ห้องทิวา

โคร้กกกก เสียงท้องร้องของผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเขาคนนั้น คือกียุลนั้นเอง

กียุล/โอ้ยยยย! หิวจะตายอยู่แล้วเนี่ยในห้องยัยลิงก็ไม่เห็นมีของกินเลยมีแต่อาหารเจ้านิล

เจ้านิล/เหมี้ยววว

ทิวา/เฮ้ เจ้านิลชั้นกลับมาแล้ว

กียุล/มาแล้วหรอยัยลิง เดี๋ยวชั้นลงไปหาไรกินแปปน่ะ

ทิวา/เออ กียุลร้านมันปิดหมดแล้วน่ะ

กียุล/ห๊า!!!!! ชั้นยังไม่ได้กินอะไรเลยน่ะยัยลิง เพราะเทอคนเดียวเลยขังชั้นไว้น่ะ ยัยลิงกังเอ้ย

ทิวา/อะไรกันนักกันหนา เอาเป็นว่าชั้นขอโทษและกัน

กียุล/แค่ขอโทดมันทำให้ชั้นหายหิวรึไงยัยลิง ลิงอย่างเทอน่ะก็คิดได้แค่นี่ล่ะ เทอไม่เปนชั้นเทอรู้หรอก ชั้นไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวันเพราะเทอ/กียุลพูดความโกรธจนไม่ทันคิด

ทิวา/เออ!!ก็ไดชั้นผิด /แล้วทิวาก็เดินออกจากห้องไป แล้วพอกียุลเย็นลงบ้างแล้วก็พันคิดถึงทิวา ว่าจะเป็นไงบ้าง

กียุลคิด/ยัยนั้นไปไหนเนี่ยทำไมยังมาอีก ฝนตกด้วย

กียุล/นี่ นิลแกรู้ไหมเจ้านายแกไปไหน

เจ้านิล/เหมี้ยววว(ไม่รู้เหมือนกันคับ)/แล้วเจ้านิลก็ส่ายหัว

กียุล/อะไรกันว่าแค่เนี่ยทำไมต้องน้อยใจขนาดนั้นด้วย/เปี้ยง!!! เสียงฟ้าผ่าดังขึ้น

กียุล/เหวอ น่ากลัวจัง แต่ยัยนั้นคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

ด้านทิวา

เปี้ยง!! ทิวา/น่ากลัวจังทำไงดีล่ะ จะกลับห้องยังไงดีล่ะ/ในมือของทิวามีของอะไรบ้างอย่างไว้แน่นเหมือนเป็นของสำคัญ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร

ทิวา/เอาไงดีเนี่ย /ทิวาเห็นร่างของใครคนหนึ่งที่ดูแล้วน่าจะเป็นผู้ชาย กำลังวิ่งตรงมาตรงทิวา

ทิวา/ค...ใครน่ะ/ทิวาหลับตาปี๋ด้วยความกลัว

???/นี่ ยัยลิงชั้นเอง/ทิวาค่อยๆลืมตาดูเจ้าของเสียงที่เทอคุ้นเคย

เขาคือ...กียุล

ทิวา/อ้าว...กียุลนายมาทำไมที่นี่ ห๊ะ

กียุล/ก็มาหาเทอไงยัยบ้าอยู่ๆก็ออกมางี้ เรียกร้องความสนใจรึไง/กียุลตะคอกใส่ทิวา

ทิวา/ปะ...เปล่าสักหน่อย ช...ชั้นแค่ๆ

กียุล/แค่อะไรห๊ะ /แล้วใบหน้าของทิวาก็มีน้ำใสๆไหลออกมา ซึ่งทิวาก้มหน้าอยู่

กียุล/เป็นไรไป ยัยลิงพูดด้วยก็ไม่พูด /แล้วพอกียุลสังเกตดีๆ กียุลก็ตกใจที่ตัวเองทำทิวาร้องไห้   

แล้วทิวาก็ปาดน้ำตาตัวเอง แล้วก็เอาสิ่งของที่อยู่ข้างหลังที่ทิวาซ่อนอยู่ มันคือขนมชั้น

กียุลก็ทำหน้างงๆ กียุล/อะไรน่ะ

ทิวา/คะ...คือว่าชั้น’คิดได้ว่าตอนวิชาคกรรมชั้นทำขนมชั้นใส่ไว้ในตู้เย็นในห้องคหกรรม แล้วนายหิวอยู่ก็เลยวิ่งไปเอาที่ห้องน่ะ แต่ต้องขอป้าที่เฝ้าอยู่ตั้งนาน พอกำลังกลับห้องฝนก็ตกลงมาชั้นเลยมาติดอยู่ที่ตู้โทรศัพท์อยู่นี่ไง

ทิวา/เออ...คือชั้นขอโทษน่ะที่ชั้นขังนายเอาไว้นายเลยไม่ได้ก /ยังพูดไม่ จบ

กียุลก็เข้ามาสวมกอดทิวา

กียุล/เทอไม่ผิดหรอก ชั้นมันงี่เง่าเองที่เรื่องแค่นี่ต้องมา อารมณ์เสียใส่เทออีก ชั้น...ชั้นขอโทษน่ะทิวา

ทิวา0////0/อะ...เออ มะ..ไม่เปนไรหรอก ตะ...แต่เลิกกอดชั้นสักที่ได้ไหมห๊ะ

กียุล/ขะ..ขอโทษ/กียุลก็คลายกอดทิวา  ละแล้วเข้าสูสภาวะเขินอาย

ทิวา /••//////•  / ทิวาคิด/ตาบ้านั้นทำบ้าอะไรเนี่ย แล้วชั้นจะหน้าแดงทำไมเนี่ย

กียุล/  0/////0  / กียุลคิด/เราทำบ้าอะไรเนี่ย อยู่ก็ไปกอดยัยนั้น

ทิวากับกียุลต่างตั้งคำถามในใจ  ทิวาหันไปมองกียุล  กียุลก็หันไปมองทิวา

กันไปมา แล้วทิวากียุลกันมามองพร้อมกัน ตามองตา

กียุล/0//////////0

ทิวา/0///////////0/

กียุล/นี่ทิวา กลับกันเถอะฝนเบาลงแล้ว

ทิวา/อืม จริงด้วย

กียุล/นี่ มาวิ่งแข่งกันไหม ยัยลิงกัง

ทิวา/ ก็ได้แต่ตาตี๋ขี้เก๋ก อย่างนายสู้ชั้นไม่ได้หรอก 555

กียุล/หืม ว่าไงน่ะ ก็เพราะเทอเปนลิงไงถึงวิ่งเร็วนะ5555

ทิวา/ว่าไงนะ!!!

กียุล/ก็ว่าอย่างงั้นล่ะ!!!

ทิวา/กียุล/หืม

ทิวา/งั้นก็มาแข่งกันเลย

กียุล/โอเค

แล้วทิวากียุลก็วิ่งแข่งกัน ผ่านสายฝน

คนเขียน/ เออ เค้าจะพยายามทำให้มันสนุกๆน่ะค่ะ ถ้าไม่ชอบยังไง เม้นมาได้ค่ะ

Water Effect by Crazyprofile.com

playSound(); showPoll();