ดอกรักบานที่กาญจนบุรี

ข้อมูลเบื้องต้น

ปลายเดือนกุมภาพันธ์  2550  ได้เดินทางไปจังหวัดกาญจนบุรี  โดยไปสัมมนา วันนั้นพอดูงานเสร็จได้ไปพักค้างคืนที่โรงแรมแห่งหนึ่งในอำเภอไทรโยค  จังหวัดกาญจนบุรี  ดิฉันเป็ฯคนที่ไม่ดื่มเหล้า  ไม่ดื่มเบียร์  ไม่สูบบุหรี่  ไม่นอนดึก  แต่คืนนี้ต้องนอนดึก  เพราะว่ามีงานเลี้ยง

เนื้อเรื่อง

ปลายเดือนกุมภาพันธ์  2550  ได้เดินทางไปจังหวัดกาญจนบุรี  โดยไปสัมมนา วันนั้นพอดูงานเสร็จได้ไปพักค้างคืนที่โรงแรมแห่งหนึ่งในอำเภอไทรโยค  จังหวัดกาญจนบุรี  ดิฉันเป็นคนที่ไม่ดื่มเหล้า  ไม่ดื่มเบียร์  ไม่สูบบุหรี่  ไม่นอนดึก  แต่คืนนี้ต้องนอนดึก  เพราะว่ามีงานเลี้ยง  ดิฉันเป็นคนร้องเพลงไม่เป็น  แต่ชอบฟังเพลง  เป็นเพลงลูกท่ง  เพลงเพื่อชีวิต  มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้ชวนดิฉันไปเต้นกับเขา  ดิฉันตกลง  แล้วรู้สึกสนุกมากเลย  จนเหนื่อยเพราะเต้นหลายเพลงมาก  ดิฉันเต้นจนงานเลิกเลยค่ะ  แล้วก็ไปกินกันต่อกับกลุ่มพี่ๆ  ที่ทำงาน  (เป็นน้องใหม่ค่ะ)  โดยเขาคนนั้นไปด้วย  เขามานั่งข้างๆ  ดิฉัน  มีเสียงแซวมาว่า  จ้างเขาเท่าไหร่หรือที่เขาติดเธอขนาดนั้น เขาตอบว่าทำด้วยใจ  ไม่ต้องจ้าง  ดิฉันรู้สึกเฉยๆ  กับคำตอบของเขาค่ะ  เพราะอายุ 30  ปี  แล้วค่ะ  ยังไม่มีความรัก  ดิฉันนั่งกินขนมกับดื่มเป๊ปซี่เป็นเพื่อนเขาค่ะ  ประมาณตี 3 ถึงเข้านอน

   รุ่งเช้าตื่นขึ้นมา  เขาบอกดิฉันว่า เมื่อคืนเดินตามไปน่ะ  หลังจากที่ดิฉันกลับไปนอนแล้ว  แต่ไม่กล้าเคาะประดู  เพราะเกรงใจ  เลยเดินกลับไปนอน  เขาถามดิฉันว่าทำไมรีบนอน ดิฉันบอกว่าตีสามแล้วจะต้องรีบพักผ่อนแล้ว  เป็นครั้งแรกในชีวิตที่นั่งคุย  นั่งเป็นเพื่อนในวงเหล้าได้นานขนาดนี้  ปกติไม่เคยปฏิบัติแบบนี้เลย  

   ตอนบ่ายไปน้ำตกไทรโยค  ดิฉันก็เดินขึ้นไปที่น้ำตก  โดยที่เขาเดินไปด้วย  ดิฉันไม่อยากเดินขึ้นไป  เพราะปวดเท้า  ปวดเข่า  ปวดข่า (เต้นทั้งคืน  เลยปวดมาก)  เขาบอกว่ายื่นมือมาซิจะช่วยพาขึ้นไป  ตอนนี้แหละค่ะความรู้สึกของดิฉันเปลี่ยนไป  รู้สึกว่ามีใครมารดน้ำ  ที่หัวใจของดิฉัน  ชุ่มชื้นเย็นฉ่ำไปทั้งหัวใจ  แต่ดิฉันไม่ได้ถามเขาว่าเขาคิดอะไรกับดิฉัน  แอบปลื้มไว้คนเดียวค่ะ  พอนั่งรถกลับกรุงเทพฯ  เขาก็มานั่งกับดิฉัน  รู้สึกดีค่ะ  แต่ไม่มั่นใจว่าออกมาจากหัวใจหรือว่าเขามีน้ำใจให้ดิฉัน  เพราะดิฉันคิดว่าดิฉันอยู่คนเดียวมานานตั้งแต่เรียนจบ  เลี้ยงตัวเองได้และก็เลี้ยงจนอ้วนท้วน  สมบูรณ์  ชีวิตมีความสุขดี  ค่อนข้างมั่นใจว่าชีวิตเราดีมากๆ  แล้ว  กลับมาถึงกรุงเทพฯ  ดิฉันคิดอยู่หลายวันค่ะ  พยายามทำใจว่าอยู่คนเดียวดีแล้ว  เขาคงไม่ใช่ของเรา  แค่ความรู้สึกดีๆ  ที่เขาเคยมีให้เรา  ดิฉันก็พอใจแล้ว  แต่เราสองคนก็เป็นเพื่อนกันดีกว่าน่ะ  เพราะอยากอยู่คนเดียว  อยากมีชีวิตส่วนตัว   

  เม้นท์มาบ้างซิค่ะ   เรื่องต่อไป  ชีวิตโสดสุดเหงา  เขียนไว้เสร็จแล้วค่ะ  แต่ยังไม่ได้พิมพ์
  เรื่องต่อไป  เล่าเรื่องไปเที่ยวเกาะช้าง  จังหวัดตราด  แค่คิดไว้ยังไม่ได้ตั้งชื่อเรื่อง
  เรื่องต่อไป  เรื่องเธอรักฉันที่จันทบุรี  ยังไม่ได้เขียน  แค่คิดไว้  แต่จะเขียนให้อ่านเร็วๆ  นี้
  หลังจากเรื่องนี้  ก็คงเล่าเรื่องชีวิตส่วนตัวของผู้เขียนเอง  
  คิดไว้ว่าได้สัก 10 เรื่อง  จะพิมพ์รวมเล่มขายค่ะ  ถ้าไปจังหวัดไหนแล้วก็จะเขียนเล่าประสบการณ์ให้ฟัง  เพราะแต่ละปีก็ไปเที่ยว   
  สัมมนา  หรือประชุมต่างจังหวัดเยอะเหมือนกัน แต่ที่อยากจะเขียนอีกเรื่องหนึ่งก็คือเรื่องการออมเงิน ว่าคนโสดเขาออมเงินกันอย่างไร 
  แล้วติดตามอ่านเรื่องต่อไปน่ะค่ะ   อย่าลืมเม้นท์มาน่ะค่ะ  เผื่อจะได้ปรับปรุง  หรืออยากให้ดิฉันเขียนแนวไหนบอกมาได้เลยน่ะค่ะ  ว่าง
  วันไหน จะเขียนให้อ่านกันต่อค่ะ  เป็นกำลังใจให้ดิฉันด้วยน่ะค่ะ  แล้วเจอกันเรื่องต่อไปค่ะ  ขอขอบคุณล่างหน้าค่ะ