fiction dgm allen - kanda

ลำดับตอนที่ #2 : ก้อนหินก้อนนั้น

ตอนที่2 ก้อนหินก้อนนั้น

“ไม่มี” คันดะถึงกับพึมพำกับตัวเอง เมื่อเห็นภาพข้างหน้าเปนเพียงผืนดินโล่งๆที่มีต้นไม้ขึ้นอยุประปราย มีต้นหญ้าแซมขึ้นมาเล็กน้อย แต่ไม่มีหินก้อนใดที่ดูสะดุดตาเปนพิเศษพอที่จะเปน “อินโนเซนส์” ได้เลย

“เหนไนเอกสารที่คุณโคมุอิไห้มาบอกกล่าวถึง “ตำนาน” ที่ว่าต้องมีคนรักกันมาด้วยกันเท่านั้นจึงจะสามารถมองเหนมันได้ หนะครับ” ผมเอ่ยขึ้นท่ามกลางความงุนงงของทุกคนรวมทั้งหน่วยค้นหา ที่รุสึกถึงอินโนเซนส์อย่างรุนแรงแต่กลับไม่เหนแม้แต่เงาของก้อนหินไนตำนานก้อนนั้นเลย

“ชิ ชั้นรุอยุหรอกหน่า เจ้าถั่วงอก” คันดะบ่นอย่างเสียอารมณ์

อยุๆอเลนและคันดะที่กำลังเดินค้นหาก้อนหินก้อนนั้นไปมาก้อชนกันเข้าอย่างจัง

“แอ๊ก” ผมอุทาน.. “มาชนทำซากไรไอ่ถั่วงอ.....” คันดะยังพูดไม่ทันจาจบ ก้อเหนแสงสว่างมาจากบริเวณโคนต้นไม้ต้นหนึ่ง ปรากฏภาพเลือนๆขึ้นมาจนเด่นชัดขึ้นเปนก้อนหินที่โปรงแสง สีขาวใส ขนาดเล็กกระทัดรัด

“เจ้าจะได้รับพร” เสียงผู้หญิงที่น่าจะน่ารักมากดังขึ้นมาราวกับได้ยินจากธาตุอากาศ

“แต่ผมยังไม่ได้ขอพรอะไรเลยนะครับ...” ร่างบางโหยหวน (??) ว่าแต่ถ้าได้รับพรแล้วก้อต้องมีคนที่เปนคู่ครองของเราไช่มั้ยหละ? แล้วเทอคนนั้นจาเปนคัยกันหละ?? ยิงคิดก้อยิ่งงง ร่างบางจึงส่ายหัวแล้วไม่อยากจะคิดถึงมันอีก

“เสียงอะไรหนะ” คันดะตวาดไส่อเลน

“เอ๋ ได้ยินด้วยเหรอครับ แต่ว่าตวาดไส่ผมทำไม” ร่างบางทำหน้างุนงง

“นั่นอินโนเซนส์ ยืนทื้อทำไมหละ ไอ่ถั่วงอก ไปหยิบมันมาด้วยกันสิวะ” คันดะพูดจบก้อทำหน้าเหวออย่างที่ไม่เคยเหน ร่างสูงคิดทบทวนไนจัย “ด้วยกัน??” ทำไมต้องไปด้วยกันกับไอ่ถั่วงอกหน้าโง่นี่ด้วยนะ ไปคนเดียวก้อได้วะ

หมับ.. ตอนนี้ร่างสูงจับอินโนเซนส์ได้แล้ว และเอากลับขึ้นรถไฟไปอย่างง่ายดาย

“ทำไมมันง่ายอย่างงี้วะ แล้วแบบนี้ทำไม AKUMA มันถึงไม่เอาไปตั้งแต่แรกแล้ว”

“ก้อง่ายมากเลยนะครับ ก้อ AKUMA ไม่มีความรักหนะสิครับ ไม่มีความรักหินก้อจะไม่ปรากฎขึ้นมา แล้วอย่างนี้ AKUMA จาเหนแล้วหยิบไปได้ยังไงกันหละครับ” ร่างบางทำท่าเหมือนผู้รู้คอยสอนคนที่ไม่รู้อะไรเลยอย่างคัยดะ

“แล้วชั้นมีความรักตอนไหนหละเนี่ยะ?? หรือว่าแกมี??” คันดะทำหน้างงเล็กน้อยแต่ก้อยังรักษาฟอร์มไว้อยุ

“ผมก้อไม่มีนะครับ แล้วอีกอย่างคือการที่อินโนเซนจาปรากฏขึ้นไห้ขอพรได้นั้นจาต้องมาเปนคู่รักด้วยนะครับ”

นั่นสินะแล้วมันเปนเพราะอารัยกัน ทั้งสองคิดเหมือนกันโดยไม่ได้นัดหมาย.......!!?