ความหลังที่เจ็บปวด

เนื้อเรื่อง

ฉันเคยรักผู้ชายอยู่คนนึง ฉันไม่รู้ว่าตลอดเวลาสามปีเค้าเคยรักฉันรึป่าว เราไม่ได้เริ่มต้นที่จะรู้จักกันเหมือนคู่รักคนอื่นๆฉันเริ่มต้นที่จะรักเค้าเพราะผู้ชายคนนึงที่ฉันคิดว่าเค้ารักฉันมาก “อาร์ม” เค้าเป็นแฟนของฉัน และมีเพื่อนสนิท “ขิม” เป็นเพื่อนสนิทของอาร์ม เค้าสองคนเป็นผู้ชายที่ถือว่าหน้าตาดีและป็อปมากที่สุดในโรงเรียนก้อว่าได้ ส่วนตัวฉันนะเหรอ เป็นนักเรียนโรงเรียนรัฐบาลธรรมดาคนนึง ถึงฉันกับเค้าจะเป็นเด็กโรงเรียนรัฐบาลเหมือนกันแต่โรงเรียนของเค้าถือว่ามีนักเรียนเก่ง ดี และมีฐานะกันมากส่วนมากจะเป็นลูกคนรวยเรียนกันก้อเท่านั้นฉันกับอามเริ่มต้นที่จะรู้จักกันเพราะพี่ชายของฉัน “พี่โอมและพี่ไม้” เป็นเพื่อนรุ่นพี่ของเค้าทั้งสองคนและทั้งกลุ่มของอามและพี่ขิมจะนับถือพี่ชายของฉัน

ตลอดเวลาที่ฉันคบกับพี่อามฉันกลับมองไปที่ผู้ชายอีกคน ตอนนั้นฉันมองเค้าเพื่อที่จะชื่นชมว่าเค้าเป็นผู้ชายที่ถือว่าหน้าตาดีพอสมควร  และฉันก้อชอบเค้ามากด้วย วันนั้นฉันทะเลาะกับพี่อามหนักมาก อามไม่เคยคบกับฉันเพียงคนเดียวเค้าไปหาผู้หญิงคนอื่นๆเพื่อนที่จะมีอะไรด้วย แต่กับฉันเค้าไม่เคยคิดจะทำอย่างนั้น สงสัยเพราะเค้าคิดที่จะเกรงใจพี่ชายฉันรึเปล่าไม่รู้ ฉันสุดที่จะทนเป็นของตายของพี่อาม วันนั้นฉันบอกเลิกกับพี่อามต่อหน้าพี่ชายของฉันและเพื่อนๆของเค้า พี่อามตะคอกใส่ฉันกลับมาด้วย

“เพราะเฟินชอบขิมใช่มั้ยเห็นว่าชอบมันนี่ ก้อไปคบกับมันเลยสิ”

 ตอนนั้นฉันแค่ต้องการที่จะคบกับพี่ขิมเพื่อที่จะประชดพี่อามก้อเท่านั้น ไม่รู้ความรู้สึกอยากที่จะทำประชดมันเกิดขึ้นมาในหัวของฉันได้ยังงัย

“ได้ เฟินจะคบกับพี่ขิม เพราะพี่ขิมก้อชอบเฟินเหมือนกัน”

ไม่ใช่เพราะฉันคิดไปเองแต่เป็นเพราะพี่ขิมบอกกับพี่ชายของฉันเองว่าชอบฉันพร้อมๆกับตอนที่พี่อามจีบฉันแต่เพียงเพราะตอนนั้นพี่ขิมแค่หลีกทางไห้เพื่อน  ฉันกับพี่ขิมคบกันมาเรื่อยๆ ฉันไม่รูว่าพี่ขิมกับพี่อามผิดใจกันเพราะฉันรึป่าวแต่พี่ชายของฉันบอกว่า มันไม่ผิดใจกันเพราะพี่อามเป็นคนยกฉันไห้พี่ขิมเอง ใครจะว่าฉันแก่แดดไม่ว่าเพราะฉันคบกับพี่ขิมตอนมอสอง แต่เรื่องของฉันกับพี่ขิมรู้กันเฉพาะคนในกลุ่ม ตอนนั้นฉันเรียนมอสอง ส่วนพวกพี่ขิมอยู่ชั้นม.3 พี่ชายของฉันอยู่ม.4 และพี่ชายของฉันอีกคนเค้าเรียนฉันม.5 พวกเราไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงทำให้พี่อามย้ายกลับไปเรียนที่ต่างจังหวัดและเป็นโรงเรียนชายล้วน

                พอฉันขึ้นม.3ตอนนั้นฉันยังคบกับพี่ขิมอยู่และพี่ขิมก้อติดต่อกับพี่อามอยู่เรื่อยๆ ฉันและพี่อามก้อเป็นพี่น้องที่คุยกันได้ทุกเรื่อง ฉันกับพี่ขิมเริ่มที่จะทะเลาะกันบ่อยๆและแรงขึ้นเรื่อยๆ คนหลายคนบอกว่าพี่ขิมเค้ารักฉันมากและฉันไปรักพี่ขิมตอนไหนฉันเองยังไม่รู้ตัว และฉันก้อรักพี่ขิมมากเหมือนกัน ตลอดเวลาที่พี่ขิมคบกับฉันเค้าก้อจีบคนอื่นเรื่อยๆกินเหล้า ยกพวกตีกัน แต่พอเวลาที่ฉันรู้ว่าเค้ามีกิ๊กฉันก้อมีได้เหมือนกัน พอถึงเวลานั้นพี่ขิมเค้าเลือกที่จะทิ้งกิ๊กของเค้าและกลับมาหาฉันตลอดเวลา พ่อแม่ของเราสองคนรู้ว่าเราคบกัน เราสองคนคบกันและทะเลาะกันบ่อยๆ เราเริ่มที่จะใช้ความรุนแรงตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันยังไม่รู้ เราตีกันบ่อยๆ ถึงฉันจะมีรอยช้ำเขียวไปโรงเรียนแต่เพื่อนของฉันไม่เคยถามเลยว่าแกเป็นอะไรมากมั้ยแต่พวกมันกลับถามว่า

“เฮ้ย เฟิน ตีกันหรอวะ แล้วพี่ขิมเปงงัยบ้างง่ะขาหักมั้ย พี่เค้าจะตายมั้ยวะ”

เพื่อนฉันจะถามอย่างนั้นตลอดเวลามันตลกใช่มั้ยเรื่องที่ฉันกับพี่ขิมเค้าเริ่มที่จะรู้กันเป็นวงกว้างตอนนั้นฉันทำอะไรไม่ถูก ก้อต้องคอยทำตัวเงียบๆไว้เท่านั้นและฉันเองก้อไปมีคนอื่น ฉันมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทอีกคนเค้ากับฉันเรียนกันคนละที่แต่เราก้อเจอกันบ่อยๆ เมื่อไหร่ที่ฉันทะเลาะกับพี่ขิมฉันต้องไปหามันตลอดเวลา แต่มันเป็นคนดัง หล่อ และเคยชอบฉันมาก่อน ฮ่าๆ ขำล่ะสิ ฉันไม่ได้หลงตัวเองหรอก เพียงแต่ว่ามันเป็นบอกกับฉันเองช่วงเวลาที่ฉันสนิทกับมันฉันไม่ได้ติดต่อกับพี่ขิมอยู่เดือนนึง ฉันไม่รู้ว่าเค้าเป็นยังไงบ้างและฉันเองก้อต้องเตรียมตัวที่จะเรียนม.4ด้วยเหมือนกันฉันยุ่งอยู่ตลอดเวลาและฉันเริ่มที่จะเลาะกับพี่ชายของฉันบ่อยมากขึ้น ไม้จะบังคับไห้ฉันเลิกกับพี่ขิมเพราะอะไรฉันเองก้อไม่รู้ เรื่องนี้แม้เพื่อนสนิทของฉัน ฉันก้อไม่เคยบอก ว่าพี่ชายฉันบอกไห้ฉันเลิกกับพี่ขิม

                ฉันบอกเลิกกับพี่ขิมตลอดเวลาที่เราทะเลาะกันฉันเบื่อที่จะบอกเลิกกับพี่ขิม แต่ทั้งฉันและพี่ขิมก้อต้องกลับไปตายรังเดิมเหมือนที่พี่เค้าพูดกันว่า

 “พวกแกสองคนเลิกกันไม่ได้หรอกว่ะ”

ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทุกครั้งที่ฉันบอกเลิกพี่ขิม และพี่ขิมก้อยอมเลิกกับฉันทุกครั้ง และเวลาที่พี่ขิมขอคืนดีฉันต้องกลับไปคบกับเค้าทุกครั้ง และทุกครั้งเค้าจะพุดว่า

“พี่ขอโทษ พี่ขอโอกาสได้มั้ย”  ฉันต้องไห้อภัยเค้าทุกครั้ง และตลอดด้วย

พอฉันขึ้นเรียนม.4ที่โรงเรียนเดิม พี่ขิมเรียนม.5  มันเกิดเหตุการณ์ที่ฉันไม่อยากจะเชื่อ พี่ชายของฉันซึ่งไม่ใช่ พี่ไม้ และพี่โอม แต่เป็นพี่นัท กลับมาเสียเพราะอุบัติเหตุรถคว่ำ ตอนนั้นฉันทำอะไรไม่ถูกไม่มีใครบอกฉันแม้กระทั่งแม่ของฉันรวมทั้งพี่ขิมด้วย มันทำไห้ฉันเศร้าอยู่สองเดือนและหลังจากนั้นฉันก้อเลิกกับขิมอีกครั้งและคิดว่าจะไม่คืนดีกันอีก แต่พี่ขิมเค้าสาบานต่อหน้าคนที่ตายไปแล้วว่าจะไม่ทำไห้ฉันเสียใจอีก

                แต่ใครจะรู้ล่ะว่าความลับไม่มีในโลกใบนี้ตลอดเวลาที่พี่ขิมหายไปหนึ่งเดือน ตลอดเวลาที่เราไม่ได้ติดต่อกันเค้าไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น 1 ปีสำหรับเวลาที่พวกเค้าสองคนคบกัน พร้อมๆกับที่คบกับฉันด้วย เค้าปิดบังฉันมาตลอดเวลาและเรื่องนี้พี่อามรู้ได้ยังงัยฉันไม่รู้ แต่ฉันมารู้ทีหลังว่า พี่อามกับพี่ขิมตัดขาดความเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เท่าที่เพื่อนในกลุ่มพี่ขิมบอก คาดว่าน่าจะนานมากแล้ว

                ฉันอึ้งกับเหตุการณ์ที่พี่ขิมกับพี่สาวของฉันคบกัน พี่โบว์ไปคบกับพี่ขิม ทั้งๆที่รู้ว่าคบกับฉันเค้าสองคนพูดได้เพียงแค่คำว่า “ขอโทษ”  หลังจากนั้นฉันกับพี่ขิมก้อไม่ได้ติดต่อกันเลยแต่ฉันยังรักเค้าอยู่และลืมเค้าไม่ได้ถึงแม้ฉันจะทำใจมานานตั้งแต่เราสองคนเริ่มที่จะเลิกกันบ่อยๆแล้วก้อเถอะ แต่ฉันก้อไม่เคยลืมเค้าได้เลยเพื่อนฉันที่เรียนที่โรงเรียนเดียวกันกับพี่ขิมเล่าให้ฟังว่าเค้าสองคนรักกันมาก ฮ่าๆๆ ตลกมั้ย  ฉันเจ็บนะ เจ็บมาก ถึงตอนนี้ปัจจุบันนี้พี่อามกับพี่ขิมเค้าไม่คิดที่จะกลับไปเป็นเพื่อนกันอีก พี่อามบอกว่าเค้าไม่คิดที่จะให้อภัยกับสิ่งที่พี่ขิมทำ

                ถึงตอนนี้พี่อามจะไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว  ขอไห้พี่อามหลับไห้สบาย นี่คงจะเป็นเหตุการณ์สุดท้ายที่จะเกิดขึ้นกับฉัน ขอให้พี่อามยกโทษให้พี่ขิมเถอะนะ เฟินขอโทษตอนนี้เฟินยังรักพี่ขิมอยู่เฟินกลับไปรักพี่อามไม่ได้อีกถึงแม้เราสองคนจะกลับไปคบกันใหม่แต่เฟินก้อมีความสุขนะแต่คนที่ควรจะตายต้องเป็นพี่ขิมไม่ใช่หรอ

ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไรมันทำไห้ฉันเป็นผู้หญิงเจ้าชู้ ฉันคิดเพียงแต่ว่า หลังจากที่ฉันเลิกกับพี่ขิมฉันเริ่มที่จะเปลี่ยนไป ฉันคบกับทุกคนที่เค้าเข้ามาจีบฉัน ฉันคบทีละหลายๆคน แถมฉันยังหันไปคบกับทอม ที่ทำแบบนี้ฉันรู้ว่ามันไม่ควรแต่ฉันคบไปเพื่อประชดก้อเท่านั้นเอง ฉันทำไปเพื่อที่จะประชดตัวเองจดแล้วจนรอดฉันก้อต้องโดนทิ้งเพราะรถไฟชนกัน ตลกใช่มั้ยฉันพยายามที่จะคบกับใครหลายๆคนเพื่อที่จะลืมพี่ขิม แต่มันทำไม่ได้เลย ฉันโกหกตัวเองมาตลอดว่าฉันไม่ได้รักพี่ขิมแล้วฉันโกหกตัวเองมาตลอดว่าฉันรักเนม

 เพื่อนในกลุ่มพยายามที่จะทำไห้ฉันกลายไปเป็นคนเดิม คนที่สดใสร่าเริง คนที่เพื่อนๆรู้ดีว่าไม่เคยเครียดกับเรื่องอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ฉันมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร ฉันจมปักกับผู้ชายเพียงคนเดียวได้ขนาดนี้เลยหรอ ตลอดเวลาที่ฉันไปเที่ยวห้างกับเพื่อนฉันภาวะนาขออย่าไห้เจอเค้าสองคน แต่ฉันกลับไปเจอเค้าสองคนซะทุกครั้งไป มันทรมานนะ มันเจ็บนะ ที่ต้องทนเห็นภาพแบบนั้น ใครหลายๆคนอาจจะบอกว่าเรื่องแค่นี้ทำไมมึงต้องร้องไห้ด้วยวะ ใครเคยเป็นแบบฉันคงจะรู้ดีว่ามันเป็นยังไงไม่รู้อะไรดลใจไห้ฉันกลับเข้าไปวงจรบ้าๆนั่น

ฉันเริ่มที่จะกลับไปกินเหล้า สูบบุหรี่ มันมีความสุขเพียงแค่เวลานั้นเท่านั้น แต่พอเราตื่นขึ้นมามันยังจำเรื่องราวพวกนั้นได้ดี ใครจะคิดล่ะว่าเด็กเรียนอย่างฉันจะโดดเรียนวันๆเอาแต่เล่นบาส กินเหล้า หาเรื่องตีคนไปวันๆ ฉันทำตัวแบบนั้นได้เพียงแค่เดือนเดียวแค่นั้นเองพี่ชายของฉันเค้าขอร้องไห้ฉันเลิกคิดถึงคนคนนั้น แต่มันยากนะ เวลาสามปีที่คบกับพี่ขิมมา มันมีความสุข เวลากลับไปคิดถึงวันที่เราสองคนแกล้งกันขำๆแล้วมันอยากจะร้องไห้ แต่ตอนนี้น่ะหรอ เฟินกลับมาเป็นคนเดิมแระนะ

ปล.หลับไห้สบายนะ พี่รู้มั้ยพอพี่โอมกับพี่ขิมรู้เรื่องนี้เค้าสองคนเป็นลมเลยนะ พี่โอมกินเหล้าหนักมากเลยนะพี่อาม

ปล1.กระต่าย เราขอโทษที่ต้องโกหกว่าเราไม่รักพี่ขิมแล้ว ทั้งๆที่เราไม่เคยที่จะลืมพี่ขิมเลย

ปล2. ปณิธิ ฉันยังรักแกอยู่นะ รักมาก แล้วก้อลืมแกไม่ได้ด้วย ถึงแม้ตอนนี้เราจะเป็นคนที่ไม่รู้จักกันแล้วก้อตามขอไห้มีความสุขมากๆนะ

ปล3.พี่นัทจ๋า หลับให้สบายนะ  เฟินจะพยายามนะ

ปล4.พลอยฉันรู้ว่าแกรอพี่อามมานานตอนนี้พี่เค้าไปอยู่กับแกแล้วนะมีความสุขมากๆนะเพื่อน

ปล5. เพื่อนๆ see_u ทั้งหลาย ตอนี้กุกลับมาเปงคนเดิมของพวกมึงแล้วนะ สบายใจได้ กุรุ้พวกมึงต้องมาอ่านเพราะไม่งั้นพวกมึงตาย ฮ่าๆ ไว้ว่างๆเราไปเข้ากลุ่มกันนะเว่ย

ปล6. อันนี้สำหรับมืงเลยนะตี้ ขอไห้มืงมีความสุขนะเพื่อน กุจะมองดูความสำเร็จของมืง ตอนนี้มึงดังแล้วนี่ ดูแลตัวเองดีๆนะเว่ย เพื่อนเค้าเป็นห่วง