The student Concil สภานักเรียสุดป่วนก๊วนอลเวง

ลำดับตอนที่ #2 : Work 1:รองประธานนักเรียนคือประธานนักเรียนเบื้องหลังแปดสิบเปอร์

 "มารอนนนนนนนน"เสียงของประธานนักเรียน ดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงของประธานนักเรียนนามรีฟา วิ่งเข้ามาในห้องทำงานของรองประธาน
"มีอะไรเหรอ รีฟา"มารอนเงยหน้าจากกองเอกสารมามองเพื่อนสนิทของตนวิ่งเข้ามา
"นายช่วยไปรับรุ่นน้องที่จะเข้ามาเป็นสภานักเรียนของปีหนึ่งหน่อยได้มั้ย"ประธานบอกแก่เพื่อนสนิทของตน
"อ้าว ทำไมนายหรือไม่ก็คนอื่นไม่ไปล่ะ"มารอนถาม
"บ้าเหรอ ถ้าให้ชั้นที่มีระดับความเลว+บ้าดีเดือดไปล่ะก็ชั้นได้พาน้องเขาไปเสี่ยงอันตรายชัวร์ แล้วถ้าให้เฟรอสไปล่ะก็น้องเขาได้ขวัญเสียพอดี เฟเรสก็ไม่ได้แน่นอนเพระาขานั้นรุ่นน้องได้โดนลูกหลงไปด้วยแน่ เซียนอสก็บ้างานจนไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอกเพราะฉะนั้นนายไปเถอะนะ เดี๋ยวชั้นจะทำงานแทนนายเองละกัน"รีฟาแจกแจงเหตุผลให้เพื่อนของตนฟังด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ
" ขอโทษที ดันลืมไปว่าชั้นเป็นคนที่ปกติที่สุดในสภานักเรียน งั้นนายมาประทับตราต่อนะ แล้วนัดพบกันที่ไหนล่ะ"มารอนถามพลางลุกขึ้นสวมเสื้อคลุมประจำสภานักเรียนวึ่งเป็นสีดำขลิบทอง
"ที่น้ำพุกลางโรงเรียนน่ะ"รีฟาตอบพลางนั่งลงทำเอกสารต่อ
"น้ำำพุเหรอแถมเป็นตอนเช้าด้วยให้ตายเถอะ"มารอนกุมขมับพอเดินออกไปปุ๊ปก็ถูกผู้หญิงไล่ล่าฉุดสารพัดนั่นก็เป็นสาเหตุที่เขาไม่ค่อยอยากออกมาถ้าไม่จำเป็น
"กริ้ด ท่านมารอนนนนนนน"เหล่าหญิงสาวกริ้ดพลางวิ่งตามเขาซึ่งเขารีบซ่อนจนพวกคุณเธอสลายตัวไปแล้ว
"เกือบไปแล้วผู้หญิงนี่น่ากลัวจริงๆ"มารอนพึมพำก่อนจะรีบเดินไปหารุ่นน้องที่จะเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสภานักเรียน
"เอิ่ม ถ้าพวกSheจะเยอะกันขนาดนี้"มารอนบ่นอุบทันทีที่เห็นหญิงสาวกลุ่มใหญ่กำลังร่วมกลุ่มกันโดยมีเป้าหมายไปยังกลางน้ำ้พุ
"ล้อมอะไรกันนะ"มารอนเพ่งสายตาไปยังสิ่งที่ถูกล้อมอยู่นั้นเป็นเด็กหนุ่มอายุ ประมาณ 15 ผิวขาวหน้าตาน่ารักดวงตาสีทองใสซื่อ กำลังถูกสาวๆดึงไปกอดซึ่งร่างที่ถูกกอดหน้าแดงแจ๋
"หรือว่าเด็กคนนั้น งั้นก็"สิ้นคำมารอนก็โยนแมลงสาบลงไปกลางวงทำเอาวงล้อมแตกกระจายเขาเลยอาศัย จังหวะไปรวบตัวเด็กหนุ่มมา
"อ๊ะ นี่ คุณเป็นคนของสภานักเรียนรึเปล่าครับ"เด็กหนุ่มถาม
"ใช่แล้ว ผมชื่อมารอนเป็นรองประธานนักเรียน พอดีคนอื่นในสภาติดงานผมเลยต้องออกมารับน่ะครับ ว่าแต่นายน่ะชื่ออะไรเหรอ"มารอนถามกลังจากพามาหลบสาวๆในที่ๆเขาหลบเป็นประจำคือตู้เสื้อผ้าเก่าๆหลังห้องซ้อมดาบ
"เอ่อ ผมชื่อ เพียว ครับ"คนเด็กกว่าพูดพร้อมกับโค้งตัวเล็กน้อย
"เพียว สินะ เดี๋ยวจะพาไปตึกสภานักเรียนนะ"มารอนพูพลางแง้มประตูออกไปดูว่าปลอดภัยแล้วหรือยัง
" โอเคสาวๆไปแล้วรีบไปกันเถอะ" มารอนพูดพร้อมกับร่ายเวทพาตนกับเพียวไปยังตึกสภานักเรียน

" รีฟาชั้นพาเขามาแล้ว" มารอนพูดกลางห้องโถงในตึกซึ่งตอนนนี้ว่างเปล่าทำให้เพียวต้องเลิกคิ้วสูงกับการกระทำของคนตรงหน้าตน
"พามาแล้วเหรอ"เสียงนั้นดังมาจากโคมระย้าขนาดใหญ่วึ่งมีร่างของประธานนักเรียนตัวยุ่งอยู่กำลังนั่งอยู่บนโคมไฟอย่างสบายอกสบายใจ
"ขะ....ขึ้นไปได้ไงน่ะ"เพียวหลุดปากออกมาพร้อมกับอ้าปากค้าง
" ถ้าอยู่กับประธานนี่น่ะเรื่องปกติน่ะ"มารอนกล่าวพลางกวักมือเรียกรีฟาลงมาซึ่งคนถูกเรียกยิ้มบางๆก่อนจะกระโดดลงมาหามารอน
"ไง นายน่ะเด็กใหม่สินะ" คนเป็นประธานนักเรียนพูดยิ้มๆ
"ครับ ผมชื่อเพียวยินดีที่ได้รู้จักครับ"คนอายุน้อยที่สุดโค้งตัวเป็นการแสดงความเคารพ
"มาถึงแล้วเหรอ นายสินะคนที่จะมาเป็นเลขาฯของประธานน่ะ"เฟรอสกล่าวก่อนจะเดินลงมาที่ห้องโถง
"บททดสอบแรกของเธอคือ วันนี้ประธานจะออกเดินทั่วโรงเรียน เธอต้องอยู่ใกล้ๆกับประธานห้ามคลาดสายตาเด็ดขาด ถ้าประธานหนีได้เท่ากับว่าเธอสอบตก