คนบ้านนอก...ไปเมืองนอก ภาค 1 Adelaide, Australia - คนบ้านนอก...ไปเมืองนอก ภาค 1 Adelaide, Australia นิยาย คนบ้านนอก...ไปเมืองนอก ภาค 1 Adelaide, Australia : Dek-D.com - Writer

    คนบ้านนอก...ไปเมืองนอก ภาค 1 Adelaide, Australia

    โดย Mr.Apirak

    เรื่องของคนฝึกถ่ายรูป ทริปเดินทางฝึกถ่ายรูป ถ่ายเอง งงเอง สวยเอง 555+

    ผู้เข้าชมรวม

    456

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    456

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  7 ม.ค. 55 / 01:00 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ไม่มีครับ...!!!

    ผมตอบเจ้านายด้วยความมั่นใจเมื่อถูกถามว่า...มี Passport ไหม??
    ส่วนวีซ่า Australia เนี่ย ไม่ต้องพูดถึง... มันคืออะไรเหรอ >"<
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ไม่มีครับ...!!!

      ผมตอบเจ้านายด้วยความมั่นใจเมื่อถูกถามว่า...มี Passport ไหม??
      ส่วนวีซ่า Australia เนี่ย ไม่ต้องพูดถึง... มันคืออะไรเหรอ >"<

      อยู่ดีๆ ผมก็ได้ไป Australia 1 สัปดาห์...^_^
      เพราะที่บริษัทใหม่ที่ผมเพิ่งย้ายมาอยู่
      อยากให้ผมไปดูงานที่โรงงานแม่ในออสเตรเลีย...

      ตั้งแต่เกิดมา เมืองนอกที่ผมเคยไปไกลที่สุด คือ ...ช่องเม็ก Y_Y
      เดินข้ามไปฝั่งลาวได้เลย ไม่เห็นต้องใช้ Passport อะไรเลย ^^"

      สรุปว่าผมต้องไปทำ Passport และ Visa เพื่อเดินทางออกสู่โลกกว้าง...
      เป็นการผจญภัยครั้งใหม่ที่น่าตื่นเต้นจริงๆ

      และในที่สุด...เมื่อเอกสารครบ ตั๋วเครื่องบิน จองโรงแรม ฯลฯ
      ผมก็ได้ไปเมืองนอกจริงๆ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ^^

      นั่งเครื่องบินออกนอกประเทศครั้งแรกในชีวิต
      ไปลงที่ Sydney แล้วต่ออีกเครื่อง ไปยัง...Adelaide...
      ความรู้สึกแรกก็คือ...หนาวววววววว...ครับ



      ผมไม่เข้าใจเลยว่า...ทำไม???
      ทำไมอาหารถึงได้ราคาแพงขนาดนี้ เอาแค่น้ำเปล่าก็ห้าสิบกว่าบาทละ Y_Y
      กินบะหมี่ถ้วยแบบกดน้ำร้อนก็ยังร้อยกว่าบาท Y_Y เศร้าสนิทครับ...



      อากาศก็หนาวๆ แดดๆ ฝนบ้างประปราย...แต่ที่ผมชอบก็คือ...
      ที่ Adelaide กำลังอยู่ในช่วงฤดู Autumn พอดี ^^ สวยมากๆ ครับ
      Romantic สุดๆ ^^



      ผมไปถึงตอนบ่ายวันอาทิตย์ ก็เลยมีเวลาได้เดินเตร็ดเตรไปเรื่อยเปื่อย...
      พยายามจะถ่ายรูป...แต่ก็ เขินๆ อ่ะครับ >"<
      แบบว่า...ไม่รู้ว่าฝรั่งเขาจะว่าอะไรไหม???
      ก็มันไม่เคยจริงๆ นี่ครับ กลัวเขาจะแจ้งตำรวจมาจับ 555+
      ก็เลยไม่ค่อยมีรูปมากนัก ก้มหน้าก้มตา เดินเอามือล้วงกระเป๋าอย่างเดียว Y_Y
      มือเย็นเจี๊ยบที่ 10 องศา ท่ามกลางแสงแดด Y_Y



      สำหรับผมแล้ว...อะไรๆ ก็ดูแปลกตาไปหมด ใบไม้ใบหญ้า ถนนหนทาง
      รถราง...ผู้คน...มีมากมายสารพัดเชื้อชาติ เต็มไปหมด...
      เห็นคนเอเชียสองคนเดินจู๋จี๋จีบกัน แต่ต้องคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ 555+
      สงสัยคนนึงจะเกาหลีอีกคนญี่ปุ่นแหงๆ >"<





      กลั้นใจเดินเข้าไปถามตายาย เพื่อขอถ่ายรูป
      ตาบอกว่า...ไม่ได้...พร้อมส่ายหัว >"<
      ยายบอกว่า ได้...พร้อมพยักหน้า Y_Y
      สรุปว่า...คุณตาแกหูไม่ดี ฟังผิด 555+



      ผมเดาเอาเองว่า คุณลุงคนนี้น่าจะเป็นคนขี่ม้าไปรบแล้วก่อตั้งเมืองได้ >"<



      ที่นี่มีเจ้านกตัวนี้อยู่เต็มเมืองไปหมดเลยครับ
      คงเป็นนกพิราบเวอร์ชั่น Australia 555+



      แต่สิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจก็คือ...ในเมืองมีนกสีสวยๆ บินอยู่เต็มไปหมด
      ไม่น่าเชื่อครับว่าเจ้านกพวกนี้ คือ...นกในเมือง...



      ระหว่างที่เดิน ก็ครึ้มบ้าง ฝนบ้าง แดดบ้าง ประปรายสลับสับเปลี่ยน
      ทำให้ผมงง กับการเลือกโหมดการถ่ายรูปพอสมควร >"<



      อย่างที่บอกครับว่าผมไปทำงาน...จึงไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวไหนเลย Y_Y
      อย่างมากก็เดินๆ รอบๆ โรงแรม...พอได้เปิดหูเปิดตา...



      และอย่างน้อย ก็ได้ถ่ายรูปอะไรต่อมิอะไรบ้าง เพื่อเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ
      ชาตินี้ถ้าต้องเก็บเงินไปเองคงจะยากครับ
      เฉพาะค่าเครื่องบินกับที่พักก็เป็นแสนแล้ว Y_Y

      ดีที่โลกนี้มีกล้องถ่ายรูป...ทำให้ผมเก็บความทรงจำดีๆ เอาไว้ในรูปถ่ายได้
      บางอย่างเราเห็นแล้วคิดว่าสวย นานๆ ไป อาจจะนึกไม่ออกก็ได้ครับ
      รูปถ่าย จะหยุดเสี้ยววินาทีดีๆ นั้นเอาไว้ ให้เป็นความทรงจำตลอดไป ^^



      พอมีรูปถ่าย จึงทำให้ผมสามารถอธิบายให้ใครๆ เห็นภาพได้ว่า...
      เมือง Adelaide นั้นสวยแค่ไหน...



      ผู้คนในเมืองนี้ อัธยาศัยใจคอดีเพียงใด...^^"



      และส่งผล...ทำให้...ผม...หลงรักเธอ...Adelaide...





      เผลอแป๊บเดียวก็มืดซะแล้วครับ...ผมกลับเข้าโรงแรม...เสียดาย...
      วันอาทิตย์ที่แสนสดชื่นกำลังจะโบยบินจากไป...ความมืด...คืบคลานมาปกคลุม
      พร้อมกับอากาศที่แสนจะเหน็บหนาว...



      วันนี้เป็น Autumn วันสุดท้ายใน Adelaide...
      เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้จะเข้าสู่ฤดูหนาวทันที ฤดูกาลที่นี่จะตรงข้ามกับเมืองไทย



      พอเริ่มหนาวมากๆ ก็เริ่มคิดถึงคนที่เมืองไทย คิดถึงนู๋ไอซ์และแม่นู๋ไอซ์
      แต่ผมไม่มีโทรศัพท์ (ไม่ได้เปิดบริการ) ไม่มีอินเตอร์เน็ตให้ใช้ฟรีที่โรงแรม
      หากอยากใช้ ก็แค่...2 ชั่วโมง สี่ร้อยกว่าบาทเท่านั้นเอง >O<
      จึงติดต่อใครไม่ได้เลย หนาวก็หนาว เหงาก็เหงา Y_Y
      ขาตั้งกล้องก็ไม่ได้พกไปด้วย ถ่ายรูปกลางคืนไม่ค่อยได้ครับ มันหนาว สั่นๆๆๆ
      ก็เลยเบลอๆๆๆๆ Y_Y



      มีฝรั่งตัวดำๆ เดินเข้ามาหาผมท่ามกลางความมืด...
      ผมตกใจนิดๆ
      เค้าถามผมว่ามีนาฬิกาไหม? >"< ตอนนี้กี่โมงแล้ว
      ผมบอกไปว่า...มีแต่เวลาประเทศตรู จะเอาไหม?
      ตรูยังไม่ได้ตั้งเวลาใหม่เลย 555+ ตอนนี้ที่เมืองไทยน่าจะบ่ายสี่โมง 555+

      คนที่นี่ค่อนข้างเป็นกันเองครับ ทักทายพูดคุยกันได้หมด ถามอะไรก็ตอบ ใจดีมาก



      อากาศตอนนี้น่าจะ 5 องศาแล้วล่ะครับ ผมคงไม่สามารถ...ต้านทาน
      ถ่ายรูปนี้เป็นรูปสุดท้าย แล้วก็อมยิ้ม...

      นี่เราได้มาออสเตรเลียจริงๆ เหรอเนี่ย!!! 5555+ ดีใจโว้ยยยย (ผมบอกกับตัวเอง)

      ยังจำตอนที่นู๋ไอซ์พยายามตัดฝากล่องนม ส่งชิงโชคเพื่อจะไปแอฟริกาได้อยู่เลย
      ผมยังถามว่าทำไมไม่เลือกออสเตรียเลียเพราะมีจิงโจ้ด้วยนะ ^^
      แต่นู๋ไอซ์อยากดูสิงโตมากกว่า >"< สุดท้ายก็ไม่ต้องรอให้ "ถูกหวย"
      นู๋ไอซ์ : จะไปแอฟริกา สุดท้ายก็มา ซาฟารีเวิลด์ 555+


      คิดไม่ถึงว่า...ผมจะได้มายืนอยู่ในออสเตรเลีย...แล้ว...จริงๆ
      คิดไม่ถึงว่า...คนบ้านนอกอย่างผม...จะได้ไปเมืองนอกแล้วซักครั้ง...จริงๆ




      จบภาค 1 ครับ ^^

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×