จัดหนักนานาข้อมูลการเขียนนิยาย

ลำดับตอนที่ #15 : [Writing] 11 วิธีที่ไม่ควรนำมาเริ่มนิยาย (5) By Vicki Le Feuvre

            11 Ways Not To Start Your Novel – No. 5
                        โดยเรื่องย่อ

            เมื่อนานมาแล้ว ในจักรวาลที่ห่าง ห่าง ออกไป (25 เมษา 1977 และจักรวาลนี้นี่แหละ) จอร์จ ลูคัสใช้เทคนิคเริ่มเรื่อง (ที่ก็ไม่ได้แปลกใหม่อะไร) ด้วยการสรุปข้อมูลพื้นฐานทั้งหมดที่คนดูของเขาจำเป็นจะต้องรู้เพื่อที่จะได้เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น และอะไรคือ "Death Star" (สถานีอวกาศหุ้มเกราะที่มีพลังมากพอที่จะทำลายทั้งโลกไง โด่)

            มันเลยกลายเป็นเอกลักษณ์ และก็ได้ผลมากพอสำหรับคนดูของเขา ฉันหมายถึง จนกระทั่งเขาเริ่มพูดเกี่ยวกับ "การจัดเก็บภาษีของเส้นทางการค้า" ใครจะไปอยากอ่านเรื่องนั้น

            เชคสเปียร์เองยังไม่กลัวที่จะย่อเรื่องของเขาตอนเริ่มการแสดงเลย

          ณ เมืองเวโรนาอันเป็นฉากแห่งเรื่องนี้

          สองตระกูลใหญ่ซึ่งมีเกียรติยศเสมอกัน ต่างสั่งสมความแค้นมาแต่หนหลัง

          ก่อให้เกิดโทสะใหม่ จนญาติวงศาพากันนองเลือดทั้งสิ้น

            หรือสรุปง่ายๆ–  มันอยู่ในเวโรนา โอเค? และมีสองครอบครัวที่นั่นทะเลาะกันมา แบบ เป็นชาติ

            นั่นเป็นบทนำที่ย่อจุดสำคัญในพล็อทมาไว้หมด แถมสปอล์ยอีกต่างหาก ไม่เอาน่า เชคสเปียร์

            บทนำที่สรุปเรื่องทั้งเรื่องเป็นเหมือนกับลูกของนักเขียนไซไฟและนักเขียนแฟนตาซี มันมีมานานตั้งแต่พ่อมดสวมกระโปรงและปืนเลเซอร์ส่งเสียง ปิ้ว ปิ้ว

            หนึ่งในหนังสือไซไฟแฟนตาซีที่ฉันชื่นชอบก็ใช้เทคนิคดีด้วย เริ่มแต่ละเล่มด้วยการอธิบายว่าดาวเคราะห์นี้กำลังพยายามฆ่าทุกอย่างบนดาวยังไง และมันเกี่ยวอะไรกับไอ้มังกรพวกนี้ (TheDragonriders of Pern series โดย Anne McCaffrey อ่านซะ มันสนุกมาก และก็มีมังกรด้วย)

            ถึงจุดนี้ ฉันจะเลิกหยุดยกตัวอย่างคนที่ใช้เทคนิคนี้ได้ผลแล้ว เพราะมันเริ่มรู้สึกเหมือนฉันกำลังยิงเท้าตัวเองอยู่

            เหมือนกับทุกเทคนิคที่ฉันแนะนำไม่ให้คุณใช้ มันไม่ผิดอะไรถ้าคุณจะเลือกเปิดเรื่องโดยการสรุปเนื้อเรื่องสั้นๆ โดยเฉพาะถ้าคุณกำลังเขียนซีรี่ยส์ ที่มีเนื้อหามากพอที่จะใช้ 'ความเดิมตอนที่แล้ว..' รวดเร็วและง่ายดาย โดยไม่น่าเกลียด เผื่อจะทวนว่าคนอ่านยังไม่รู้ครบทุกอย่าง

            ปัญหาคือคำสองคำที่ฉันพึ่งใช้ไป– รวดเร็วและง่ายดาย การเริ่มเรื่องด้วยเรื่องย่อสรุปเนื้อหา เป็ฯเหมือนการใช้ทางลัดเพื่อที่จะไม่แสดงถึงจุดแข็งในการแต่งนิยายของคุณ

            เราเจอกับ แคทนิส เอเวอร์ดีน ตอนที่เธอแอบออกไปล่าสัตว์ในป่ากับเกล (น่าจะได้คู่กับเขา) และพูดคุยเกี่ยวกับเดอะฮังเกอร์เกมส์ บทเริ่มนี้ทำให้เราได้รู้จักกับตัวเอก และตัวละครหลักอื่นๆอีกสามคน มันทำให้เราอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับสังคมนี้และเดอะฮังเกอร์เกมส์ด้วย รวมถึงให้คนอ่านได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับว่าอะไรมันกำลังเกิดขึ้นในเรื่องนี้ แถมยังมีโรแมนซ์เล็กๆ ความตึงเครียดเล็กน้อย ยิงธนู ขนมปังแสนอร่อย และ เกล (มันควรจะเป็นเขาจริงๆนะ)

            จินตนาการดูสิว่าจะเป็นยังไงถ้านิยายเรื่องนี้เริ่มด้วยเรื่องย่อแทน

            นอกจากมันจะไม่ทำให้คนอ่านรู้สึกอยากจะรู้จักกับโลกในเรื่องนี้แล้ว มันจะทำให้เราไม่รู้จักกับตัวละครหลัก แถมยังทำให้ความตื่นเต้นตอนที่ได้เจอกับตัวละครหลักจริงๆหายไป  มันจะกลายเป็นบอกให้รู้ แทนที่จะแสดงให้เห็น ขนมปังคงไม่อยู่ในเรื่องเพื่อแสดงถึงความหิวโหย การยิงธนูคงไม่มีให้เห็นเพื่อให้รู้ว่าแคทนิสเป็นนักเอาชีวิตรอด หรือ แสดงให้คนอ่านรู้ว่าเด็กๆในโลกนี้ (ใช้คำนี้ก็แล้วกัน) ยืดหยุ่นกว่าที่เราคิดไว้ และเกลก็คงจะไม่ได้อยู่ในบทแรกเริ่มด้วย (ฉันไม่รู้ว่าจะต้องพูดยังไงให้คุณรู้ว่ามันควรที่จะเป็นเขา)

            นี่ยังไม่ได้พูดอีกนะว่าประโยคแรกของเรื่องจะหายไป

            When I wake up, the other side of the bed is cold.

            นั่นเป็นบรรทัดแรกที่ดี มันเกิดมุมมอง ทำให้เรารู้ว่าพวกเขาไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างหรูหรา และบอกให้รู้ด้วยว่ามีใครบางคนหายไปทั้งๆที่ควรจะอยู่ที่นี่ โอเค มันแหกกฎหนึ่งใน 11 ข้อที่ฉันยังไม่เขียน (เดาได้ไหมว่าอะไร?) แต่คนเราคงจะได้ดั่งใจไม่ได้ทุกย่าง

            ถ้าเกิดบรรทัดแรกกลายเป็นแบบนี้ล่ะ

:

            ในสถานที่ที่มีชื่อว่าพาเนม มีเมืองหลวง แคปพิตอล อ้อมล้อมด้วยเขตทั้งสิบสอง นี่คือฮังเกอร์เกมครั้งที่ 74 ที่ที่เด็กสองคนจะถูกเป็นเครื่องสังเวยจากแต่ละเขต เพื่อไปต่อสู้ แข่งขัน ฆ่ากันตายในแอเรียน่าที่ถูกจัดไว้ภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์

            ไม่ มันฟังดูไม่ดีเลย

            เรื่องย่อในบทนำเป็นการ "หวัง" ให้คนอ่านของคุณสนใจกับข้อมูลพวกนี้ แทนที่จะ "ทำ" ให้พวกเขาสนใจ จับและดึงพวกเขาเข้ามาในเรื่อง ให้พวกเขาสนอกสนใจในเนื้อเรื่องและตัวละคร

            โดยย่อ บทย่อนั้นไม่ใช่การเริ่มนิยายที่น่าประทับใจ คุณอยากให้คนที่อ่านนิยายของคุณนั้นประทับใจ งั้นก็ทำซะสิ

            และพยายามอย่าพูดถึงการจัดเก็บภาษีของเส้นทางการค้าด้วย ใครอยากจะอ่านกัน