Summer Rain | BNyoung #smrBN

Summer Rain

BNyoung

     ในวันที่หิมะแรกโปรยลงมา คุณคิดถึงเราหรือเปล่า

     ในวันที่สายฝนพรำลงมาโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า คุณคิดถึงเราอยู่ไหม

     ในฤดูร้อนที่มีลมพัดเอื่อยเฉื่อย เจ้าคิดถึงเรื่องของเราในอดีตบ้างหรือไม่

ปัง!!!

     'บุตรชายตระกูลพัคในราชวงศ์โชซอนวิปริตผิดเพศ!'

     คำว่ากล่าวนั้นยังคงดังก้องห้องโถงในราชสำนัก องค์ราชาที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของตนมองบุตรชายและคนรักของบุตรชายด้วยความโกรธกริ้วคิ้วขมวด แม้แต่ผู้คนในห้องโถงนั้นยังมิมีผู้ใดกล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับพระองค์แม้แต่ผู้เดียว

     "นำตัวพวกมันทั้งคู่ไปประหารซะ!!!"

 

     บุตรชายคนรองในราชวงศ์เบิกตาโตพร้อมกับหยดน้ำตาที่ร่วงหยดลงมาบนพื้นห้องโถงแห่งราชสำนัก ไม่คิดว่าองค์ราชาที่มีศักดิ์เป็นพระบิดาของตนถึงคิดเช่นนี้

     "ฝ่าบาท.. องค์ชายจินยองมิได้กระทำความผิดอันส่อไปในทางวิปริตและน่ารังเกียจเลยพะยะค่ะ กระหม่อมเป็นผู้ทำเช่นนั้นแต่เพียงผู้เดียว... กระหม่อม ขืนใจองค์ชายพะยะค่ะ"

     ผู้คนในห้องโถงต่างส่งเสียงเจื้อยเเจ้วทันทีหลังจากที่ประโยคดังกล่าวถูกเอ่ยออกมาจากปากของคนรักขององค์ชายรอง

     "ไม่! แจบอมเจ้าอย่าพูดเช่นนี้ ฮึก.. ท่านพ่อ! ข้าเองข้าทำเอง"องค์ชายรองกลั่นเสียงที่มีอยู่ในตอนนี้ออกมาพร้อมกับก้อนสะอื้น เอ่ยวอนพระบิดาของตน

     "หุบปาก!! เจ้า.. ปาร์คจินยอง เจ้าทำให้ข้าเสียหน้าและเสียศักดิ์ศรีที่มีลูกที่วิปริตและน่าขยะเเขยงเช่นเจ้า

ส่วนเจ้า.. อิมเเจบอม เจ้าอุทิศตนให้แก่บ้านเมืองมาตลอดแต่เจ้ากลับทำตัวน่าขยะเเขยงไม่ต่างจากลูกของข้า"

     "ท่านพ่อ.."

     "ข้าไม่มีความจำเป็นต้องเอ่ยปากให้เสนียดมันติดปากข้า และข้าไม่ได้มีลูกเช่นเจ้าอีกต่อไป"

     พระราชาทิ้งคำพูดเสียดสีและเเสนเจ็บปวดไว้ให้อดีตบุตรชายแล้วหันหลังเดินกลับเข้าตำหนักโดยไม่เหลียวแล หลังจากลับชายผ้าของพระบิดาทหารที่อยู่ในบริเวณนั้นออกมาหิ้วปีกของทั้งคู่ที่ยังมีมือถูกมัดไว้อยู่ไปที่ลานประหาร

     "องค์ชาย..ข้า.." หนึ่งในองครักษ์ประจำราชวงศ์ที่เป็นคนนำตัวขององค์ชายรองไปยังลานประหารเอ่ย

     "เจ้าคงขยะเเขยงข้าเหมือนกันสินะคิมยูคยอม แต่ไม่เป็นไร.. ข้าฝากเจ้าดูแลท่านพ่อด้วยนะ"

     เสาไม้ตั้งตะหง่านสองเสาใกล้ๆกันบนลานกว้างนอกบริเวณราชสำนัก กองฟืนจำนวนมากรายล้อมซึ่งเป็นเชื้อเพลิงชิ้นดีในการติดไฟ บนเสาทั้งสองมีร่างสองร่างที่ผูกไว้คนละเสา สายตาอาลัยและใจจะขาดของทั้งคู่ส่งหากันและกันตลอดเวลา รอบๆ บริเวณลานโล่งไม่มีแม้แต่ผู้คนและประชาชนแม้แต่คนเดียวเพราะเป็นเขตหวงห้าม 

ดูท่าคงจะถึงเวลาแล้ว... คนทั้งคู่คงจะถึงเวลาเพราะมีร่างหนึ่งที่ใส่ชุดองครักษ์ประจำราชราชวงศ์เต็มยศสองคน ถือดาบเล่มยาวมาคนละเล่มก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงเสาที่มี องค์ชายรองแห่งราชวงศ์ และ องครักษ์เอกประจำตัวขององค์ชายรองซึ่งพ่วงตำแหน่งคนรักไว้ด้วย

     "องค์ชาย... ฮึก ข้า.."

     "อย่า ฮึก.. อย่าร้องไห้สิแจบอม ไม่หล่อเลยนะ"

     "ข้า.. หากสวรรค์เมตตา ข้าสาบานว่าไม่ว่าจะเกิดชาติภพไหน ข้า.. ฮึก อิมเเจบอม องครักษ์ที่รักท่านหมดหัวใจ จะขออยู่คู่กับท่านทุกชาติทุกภพไป"

     "แจบอม.. ข้า รักเจ้า.."

     ฉึก!!.......

START | END

20/03/2019  -                

Contact :@tnpfjae

B
E
R
L
I
N
?