นายวายร้ายกับเดซี่สื่อรัก

ลำดับตอนที่ #2 : ความจิงที่ปรากฏ

2

ความจริงที่ปรากฏ

              สายมากแล้ว.....แต่ฉันยังติดแหงะอยู่บนรถประจำทาง  เมื่อเช้ากว่าฉันจะลุกจากที่นอนได้ ปวดหัวแทบระเบิด.....ก็ไอ้แผลบ้ามันเล่นอักเสบขึ้นมาซะงั้น  ไหนเมื่อวานหมอว่าเย็บแค่ 2 เข็มเดี๋ยวก็หายไง To+

             ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนจนได้  เหลืออย่างสุดท้ายคือ  ตะเกียดตะกายข้ามรั้วหลังโรงเรียนไปให้ได้

“ เดย์อีกนิดเดียว  จะถึงพื้นแล้ว  ลำบากนิดเดียว  ก็ยังดีกว่าโดนหักแต้มมาสาย ” 

ฉันปลอมใจตัวเอง  

              “ ลำบากแย่เลย  มาฉันช่วย ”  มือหนึ่งช่วยพยุงฉันเอาไว้  ไม่ทันไรขาฉันก็เหยียบพื้นดินอย่างปลอดภัย

“ ขอบคุณมากน๊ะ ”  ฉันปัดเสื้อผ้าก่อนหันมาขอบคุณคนที่ช่วย

“ เชิญที่ห้องด้วย ”

“ O…O; อะ...อาจารย์ ”

“ เร็วสิ ”

“ ค่ะๆ ” 

ในห้องฝ่ายปกครองที่บรรยากาศไม่แตกต่างกับบ้านผีสิงซักเท่าไร  มีแต่อาจารย์ที่

หน้าเหมือนผีดูดเลือดเข้าไปทุกที   ดูสิแต่งหน้าไม่ได้ดูอายุเลย  ทาปากซะแดงอย่างกะไปกินเลือดใครมา

“ มองอะไร-_- ”  อาจารย์แว่นหนาเต๋อขยับแว่นเล็กน้อยก่อนเล็งมาที่ฉัน

              “ เปล่าค่ะ  หนูแค่คิดว่าวันนี้อาจารย์แต่งหน้าได้สวยมากค่ะ ” ขอโทษน๊ะค่ะพระเจ้าที่หนูต้องพูดโกหก

              “ ฉันรู้อยู่แล้ว.....เข้าเรื่องกันได้  ทำแบบนี้รู้ไหมว่าต้องโดนลงโทษอะไร   ไม่เชิญผู้ปกครองก็ต้องบำเพ็ญประโยชน์แก่โรงเรียนเป็นเวลา 1เดือน ”

“ อาจารย์ค๊า  ช่วยลดโทษให้หนูหน่อยไม่ได้หรอ ” ฉันทำน้ำเสียงอ้อนวอนสุดๆ

“ ไม่ได้  เธอจะเลือกเองหรือจะให้ฉันเลือกให้ ”

“ หนูขอยอมโดนหักแต้มดีกว่า ”

“ ไม่ต้องเลือกหรอกฉันหักเธอไปแล้ว  งั้นฉันขอชะ...เชิญ ”

“ บำเพ็ญประโยชน์ค่ะ  หนูเลือกบำเพ็ญประโยชน์ค่ะ ” ฉันชิงตอบ

“ แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง ”

             รู้อย่างงี้  ฉันเข้าประตูหน้าโรงเรียนดีกว่า  อย่างมากก็แค่โดนหักแต้ม  ไม่ต้องเจ็บตัว  ไม่ต้องเหนื่อยตั้ง  1 เดือน

“ เสร็จรีบร้อยแล้วใช่ไหมค่ะ ”  ฉันวางปากกาที่เซ็นชื่อยอมรับลง( นี่มันโรงเรียนหรือสถาน

กังกั้นกันแน่)

“ อืม ”

“ หนูไปได้แล้วใช่ไหมค่ะ ”

“ เดี๋ยว!! หลังเลิกเรียนรอพบฉันด้วย ”

              “ ค้าาา~~ ”  ซวยจริงๆเลย อย่างน้อยก็ดีกว่าโดนเชิญผู้ปกครอง  ไม่งั้นแม่ฉันต้องมีสภาพเหมือนป้าคนนี้แน่....ฉันมองดูป้าคนที่กำลังเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวน ‘ น่าสงสารจริงๆ แก่ป่านนี้แล้วต้องมารับรู้ความไม่ดีของลูก ’ ฉันบ่นงึมงำ

“ ฉันมันไม่ดีมากรึไง ”

ฉันว่าฉันพูดคนเดียวน๊ะ......ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้น

“ O_o!!!แท็ค ”

“ จะว่าอะไรฉันอีกไหม จะได้รอฟัง ”

ตายแน่เลยฉัน  คราวนี้ไม่รอดแน่.....พูดเบาขนาดนั้นยังหูดีมาได้ยินอีก  อีกอย่างใครจะไปรู้

ว่านายยืนอยู่ข้างหน้า  ก็เล่นสูงซะ.....ฉันก็เห็นแค่คอสิ 

“ สวัสดีค่ะ  ฉันเป็นผู้ปกครองของแท็ค ”

              “ อ้าว!สวัสดีค่ะ  เชิญนั่งค่ะ.....อะแฮ่ม!!  เดลิดาเธอจะยืนอีกนานไหม ”  อาจาย์มองลอดแว่นอย่างเขม็ง

“ คะ....ค่ะ ”

“ แล้วเจอกัน ” แท็คฝากคำลาที่มันฟังดูชอบกล....ฉันรีบเผ่นออกจากห้อง

              ฉันลากสังขารมายังห้องเรียนด้วยความหมดแรง  อะไรกันนี่มันยังไม่หมดชั่วโมงคณิตศาสตร์อีก....ลูกศิษย์หลับกันหมดอย่างงี้ยังจะสอนต่ออยู่ได้.....-_-; เฮ้ยยย~~

“ ขออนุญาตค่ะ ”

กริ้งงงงงงง~~~~  พอสิ้นเสียงฉัน  เสียงสวรรค์ก็ดังขึ้น  พวกลิงที่หลับอยู่ตื่นขึ้นอย่าง

อัตโนมัติ

“ เฮอะ....เบื่อชะมัด ”  ฉันวางกระเป๋าแล้วฟุบหน้าลงบนโต๊ะ

“ เดย์  ทำไมวันนี้เธอมาสายล่ะ ” เดียร์ถาม

“ แล้วเมื่อวานนี้เธอหายไปไหนมา ”  อันนี้เป็นเสียงกิ๊ฟ

“ ทำไมเธอไม่ตอบล่ะ ”  และแล้วเสียงยัยตัวดีอิงก็ดังขึ้นในโสตประสาทฉันทำให้

นึกเรื่องเมื่อวานขึ้นได้

“ ยัยอิงงง!!!เธอตายแน่ ”  เลือดสูบฉีดหน้าฉันอย่างแรง  ฉันคว้ากระเป๋าเตรียมขว้าง

“ เดย์!!หัวเธอไปโดนอะไรมา ”  ทุกคนถามอย่างตกใจ

“ ฉันยังไม่ตายหรอก  ไปห่วงยัยอิงที่กำลังจะตายเถอะ ”

“ เดย์ใจเย็นๆ สิ.....โกรธฉันเรื่องอะไร”

“ ทำไมเธอไม่บอกฉันว่าคนที่โดนต่อย  คือเด็กรุ่นน้องที่ชื่อคิม ”

บทสนทนาของฉันกับอิงได้ถูกส่งผ่านข้ามหัวเพื่อนๆ

“ ก็ฉันยังเล่าไม่จบ  เธอก็วิ่งไปก่อน ”

“ ไม่ต้องมาแก้ตัว ”

ฟื้ดดดด~~~

“ อย่าเดย์ ”  เดียร์กับกิ๊ฟเข้ามาห้าม....สายไปแล้ว....กระเป๋ามันร่อนออกจากมือฉันไปแล้ว

“ โอ๊ยยยย~ ”

“ เจสันน!!!  นายไม่เป็นไรใช่ไหม ” ฉันวิ่งเข้าไปหาอย่างเป็นห่วง  เพราะกระเป๋าที่ขว้างมัน

ดันเปลี่ยนวิถีโค้ง

“ เธอเล่นอะไรเนี๊ย ”  เจสันลูบหัวไปมา

“ ก็ใครใช้ให้นายไม่หลบล่ะ ”

“ เข้ามาห้องพวกเราทำใม ”  เดียร์ถาม

“ ลืมไปสนิทเลย.....ฉันจะมาบอกให้พวกเธอไปดูแม่ของแท็คกัน ”

“ ดูทำไม ” กิ๊ฟสงสัย

“ ก็ดูว่าจนไง....แต่งตัวก็ดูไม่ได้......อิงไหนเธอบอกว่าแท็ครวยไง ”

“ (-- )( --)(-- )ฉันไม่ได้บอกฉันฟังมาอีกที ”  อิงรีบปฏิเสธ

“ จนแล้วทำไมอะ--_--? ”  มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันซะหน่อย

“ ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าไม่เชื่อ  งั้นไปดูกัน ”

เจสันลากฉันมาที่ประตูหน้าโรงเรียน  ตามมาด้วยเดียร์  กิ๊ฟ อิง  และพวกถือคติเรื่องของคนอื่นก็คือเรื่องของเราด้วย   ฉันอยากจะบ้าตายฉันบอกตอนไหนว่าไม่เชื่อ....จะไปดูทำไม  ฉันเห็นมาก่อนนายอีก

“ นี่ไง....ดูความจริงซะ ”

โอ้....นี่มันอะไรกัน  ทำไมต้องอยากเห็นกันขนาดนั้น  กับแค่แท๊คยืนส่งแม่ขึ้นรถประจำทาง  ฉันมองดูนักเรียนที่ทั้งเกาะรั้ว  หรือแม้แต่พยายามเอาเก้าอี้มาต่อ  นักเรียนหญิงที่ดูต่างมีสีหน้าที่ผิดหวัง  ซึ่งตรงข้ามกับนักเรียนชายที่ดูเหมือนจะสะใจเต็มที่ 

“  เป็นไงผิดหวังล่ะสิ....อย่างงี้แหละคนหล่อก็ไม่ได้รวยเสมอไป ” เจสันยิ้มเยาะ

“  ดูท่าทางนายจะไม่ชอบแท็คนะ ”

“  แน่นอน  ไอ้นั่นมันชอบวางตัวขวางโลก ว่างอำนาจ แถมยังคิดว่าตัวเองหล่อ ”

ฉันว่าที่เจสันเกลียดไม่ได้มีอะไรมากหรอก  ก็แค่แท็คหล่อกว่า

“ ฮือๆ TT”

“ เป็นอะไรอิง ”  ฉันถามเมื่ออิงเดินออกมาจากฝูงชน

“ ผิดหวังอย่างแรง  ฉันว่าไม่จนธรรมดา  อันนี้เค้าเรียกว่าโครตจนเลย T^T ฉันอุส่าห์แอบ

เปลื้อมมาตั้งนาน ”

ฉันพึ่งรู้นะว่าอิงก็แอบเป็นแฟนคลับแท็คด้วย

“ เฮ้ย! พวกเราลูกน้องไอ้เเท็คมาแล้วว่ะ ”  ผู้ชายคนหนึ่งตะโกน 

“ พวกมึงมายืนทำอะไรแถวนี้ ” เพื่อนแท๊คคนหนึ่งพูด

“ ก็มาดูลูกแท๊คร่ำลาแม่มันไง ”

“ ที่แท้ก็จน  น่าขำยังจะถีบตัวเองให้สูงอีก ”

“ มันจะมากไปหน่อยไหม.....มึงรู้ได้ไงว่าแท็คจน ” 

“ ใครๆ ดูมันก็ไม่รู้หรอกเพราะมันพยายามถีบตัวเองให้สูงไง  มึงต้องดูแม่มันยิ่งกว่าภารโรงอีก ”

“ ไอ้สาระเลว!!! ”

เหตุการณ์เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้เลย  ทำไงได้ล่ะก็ไอ้เพื่อนที่อยากรู้ของฉันมันดันฉุดไม่ให้ฉันไปไหน

“ นั้นไงไอ้แท็ค.....เป็นไงบ้างส่งแม่เสร็จแล้วหลอจ๊ะ ”  ผู้ชายที่ดูท่าทางจะเป็นเพื่อนของไอ้คนเมื่อกี้ชี้ไปทางประตู

ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองรึปล่า  ฉันเห็นความโกรธมันกำลังทะลักออกมาจากใบหน้าแท็ค....  แท็คได้แต่ยื่นกำมือแน่น.....แต่เขาก็แค่เดินผ่านเสียงถากถางไป  หน้าแปลกที่ครั้งนี้แท็คไม่ตอบโต้อะไร 

“ นายจะเฉยอย่างนี้หรอ....พวกมันว่านาย และคุณแม่ยะ... ”

“ ไปได้แล้ว ”  

เพื่อนแท็คยังพูดไม่ทันจบ  แท็คก็พูดขึ้นมาก่อน

 “ แน่จริงกลับมาเดะ  อายที่คนอื่นรู้ว่าจนหรือไง ”

“ ไม่ไว้แล้ว ” 

“ บอน!!หยุด!!! ”   แท็คห้าม  ปากที่เปิดออกไปมันดูตรงข้ามกับตัวที่พร้อมจะพุ่งทุกเวลาของเขาอย่างสิ้นเชิง

“ แต่ ”

เพื่อนแท็คคนที่คาดว่าน่าจะชื่อ ‘บอน’ คลายมือออกก่อนจะเดินตามแท็คไป....นี่มันไม่ใช่นิสัยแท็คเลย.....ฉันไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้จริงๆ