คำสอนพระสุปฏิปันโน

เนื้อเรื่อง

หลวงปู่แหวน สุจิณโณ

           กามกิเลส 

                        การต่อสู้กามกิเลสเป็นสงครามอันยิ่งใหญ่  กามกิเลสนี้ร้ายนัก  มันมาทุกทิศทาง  ความพอใจก็คือกิเลส  ความไม่พอใจก็คือกามกิเลส  กามกิเลสนี้อุปมาเหมือนแม่น้ำ  ธารน้ำน้อยใหญ่ไม่มีประมาณ ไหลลงสู่ทะเล  ไม่มีที่เต็ม  ฉันใดก็ดี  กามตัณหาที่ไม่พอดี  ภวตัณหา  วิภวตัณหา  เป็นแหล่งก่อทุกข์  ก่อความเดือดร้อนไม่มีที่สิ้นสุด  ทั้งหมดอยู่ที่ใจ  สุขก็อยู่ที่ใจ  ทุกข์ก็อยู่ที่ใจ  ใจนี่แหละคือตัวเหตุ  ทำความพอใจให้อยู่ที่ใจนี่

                        กามตัณหา  เปรียบเหมือนแม่น้ำไหลไปสู่ทะเล  ไม่รู้จักเต็มสักที  อันนี้ฉันใด  ความอยากของตัณหามันไม่พอ  ต้องทำความพอจึงจะดี  เราจะต้องทำใจให้ผ่องใส  ตั้งอยู่ในศีล  ตั้งอยู่ในทาน  ตั้งอยู่ในธรรม  ตั้งอยู่ในสมาธิก็ดี  ทุกอย่างเราทำความพอดี  ความพอใจก็นำออกเสีย  ความไม่พอใจก็นำออกเสีย  เวลานี้เราจะพักจิต  ทำกายของเรา ทำใจของเราให้รู้แจ้งในกายในใจของเรานี้  รู้ความเป็นมา  วางให้หมด  วางอารมณ์  วางอดีตอนาคตทั้งปวงที่ใจนี่แหละ

(คัดมาจาก  หนังสือรวมคำสอนจากพระป่า)

(จากหนังสือรวมคำสอนพระสุปฏิปันโน เล่ม 1)