คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [B18]For You MY lovely Knight 1
Fandom: Katekyo Hitman Reborn!
Pairing: B18
Rate: PG-
Warning: This is Yaoi FanFiction [Boy x Boy]
[KHR] For You My Lovely Knight[B18]
'ทำไมถึงได้ฆ่ามันล่ะจ๊ะ'เสียงหวานฟังดูอ่อนโยนดังขึ้นจากสตรีผู้ที่แสนเลือนลางในความทรงจำ
'ก็เพราะมันไม่ยอมให้ผมจับนี่หน่า'เด็กน้อยผมสีทองที่ยืนอยู่ข้างร่างเย็นเฉียบชุ่มโลหิตของลูกสุนัขจิ้งจอกตอบอย่างไร้เดียงสา ผิดกับมีดคมปลาบซึ่งอยู่ในมือ เล็ก
'เพราะงั้นจึงฆ่าหรอ... ลูกนี่เอาแต่ใจจังนะ เบล'หญิงสาวกล่าวตำหนิ ทำให้ปากน้อยๆเริ่มเบ้ พร้อมเสียงใสที่บนอุบอิบ
'ก็ผมเป็นเจ้าชายนี่หน่า'
ประโยคที่เรียกเสียงหัวเราะเบาๆจากผู้เป็นมารดา มือเรียวช้อนร่างไร้วิญญาณของจิ้งจอกน้อยขึ้นมาอย่างไม่นึกรังเกลียด
'เป็นเจ้าชายก็ไม่จำเป็นต้องเอาแต่ใจหรือเห็นแก่ตัวนี่หน่า...ชีวิตน่ะนะเบล มันไม่ใช่สิ่งที่เราควรจะช่วงชิง เพราะว่ามันมีค่าและความหมายมาก... หากลูกยังคงคิดว่าทุกอย่างได้มาจากการแก่งแย่ง ลูกก็จะเป็นได้แค่เจ้าชายแต่มิใช่กษัตริย์'สิ้นเสียง ซากศพของลูกจิ้งจอกก็ลุกไหม้ขึ้นด้วยเปลวเพลิงสีแดง
เป็นไฟธาตุวายุแท้ๆ แต่กลับอ่อนโยน ไม่กระด้างเลยสักนิด
'แต่ถ้าไม่ช่วงชิง พี่จิลก็จะได้เป็นกษัตริย์น่ะสิครับ'
ดวงตาคู่งามมองบุตรชายคนเล็กของตน พร้อมส่ายหน้า
'ไม่จ้ะ ยังมีวิธีขึ้นเป็นกษัตริย์ที่ดีกว่านี้มาก วิธีที่อ่อนโยน... เพราะแม่รักทั้งเบลล่ะจิลที่สุด แม่จึงอยากให้ทั้งสองเป็นเจ้าชายที่ดี... เป็นกษัตริย์ที่อ่อนโยนยังไงล่ะจ๊ะ'
ทั้งที่แม่พูดแบบนั้นแท้ๆ...
แต่เพียงไม่กี่ปีถัดมา แม่ก็ถูกลอบสังหาร
เขาจึงได้รู้ว่าวิธีที่อ่อนโยนอะไรนั่นน่ะ... มันไม่มีอยู่จริง
หากไม่ช่วงชิง...ก็จะถูกช่วงชิง
เช่นเดียวกับที่หากไม่ฆ่าก็จะถูกฆ่า...
ดังนั้น...หลังจากที่แม่จากไปไม่กี่วัน
...เขาก็ได้ฆ่าพี่ด้วยมือของเขาเอง...
แสงสีทองจากดวงอาทิตย์ลอดผ่านช่อง ว่างของผ้าม่านสีเข้มผืนหนา ทะลุผ้าแพรบางเบารอบเตียงสี่เสามาตกกระทบร่างสูงซึ่งนอนหลับอย่างสบายอารมณ์ หากแต่เมื่อแสงแดดเข้าแยงตา ทำให้ดวงหน้าคมต้องซุกไซร้ลงในหมอนใบนุ่มราวกับแมวที่ขดตัวบนเบาะ
"ตื่น..."แว่วเสียงปลุกดังขึ้น เรียกเสียงงัวเงียให้ลอดผ่านลำคอของคนตื่นสาย
"ฮื่อ... ขอนอนต่ออีกนิดน่า"
หากแต่คำร้องขอกลับถูกคนมาปลุกเมินอย่างสิ้นเชิงเมื่อในวินาทีต่อมา ร่างสูงบนเตียงสี่เสาสุดหรูก็ได้ล้มโครมมานอนต่อบนพื้น
"โอ๊ย!"เสียงของคนผมสีทองซอยปิดตาดังขึ้น พร้อมมองไปทางคนมาปลุกซึ่งอาวุธคู่ใจที่ใช้กระชากเขาขึ้นมาจากนิทรายังอยู่ในมือขาว
"ชิชิชิ ปลุกแบบนี้เจ้าชายเจ็บนะ เคียวยะ"เสียงติดจะงัวเงียบ่นอุบ มือเรียวลูบสีข้างที่ถูกทอนฟาหวดเบาๆ
"วันหลังแกก็ตื่นเองสิ"ชายหนุ่มผมสีดำเอ่ยอย่างเย็นชา
ก็หน้าที่ของเขาคือปลุกไอ้เจ้าชายงี่เง่านี่
เขาก็ปลุก แล้วมันผิดตรงไหน
"ชิชิชิ ใจร้าย"ร่างสูงลุกขึ้นจากพื้น ก่อนจะรวบร่างบางของอัศวินหนุ่มมาไว้ในอ้อมแขน จมูกโด่งซุกไซร้ไปตามซอกคอขาว
"ถ้าเคียวยะไม่มาปลุก ฉันจะตื่นได้ยังไง"
ว่าพลางหอมแก้มเนียนเบาๆ
"อย่างเคียวยะน่ะ แค่มอร์นิ่งคิสเจ้าชายก็ตื่นแล้วนะ"
โครม!
สิ้นเสียง ร่างสูงก็ถูก 'มอร์นิ่งฮิท' อัดลงไปหมอบคาพื้นอีกครั้งด้วยทอนฟาน้อยที่ไม่เคยปรานีใคร แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีศักดิ์สูงกว่าตนก็ตาม
"ฝ่าบาทเรียกแกไปพบ"สิ้นเสียง คนเป็น อัศวินก็เดินออกจากห้องหรูไป
ทิ้งให้เบลนั่งอยู่บนพื้นพรม มือเรียวปิดปากหาวหวอด
ถ้ามีคนมาทำแบบนี้กับเขาเมื่อก่อน เขาคงฆ่าทิ้งไปแล้ว...
นัยน์ตาคู่คมใต้เส้นผมสีทองมองไปทางประตูที่ใครบางคนเพิ่งเดินออกไป เรียวปากบางขยับยิ้มจาง
ฮิบาริ เคียวยะ...
คนที่เปลี่ยนเขา...
Chapter1-fin-
เป็นอีกคู่ที่ชอบ=w= แต่ไม่มีคนเเต่งซักเท่าไหร่ เลยเเต่งเองซะเลย*หัวเราะ*
ความคิดเห็น