รักเพื่อน เพื่อนรัก

เนื้อเรื่อง

ฉันชื่อมิ้น เพื่อสนิทฉันชื่อกาย เราสองคนสนิทกันมากเลยล่ะ
**เห้ไอ้มิ้นทำไมวันนี้แกมา รร เช้าได้ว่ะเนี่ย**
* ก้อรีบมาลอกการบ้านน่ะสิ แกทำเสร็จรึยังง่ะการบ้านอะ เอามาลอกสิ*
**บ้าเอ้ย เสร็จแล้วลอกสิ**  ฉันรีบทำการบ้านเกือบเสร็จไม่ทันส่ง แล้วกายมันก้อซื้อขนมปังมาไห้ฉันกิน  พอเวลาเลิกเรียนอะนะ  ฉันนั่งเล่นกับกายอยุ่นาน แล้วฉันก้อไหเหายไปส่งฉันขึ้นรถเมล์กลับบ้าน ตอนแรกมันก้อจาไปส่งฉันที่บ้านน่ะสิ แต่ไม่เอาดีกว่า รอไห้ตอนเย็นมารับฉันไปกินข้าวดีกว่า
* กาย ตอนเยงไปบฉันหน่อยนะ*
**บ้านอะไกลก้อไกลยังจะไห้ไปรับอีก เรื่องมากวุ่ย**
*แล้วจะมามั้ยล่ะ* ฉันนั่งทำหน้ามุ่ยใส่มัน
**อื้มๆ ก้อด้ายๆๆ**
ประมานสักสองทุ่มกายก้อมารับฉันที่บ้าน
**บ้านก้อไกล แถมยัง เรื่องมากอีก** มันนั่งบ่นๆ
 เวลามันทำไห้ฉันกับกายสนิทกันมากขึ้น มากขึ้น จนคนอื่นที่ไม่รุ้จักเราสองคนมองว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน พอฉันโนล้อมากขึ้นเรื่อยๆ ใจฉันตอนนี้ก้อไม่ได้คิดกับกายแค่เพื่อนอีกเลย ตอนนี้ฉันรักมัน มากกว่าเพื่อน เพื่อนสนิทฉันอีกคนมันชื่อเนย ก้อเคยบอกว่าพยายามเก็บความรู้สึกเอาไว้อย่าบอกไห้รู้ จนมาถึงวันนึง ฉัน เนย ต่อ ไปเที่ยวพลาซ่ากัน เหลืออีกคน กาย ฉันเลยรีบโทรหามัน ทันทีเลยละนี่
* กายแกอยุ่ไหนว่ะ เนี่ย*
**อยุ่บ้านง่ะ **
*ออกมาหน่อยสิพวกฉันอยุ่พลาซ่ากันอะ*
**ออกไปยังไง ไม่สบายง่ะ เหนื่อยเปงใข้อะ**   *บอกไห้มันออกมาไห้ได้นะเว้ยมิ้น* ต่อมันพูดขึ้นอะ
*ได้ยินมั้ยง่ะต่อบอกว่าต้องออกมาไห้ได้*
**บังเวงกุเปงไข้จะตายแล้วนี่จะไห้กุแบกสังขารไปยังไงวะ**
*อื้มๆ งั้นแกก้อไม่ต้องออกมา แล้วแกกินยารุยังเนี่ย*
**ยังเลยง่ะ นอนอยุ่นี่**
*งั้นแกก้อกินยา แล้วก้อนอนๆๆซะ*
**คับๆ**  แล้วกายก้อวางโทรศัพท์ไป ฉัน ต่อ เนย ไปเดินเล่นกันอยุ่ซักพัก กายมันก้อโทรมาหาฉัน


**มิ้นแกอยุ่ไหนกันอะ**
*อยุ่ชั้นสองง่ะ ทำไมวะ แกอยุ่ไหนเนีย*
**อยุ่ลานจอดรถ แกเดินมารอที่ฉันหน้าเคเอฟซีได้ป่ะวะ**
*ได้ๆๆ *

* เนยๆไอ้กายมันมาว่ะ จะตายแล้วยังจะมาอีก อะไรของมันว่ะ *
*กุก้อว่างั้นอะมิ้น* ฉันกับเนยคุยกันซักพัก ก้อเจอกายมันนั่งรออยุ่ หน้ามันงี้ซีดมากมายเลยง่ะ
*กาย นี่แกไม่สบายแล้วออกมาทำไมดูสภาพตัวเองสิ*
*ยากหยังนำ** ฉันเลยนั่งหยอกกะมันซักแปปแล้วก้อไปดูหนังกันอะ เรื่องเขาชนไก่ ก้องั้นๆอะ หนุกอยุ่

หลังจากนั้นก้อไปกิงข้าวเที่ยงๆกนแถมยังร้อนมากๆด้วยนะแดดจ้ามากมายเลยง่ะ
แล้วเราก้อแยกกันกลับบ้าน
**มิ้นเด่วฉันไปปส่งแก นะ**
*ไม่เป็นไรฉันกลับเองได้ง่ะ แกเป็นไข้อยุ่นะจาขับรถตากแดดได้งัยวะ*
**ไม่เป็นไรไปส่งได้อะ ขึ้นๆ** ฉันจำใจที่จะต้องไห้มันไปส่ง อะไรของมันวะ ยิ่งมันทำแบบนี้กับฉั มันยิ่งทำไห้ฉันตัดใจยากรุ้มั้ยกาย ทำไมแกต้องทำดีกับฉันด้วยเนี่ย

อาทิตย์นี้ ทั้งอาทิตย์ กายมันต้องไปเข้าค่าย รด ดีนะ ที่ไม่ได้นอนค้างคืนอะ
พอตอนซักประมาณ สองทุ่ม กายจะมารับฉันไปกิงข้าว ทั้งๆที่บ้านมันก้อไกลจากบ้านฉันเปง 5-6 กิโลมันยังมารับฉันทุกวันอะ

**มิ้น แกจากินไรว่ะ**
*กินข้าวดิ ฮ่าๆ ไม่ใช่ๆ กินผัดไทยไม่ใส่ถั่วงอก*
**มืงจากินมัยวะเนี่ย**  มันนั่งเขยนๆรายการอาหารซักพัก แล้วฉันกับมันนั่งคุยกันซักพัก อาจารย์ของมันที่อยุ่วงโย เพราะกายตีกลองไห้วงโย แถมยังตีเก่งด้วบยนะ หล่อด้วย 555
*อาจารย์หวัดดีค่ะ/คับ*
***อื้มๆ มาทำไรกานนี่ มากันสองคนหรอ***
**มากินข้าวสิอาจารย์ ใช่แล้ว นี่จารเลี้ยงข้าวหน่อยสิ**
***ไอ้กายแกอย่ามาทะลึ่ง กินไปๆๆ เป็นแฟนกันหรอวะ***
**จะบ้าหรออาจารย์เปงเพื่อนกัน**
***ฉันจะเชื่อแกสักครั้งไอ้กาย***
ฉันนั่งดูอาจารย์กับกายคุยกันแล้วข้าวก้อมาแระฉันเลยนั่งกินข้าวแล้วก้อคุยกับอาจารย์ไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นกายมันก้อพาฉันไปเดินเล่นๆ คนที่เค้ารู้จักกับฉันตอนนี้ก้อคิดว่าฉันกับกายเป็นแฟนกัน ฉันไม่รู้จะพูดว่าอะไรแล้วเลยปล่อยไห้เลยตามเลย
*ไอ้มิ้นวันนี้ฉันถามไอ้กายว่ะ ว่ามันชอบแกรึป่าว* เนยรีบวิ่งมาเล่าไห้ฉัน
*แล้วมันตอบว่างัยล่ะ*
*มันก้อเงียบแล้วบอก ว่า จะบ้าหรอ อะไรแบบนี้อะ*
*อื้มๆ*
*ฉันว่ามันยังไงๆๆๆอยุ่นะไอ้มิ้น ฉันว่ามันต้องชอบแกแน่เลยมิ้ย*
*แกจะบ้าหรอชอบได้ไงมันมีแฟนแล้วน่า*
*มีก้อมีสิวะ ดูอย่างวันนั้นดิ เปงไข้จาตายยังออกมาหาแกเลยง่ะ แล้วก้อไปรับไปส่งแกตลอดๆเวลามากิงข้าวอะ ยังงี้ไห้เค้าเรียกว่ารายวะ*
*อย่าพูดมั่วๆก้อฉันเปงเพื่อนมันนี่นา*
*เอาล่ะๆฉันไม่เถียงแกละ ไรของแกไม่เชื่อฉัน* ฉันเดินหนียัยเนยทันทีแล้วไปนั่งคนเดียวซักพัก กายก้อโทรมาตามไห้ฉันขึ้นเรียน หลังจากนั้น ฉันก้อพยายามที่จะห่างกาย แต่มันก้อทำไม่ได้ทุกที เพราะเราสองคนเรียนห้องเดียวกัน แถมยังนั่งไกล้กันอีก มันนทำไห้คำว่าเพื่อนของฉันลดน้อยลงทุกที และความอดทนของฉันก้อน้อยลงุกที
**มิ้น ช่วงนี้แกเป็นไรว่ะ ทำไมแกห่างๆฉันตลอดเลยวะ**
*ป่าวนี้ เออ วันพรุ่งนี้แกออกงานนี่หว่า ไห้ฉันไปดูแลมั้ยง่ะ*
**ก้อดีเหมือนกันนะเว้ย**
 วันนี้ฉันต้องไปดูแลกายตอนเดินวงโยตอนเที่ยงแถมยังร้อนมากๆๆด้วย กายเดินตากแดดง่ะหน้าสงสาร แต่ฉันต้องคอยเอาทิชชู่ไห้ เอาน้ำไห้
พอถึงงานต้องรอพิธีเปิด มันร้อนมากเลยนะฉันเลยไปนั่งพัดไห้กายมัน แล้วก้อนั่งหยอกกันซักพักมันก้อกลับ รร ฉันต้องพามันกลับ รร ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
หลังจากนั้นมันก้อไปส่งฉันที่บ้าน แล้วตอน4ทุ่มครึ่งมันโทรมา
**ว่าไงมิ้นแกอยุ่ไหนของแกว่ะ**
*อยุ่บ้านสิจะนอนแล้ว ง่วงง่ะ*
**อ้าวหรอฉันว่าจาออกไปกินเหล้ากะพวกไอ้ต่ออยุ่ไปด้วยมั้ยง่ะ**
*ไม่อะ แกก้อรุ้ว่าฉันขี้เกียจนั่งเฝ้าแก*
**อื้มๆ**
*กาย ฉันมีรายจจะบอกแกว่ะ*
**ไรว่ะ**
*ฉันรักแกว่ะกาย*
**รู้ ว่าแกรักฉัน**
*ฉันรักแกจิงๆนะกายไม่ใช่รักแบบเพื่อน แต่มันเป็นรักของคนทั่วไป*
**ไอ้มิ้นนี่แกบ้าไปแล้วหรอ ฉันเพื่อนแกนะ**
*ฉันขอโทษ แต่ฉันรักแกจริงๆ ฉันขอโทษที่คิดแบบนั้นกับแก*
**ฉันก้อชอบแกนะ แล้วฉันก้อรักแก แต่ถ้าจะไห้เราคบกันมันคงไม่ได้หรอกใช่มั้ยมิ้น เพราะฉันก้อมีแฟนแล้ว เราคงเป็นได้แค่เพื่อนกันจริงๆมิ้น**
*ฉันเข้าใจ งั้นแค่นี้นะ ฉันอยากอยุ่คนเดียว*
**ไอ้มิ้น ฉันไม่ได้ไห้แกเป็นเพื่อนสนิทนะ แล้วฉันก้อไม่ได้ไห้แกเป็นคนรัก แต่ฉันไห้แกเป็นคึนพิเศษของฉันจะได้มั้ยวะ**
*อื้มๆๆ*
*บาย*
หลังจากนั้นฉันไม่คุยกับกายอีกเลย เพราะความรู้สึกของฉันเปลี่ยนไป เป็นเพราะฉันต้องการทำใจมั้ง เพราะฉันเห็นหน้ากายทีไร น้ำตาฉันจะไหลซะทุกทีตอนนี้ ฉันมีความสุขดี ฉันอยุ่กับเนย เนยคอยปบลอใจฉัน ขอไห้เรากลัมาเป็นเพื่อนสนิทกันอีกครั้ง กายเคยพูดกับฉัน ถ้าถึงวันนั้นคงจะเป็นวันที่จะต้องทำใจได้ ขอไห้ฉัน อยุ่คนเดียวซักพักนะกาย เมื่อไหร่ที่ฉันพร้อมฉันจะกลับไปหานายเอง เพื่อนรัก




เม้นๆๆๆด้วยๆ