สวัสดีครับ ผมชื่อดาว อายุ 18 ปีครับ ผมมีน้องชายอายุ 16 ปี ชื่อฟ้าน เขาดูเท่ในสายตาใครหลายคน แต่สำหรับผม ผมว่าน่ารักนะ แต่เตี้ยกว่าผมแค่ 1 ซม.เอง ไม่รู้ทำไม และวันนี้ก็เป็นวันเกิดน้องผมด้วย..
.
.
วันศุกร์ ที่ 15 กรกฎาคม 2563
[10:30]
"อ่า.. จะซื้ออะไรเป็นของขวัญดี"วันนี้ผมไม่ไปโรงเรียนครับ เนื่องจากว่าจะเตรียมพวกของขวัญและเค้กไว้ให้ฟ้าน
"เห็นบ่นว่าอยากได้พวกเจลล่อลืนน่ะ ฮ่าๆ"คุณพ่อพูดกับผมขนาดอ่านหนังสือพิมพ์ แต่ฟ้านอายุแค่ 16 ปีเองนะ พวกของแบบนั้นจะเอาไปทำอะไรกัน
.
.
•ห้างสรรพสินค้า•
สุดท้ายผมก็มาที่ห้างจนได้ ผมเลือกที่จะเดินไปที่โซนรองเท้า ฟ้านน่าจะชอบมั้ง..
"อ่า.. เลือกอันไหนดี"รองเท่าเท่ๆเต็มไปหมดเลย ผมเลือกไม่ถูกเลยแหะ
"อ่าวพี่ดาว สวัสดีค่ะ"เสียงใสของผู้หญิง คาดว่าจะเป็นรุ่นน้องผมเอ่ยขึ้น ผมจึงหันไปแล้วรับไหว้
ตากลมสีน้ำตาล ใส่แว่นตากลม ส่วนสูงกำลังน่ารัก ผมสั้นสีดำสนิท ใส่เสื้อสีขาว กับกางเกงยีนส์ขาสั้น อ่า.. น้ำผึ้ง เพื่อนร่วมห้องของฟ้านนิ
"พี่ดาวมาซื้ออะไรหรอคะ?"ผมหลุดออกจากภวังค์ แล้วมองคนที่ทักขึ้นก่อนจะพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มกลับไปว่า"พี่มาซื้อรองเท้าให้ฟ้านน่ะ"
"เนื่องในวันอะไรหรอคะ"
"วันเกิดน่ะ"น้ำผึ่งร้องอ่อ ก่อนจะมองรองเท้าแล้วทำท่าเหมือนคิดอะไรบ้างอย่าง
"อันนี้มั้ยคะ ฟ้านคงจะชอบ"นิ้วรูปสวยของน้ำผึ้งชี้ไปที่รองเท้าอันหนึ่งแล้วพูดต่อว่า"เห็นฟ้านเคยบอกว่าฟ้านชอบสีดำ"
ใช่ครับ รองเท้าที่เธอชี้เป็นสีดำแถบขาว ลวดลายออกแบบมาอย่างดี ราคาประมาณ 560 บาท ผมว่าผมจ่ายไหวนะ
"ขอบคุณนะคับ"ผมหยิกรองเท้าคู่นั้นมาแล้วหันไปขอบคุณน้องน้ำผึ่ง ซึ่งเธอก็ยิ้มส่งกลับมา
"ไม่เป็นไรค่ะ พี่ดาวน่ารักจัง ถึงว่าทำไมฟ้านถึงห่วงขนาดนี้"หลังเธอพูดจบ ผมก็ทำหน้าเหมือนกับว่ายังงง เธอหัวเราะคิกคักเบาๆแล้วเดินออกไป
"ไปจ่ายค่ารองเท้าก่อนดีกว่า"ผมเดินออกไปจากตรงนั้น
.
.
•ร้านเค้ก•
หลังจากที่ผมซื้อรองเท้าเสร็จก็ตรงมาร้านเค้กทันที ยืนเลือกเค้กอยู่สักแปปก่อนพี่พนักงานจะเดินออกมา
"อ่าวน้องดาว ซื้ออะไรเอ่ย"เสียงหวานใสเอ่ยออกมาทำให้ผมล่ะความสนใจจากเค้ก
ดวงตาใส่คอนแทคเลนส์สีชมพู ผมยาวปล่อยสีชมพู ใส่เสื้อสีขาว กางเกงขาสั้นสีดำ ใส่ผ้ากันเปื้อนลายตาขาย อ่า.. พี่ทับทิมสินะ
"อ่าวพี่ทับทิม สวัสดีครับ"ผมยกมือไหว้ก่อนที่พี่เขาจะรับไหว้ พี่ทับทิมเป็นรุ่นพี่ที่ผมรู้จักครับ พี่เขาค่อนข้างจะนิสัยอ่อนโยนระดับหนึ่งเลย
"แล้วซื้อเค้กไปให้ใครล่ะเรา"
"ซื้อไปให้ฟ้านครับ วันนี้วันเกิดฟ้าน"ผมก้มไปมองเค้กในตู้อีกครั้ง ก่อนจะพูดว่า"พี่ทับทิมช่วยผมเลือกหน่อยได้มั้ยครับ?"
"ได้สิ ฟ้านชอบตัวการ์ตูนอะไรล่ะ"
หลังจากได้ยินคำถาม ผมก็เหนื่อยใจแล้ว ปกติฟ้านไม่ได้ดูการ์ตูนเพราะโตแล้ว อีกอย่างฟ้านชอบออกไปเที่ยวด้วยนี้สิ "ทำหน้าแบบนั้นแสดงว่าไม่รู้สินะ"
คำพูดนั้นทำให้ผมเขิลนิดๆ ก่อนจะพยักหน้าเบาๆและยิ้มแห้งเป็นเชิงว่าครับ พี่ทับทิมหัวเราะเบาๆกับท่าทีอาการของผมก่อนจะถามอีกหนึ่งคำถาม "น้องฟ้านอายุเท่าไหร่ล่ะ"
"อ่อ อายุ 16 ปีครับ"ผมตอบกลับไปด้วยความมั่นใจ พี่ทับทิมเลยชี้ไปที่เค้กอันหนึ่งแล้วพูดว่า "น้องฟ้านน่าจะชอบนะ เค้กชิ้นนี้ค่อนข้างเรียบง่าย แต่ก็ค่อนข้างละเอียด"
เค้กที่ว่านั้นเป็นสีขาวครับ ตกแต่งลายข้างๆนิดหน่อยเป็นรูปวาดกุหลาบสีแดง ส่วนด้านบนตกแต่งเป็นคำว่าHappy birthday เรียบง่ายดีครับ แต่ว่าแต่ล่ะตัวอักษรนั้นมีลวดลายละเอียดอ่อนดี
"เอ่อ.. กี่บาทครับ"
"250 บาทจ๊ะ แต่สำหรับน้องดาวแล้ว พี่ขายแค่ 200 จ๊ะ"
"ขอบคุณครับ"พี่ทับทิมยิ้มตอบก่อนจะจัดการเอาเค้กก้อนนั้นใส่กล่องแล้วส่งให้ผม ผมยกยิ้มแล้วจ่ายเงินก่อนจะเดินออกมาจากร้าน และมุ่งหน้ากลับบ้าน
.
.
•บ้าน•
ผมกลับมาพร้อมของในมือแค่สองอย่าง มันไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่ของขวัญกับเค้กก็พอแล้ว ซึ่งผมจัดการเอาเค้กไปใส่ในตู้เย็น ส่วนกล่องรองเท้าก็เอาไปเก็บในห้องนอนผม อ่อ! ผมลืมกระดาษห่อของขวัญนิ ส่งสัยต้องออกไปอีกรอบแล้วล่ะ
.
.
•ร้านค้าใกล้บ้าน•
ผมเดินมาที่ร้านค้าใกล้บ้าน ก็เจอแล้วกระดาษห่อของขวัญ มีลายเยอะแยะจนน่าซื้อไปให้หมดจริงๆ
"พี่ดาว"เสียงเด็กผู้ชาย.. คุ้นๆ ผมจึงหันไป
ผมสีดำรองทรงสูง ผิวขาว รูปร่างดี ชุดนักเรียน ตาสีน้ำตาล ใส่ต่างหูไม้กางเขนหนึ่งข้าง.. ฟ้านนิ!
"เห้ยฟ้าน! ทำไมอยู่นอกโรงเรียน!"ผมพูดออกไปด้วยความตกใจ ซึ่งฝ้านก็เหมือนจะตกใจไม่แพ้ผม
"คะ..คือ ผมออกมาซื้อของ"
"ทำไมถึงออกมานอกโรงเรียนล่ะ!"ผมกอดอกทำหน้าจริงจัง ส่วนฟ้านทำหน้ามุ้ย
"ก็พี่ยังไม่ไปโรงเรียนได้เลย"ฟ้านมองผมอย่างจับผิด "ก็พี่โตแล้ว ส่วนฟ้านน่ะกลับไปเรียนเลยนะ"ผมพูดพร้อมหันกลับไป ทำเหมือนซื้ออย่างอื่น
"โห้พี่อ่า ผมขอกลับบ้านได้มั้ย"น้องชายผมมากอดผมจากด้านหลัง แล้วเอาหน้าถูไปมาที่หลังผม
"ถ้าฟ้านไม่ไปเรียนพี่จะโกรธแล้วนะ"
"ครับๆ"ฟ้านตอบก่อนจะเลื้อนมือมาที่เอวผมแล้วลูบทำให้ผมหายใจไม่ทั่วท้อง
"อึก.. ฟ้านอย่าลูบ"ผมตอบเสียงออกสั่น ฟ้านหยุดก่อนจะมากระซิบที่หูผมเป็นเสียงแผ่วเบาว่า"พี่ดาวครับ.. อ้วนขึ้นนะ"
"ย๊าา! ไอ้น้องคนนี้!"
"ฮ่าฮ่าฮ่า"ฟ้านปล่อยกอดก่อนจะวิ่งไปที่รถของตนแล้วขับออกไป
.
.
•ห้องนอน•
[14:30]
อ่า.. ใช้เวลาไปนานเหมือนกัน ผมห่อของขวัญเรียบร้อย เหลือแค่รอเวลา ผมว่าผมนอนฆ่าเวลาดีกว่า
.
.
[17:30]
"พี่ครับ ตื่นได้แล้ว! พี่ครับ!"แรงเขย่าบวกกับเสียงรบกวนทำให้ผมตื่นขึ้นมา อย่างสะลึมสะลือ
"พี่นอนหรือซ้อมตายเนี่ย"ผมฟังพร้อมพยุงตัวขึ้นมานั่งขยี้ตา ก่อนจะรู้สึกถึงฝ่ามือที่มาจับที่มือผมทั้งสองข้างออกห่างจากตาแล้วพูดต่อว่า "อย่าขยี้ตาสิ เดี๋ยวตาบวมนะครับ"
"อื้ออ ง่วง.."ผมตอบเสียงงังเงียด้วยความง่วง ซึ่งก็ได้ยินเสียงหัวเราะมาจากน้องชายผม
"ตื่นได้แล้วพี่ เย็นแล้วนะครับ"
"อือๆ ตื่นแล้วๆ"ผมลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ส่วนฟ้านก็หลบทางให้ผมอย่างว่าง่าย
.
.
[19:30]
ตอนนี้ผมนั่งเล่นเกมส์อยู่ที่โซฟาห้องนั่งเล่นครับ ส่วนน้องชายผมก็นอนหนุ่นตักผมแล้วเล่นโทรศัพท์อยู่
"พี่ครับ วันนี้วันอะไร"
"วันเสาร์"ผมแกล้งเป็นไปรู้แล้วเล่นเกมส์ต่อส่วนน้องชายก็ทำหน้ามุ้ยแล้วถามต่ออีกเรื่อยๆ
"วันนี้วันอารายยย"
"วันเสาร์"
ฟึบ!
"เห้ย! ไฟดับหรอ"น้องชายผมสดุ้งขึ้นมานั่งแล้วมองรอบๆ ส่วนผมลุกขึ้นคลำๆเดินไปในห้องครัว
.
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทู้ยู~"เสียงร้องเพลงจากพ่อแม่และผมเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมเค้กที่จุดเทียน
.
.
หลังเป่าเค้กพ่อแม่ก็เอาของขวัญเล็กๆน้อยๆมาให้ ส่วนผมค่อยให้หลังสุด พวกเรานั่งกินเค้กด้วยกันและพูดคุยกัน ก่อนที่ผมจะพาน้องไปห้องผม
.
.
[20:15]
"ไหนอ่ะของขวัญผม"
"นี้ไง"ผมหยิบของขวัญที่แอบไว้ใต้เตียงมาให้ ฟ้านรับของขวัญก่อนจะขอบคุณผม
"งั้น.. ผมขออีกได้มั้ย"ฟ้านวางกล่องของขวัญลงบนโต๊ะเครื่องแป้งแล้วหันมาถามผม
"ขออะไร?"
"ขอพี่คืนนี้นะครับ:)"
.
.
.
"อึก! อ๊า~!.. ฟ้าน! อ๊ะ!.. เจ็บ อ๊า~"
"ซีด~ เด็ดจังว่ะ"
.
.
และคืนนี้ก็เป็นคืนที่ยาวนานและมีความสุขที่สุดสำหรับผมและฟ้าน
.
.
.
.
ดีมั้ยนะ? คือไรท์เป็นมือใหม่หัดเขียน ยังไงก็สามารถติชมกันได้นะฮับ
