ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ~interview~
บางครั้งสิ่งที่เราคาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นได้เสมอ
บางครั้ง ครั้งหนึ่งในชีวิตของคนคนหนึ่ง จะมีจุดเปลี่ยนของชีวิตเสมอ เป็นจุดเปลี่ยนที่แสนวิเศษ และแสนเจ็บปวด ที่ต้องเผชิญกันทุกคน
สิ่งที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไป
ร่างเล็กยืนรอรถเพื่อที่จะมารับไปสัมภาษงานอยู่หอพักของเธอ อย่างไม่เป็นสุขด้วยความตื่นเต้น เธอแต่งตัวหน้ารักด้วยชุดเดรสสีน้ำเงินยาวเลยเข่ามานิดนึงใส่สวมทับด้วยเสื้อสูดแฟชั่นสีดำ ดูเรียบร้อย
เป็นชุดที่เรียบร้อยสุดๆๆแล้วและดูดีสุดๆๆที่เธอมี
บางครั้ง ครั้งหนึ่งในชีวิตของคนคนหนึ่ง จะมีจุดเปลี่ยนของชีวิตเสมอ เป็นจุดเปลี่ยนที่แสนวิเศษ และแสนเจ็บปวด ที่ต้องเผชิญกันทุกคน
สิ่งที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไป
ร่างเล็กยืนรอรถเพื่อที่จะมารับไปสัมภาษงานอยู่หอพักของเธอ อย่างไม่เป็นสุขด้วยความตื่นเต้น เธอแต่งตัวหน้ารักด้วยชุดเดรสสีน้ำเงินยาวเลยเข่ามานิดนึงใส่สวมทับด้วยเสื้อสูดแฟชั่นสีดำ ดูเรียบร้อย
เป็นชุดที่เรียบร้อยสุดๆๆแล้วและดูดีสุดๆๆที่เธอมี
"ชุดนี้คงเรียบร้อยดีนะ" ก็ฮารุไม่มีชุดที่สวยกว่านี้แล้วละคะชุดนี้ก็นานแล้ว ฮารุไม่ได้ซื้อชุดใหม่มานานแล้วละคะ ก็ฮารุไม่มีตังนิคะ เอาละคะได้ไม่ได้ไม่เป็นไรคะขอแค่สู้ๆก็พอคะ ไฟโต๊ะ คะ
ในระหว่างที่ฮารุกำลังรออยู่นั้นก็มีรถสีดำมาจอดอยู่ตรงหน้า ตามด้วยคนชุดดำ 1 คนลงมา
"คุณฮารุใช่ใหมครับ "
"อ่อ คะ"
"เชิญครับ " คุณชุดดำเชิญฮารุขึ้นไปบนรถ แล้วเดินไปเปิดประตูรถให้ แหม่ๆๆ สุภาพบุรุษจังเลยคะ ดูดีๆๆก็หล่อดีคะ ฮาฮิไม่ได้นะฮารุ เธอไปสัมภาษงานนะอย่าคิดเรื่องแบบนี้สิ ในขณะที่สมองของเธอกำลังสับสน เธอก็ก้าวขึ้นไปบนรถอย่างว่าง่าย ทำให้ชายชุดดำที่เธอชมว่าเป็นสุภาพบุรุษนั้น ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
รถได้แล่นออกไปไม่ไกลจากที่พักของเธอนัก ประมาณ 8 กิโลเมตรก็มาถึงที่ เธอมองออกไปตรงด้านหน้าก็เห็นบริษัทขนาดใหญ่ที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งๆที่อยู่ไกล้กับที่พักของเธอแต่เธอก็ไม่รุ็ว่ามี บริษัทขนาดใหญ่ อยู่นี้ด้วย ชายชุดดำเดินมาเปิดประตูให้เธอลง
"เชิญครับ"
"ขอบคุณคะ" ฮารุก้าวขาลงจากรถอย่างมาดมั่น ฮารุทำได้คะ ฮารุต้องไม่ตื่นเต้นต้องทำใจให้สบาย
ชายชุดดำพาเธอเดินเข้าไปในบริษัท ที่ใหญ่โตมาก เขาพาเธอไปหยุดที่ห้องหนึ่ง
"คุณฮารุรออยู่ข้างในก่อนนะคับ เดี่ยวจะมีคนมาสัมภาษคุณฮารุนะคับ"
"อ่อ่คะ " ฮารุเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจ เป็นห้องโถงที่ใหญ่มากเลยละคะ นี่หรอคะที่ทำงานใหม่ของฮารุตื่นเต้นจังเลยคะ เธอเดินไปนั่งที่โซฟา กลางห้อง โห O_O ฮารุไม่อยากจะเชื่อเลยคะว่าฮารุจะได้มีโอกาศมาอยู่นี่ได้ ถ้าฮารุได้ทำงานที่นี่มันคงเป็นเรื่องที่ฝันไปแน่ๆเลยละคะ จากที่ฮารุสังเกตนะคะ ที่นี่เป็นบริษัทที่ใหญ่มาก มีกำแพงที่ทำขึ้นล้อมบริษัทอย่างหนาแน่นเลยละคะ พอเดินเข้ามาข้างในก็ต้องตกใจคะ ที่นี่แตกต่างจากโลกภายนอกมากเลยละคะ เหมือนฐานทัพอะไรสักอย่างคะ แต่ว่าคงจะเป็นดีไซน์ของบริษัทละะคะ คงจะไม่มีที่แบบนี้ในญี่ปุ่นละคะ ฮาฮิ หัวใจฮารุเต้นแรงมากเลยคะ อีกหน่อย คนที่จะมาสัมภาษฮารุคงจะมาแล้วสินะคะ บรูๆๆ ฮารุเป่าลมขึ้นที่ ผมหน้าม้าเพื่อผ่อนคลายความตื่นเต้นลงไป
แอ้ด . เสียงเปิดประตูดังขึ้น ฮารุมองไปดูตาม เสียง ก็เห็นเด็กสาวตัวเล็ก ผมสีม่วงดูสวย โอะ""นี่คงไม่ใช่คนที่จะมาสัมภาษเรานะ ทำใมดูเด็กจังเลย
"สวัสดีคะ คุณมิอุระ ฮารุ ดิฉัน ชื่อ โคลม ยินดีที่ได้รู้จักคะ" โคลมยิ้มให้ฮารุ เป็นยิ้มที่สวยมาก และน่ารักมากฮารุชักจะชอบผู้หญิงเข้าแล้วสิ ฮาฮา ฮารุนี่บ้าไปแล้ว
"สวัสดีคะมิอุระ ฮารุคะ ยินดีที่ได้รู้จักคะ" ฮารุยิ้ม :)
"มาเริ่มกันเลยนะคะ คุณมิอุระ ฮารุ ช่วยแนะนำตัวเองด้วยคะ "
"สวัสดีคะฉัน มิอุระ ฮารุ เรียนจบจากมหาวิทยาลัย โตเกียว.....บรา .. บรา ...บรา
ตื่นเต้นจังเลย ฮารุแอบมีอาการสั่นเล็กน้อยเวลาพูด ซึ่งไม่ลอดพ้นจากการมองของโคลมไปได้ ทำให้โคลมรู้สึก หมั่นใส้เล็กน้อย ทั้งที่ผู้หญิงคนนี้ไม่มีอะไรดีไปกว่าเธอแต่ ผู้เป็นหัวหน้าของเธอก็ได้กำชับให้รับเธอมา ทั้งที่ในใจของโคลมจะไม่ชอบฮารุเลยแต่เธอก็ขัดใจไม่ได้ และตอนนี้เธอก็ไม่อยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้นานซะด้วย
"เอาละคุณมิอุระฮารุ เราตกลงรับคุณเข้ามาทำงานที่นี่ แต่ไม่ใช่แบบพาสไทม์นะ เราจะรับคุณมาทำงานที่นี่ มีที่พักให้ และมีอาหารให้3 มื้อ เงินเดือนเราจ่ายตามผลงานของคุณคะ แต่ว่าคงได้มากกว่าเงินเดือนที่เดิมของคุณ หลายเท่าเลยละคะ " โคลมเสยะยิ้มเล็กน้อยทำให้ฮารุ รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้คงไม่ชอบเธอแหงๆเลย ไม่รู้ว่าเธอไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจกันนะ
"อ่อ คือ ว่า...... ฮารุขอคิดอีกทีนะคะ อีกสองสามวัน จะให้คำตอบคะ" ถ้าจะให้ฉันลาออกจากที่ทำงานเดิม ที่มีเพื่อนรักอย่างยัย เมโกะ ไปเนี่ยนะมันทำใจรำบากแล้วจะให้ฉันมาทำงานกับคนที่ไม่ชชอบฉันเนี่ยนะ ทั้งที่ยังไม่รู้จักกันแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ชอบฉันเอาซะเลย ฮารุพึมพำในใจ
"งั้นก็ได้คะ ขอบคุณนะคะ" ฮึยังใงหัวหน้าฉันก็ต้องทำให้เธอมาสมัครงานอยู่นี่ให้ได้ละยัยโง่ โคลม พึมพัมในใจพร้อมกับสบัดหน้าแล้วเดินออกไป ทิ้งให้ฮารุครุ่นคิดอยู่เพียงรำพัง
ฮารุเดินออกมาจากบริษัท อย่างเหนื่อยๆ แค่เธอมาสัมภาษงานไม่ทำให้เธอเหนื่อยขนาดนั้นแต่ว่า เธอไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี งานที่ใหม่ได้ผลตอบแทนดีก็จริงแต่งานที่เดิมของเธอก็รัก และสนิทกับทุคนมากๆถ้าจะให้ลาออคงคิดถึงมากๆๆแน่ๆๆ
ฮารุเดินมาหยุดอยู่หน้าบริษัทสักครู่หนึ่ง " มันเป็นบริษัทที่ใหญ่มากจริงนะ แล้วไม่มีใครไปส่งฉันเลยหรอเนี่ย ++!! รับฉันมารับฉันกลับด้วยสิ แย่จัง
เธอบ่น ออกมาเล็กน้อย
เอียสสสส.........
"ฮาฮิ อะไรเนี่ย ขับรถภาษาอะไรวะ " อารุร้องออกไปเมื่อมีรถแลมโบกินี่สีสดมาจอดอยู่ตรงหน้าเธอที่อีกนิดเดียวก็จะชนเธอแล้ว
ฮารุเตรียมตัวที่จะแว้ดใส่คนที่ขับรถไม่มีมารยาท คนนั้น ทันทีที่เขาเปิดประตูลงมา ฮารุก็ต้องตกตะลึงในความหล่อของเขา ร่างสูงโปร่ง ผมสีดำ จมูกดด่งลับกับลิมฝีปากเล็กมีดาบประจำกาย ทำให้ดูเท่เข้าไปอีก
ฮารุอ้าปากค้าง น้ำลายเริ่มจะใหลออกมา
ชายสูงหล่อ ได้ลงมายืนตรงหน้าเธอ
"อ่อขอโทษครับที่ผมทำให้คุณตกใจ ผม ยามาโมโตะ ทาเคชิ ยินดีที่ได้รู้จักคับ" ผู้ชายที่แนะนำชื่อกับฮารุ คนนั้นหล่อมากๆๆคะไม่อยากจะบอกเลยคะฮารุเกือบน้ำลายฮกแล้ว เฮ้อ ฮารุแพ้ความหล่อคะ แงงงงง
"สวัสดีคะ ฮาาาารุคะ" ฮารุตื่นเต้นคะเห็นคนหล่อ ฮาฮิ
"ผมเป็นคนที่จะไปส่ง คุณมิอุระ คับเชิญขึ้นรถ คับ" เขาผายมือให้ฮารุ ฮาฮิหล่อจังแถมยังสุภาพบุรุษด้วยคะ
ฮารุขึ้นรถอย่างว่าง่าย
ตอนนี้อารุมาอยู่ที่บริษัทเดิมแล้วละคะก็ฮารุยังไม่ตัดสินจัยนี่คะว่าจะ เลือกบริษัทนั้นใหม คุณหน้าหล่อก็กลับไปแล้วละคะ ฮารุนะรักที่นี่นะคะ ถึงจะอดตายก็ตามเถอะ
ในระหว่างที่ฮารุกำลังรออยู่นั้นก็มีรถสีดำมาจอดอยู่ตรงหน้า ตามด้วยคนชุดดำ 1 คนลงมา
"คุณฮารุใช่ใหมครับ "
"อ่อ คะ"
"เชิญครับ " คุณชุดดำเชิญฮารุขึ้นไปบนรถ แล้วเดินไปเปิดประตูรถให้ แหม่ๆๆ สุภาพบุรุษจังเลยคะ ดูดีๆๆก็หล่อดีคะ ฮาฮิไม่ได้นะฮารุ เธอไปสัมภาษงานนะอย่าคิดเรื่องแบบนี้สิ ในขณะที่สมองของเธอกำลังสับสน เธอก็ก้าวขึ้นไปบนรถอย่างว่าง่าย ทำให้ชายชุดดำที่เธอชมว่าเป็นสุภาพบุรุษนั้น ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
รถได้แล่นออกไปไม่ไกลจากที่พักของเธอนัก ประมาณ 8 กิโลเมตรก็มาถึงที่ เธอมองออกไปตรงด้านหน้าก็เห็นบริษัทขนาดใหญ่ที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งๆที่อยู่ไกล้กับที่พักของเธอแต่เธอก็ไม่รุ็ว่ามี บริษัทขนาดใหญ่ อยู่นี้ด้วย ชายชุดดำเดินมาเปิดประตูให้เธอลง
"เชิญครับ"
"ขอบคุณคะ" ฮารุก้าวขาลงจากรถอย่างมาดมั่น ฮารุทำได้คะ ฮารุต้องไม่ตื่นเต้นต้องทำใจให้สบาย
ชายชุดดำพาเธอเดินเข้าไปในบริษัท ที่ใหญ่โตมาก เขาพาเธอไปหยุดที่ห้องหนึ่ง
"คุณฮารุรออยู่ข้างในก่อนนะคับ เดี่ยวจะมีคนมาสัมภาษคุณฮารุนะคับ"
"อ่อ่คะ " ฮารุเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจ เป็นห้องโถงที่ใหญ่มากเลยละคะ นี่หรอคะที่ทำงานใหม่ของฮารุตื่นเต้นจังเลยคะ เธอเดินไปนั่งที่โซฟา กลางห้อง โห O_O ฮารุไม่อยากจะเชื่อเลยคะว่าฮารุจะได้มีโอกาศมาอยู่นี่ได้ ถ้าฮารุได้ทำงานที่นี่มันคงเป็นเรื่องที่ฝันไปแน่ๆเลยละคะ จากที่ฮารุสังเกตนะคะ ที่นี่เป็นบริษัทที่ใหญ่มาก มีกำแพงที่ทำขึ้นล้อมบริษัทอย่างหนาแน่นเลยละคะ พอเดินเข้ามาข้างในก็ต้องตกใจคะ ที่นี่แตกต่างจากโลกภายนอกมากเลยละคะ เหมือนฐานทัพอะไรสักอย่างคะ แต่ว่าคงจะเป็นดีไซน์ของบริษัทละะคะ คงจะไม่มีที่แบบนี้ในญี่ปุ่นละคะ ฮาฮิ หัวใจฮารุเต้นแรงมากเลยคะ อีกหน่อย คนที่จะมาสัมภาษฮารุคงจะมาแล้วสินะคะ บรูๆๆ ฮารุเป่าลมขึ้นที่ ผมหน้าม้าเพื่อผ่อนคลายความตื่นเต้นลงไป
แอ้ด . เสียงเปิดประตูดังขึ้น ฮารุมองไปดูตาม เสียง ก็เห็นเด็กสาวตัวเล็ก ผมสีม่วงดูสวย โอะ""นี่คงไม่ใช่คนที่จะมาสัมภาษเรานะ ทำใมดูเด็กจังเลย
"สวัสดีคะ คุณมิอุระ ฮารุ ดิฉัน ชื่อ โคลม ยินดีที่ได้รู้จักคะ" โคลมยิ้มให้ฮารุ เป็นยิ้มที่สวยมาก และน่ารักมากฮารุชักจะชอบผู้หญิงเข้าแล้วสิ ฮาฮา ฮารุนี่บ้าไปแล้ว
"สวัสดีคะมิอุระ ฮารุคะ ยินดีที่ได้รู้จักคะ" ฮารุยิ้ม :)
"มาเริ่มกันเลยนะคะ คุณมิอุระ ฮารุ ช่วยแนะนำตัวเองด้วยคะ "
"สวัสดีคะฉัน มิอุระ ฮารุ เรียนจบจากมหาวิทยาลัย โตเกียว.....บรา .. บรา ...บรา
ตื่นเต้นจังเลย ฮารุแอบมีอาการสั่นเล็กน้อยเวลาพูด ซึ่งไม่ลอดพ้นจากการมองของโคลมไปได้ ทำให้โคลมรู้สึก หมั่นใส้เล็กน้อย ทั้งที่ผู้หญิงคนนี้ไม่มีอะไรดีไปกว่าเธอแต่ ผู้เป็นหัวหน้าของเธอก็ได้กำชับให้รับเธอมา ทั้งที่ในใจของโคลมจะไม่ชอบฮารุเลยแต่เธอก็ขัดใจไม่ได้ และตอนนี้เธอก็ไม่อยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้นานซะด้วย
"เอาละคุณมิอุระฮารุ เราตกลงรับคุณเข้ามาทำงานที่นี่ แต่ไม่ใช่แบบพาสไทม์นะ เราจะรับคุณมาทำงานที่นี่ มีที่พักให้ และมีอาหารให้3 มื้อ เงินเดือนเราจ่ายตามผลงานของคุณคะ แต่ว่าคงได้มากกว่าเงินเดือนที่เดิมของคุณ หลายเท่าเลยละคะ " โคลมเสยะยิ้มเล็กน้อยทำให้ฮารุ รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้คงไม่ชอบเธอแหงๆเลย ไม่รู้ว่าเธอไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจกันนะ
"อ่อ คือ ว่า...... ฮารุขอคิดอีกทีนะคะ อีกสองสามวัน จะให้คำตอบคะ" ถ้าจะให้ฉันลาออกจากที่ทำงานเดิม ที่มีเพื่อนรักอย่างยัย เมโกะ ไปเนี่ยนะมันทำใจรำบากแล้วจะให้ฉันมาทำงานกับคนที่ไม่ชชอบฉันเนี่ยนะ ทั้งที่ยังไม่รู้จักกันแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ชอบฉันเอาซะเลย ฮารุพึมพำในใจ
"งั้นก็ได้คะ ขอบคุณนะคะ" ฮึยังใงหัวหน้าฉันก็ต้องทำให้เธอมาสมัครงานอยู่นี่ให้ได้ละยัยโง่ โคลม พึมพัมในใจพร้อมกับสบัดหน้าแล้วเดินออกไป ทิ้งให้ฮารุครุ่นคิดอยู่เพียงรำพัง
ฮารุเดินออกมาจากบริษัท อย่างเหนื่อยๆ แค่เธอมาสัมภาษงานไม่ทำให้เธอเหนื่อยขนาดนั้นแต่ว่า เธอไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี งานที่ใหม่ได้ผลตอบแทนดีก็จริงแต่งานที่เดิมของเธอก็รัก และสนิทกับทุคนมากๆถ้าจะให้ลาออคงคิดถึงมากๆๆแน่ๆๆ
ฮารุเดินมาหยุดอยู่หน้าบริษัทสักครู่หนึ่ง " มันเป็นบริษัทที่ใหญ่มากจริงนะ แล้วไม่มีใครไปส่งฉันเลยหรอเนี่ย ++!! รับฉันมารับฉันกลับด้วยสิ แย่จัง
เธอบ่น ออกมาเล็กน้อย
เอียสสสส.........
"ฮาฮิ อะไรเนี่ย ขับรถภาษาอะไรวะ " อารุร้องออกไปเมื่อมีรถแลมโบกินี่สีสดมาจอดอยู่ตรงหน้าเธอที่อีกนิดเดียวก็จะชนเธอแล้ว
ฮารุเตรียมตัวที่จะแว้ดใส่คนที่ขับรถไม่มีมารยาท คนนั้น ทันทีที่เขาเปิดประตูลงมา ฮารุก็ต้องตกตะลึงในความหล่อของเขา ร่างสูงโปร่ง ผมสีดำ จมูกดด่งลับกับลิมฝีปากเล็กมีดาบประจำกาย ทำให้ดูเท่เข้าไปอีก
ฮารุอ้าปากค้าง น้ำลายเริ่มจะใหลออกมา
ชายสูงหล่อ ได้ลงมายืนตรงหน้าเธอ
"อ่อขอโทษครับที่ผมทำให้คุณตกใจ ผม ยามาโมโตะ ทาเคชิ ยินดีที่ได้รู้จักคับ" ผู้ชายที่แนะนำชื่อกับฮารุ คนนั้นหล่อมากๆๆคะไม่อยากจะบอกเลยคะฮารุเกือบน้ำลายฮกแล้ว เฮ้อ ฮารุแพ้ความหล่อคะ แงงงงง
"สวัสดีคะ ฮาาาารุคะ" ฮารุตื่นเต้นคะเห็นคนหล่อ ฮาฮิ
"ผมเป็นคนที่จะไปส่ง คุณมิอุระ คับเชิญขึ้นรถ คับ" เขาผายมือให้ฮารุ ฮาฮิหล่อจังแถมยังสุภาพบุรุษด้วยคะ
ฮารุขึ้นรถอย่างว่าง่าย
ตอนนี้อารุมาอยู่ที่บริษัทเดิมแล้วละคะก็ฮารุยังไม่ตัดสินจัยนี่คะว่าจะ เลือกบริษัทนั้นใหม คุณหน้าหล่อก็กลับไปแล้วละคะ ฮารุนะรักที่นี่นะคะ ถึงจะอดตายก็ตามเถอะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น