เพียงความรู้สึก ตอน "รอ"

ข้อมูลเบื้องต้น

เมื่อเวลามาถึง คนที่รักกันก็สามารถเลิกกันได้เพราะความเข้าใจผิดเพียงนิดเดียว

เรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อ ความเข้าใจ

คำพูดที่ผู้หญิงอยากพูด อาจจะก็ไม่ใช่คำพูดที่ผู้ชายอยากได้ยิน

คำพูดที่พูดชายอยากพูด ไม่เสมอไปที่ผู้หญิงจะเข้าใจทุกคำ

ลองอ่านดูแร้วจะรู้ว่า มันเป็นจิง

เนื้อเรื่อง

“นี่ เต่าน้อย!!”

“อย่าเรียกอย่างนั้นได้ไหม ตาบ้า!!”

ที่ฉันพูดอย่างนั้นเพราะฉันอายคนจริงๆ ก็เพราะว่า เล่นเรียกฉันอย่างนั้นกลางโรงเรียนของฉันเอง

คนที่พูดก็ไม่ใช่ใครอื่นเลย เขาคือแฟนของฉัน คือผู้ชายคนที่รักฉัน ถึงแม้จะห่างกันราวๆ 5ปีเลยก็ตาม

นายคนนี้ เป็นคนที่ฉันรัก(รึเปล่า) เอาเป็นว่าเป็นคนที่ฉันชอบที่สุดเลยละกัน

นายจิ้งจอกของฉันเองหล่ะ

และแล้ว ในวันหนึ่ง

วันที่ฉันทำผิดกับเค้าก็เกิดขึ้น

วันนั้น เป็นวันค่ายนอกสถานที่ๆโรงเรียนฉันเอง ฉันต้องไปเพราะเห็นเพื่อนๆไปกันหมด ซึ่งนายจิ้งจอกของฉันก็ขอตามไปด้วย

“ไปด้วยนะๆๆ”

“ไม่ต้องเรย ไม่มีอะไรหรอกน่า”

“ไม่เอาอ่า  เปงห่วงนะ”

“ไม่ต้อง”

“ชิชิ”

ฉันรู้ว่าเขาเป็นห่วง แต่ก็อยากให้รู้เหมือนกันว่า อยากมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง

“ขอเวลาส่วนตัวบ้างได้ไหม”

นั้นคือคำสุดท้ายที่ฉันได้คุยกับเขา ก่อนที่จะไปค่าย..

ก่อนที่จะแย่กว่านี่

วันนั้น ผมได้รู้ว่าเธอต้องไปเข้าค่าย  เพียงเท่านี้ผมก็ไม่อยากจะให้เธอไปซะแล้ว  ก็แหม่ มีแฟนน่ารักก็ลำบากอย่างนี้หล่ะคับ ผมขอร้องเธอเต็มที่ ให้ผมไปด้วย ก็ผมรู้นิครับว่า เธอไม่มีวันโดดอยู่แล้ว ในเมื่อ เธอมีเพื่อนไปค่าย แฟนผมรักเพื่อนรองจากผมเนี่ยแหล่ะคับ

“ขอผมไปด้วยคนนะ”

“ไม่ต้องเลย”

สิ่งที่ผมได้คือคำปฏิเสธ ที่อาจจะมีเยื่อใยของเธอ แต่เรื่องอะไรหล่ะที่ผมจะยอม ไม่มีทางหรอก ยังไงผมก็ต้องตามไปด้วยอยู่ดี

มันเป็นลางสังหรณ์ของผมเอง ที่ว่ามันต้องเกิดอะไรขึ้นซักอย่าง

แล้วมันก็เป็นจริง

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเข้าค่ายของโรงเรียนฉันเอง ทั้งที่ฉันต้องอยู่ในค่าย สนุกสนานกับเพื่อนๆ แต่กลับมานั่งอยู่โรงพัก เพราะเหตุที่ว่า ไปทะเลาะกับชาวบ้านตอนเดินทางไกล

ฉันไม่นึกไม่ฝันเลยว่าคนที่ฉันห้ามนักห้ามหนาว่าไม่ต้องมา จะเป็นคนที่จุ้นจ้านมากที่สุด มากกว่าที่ฉันคิดซะอีก

“เราไม่ใช่เด็กแล้วนะ ไม่ต้องตามมาอีกได้ไหม!!”

ฉันเบื่อที่ต้องมีคนตามทุกวินาที ได้ยินไหม!!!

ผมตกใจมากที่เห็นเธอเป็นอย่างนี้ ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไร หรือผมห่วงเธอมากเกินไปกันแน่ ตอนที่ผมได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนเธอว่าเธอต้องไปโรงพัก  หัวใจผมหยุดเต้นทันที ก่อนที่จะเต้นใหม่ด้วยความเบา  ผมไปหาเธอถึงโรงพัก ไปจ่ายค่าปรับเพราะเธอไม่มีเงินติดตัว ผมไปประกันตัวด้วยเงินเกือบห้าพัน ผมโดดสอบของมหาลัยซึ่งติดเอฟแน่ๆเพราะเป็นห่วงเธอ

คำพูดที่เธอพูดกับผม คือ ไม่ต้องตามมาอีก ผมเจ็บมาก เจ็บจนกลับบ้านไม่ถูก ผมนั่งทบทวนสิ่งที่ผมทำลงไปบนฟุตบาทถนน นั่นอยู่อย่างนั้นทั้งคืน คิดแต่เพียงว่า

สิ่งที่ผมทำ มันผิดมากเหรอไง 

ผมเดินไปหาเธอที่ค่าย แต่ก็ได้แค่หน้าค่ายเท่านั้นเอง ไม่กล้าเจอหน้าเธออีกครั้ง

เต่าน้อย ผมขอโทษจะได้ไหม

ฉันอารมณ์เสียมาก  ทำไมทุกคนต้องเห็นฉันเป็นเด็กอยู่เรื่อย ทั้งที่อายุฉันก็เรียกว่าดูแลตัวเองได้แล้ว ทำไมผู้ชายถึงงี่เง่าทุกคน ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องตามมา ก็ยังตามมาอีก ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องมายุ่ง ก็ยังยุ่งกับชีวิตฉันซะเรื่อย ฉันอยากให้เขาหายไปจากชีวิตฉันเสียที

แต่ต้องไม่ใช่ในวันนี้นะ พระเจ้าได้โปรด

ฉันกลับมาจากค่ายได้สองอาทิตย์แล้ว นายจิ้งจอกของฉันก็ไม่ได้เจอกันนานแล้ว ฉันรู้สึกดีมากๆที่ไม่ได้เจอเขา จริงอยู่ว่าฉันยอมรับว่ามันเหมือนขาดอะไรบางอย่าง แต่บอกได้เลยว่าดีกว่าแต่ก่อนอีก

แต่ไม่ใช่วันนี้

วันนี้เป็นวันเกิดของฉันเอง ฉันรู้สึกสนุกกับงานวันเกิดที่เพื่อนๆของฉันเป็นคนจัดให้ ก็จัดกันที่คาราโอเกะที่ฉันชอบ จะให้ไม่สนุกได้ไง แต่แล้วเรื่องก็เกินขึ้น เมื่อเพื่อนของนายจิ้งจอกโทรมาหาให้ไปหาเขาอย่างด่วนที่โรงพยาบาล

วินาทีแรกที่ฉันได้ยินว่า นายจิ้งจอกเจ็บหนัก เพราะไปมีเรื่องกับพวกรีดไถ่ ถึงกับต้องเข้าไอซียู หัวใจฉันหยุดเต้น ร่างกายเย็นเฉียบ มือของฉันควบคุมไม่ได้ มือถือของฉันตกลงกับพื้น ฉันล้มทั้งยืน ทรุดลงไปอย่างรวดเร็ว

กว่าฉันจะตั้งสติได้ ฉันก็รู้ตัวเองแล้วว่า ในรถของเพื่อนคนหนึ่งเดินทางมาโรงพยาบาล ฉันร้องไห้มาตลอดทาง เริ่มคิดได้แล้วว่า ความเป็นห่วงเมื่อคนที่รักเจ็บหนักมันเป็นอย่างไร เหมือนที่เขาเป็นห่วงฉันตอนฉันขึ้นโรงพัก มันหนักหนามากเกินไป มากเกินกว่าที่ฉันจะรับได้ซะอีก

กว่าฉันจะมาถึง เขาก็เข้าห้องไอซียูไปนานแล้วเหมือนกัน เมื่อฉันมาถึงเพื่อนผู้หญิงของเขาคนหนึ่งก็เดินมาด่าฉัน ตบฉัน ดึงหัวฉัน  เพื่อนๆของฉันและของนายจิ้งจอกพยายามห้าม

แต่ฉันไม่รู้สึกอะไรแล้ว หัวใจฉันเจ็บมาก มากกว่าที่จะเจ็บกายอะไรอีก ฉันรู้ว่าพี่ผู้หญิงเขารักนายจิ้งจอกมากแค่ไหน แต่ก็เก็บไว้ในใจมาตลอด ฉันรู้ดีมาก และสิ่งนี้ฉันก็เจ็บมากเช่นกัน ฉันทำร้ายคนที่ฉันรัก ทำร้ายคนอื่นที่รักฉัน แค่นี้ก็เสียใจมากเกินพอแล้ว อย่าให้มีอะไรอีกเลยนะ

นายจิ้งจอก ฉันรอเธออยู่นะ

ผมรู้สึกตัวแล้ว ความจริงที่ว่าเธอไม่ได้รักผม แต่ความจริงอีกอย่างหนึ่งก็มี ทำให้ผมเสียใจมากๆเช่นกัน

วันนี้วันเกิดเต่าน้อยของผม ผมอยากไปเจอเธอใจแทบขาด แต่คำพูดของเธอผ่านหูผมทุกวินาทีว่าไม่ต้องการ ผมทำอะไรไม่ได้เลยซักอย่าง ผมหวังไว้ว่า จะหาของขวัญที่เธอชอบที่สุด ไปขอโทษที่ทำกับเธอผิดไว้

แต่แล้ว ผมก็โดนพวกอันธพาลแถวนั้นจับผมไปเพื่อขู่เอาเงิน ผมมีเงินก้อนนี้เพื่อคนที่ผมรักเท่านั้น ผมไม่ยอมให้พวกมันเอาไป ผมสู้เต็มที่ ในใจผม คิดแต่จะไปหาคนที่ผมรัก คนที่ผมทำทุกอย่างเพื่อเธอ ถึงแม้เธอจะไม่รักผมเลยก็ตาม

 ผมรู้เพียงสิ่งสุดท้ายว่าโดนของแข็งตีเข้าที่หลังอย่างจัง สติผมหลุดลอยไปไกล ผมนึกถึงวันเก่าๆที่มีความสุขกับคนที่ผมรัก ได้ดูหนังด้วยกัน เดินด้วยกัน จูงมือด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน

ภาพสุดท้ายคือ คำสุดท้ายที่เธอบอกผมว่า ไม่ต้องการผมอีกแล้ว ผมร้องไห้กับภาพนั้นอยู่นาน ผมไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว ขอผมอยู่ในนี้ตลอดไปได้ไหม

ผมจะไม่กลับไปอีกแล้ว เต่าน้อย ขอโทษ

และแล้วสิ่งที่ผมต้องการก็ไม่เป็นจริงอีกครั้ง ผมตื่นขึ้นมาในห้องแคบๆสีขาวสะอาด ทั่วร่างกายผมเจ็บปวดไปหมด แต่ที่เจ็บกว่า คือจิตใจของผมนั้นเอง ผมเห็นเธอคนที่ผมรัก อยู่ข้างกายผมอีกครั้ง ผมรู้ว่านี้ไม่ใช่ความฝัน แต่หัวใจผมก็ยังไม่ด้านพอที่จะหายเจ็บ ผมได้แต่นอนร้องไห้เงียบๆคนเดียวในคืนนั้น โดยที่ทุกคนที่มาเฝ้าผมไม่รู้ตัวเลย

ฉันรู้สึกตัวตั้งแต่แรกเลยที่เขาร้องเบาๆว่าเขารู้สึกตัวแล้ว ฉันดีใจมากๆ แต่ยังงอนเค้าอยู่นิดหน่อย จึงคิดว่าจะแกล้งเขาซักพัก แล้วค่อยไปทำให้เค้าตกใจ ก่อนที่จะโอบกอดเค้าอีกครั้งด้วยความรักของฉันเอง แต่ฉันก็ไม่ทำอย่างนั้น

เพียงไม่นานหลังจากที่เขาฟื้น เขากลับร้องไห้เมื่อเห็นฉัน ถึงฉันไม่รู้ว่าเขาเจออะไรมา แต่ฉันก็รู้ความรู้สึกเขาว่าการถูกทิ้งเป็นอย่างไร เพราะฉันเองไม่กี่ชั่วโมงก็ผ่านมาเหมือนกัน มันเจ็บปวด ฉันรู้ว่าเค้าเจ็บปวด ฉันก็เจ็บ ฉันรู้ว่าเค้าร้องไห้ ฉันก็อยากร้อง

ฉันอยากทำอะไรเพื่อเขาอีกหน่อย แต่ตอนนี้เขากลับร้องไห้เมื่อเจอฉัน แค่นี้ เราสองคนก็เจ็บมากพอแล้ว คงต้องใช้เวลาซักพักเท่านั้น ขอแค่เวลาเท่านั้น

คืนนี้  ฉันจะไม่พูดกับเขา เอาไว้พรุ่งนี้ แค่พรุ่งนี้ ทุกอย่างก็เหมือนเดิม นายจิ้งจอกของฉัน

แต่แล้วพระเจ้าก็ไม่เคยเข้าข้างฉัน

ในตอนเช้าเขาถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินอีกครั้ง เพราะปอดของเขาอักเสบ ฉันคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่า เค้าร้องไห้ทั้งคืนจนต้องเจ็บหนักอีกครั้ง ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเท่านั้นเอง มีสิ่งที่ฉันอยากพูดมากมาย แต่พูดไม่ได้ เท่านั้นเอง

ผมเจ็บอีกครั้ง คราวนี้ผมเจ็บเพราะตัวผมเอง ผมมันทำตัวแย่จริงๆให้คนอื่นเขาเป็นห่วง แต่คุณรู้ไหมว่า มันมีแย่ว่านั้นอีก เพราะผมเป็นในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด

ผมเป็นโรคประหลาด

หมอบอกว่าผมเป็นโรคที่แปลกมาก เพราะมีเชื้อโรคมะเร็งเข้าสู่หัวใจจากบาดแผล ผมตกใจมาก เพราะถ้าหากเป็นอย่างนั้นจริง ผมก็ตายได้ทุกเมื่อเลย ถึงคุณหมอจะบอกว่าจะส่งไปรักษาที่อื่น แต่ผมก็ไม่มีเงินมากถึงขนาดนั้น ตอนนั้นเองที่ผมไม่คาดคิด เพื่อนผู้หญิงของผม ที่ผมรู้ว่าเธอแอบรักผมมานานมาก มาเสนอว่าจะจ่ายค่ารักษาทั้งหมดให้ ผมก็พอเข้าใจในสิ่งที่เธอทำ

ถ้าผมจะยกความรักที่ผมให้เธอ แทนคนที่ไม่รักผม ผมจะผิดไหม

ผมออกจากห้องไอซียู เห็นคนจำนวนมากมามุ่งดูผม เป็นห่วงผม เท่านี้ผมก็อยากจะอยู่ต่อไปบนโลกนี้ แต่สิ่งที่ทำให้ผมไม่อยากคิดอย่างนั้น ภาพของเต่าน้อยของผมที่ยิ้มให้ผมในที่ไกลๆ เหมือนกับที่ผมเจ็บอย่างนี้ได้ เธอดีใจเป็นที่สุด

แค่นี้ยังเจ็บไม่พออีกเหรอ  ต้องการให้ผมตายเลยใช่ไหม เต่าน้อย

ฉันยืนอยู่หลบมุมหน้าห้องฉุกเฉินเพื่อรอนายจิ้งจอกของฉัน ก็คนอื่นที่เป็นห่วงเค้าไปยืนรออยู่เต็มหน้าห้อง ฉันคงทำได้แค่ยืนอยู่ตรงนี้เท่านั้น

สิ่งที่ไม่คาดคิดมักปรากฏขึ้นเสมอ มันเป็นคิดที่ฉันเคยได้ยินที่ไหนไม่รู้ แต่มันกลับเข้ามาสู่หัวฉัน ฉันเริ่มร้องไห้เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาทำเพื่อฉัน  เขายอมโดดเรียนวิชาสำคัญเพียงเพราะว่า ฉันอยากไปดูหนัง เขายอมโดดค่ายเพื่อฉันเพราะว่า ฉันขอเค้าไว้ ทำไมฉันถึงไม่เคยทำอะไรเพื่อเขาเลย ทั้งที่รู้ว่า ค่ายของเขาหมายถึงเรียนซ้ำอีกเทอม แต่ของฉันมันแค่ไม่ได้เที่ยวเท่านั้นเอง  ฉันทำอะไรเพื่อเขาบ้าง

มันมีด้วยเหรอที่ฉันทำเพื่อเขา  ฉันเคยโทรหาเขา เพียงสองสามครั้งก็โกรธเค้าทำไมไม่รับ แต่เค้าโทรหาฉันเกือบร้อยครั้ง ครั้งที่ร้องหนึ่งเค้าก็ยังไม่โกรธฉันเลย ฉันเสียใจ เสียใจจริงๆที่ฉันไม่ทำอะไรเพื่อเธอเลย ขอเพียงให้นายจิ้งจอกของฉันกลับมาอีกครั้ง ฉันรับร้องได้เลยว่า เมื่อเขากลับมาอีกครั้ง ฉันจะรักเค้า รักจริงๆ

ฉันรักเธอจริงๆแล้วนะ นางจิ้งจอก กลับมาได้แล้ว!!!

ฉันรอเธอไม่ไหวแล้วจริงๆนะ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว

ผมไม่อยากได้ยินอะไรอีกแล้ว ผมได้ยินมามากพอแล้ว ยิ่งผมได้ยินว่า เต่าน้อยของผม เธอมาหาผมช้าเพราะไปร้องเพลงกับเพื่อนฉลองวันเกิดของเธอ เธอลืมคนที่รักเธออย่างผมได้อย่างไร ทั้งที่ผมแทบบ้าตายเพราะเต่าน้อยคนเดียว ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะกลับไปจุดเริ่ม จุดเริ่มที่ไม่มีเราสองคน

ผมจะหาหัวใจดวงใหม่ที่ดีกว่านี้ หากมันทำให้หันใจดวงนี้ดีขึ้นบ้าง

มันมีทางจะเป็นไปได้หรือ เมื่อ เธอคนที่ผมรัก ทำร้ายหัวใจผมจนแหลกยับเยิน!!!

ตอนนี้ผมคิดได้แล้วว่า ความรักที่แท้จริงที่ผมเฝ้าหามาตลอดจากคนๆหนึ่ง มันไม่ได้เกินขึ้นจริง แต่หากเกิดขึ้นกับคนที่ใกล้ชิดที่เรียกว่าเพื่อน  ผมตอบรับว่าจะไปรักษาที่อื่น ที่ไม่ใช่ที่ๆผมเสียใจ ผมไม่รู้หรอกนะว่า อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อผมจากไป แต่ผมคิดว่า แค่นี้คงพอ

พอที่ผมจะทำ เมื่อเต่าน้อยของผมไม่ใช่ของผมอีกต่อไป

วันนี้เป็นวันเดินทางของเขา ฉันตกใจมากเมื่อรู้ว่าเขาจะไปรักษาตัวที่อื่น แล้วยิ่งตกใจเข้าไปอีกเมื่อรู้ว่าเขาเป็นโรคหัวใจ ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลย หรือเพราะว่าฉันไม่เคยเอาใจใส่นายจิ้งจอกกันแน่ นายหมดรักฉันแล้วใช่ไหม รู้ไหมว่าฉันเสียใจขนาดไหน นายหาไปไม่แม้แต่จะลาฉันซักคำ

หรือเป็นเพราะว่าฉันทำผิดมากเกินไปจนนายไม่สามารถอภัยให้ได้กันแน่ ถ้างั้นฉันจะไปหานาย ก่อนที่นายจะไปจากฉันจริงๆ รอฉันก่อนนะนายจิ้งจอก ฉันจะขอโทษนายซักล้านครั้งเพื่อให้นายยกโทษให้ได้เลย

อีกไม่นานฉันจะไปหาความรักของฉัน รอก่อน!!

ผมไม่รู้ตัวเลยว่าทำไมผมต้องกลับมาที่นี้อีก หรือเป็นเพราะว่าผมรู้ตัวเองดี ผมกลับมาที่บ้านของเต่าน้อยของผมอีกครั้ง พ่อแม่ของเธอก็ยังต้อนรับผมเหมือนไม่รู้เรื่องว่าผมเป็นโรคหัวใจ ท่านทั้งสองบอกว่า เต่าน้อยของผมออกไปข้างนอกได้ซักพักแล้ว

คุณเชื่อไหม ผมรู้ว่าตัวเองต้องตายในอีกไม่นาน เพราะอาการของผมทรุดลงวินาทีต่อวินาทีเลยทีเดียว ผมกลับมาหากำลังใจของผมครั้งสุดท้าย เพียงเพราะว่ามันคงให้ผมมีชีวิตต่อที่จะรักษาให้หาย แล้วกลับมาหาคนที่ผมรักจริงๆ เพียงเท่านั้นจริงๆ ขอให้ผมเห็นหน้าเต่าน้อยเท่านั้น

ก็ยังไม่ได้เห็น เต่าน้อยของผมคงออกไปสนุกกับเพื่อนของเธอหล่ะสิ นั่นแหล่ะนิสัยของเธอหล่ะ หากเธอทิ้งของอย่างหนึ่ง ก็จะไม่สนใจมันอีกเลย ผมก็คงเป็นของชิ้นหนึ่งของเธอเหมือนกัน ทำไมหล่ะ บอกผมหน่อยได้ไหม ผมทำอะไรผิด ขอโทษ ขอโทษ ขอ...

ฉันเสียใจเป็นที่สุด มากกว่าสิ่งใดในโลกนี้ที่เกิดมา ฉันคิดว่าความรักของเราต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิมแน่ หากได้เจอกันอีกครั้ง ฉันไปหาถึงบ้านนายจิ้งจอก แต่กลับออกไปนานแล้ว ฉันคิดว่ามันคงไม่ทัน แต่เพียงไม่นานเท่านั้น แม่ฉันก็โทรมาบอกว่า นายจิ้งจอกเจ็บหนักมาก ฉันก็ไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว

ฉันจำได้ว่า ความรักของเราทั้งสองคนเคยสดใสยิ่งกว่านี้มากนัก ฉันก็รู้ว่ามันแย่ลงตรงไหน แต่ฉันไม่เคยทำให้มันดีขึ้น เพียงต้องการเวลา ต้องการโอกาส ต้องการวิธีแก้ แต่ฉันไม่เคยทำมัน

จนในที่สุด ฉันก็เสียคนที่ฉันรักไป ทำไมกัน ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้ เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำเท่านั้น มันแย่ถึงขนาดนี้เลยเหรอ ฉันเสียใจจนสลบไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ เพียงเพราะว่าฉันไม่กล้าที่จะพูดเท่านั้น ความรักของเราถึงแย่ แย่ แย่

ฉันมันคนที่แย่ที่สุดในโลก ฉันขอโทษนะนายจิ้งจอก อีกไม่นานฉันก็จะตามเธอไป

ผมรู้แล้วหล่ะว่า ผมต้องตายแน่ๆ ผมร้องเรียกเพ้อถึงเต่าน้อยจนวินาทีที่ผมจะตาย ผมก็เห็นเธอ ทำไมหรือ จะมาดูชีวิตสุดท้ายของผมใช่ไหม ได้ ผมไม่อยู่ให้เต่าน้อยของผมลำบากใจหรอก ผมจะไป ไปที่ๆผมควรอยู่ ถึงแม้ว่าผมจะยังรักเธออยู่ก็ตาม

ฉันเข้าโรงพยาบาลอีกครั้งที่ห้องไอซียู เข่าของฉันอ่อนทรุดลงไปกับพื้นเมื่อรู้จากเพื่อนๆของเขาว่า ไม่มีทางรักษาได้แล้วเพราะหัวใจของเขาจะหยุดเต้นแล้ว ฉันเดินร้องไห้อย่างหนักไปหาเขา นายก็ทำได้แค่เหลือบตามองฉันแล้วหันหน้าหนี รู้ไหมว่าที่เธอทำอย่างนี้มันเจ็บปวดขนาดไหน

สภาพของเขาเปื้อนเลือดไปทั้งตัว ฉันทนไม่ไหว ฉันร้องไห้ถลาเข้าไปกอดเขา เพราะรู้ว่าเวลาที่ฉันต้องการนั้น จะไม่มีอีกต่อไปแล้ว เพียงแค่คำว่ารักเท่านั้นที่ฉันอยากพูดให้นายจิ้งจอกของฉันฟัง ไม่ต้องการคำอื่น และไม่ว่านายจิ้งจอกของฉันจะบอกรักฉันหรือไม่ ฉันก็ยังจะรักเขาอยู่ดี

“ฉ..ฉัน..ฉันรักเธอนะ”

“....แค่กๆ...”

ผมตกใจมาก เมื่อได้ยินคำที่ไม่คิดว่าจะได้ยินอีกแล้วในชีวิตของผม คุณรู้ไหมว่าผมบอกรักเธอไปเป็นพันครั้ง แต่เธอก็ยิ้มๆแล้วเปลี่ยนคำถามไปเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยิน แต่ผมคงไม่อาจจะทำอะไรได้อีกแล้ว ผมรู้สึกอุ่นมากกว่าเจ็บ มันอบอุ่นที่ใจของผมเอง เต่าน้อยจะรู้บ้างหรือเปล่าว่า ผมต้องการจะได้ยินคำนี้มานานแค่ไหน คำสุดท้ายที่ผมพูดไป รู้ไหมว่าคำอะไร

“ผม..ขอ..โทษ”

ใช่ ไม่ใช่คำว่ารักอย่างที่คุณคิดหรอกนะ รู้ไหมว่าแม้กระทั่ง ตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าผมผิดอะไร ก่อนที่ผมจะจากเธอไปอย่างถาวร ผมก็คงได้แต่ขอโทษเต่าน้อยของผลเท่านั้นเอง ทั้งที่ผมอยากจะพูด คำว่ารัก แต่ผม...

ฉันตกใจ เสียใจ เหน็บหนาว ปวดใจ ทุกอย่างมันรวมกันถึงขีดสุด ยิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของนายจิ้งจอกว่าขอโทษ ทั้งที่คำนั้นฉันต้องเป็นฝ่ายพูดให้นายได้ยิน กลับได้ยินนายพูด ร่างของนายจิ้งจอกก็อ่อนไปตามแรงตอนนั้นเลย ฉันรู้แล้วหล่ะว่า นายจิ้งจอกของฉัน ได้จากฉันไปตลอดกาล

“นี่!! นายจิ้งจอก ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษนาย ฉันไม่ยอมให้นายพูดก่อนหรอกนะ ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้!!”

น้ำตาของฉันพร่ามัว ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆเมื่อรู้ว่า คนอื่นๆบอกว่านายจิ้งจอกของฉันตายไปแล้ว...

นี่ก็ผ่านไปอาทิตย์นึงแล้ว จากงานศพของเขา ฉันไม่เคยไปร่วมงานเลยซักครั้งนึง เพราะว่าฉันเป็นคนทำให้เขาตายเอง ไม่ว่าเพื่อนๆของเขาหรือของฉันจะคอยบอกว่า ที่เขาทำไปเป็นชะตาลิขิต แต่ฉันก็เป็นคนทำอยู่ดี เพียงแค่วันนั้น ฉันหยุดไปค่ายกับเพื่อนเพื่อเค้า ตอนนี้เราก็คงยังรักกันอยู่เหมือนเดิม

ทำไม

ทำไม

ทำไม!!!!

................................................................................................