แสงสุดท้ายแห่งรัก

“เป็นไงถึงกับอึ้งเลยเหรอ  หรือจะบอกว่าคุณจำมันไม่ได้  แต่ผมจำมันได้ดีทีเดียวเพราะห้าปีที่แล้วผมเป็นคนพาคุณมาที่นี่เอง  อยากให้ผมบอกไหมว่าเรามีความสุขกันมากแค่ไหน”  ตรีวินพูดพร้อมกับเดินลงจากรถและเดินอ้อมมากระชากรอดาวลงมาจากรถด้วยเช่นกัน

“นี่คุณตรีวิน  คุณเป็นอะไรของคุณ  คุณพูดเรื่องอะไรฉันไม่เข้าใจ”รอดาวถามอย่างสงสัยเพราะตอนนี้เธองงไปหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับตรีวินกันแน่

“เธอนี่ยังแสดงละครเก่งเหมือนเดิมนะ  ทำตัวใสซื่อไร้เดียงสาเสแสร้งแกล้งทำ  ชอบหลอกล่อให้คนอื่นตายใจและก็ทิ้งไปอย่างไม่ใยดี  ไม่สนใจว่าเขาจะรู้สึกยังไง  เสียใจและเจ็บปวดมากแค่ไหน  คุณทิ้งผมไปไปได้ยังไงรอดาว  ใจคุณทำด้วยอะไร”  ตรีวินถามรอดาวอย่างเจ็บปวด  รอดาวที่เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวได้ถึงกับตกใจหน้าเสียเพราะไม่คิดว่าตรีวินจะจำทุกอย่างได้แล้ว

นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน  เหตุการณ์ต่างๆ รวมทั้งชื่อของตัวละคร ที่ปรากฏในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงการสมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาอื่นแอบแฝงแต่อย่างใด
ค่ะ  ขอฝากนิยายเรื่องแรกในชีวิตไว้ด้วยนะคะ  หากมีข้อคิดเห็นหรือแนะนำก็สามารถบอกกล่าวกันได้นะคะจะได้นำไปปรับปรุงต่อไปค่ะ

                                              เรื่องนี้ลงจนจบเรื่องค่ะ