จุมพิตอสุรี [นิยายชุดจุมพิตสิเน่หา] - นิยาย จุมพิตอสุรี [นิยายชุดจุมพิตสิเน่หา] : Dek-D.com - Writer
×

    จุมพิตอสุรี [นิยายชุดจุมพิตสิเน่หา]

    เพราะต้องตามทวงคืนรัดเกล้าของมารดา ดังนั้นชะตาชีวิตของเลอมานเลยต้องเจ็บช้ำทรมาน เพราะคนที่ถือสิ่งนั้นในมือร้ายกาจหาใดเปรียบ หาเรื่องให้เปลืองตัวเปลืองหัวใจอยู่เรื่อย!

    ผู้เข้าชมรวม

    136,308

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    108

    ผู้เข้าชมรวม


    136.3K

    ความคิดเห็น


    2.45K

    คนติดตาม


    542
    จำนวนตอน :  9 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ย. 64 / 19:30 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    นิยายเรื่องนี้หมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์แล้ว

    มู่เลยนำมาทำ E-Book เองค่ะ

    สามารถซื้อ E-Book ได้ที่ Meb เลยนะคะ

    กดที่รูปปกใหม่เพื่อซื้อได้เลยค่ะ

    ขอบคุณจากใจมาก ๆ เลยนะคะ


    หรือ >>Click!!<<



    จุมพิตอสุรี

    (มาร์ติโน เลโอปาร์ตี & เลอมาน ราฟาเอลลา คาสซาโน)

     

     

    จุมพิตของเขาหวานร้อนและซ่อนไว้ด้วยความร้ายกาจ

    เพียงเพราะต้องการกำราบอสุรีตัวน้อยให้อยู่ใต้อาณัติ

     

    เขาจะมอบจุมพิตร้อนเพื่อหล่อหลอมรักร้าย

    และจะทุ่มเทใจกายเพื่อให้ได้ครอบครองจอมอสุรี...

     

    อย่าฝันว่าจะได้เข้าพิธีแต่งงานกับผู้ชายอื่นถ้าไม่ใช่ฉัน

    สิบห้าปีที่ฉันเฝ้ามอง เฝ้าดูแลเธอ

    ไม่มีวันที่ฉันจะยกเธอให้ใคร!

    อสูรร้ายมาร์ติโน เลโอปาร์ตียืนยันคำพูดร้ายด้วยจุมพิตร้อน

    กำราบอสุรีน้อยอย่างเลอมาน ราฟาเอลา คาสซาโนให้อยู่ใต้อาณัติ

    เรื่องอะไรฉันจะยอมให้คนอื่นคาบเธอไปกิน

    ไม่มีวันซะหรอกเอลา! ไว้รอให้มีเด็กสักคนในท้องของเธอ

    อยากรู้เหมือนกันว่าราฟาเอลจะทำยังไง

     

    บทรักของเขาทั้งต้องการลงทัณฑ์ ทั้งแสดงความเป็นเจ้าของ

    และทั้งที่เขาไม่ต่างจากอสูรร้าย...

    ทว่าหัวใจของเธอกลับร่ำร้องแต่คำว่ารัก!!

    แต่เมื่อว่าที่พ่อตาก้าวเข้ามาเป็นอุปสรรคของเส้นทางรัก

    เขาและเธอจะพร้อมฝ่าฟันไปด้วยกันหรือไม่

    ติดตามต่อได้ใน...จุมพิตอสุรี






    จุมพิตจอมมาร (นิยายชุด จุมพิตสิเน่หา)

    เขียนโดย มิรา

    ตีพิมพ์ครั้งแรกกับ สำนักพิมพ์ Smartbook กุมภาพันธ์ 2557

    ISBN 978-616-293-156-7 ราคา 250 บาท

    รูปเล่มสอบถาม https://www.facebook.com/smartbook.publishing/



     ฝากเซตจุมพิตสิเน่หาด้วยนะคะ

    กดที่รูปปกเพื่อดูรายละเอียดเรื่องอื่นๆ ได้เลยค่ะ 
    http://25.media.tumblr.com/d89c00eda12555198dee5bb43f635609/tumblr_mt9nj8XLWd1qbetfwo2_250.jpghttp://24.media.tumblr.com/8b6440111dfa4fa7f4a2d5037c51ac04/tumblr_mt9nj8XLWd1qbetfwo1_250.jpghttp://24.media.tumblr.com/1e7aee1f93025222d3fac98fab74885b/tumblr_n11oo8O9UQ1qbetfwo3_250.jpg





    อดแฟนติดตามความเคลื่อนไหวนิยายที่จะอัพด้วยการกดเป็นแฟนค่ะ

    รูปเคลื่อนไหวด้านล่างเลยค่ะ รูปไหนก็ได้ แล้วเจอกันนะเออimage


    http://24.media.tumblr.com/46a6ec2d026bf6ffd26f69958a301806/tumblr_mv2xvw3NOg1qbetfwo3_400.gifhttp://31.media.tumblr.com/4e6ee393ed46b2dd9932f846682c9cce/tumblr_mv2xvw3NOg1qbetfwo4_400.gif



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "สายโลลิขออวยเรื่องนี้ >"

    (แจ้งลบ)

    ก่อนอื่นต้องบอกว่าหนูเป็นสายโลลิล่ะ >< อวยเรื่องนี้อย่างสุดซึ้ง ชอบเพราะเอกแก่กว่าอยู่แล้วด้วย ไม่รู้ทำไมนะ แต่โคตรชอบเลยอ่ะ ยิ่งสายโลลิไม่ค่อยมีใครเขียนด้วย ตีพิมพ์เมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ แหะๆ -///- เข้าเรื่องเลยล่ะกันนะคะ คือไม่รู้จะบอกพี่มู่ยังไงดี พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูติดตามนิยายของคนคนหนึ่งได้มากมายขนาดนี้ ถึงแม้หนูจะรู้จักพี่ไม่นานเ ... อ่านเพิ่มเติม

    ก่อนอื่นต้องบอกว่าหนูเป็นสายโลลิล่ะ >< อวยเรื่องนี้อย่างสุดซึ้ง ชอบเพราะเอกแก่กว่าอยู่แล้วด้วย ไม่รู้ทำไมนะ แต่โคตรชอบเลยอ่ะ ยิ่งสายโลลิไม่ค่อยมีใครเขียนด้วย ตีพิมพ์เมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ แหะๆ -///- เข้าเรื่องเลยล่ะกันนะคะ คือไม่รู้จะบอกพี่มู่ยังไงดี พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูติดตามนิยายของคนคนหนึ่งได้มากมายขนาดนี้ ถึงแม้หนูจะรู้จักพี่ไม่นานเมื่อราวๆ ปีที่แล้ว แต่อยากบอกพี่มู่ว่า ผลงานทุกชิ้นของพี่มู่ทำให้นักอ่านคนหนึ่งได้ยิ้ม หัวเราะ และร้องไห้ไปกับมัน จากเดิมเป็นคนที่อินนิยายมากๆ อยู่แล้วกลายเป็นคนเจ้าน้ำตาเวลาอ่านนิยายดราม่าเลย พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูรู้สึกว่า ผลงานของพี่ควรเก็บรักษาไว้ในดวงใจ ถึงแม้ว่าบางคนอาจมองคุณค่าของหนังสือนิยายเพียงแค่สิ่งๆ หนึ่งที่ทำให้ผ่อนคลายเมื่อได้อ่าน แต่สำหรับหนูมันคือสิ่งที่ทำให้เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เครียดตลอดเวลา ได้ยิ้มแย้ม และหัวเราะกับเขาบ้าง เดิมแล้วเป็นคนติดอนิเมมากๆ และแทบไม่สนใจซื้อนิยายเลย พอได้อ่านนิยายของพี่ เลยคิดว่ามันสนุกมากๆ และเริ่มติดตามผลงานของพี่ จนตอนนี้อนิเมที่ติดตามจากอาทิตย์ล่ะห้าหกเรื่องเหลือเพียงเดือนละเรื่องเอง T^T เพราะเอาเวลาไปอ่านนิยายของพี่ 5555+ จากหนูที่เป็นคนเงียบๆ ไม่สุงสิงกับใคร ได้มีสังคมมากขึ้น สังคมของคนที่ชอบนิยายของพี่ ทำให้หนูได้มีความสุขกับนิยายของพี่ หนูเองก็ไม่เคยคิดเลยว่า เพียงแค่นิยายหนึ่งเล่มจะทำให้หนูเปลี่ยนไปจากเด็กที่ไม่ค่อยยิ้ม กลายเป็นเด็กที่ยิ้มได้เพราะนิยายของพี่ มันอาจจะดูโอเวอร์ไปหากจะบอกว่าหนูชอบพี่มากๆ พี่เป็นนักเขียนที่หนูชอบที่สุด ผลงานของพี่หนูติดตามเกือบทุกเรื่อง หนูรู้สึกเสียดายเล็กๆ ที่รู้จักนักเขียนดีๆ อย่างพี่ช้าไป พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่หนูเห็นว่าอัปนิยายลงเว็บ ถี่ที่สุด พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่หนูเชื่อมั่นในผลงานของพี่ว่า นิยายที่พี่เขียนสนุกทุกเรื่อง พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูมีความสุขเมื่อได้อ่านนิยาย บ่อยครั้งที่หนูซื้อนิยายของพี่มาแต่อ่านช้ามากๆ เพื่อนมันก็ถามว่า “ทำไมแกอ่านช้าจังว่ะ” หนูก็อ้ำอึ้งไปสักพักก่อนจะยิ้มออกมาและบอกกับมันว่า “ก็เพราะทุกตัวอักษรที่พี่มู่เขียนลงไปในนิยายมันมีความรู้สึก เลยอยากเก็บเกี่ยวความรู้สึกเหล่านั้นให้ได้มากที่สุดไง” หนูบอกมันไปแบบนั้น โอเวอร์ไปหรือเปล่านะ คงเป็นเพราะในชีวิตจริงๆ ของเราคงไม่มีใครพูดประโยคซึ้งๆ แบบนั้นให้เราได้ฟังบ่อยๆ เลยอยากเก็บเกี่ยวทุกความรู้สึกที่ได้พบเจอยังไงล่ะ หนูก็ไม่รู้นะ ว่าหนูทึกทักไปเองหรือเปล่าว่าทุกคำพูดที่พี่เขียนล้วนมีแต่ความรู้สึกที่กลั่นออกมาจากหัวใจ แม้จะไม่ใช่อย่างที่หนูคิดแต่หนูก็รู้สึกว่าพี่มู่ต้องการให้คนอ่านมีความสุขในตอนที่ตัวละครมีความสุข เศร้าในตอนที่ตัวละครเศร้า และอยากให้นักอ่านมีอารมณ์ร่วมไปกับนิยายในตอนนั้นๆ บางครั้งหนูอ่านๆ ไปน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกแบบนี้มันยากที่จะเข้าถึง พี่เขียนได้สะท้อนสังคมมาก บางเรื่องมันก็ตรงกับชีวิตของคนใกล้ตัว จนไม่รู้ว่าพวกเขาถอดแบบออกมาจากในนิยายหรือเปล่า แต่พี่ทำให้หนูเป็นคนมองโลกได้กว้างขึ้น ได้รู้จักทุกความรู้สึกที่ตัวละครรู้สึก หนูไม่รู้จะพูดอย่างไรดี รู้แค่ว่าอยากสนับสนุนนิยายของพี่ อยากซื้อมันเก็บเอาไว้เยอะๆ อยากรักษาทุกความรู้สึกที่อัดแน่นในประโยค คำพูด คำบรรยายของตัวละคร หนูรู้แค่ว่าผลงานของพี่ดีที่สุดเท่าที่หนูเคยอ่านมา หนูไม่รู้จะพูดยังไงแล้วจริงๆ รู้แค่ว่าอยากให้พี่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ ให้นักอ่านอย่างเราๆ ได้อ่าน หนูเอาแต่ใจหรือเปล่าที่เรียกร้องให้พี่แต่งนิยายเยอะๆ เนี่ย T^T หนูรู้แค่ว่านิยายของพี่สนุกที่สุดที่เคยอ่านแล้วล่ะคะ สู้ๆ นะคะ พี่มู่ หนูจะติดตามซื้อนิยายของพี่ทุกเรื่องเลยยยย   อ่านน้อยลง

    Kacarron / มายา | 28 ต.ค. 56

    • 4

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "สายโลลิขออวยเรื่องนี้ >"

    (แจ้งลบ)

    ก่อนอื่นต้องบอกว่าหนูเป็นสายโลลิล่ะ >< อวยเรื่องนี้อย่างสุดซึ้ง ชอบเพราะเอกแก่กว่าอยู่แล้วด้วย ไม่รู้ทำไมนะ แต่โคตรชอบเลยอ่ะ ยิ่งสายโลลิไม่ค่อยมีใครเขียนด้วย ตีพิมพ์เมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ แหะๆ -///- เข้าเรื่องเลยล่ะกันนะคะ คือไม่รู้จะบอกพี่มู่ยังไงดี พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูติดตามนิยายของคนคนหนึ่งได้มากมายขนาดนี้ ถึงแม้หนูจะรู้จักพี่ไม่นานเ ... อ่านเพิ่มเติม

    ก่อนอื่นต้องบอกว่าหนูเป็นสายโลลิล่ะ >< อวยเรื่องนี้อย่างสุดซึ้ง ชอบเพราะเอกแก่กว่าอยู่แล้วด้วย ไม่รู้ทำไมนะ แต่โคตรชอบเลยอ่ะ ยิ่งสายโลลิไม่ค่อยมีใครเขียนด้วย ตีพิมพ์เมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ แหะๆ -///- เข้าเรื่องเลยล่ะกันนะคะ คือไม่รู้จะบอกพี่มู่ยังไงดี พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูติดตามนิยายของคนคนหนึ่งได้มากมายขนาดนี้ ถึงแม้หนูจะรู้จักพี่ไม่นานเมื่อราวๆ ปีที่แล้ว แต่อยากบอกพี่มู่ว่า ผลงานทุกชิ้นของพี่มู่ทำให้นักอ่านคนหนึ่งได้ยิ้ม หัวเราะ และร้องไห้ไปกับมัน จากเดิมเป็นคนที่อินนิยายมากๆ อยู่แล้วกลายเป็นคนเจ้าน้ำตาเวลาอ่านนิยายดราม่าเลย พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูรู้สึกว่า ผลงานของพี่ควรเก็บรักษาไว้ในดวงใจ ถึงแม้ว่าบางคนอาจมองคุณค่าของหนังสือนิยายเพียงแค่สิ่งๆ หนึ่งที่ทำให้ผ่อนคลายเมื่อได้อ่าน แต่สำหรับหนูมันคือสิ่งที่ทำให้เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เครียดตลอดเวลา ได้ยิ้มแย้ม และหัวเราะกับเขาบ้าง เดิมแล้วเป็นคนติดอนิเมมากๆ และแทบไม่สนใจซื้อนิยายเลย พอได้อ่านนิยายของพี่ เลยคิดว่ามันสนุกมากๆ และเริ่มติดตามผลงานของพี่ จนตอนนี้อนิเมที่ติดตามจากอาทิตย์ล่ะห้าหกเรื่องเหลือเพียงเดือนละเรื่องเอง T^T เพราะเอาเวลาไปอ่านนิยายของพี่ 5555+ จากหนูที่เป็นคนเงียบๆ ไม่สุงสิงกับใคร ได้มีสังคมมากขึ้น สังคมของคนที่ชอบนิยายของพี่ ทำให้หนูได้มีความสุขกับนิยายของพี่ หนูเองก็ไม่เคยคิดเลยว่า เพียงแค่นิยายหนึ่งเล่มจะทำให้หนูเปลี่ยนไปจากเด็กที่ไม่ค่อยยิ้ม กลายเป็นเด็กที่ยิ้มได้เพราะนิยายของพี่ มันอาจจะดูโอเวอร์ไปหากจะบอกว่าหนูชอบพี่มากๆ พี่เป็นนักเขียนที่หนูชอบที่สุด ผลงานของพี่หนูติดตามเกือบทุกเรื่อง หนูรู้สึกเสียดายเล็กๆ ที่รู้จักนักเขียนดีๆ อย่างพี่ช้าไป พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่หนูเห็นว่าอัปนิยายลงเว็บ ถี่ที่สุด พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่หนูเชื่อมั่นในผลงานของพี่ว่า นิยายที่พี่เขียนสนุกทุกเรื่อง พี่เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำให้หนูมีความสุขเมื่อได้อ่านนิยาย บ่อยครั้งที่หนูซื้อนิยายของพี่มาแต่อ่านช้ามากๆ เพื่อนมันก็ถามว่า “ทำไมแกอ่านช้าจังว่ะ” หนูก็อ้ำอึ้งไปสักพักก่อนจะยิ้มออกมาและบอกกับมันว่า “ก็เพราะทุกตัวอักษรที่พี่มู่เขียนลงไปในนิยายมันมีความรู้สึก เลยอยากเก็บเกี่ยวความรู้สึกเหล่านั้นให้ได้มากที่สุดไง” หนูบอกมันไปแบบนั้น โอเวอร์ไปหรือเปล่านะ คงเป็นเพราะในชีวิตจริงๆ ของเราคงไม่มีใครพูดประโยคซึ้งๆ แบบนั้นให้เราได้ฟังบ่อยๆ เลยอยากเก็บเกี่ยวทุกความรู้สึกที่ได้พบเจอยังไงล่ะ หนูก็ไม่รู้นะ ว่าหนูทึกทักไปเองหรือเปล่าว่าทุกคำพูดที่พี่เขียนล้วนมีแต่ความรู้สึกที่กลั่นออกมาจากหัวใจ แม้จะไม่ใช่อย่างที่หนูคิดแต่หนูก็รู้สึกว่าพี่มู่ต้องการให้คนอ่านมีความสุขในตอนที่ตัวละครมีความสุข เศร้าในตอนที่ตัวละครเศร้า และอยากให้นักอ่านมีอารมณ์ร่วมไปกับนิยายในตอนนั้นๆ บางครั้งหนูอ่านๆ ไปน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกแบบนี้มันยากที่จะเข้าถึง พี่เขียนได้สะท้อนสังคมมาก บางเรื่องมันก็ตรงกับชีวิตของคนใกล้ตัว จนไม่รู้ว่าพวกเขาถอดแบบออกมาจากในนิยายหรือเปล่า แต่พี่ทำให้หนูเป็นคนมองโลกได้กว้างขึ้น ได้รู้จักทุกความรู้สึกที่ตัวละครรู้สึก หนูไม่รู้จะพูดอย่างไรดี รู้แค่ว่าอยากสนับสนุนนิยายของพี่ อยากซื้อมันเก็บเอาไว้เยอะๆ อยากรักษาทุกความรู้สึกที่อัดแน่นในประโยค คำพูด คำบรรยายของตัวละคร หนูรู้แค่ว่าผลงานของพี่ดีที่สุดเท่าที่หนูเคยอ่านมา หนูไม่รู้จะพูดยังไงแล้วจริงๆ รู้แค่ว่าอยากให้พี่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ ให้นักอ่านอย่างเราๆ ได้อ่าน หนูเอาแต่ใจหรือเปล่าที่เรียกร้องให้พี่แต่งนิยายเยอะๆ เนี่ย T^T หนูรู้แค่ว่านิยายของพี่สนุกที่สุดที่เคยอ่านแล้วล่ะคะ สู้ๆ นะคะ พี่มู่ หนูจะติดตามซื้อนิยายของพี่ทุกเรื่องเลยยยย   อ่านน้อยลง

    Kacarron / มายา | 28 ต.ค. 56

    • 4

    • 0

    ความคิดเห็น