เรื่องสันๆแค่อยากจะเขียน

เนื้อเรื่อง

ณ ดินแดนแห่งหนึ่่งมีหมูบ้านเล็กๆอยู่หมู่บ้านหนึ่่งเป็นหมู่บ้านที่สงบสูขมากจนกระทั่งวันหนึ่งเกิดเหตุที่ไม่คาดคิดเมื่อพ่อมดจากแดนอสูร
ต้องการที่จะยึดครองหมู่บ้านแต่โดยปกติพ่อมดอ่อนแอมากเนื่องจากมีอายุมากแล้วจึงต้องคอยจับมนุษย์มาสังเวยวิญญาณเพื่อเป็นการเพื่ออายุขัยให่แกตนเองแต่โดยรำพังเขาไม่อาจออกไรล่ามนุษย์เขาจึงต้องสร่างสัตว์อสูรที่มีขนาดใหญ่มหึมาฟันของมันทั่งยาวและแหลมคมนัยน์ตาแดงฉานดุจดวงตะวันยามบ่ายผิดหนังของมันทั่งหนาและหยาบกล้านเหมื่อนผิวดิอสูรร้ายตนนี้มีนามว่า"GUMMY"ผู้คนในหมู่บ้านหวาดกลัวมันมากจำทำได้แค่เพียงหลบซ่อนตัวจากมันเท่านั่นอยู่มาวันหนึ่งมีกลุ่มคนที่ต้องการจะต่อต้านการรุกรานของพ่อมดกลุ่มผู้กล้านั่นเป็นเพืยงแค่เด็กน้อยที่ดหลือรอดอยู่ในหมู่บ้านเท่านั่นเนื่องจากพวกผู้ใหญ่ โดนจับไปสังเวยหมดแล้วกลุ่มผู้กล้าประกอบไปด้วยเด็กน้อยห้าคนเป็นชายสามหญิงสองพวกเขาได้นำแผ่นที่ทางเข้าที่ซ่อนลับกับอาหารที่สามารถกินได้สี่ถึงห้าวันและยาสามขวดออกไปเพื่อปราบอสูรร้ายพวกเขาได้เดินทางไปที่ปราสาทของพ่อมดเพื่อกำจัดพ่อมดพวกเขาเดินทางมาถึงประสาท ทันไดนั่นเองได้มีเงาขนาดมหึมาทอดลงมาที่กลุ่มเด็กน้อยเหล่านั่นแต่กลุ่มผู้กล้าไม่ได้เกงกลัวคนนึงในนั่นบอกสิ่งต่างๆที่ต้องทำแต่ คนอื่นๆนั่นไม่ยอมฟังกลับทำตามใจตนเองและเกลียงงานกันทำทำให้ผลในการต่อสู้ออกมาโดยฝ่ายผู้กล้าแพ้และถูกอสูรร้ายกินแต่คนที่ว่างแผนนั่นรอดตายเพียงคนเดียวแต่ก็อยู่ในสถาพปางตายเหมือนกันพ่อมดเห็นความฉลาดและกล้าหารของเด็กหนุ่มคนนี้จึงได้นำร่างของเขามาแล้วร่ายมลเพื่อเปิดประตูนรกทันไดนั่นเหล่าวิญญาณร้ายจากขุนนรกได้ปีนปายจากสุดขอบอเวจีเพื่อขึ่นมากัดกินและชิงร่างกายของเด็กหนุ่มพอเหล่าวิญญาณปีนขึ่นมาถึงพ่อมดได้ใช่เวทมนต์ตรึงวิญญาณเหล่านั่นไว้เพื่อที่จะนำมาหลอมรวมเข้ากับร่างกายเด็กหนุ่ม"พ่อมดกล่าวว่าจนตื่นขึ่นมาอัศวินดำของข้า"ทำไดนั่นเองเด็กหนุ่มได้พูดขึนว่า"โอ้ค่าเป็นไรไป"พอเสร็จพิธีกรรมเด็กหนุ่ม คนเดินได้หายไปหรือเพียงอัศวินดำผู้โหดเหี้ยมไรซึ่งจิดใจ"โอ่ตื่นแล้วรึอัศวินของข้า"พ่อมดกล่าวเจ้าจงไปนำตัวชาวบ้านที่เหลื่อมาเป็นเหยื่อสังเวยให่แก่ข้าทันทีที่ได้รับคำสั่งอัศวินก็ได้เดินทางกลับหมู่บ้านโดยทันทีแต่กลับไปในคราบของเด็กน้อยที่ไปด้เดินทางออก มาปราบอสูรพอกลับถึงหมู่บ้านชาวบ้านต่างดีใจที่ได้เห็นเด็กคนนี้กลับและได้เข้ามาถาดเด็กน้อยว่าเจ้า ชนะเจ้าอสูรนั่นได้ยังไงแล้วคนอื่นไปไหนหมดทันได้นั่นเองเด็กหนุ่มได้ใช่แขนทรวงผ่านร่างของคนที่เข้ามาสอบถามและได้ไล่ฆ่าชาวบ้านที่ละคนไรซึ่งความปราณีในเพียงไม่กี่อึดใจทั่งหมู่บ้านเต็มไปด้วยซากศพและกองเลือดเด็กหนุ่มแด่ทำการเก็บรวบรวม วิญญาณแต่ใบหน้าของเขานั่นมีน้ำตาไหรอยู่ตลอดเวลา.....



ปล.นิทานเรืองนี้สอนให้รู้ว่าความสามัคคีในหมู่คณะเป็นสิ่งสำคัญและอย่าไว่ใจไครแม้กระทั่งคนที่เราคิดว่าเรารู้จักเขาดีแต่ความจิงนั่นมันโหดร้ายนัก.....เอ่อแต่เดียวตกลงนี่มันนิทานนะไม่ไช่นิยาย ^ ^