มันจบแล้วสำหรับเรา

ข้อมูลเบื้องต้น

+ +  + +  + + เราเข้ากับเค้าไม่ได้แล้วเราจะทนคบกับเค้าไปทำไม เราเลิกกันดีกว่า จบกันตั้งแต่ตรงนี้ดีกว่า ไปเจ็บตอนที่มันสายไปแล้วนะ 'ลาก่อน' 
+ Scrollbar By, MyCuteSpace.com +

เนื้อเรื่อง

หน้าโรงเรียน...
"หวัดดีจร้า จิ๊บ เราไปกันเลยไหม"
เค้าคนนี้อ่ะ ชื่อต้น เป็นคนดีมากเลยนะ เค้าทำอะไรเพื่อฉันได้ทุกอย่าง
"อืม ไปสิ แต่จิ๊บมีอะไรจะขอต้นหน่อยอ่ะ"
ฉันพูดออดอ้อนต้น
"จะขอลอกการบ้านอีกอ่ะดิ ทำท่าแบบเนี้ย"
เก่งจริงๆ เลย
"ถูกต้องนะค้า ต้นนี่ฉลาดที่สุดในโลกเลย"
ฉันพูดพลางยิกแก้มต้นทีนึง แล้วพาไปนั่งที่ม้านั่ง
"จะไม่ให้รู้ได้ไงล่ะ ก็เทออ่ะขอทุกวันเลย"
ต้นพูดพลางหยิบการบ้านให้ฉัน แล้วฉันก็รีบหยิบการบ้านออกมาลอกอย่างรวดเร็ว
"นี่จิ๊บ เมื่อไหร่เทอจะทำการบ้านเองซักทีเนี้ย ลอกฉันอยู่ได้ทุกวัน"
ต้นถามขณะที่ฉันนั่งลอกการบ้านอยู่
"เอาน่า ช่วยคนอื่นมันได้บุญนะ รู้ไหม"
ฉันพูดยอต้น
"ไม่ต้องพูดเลย เมื่อวานเทอเล่นเกมดึกอีกแล้วใช่ไหม ฮะ!"
ต้นดุ
"แค่นี้ก็ต้องดุด้วย ก็มันเพลินนี่นา แถมเกมนั้นก็เพิ่งโหลดมาใหม่ด้วย มันก็ต้องเล่นให้คุ้มหน่อยเด้"
ฉันเถียงต้นเสร็จก็นั่งลอกการบ้านอีก อย่างรวดเร็ว
โป๊กกกก
"นี่แน่ะ"
ต้นเอาหนังสือฟาดหัวฉัน
"ตบหัวฉันทำไมอ่ะ"
ฉันเอามือลูบหัวบริเวณที่โดนตบ
"ยังจะมาพูดอีก เทอน่ะเล่นเกมมากเกินไปแล้วนะ ผู้หญิงอ่ะไรก็ไม่รู้"
ต้นว่าฉันอีกแล้ว ฉันมันไม่ดีนักหรือไงเนี่ย
"เอาน่า"
ฉันพูดอย่างไม่สนใจแล้วก็ลอกการบ้านต่อ
"เทอฟังฉันบ้างสิ ฉันเตือนเทอด้วยความหวังดีนะ เชื่อฉันบ้างสิ เทอนี่ชักจะเป็นมากไปแล้วนะ"
ต้นขึ้นเสียงกับฉัน ต้นเป็นอะไรของเค้าเนี่ย เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้กับฉันเลยนะ
"ต้นนายเป็นอะไรของนายอ่ะ"
ฉันพูดด้วยความเป็นห่วง
"ป่าว ถ้าเทอลอกการบ้านเสร็จแล้วก็เอาไปคืนด้วยนะ ฉันจะไปรอที่ห้อง"
ต้นปฏิเสธ แล้วก็เดินหนีไป
"เดี๋ยวสิ ต้น นายไม่เป็นอะไรแน่นะ"
ฉันตะโกนถามต้น แต่ต้นที่เป็นไม่ได้ยิน
นายนี่เป็นอะไรของเค้ากันแน่นะ ทำไมถึงอารมณ์ขึ้นขนาดนี้
เวลาผ่านไปประมาณ 5 นาที
ลอกเสร็จแล้ว เดี๋ยวต้องไปคุยกับต้นซะหน่อย
หลังจากที่ฉันเดินกลับไปที่ห้อง ฉันก็ชนกับใครบางคน
"อุ๊ย! ขอโทษค่ะ คุณเป็นอะไรหรือป่าวค่ะ"
ฉันพูดขอโทษทันที เพราะรู้ว่าฉันเป็นคนผิดเอง
"ไม่เป็นไรครับ แต่คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ"
ผู้ชายคนนั้นถามฉัน
"ไม่เป็นระ..."
ผู้ชายคนนี้หล่อเป็นบ้าเลยอ่ะ ตาคม ผมสีน้ำตาลออกทอง ผิวขาวอมชมพูเป็นธรรมชาติ สูงประมาณ 170 ซม. กรี๊ด!! สเป๊กฉันเลย
"คุณครับ คุณเป็นอะไรหรือ่ปาวครับ"
คุณคนนั้นถามฉัน อีกครั้งหลังจากฉันเงียบไปนาน
"อ๋อ ป่าวค่ะ ฉันไปก่อนนะคะ เดี๋ยวเพื่อนรอ บายค่ะ"
"บายครับ ผมชื่อ ไอค์ ครับยินดีที่ได้รู้จัก"
ผู้ชายคนนั้นแนะนำตัว
"ค่ะ จิ๊บค่ะ ไปก่อนนะคะ"
"ครับ แล้วเจอกันนะ"
ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างสุภาพ
หลังจากนั้นฉันก็เดินไปที่ห้อง เพื่อพูดกับต้น แต่ต้นไม่ยอมพูดด้วยแล้วหนีฉันไปนั่งกับเพื่อนแทน ไม่เป็นไร ไม่คุยก็ได้ ไว้นายใจเย็นกว่านี้ค่อยคุยก็แล้วกัน
พักเที่ยง...
เอ๊ะ! กระเป๋าสตางค์ฉันไปไหนนะ อยุ่ในกระเป๋าหรือป่าว
ฉันกำลังค้นกระเป๋าสตางค์ฉันในกระเป๋า
"คุณกำลังหา อันนี้อยู่หรือป่าวครับ"
อ๊ะ! นี่กระเป๋าสตางค์ฉันนี่
"อ๋อ ใช่ค่ะ"
ฉันปิดกระเป๋าแล้วเงยหน้าขึ้น ผู้ชายคนนั้นนั่นเอง
"ขอบคุณค่ะ คุณไอค์"
ฉันพูดขอบคุณเค้า
"ทานข้าวกับผมไหมครับ พอดีเพื่อนผม ไปซ้อมร้องเพลงกันน่ะครับ"
ไอค์ชวนฉัน ไปอยู่แล้วสิค่ะ เปิดปากชวนขนาดนี้แล้ว จิ๊บเอ๊ย มีคนชวนแกไปทานข้าวแถมยังเป็นสเป๊กแกอีก มีความสุขจังเว้ย
"ไปสิคะ เพื่อนฉันก็ไม่อยู่เหมือนกัน"
"อืม งั้นทางนี้ครับ"
ฉันเดินไปทานข้าวกันไอค์ แต่รู้สึกว่ามีใครมองฉันอยู่
"จิ๊บ เรียนอยู่ห้องไหนหรอครับ"
ไอค์ถามขณะที่กำลังทานข้าวกัน
"อยู่ห้อง 2 น่ะค่ะ ไอค์อ่ะ"
ฉันถามกลับตามมารยาท
"อ้อ ห้อง 1 น่ะครับก็ว่าทำไมคุ้นหน้าจิ๊บจัง"
เราคุยกันเรื่อยๆ จนทานข้าวเสร็จ ไอค์ก็ชวนฉันไป นั่งฟังเอ็มพี 3 กัน ใต้ต้นไม้
"ไอค์ชอบฟังเพลง ป๊อปหรอ"
ฉันถามขณะที่ฟังเพลงกันอยู่
"อืม จิ๊บล่ะชอบไหม"
ไอค์ถามกลับ
"ชอบสิ ชอบมากที่สุดด้วย"
ฉันพูดแล้วยิ้มให้
"จิ๊บ ผู้ชายคนนั้นที่ชอบเดินกับจิ๊บเค้าไม่มาด้วยหรอ"
ไอค์ถาม ทำไมต้องถามถึงด้วยนะ ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ต้นเปลี่ยนไป
"อ้อ ต้นน่ะหรอ ตอนนี้เค้าเป็นอะไรก็ไม่รู้สิ ไม่ยอมคุยกับฉันเลย"
ฉันพูดความจริงไป
"หรอ ทะเลาะกันหรอ"
"ป่าวหรอก ไม่มีอะไรเราฟังเพลงกันต่อเถอะนะ"
ฉันตัดบทไอค์ แต่ไอค์ก็ยังสงสัยอยู่
"บอกไอค์มาเถอะ เผื่อจะช่วยได้บ้าง"
ฉันไม่รู้ว่าทำไงดี แล้วในที่สุดฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ไอค์ฟัง
"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ"
"อย่างนี้เองหรอ แสดงว่า ความจริงแล้วจิ๊บกับต้นก็ไม่ได้เป็นอะไรกันใช่ไหม"
"อืม เราเป็นแค่เพื่อนอ่ะ แค่ดูใจกันไปก่อน แต่ต้นเปลี่ยนไปเองอ่ะ เราก็เลยไม่รู้จะทำยังไง"
ฉันระบายไปหมดเลย
ไอค์ทำท่าเหมือนจะพูดอะไรออกมาซักอย่าง
"คือ...ว่า...จะ..จิ๊บ..ระ..เรา"ไอค์พูดตะกุกตะกัก
"มีอะไรก็พูดมาเถอะน่า"
ฉันทำท่าเหมือนจะไม่เปิดปาก แต่ก็พุดมาจนได้
"คือเราพอจะมีโอกาสบ้างไหมที่จะคบกับจิ๊บอ่ะ"
ไอค์ว่ายังไงนะ กรี๊ดดดดดดดดดดด ไอค์ขอฉันเป็นแฟนหรอ
ตอนนี้หน้าฉันแดงยิ่งกว่ามะเขือเทศซะอีก
"เออ ถ้าจิ๊บไม่พร้อมเราก็ไม่ว่าอะไรนะ"
ไอค์ทำหน้าเหมือนผิดหวัง
"ได้สิ เพราะเราก็..."
ฉันจะพูดยังไงดีอ่ะ
"ก็อะไรหรอ"
"ป่าวหรอก"
"ตกลงจิ๊บยอมคบกันแล้วหรอ"
ไอค์ถ้าด้วยความแน่ใจ
"อืม ก็ใช่อ่ะสิ และความจริงไอค์ก็เป็นผู้ชายในสเป๊กฉันด้วย ไอค์จะหาว่าฉันหน้าด้านก็ได้นะ ที่กล้าพูดขนาดนี้อ่ะ แต่ฉันเป็นคนตรงอ่ะ ทำไงได้"
ฉันพูดพร้อมยิ้มหวานให้ไอค์
"เราไม่ว่าจิ๊บหรอก เพราะเราชอบคนตรงๆอ่ะ"
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาฉันกับไอค์ก็คบกัน
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์
"นี่จิ๊บมาอะไรติดอยู่ที่ตาจิ๊บอ่ะ ไหนเอามาให้เราดูดิ"
ไอค์พูดขึ้นขณะที่เรานั่งทำการบ้านกันอยู่
"หรอ ไอค์เอาออกให้จิ๊บทีดิ"
ฉันยืนหน้าไปให้ไอค์
ตอนนี้หน้าฉันกับไอค์ติดกันมากเลยจมูกเกิบแตะกันแล้ว
แต่ฉันรู้สึกว่ามีอะไรมาแตะที่ไหล่ฉันนะ
"นี่เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง มานี่"
ต้นนั่นเองนายนั่นลากฉันไปที่หลังอาคาร
"นี่เทอไปคบกับไอ้บ้านั่นโดยไม่เคยบอกฉันเลยหรอ"
ต้นตะคอกใส่ฉัน
"ฉันจำเป็นต้องบอกอะไรนาย ในเมื่อนายก็ปลีกตัวออกไปจากฉันเอง ฉันจะคบกับใครมันก็เรื่องของฉัน ฉันไปล่ะ"
"งั้นเราก็ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับเราเลย เราเลิกกันเหอะ"
ต้นพูด
"ได้เพราะฉันก็มีไอค์อยู่แล้ว"
แล้วฉันก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกับต้นอีก ฉันก็มีความสุขกับคนที่ฉันรักจริง

....คุณรู้ไหมว่าความรักทำให้เรารู้ว่าเราไม่เคยรักเค้าเลย เราต้องคิดดีๆ นะ จะได้ไม่เป็นแบบฉัน ต้องเสียเวลาไปอีก ตั้ง เกิบปีถึงรู้ว่าคนที่เราเลิกที่จะดูใจด้วย ไม่ใช่คนทีใช่เลย....
มันอาจจะไม่สนุกมากนะ เพราะว่าเพิ่งหัดแต่ง ยังไงก็ฝากด้วนนะ    
หมวย...