Verse of Her Soul | เธอคือบทกวีที่ไม่อาจลืมเลือน - นิยาย Verse of Her Soul | เธอคือบทกวีที่ไม่อาจลืมเลือน : Dek-D.com - Writer
×

    Verse of Her Soul | เธอคือบทกวีที่ไม่อาจลืมเลือน

    สิ่งที่เธออยากให้ผมจดจำคือ 'บทกวี' ของเธอ แต่ผมจะจดจำทุก ๆ อย่างแม้กระทั่งชื่อของเธอ... ตราบชั่วนิรันดร์

    ผู้เข้าชมรวม

    228

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    41

    ผู้เข้าชมรวม


    228

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักสีเทา
    จำนวนตอน :  6 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  5 ก.ค. 67 / 05:00 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    sds

    อีกครา แม้เป็นเพียงภาพลวงตา

    อีกครา แม้เป็นเพียงความฝัน

    อีกครา แม้เป็นเพียงจินตนาการ

    อีกครา... ขอเพียงฉันได้เจอกับเธอ
     

    จบท้ายกระดาษด้วยกวีบทหนึ่ง แม้เป็นเพียงตัวหนังสือที่ถูกเขียนด้วยตัวบรรจงบนกระดาษคราฟท์สีน้ำตาล แต่กลับแฝงความหมายอันลึกซึ้งที่ผู้เขียนได้กลั่นกรองมันออกมาจากความหวังอันริบหรี่และไร้แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์

    สำหรับผู้ที่อ่านมันอาจคิดว่ามันเป็นเพียงบทกวีธรรมดาทั่วไปที่ผู้เขียนอาจแค่เพ้อฝันถึงใครบางคนด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์และลึกซึ้งเพียงก็เท่านั้น

    หากแต่ว่าผู้ที่อ่านมันมีสายสัมพันธ์ลึกซึ้งกับบุคคลผู้ซึ่งเป็นคนเขียนบทกวีนี้ก็คงจะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แม้เป็นเพียงตัวอักษรไม่กี่คำก็ทำให้เขาเสียน้ำตาออกมาได้ง่ายอย่างไม่ต้องสงสัย

    และเขาคนนั้นจะเป็นใครอื่นไม่ได้เลยนอกเสียจากตัวผม... ผู้ที่มีความเกี่ยวข้องกับผู้ที่เขียนบทกวีนี้

    ผมคงต้องเรียกเธอว่านักกวีคนหนึ่งแม้ว่าเธอจะบอกว่าเธอเป็นเพียงมือสมัครเล่นก็ตาม แต่ทุกบทกวีที่เธอบรรจงเขียนมันออกมาจากจิตวิญญาณอันลึกซึ้งของเธอมันทำให้ผมหลงใหลและอินไปกับความหมายอันสวยงามที่เธอต้องการสื่อมันออกมาได้เสมอ

    แต่ช่วงเวลาอันล้ำค่าระหว่างผมกับเธอดันเปรียบเสมือนกับนาฬิกาทรายเรือนเล็กเพราะทันทีที่เราได้พบกันเจ้าตัวโหลแก้วที่เต็มไปด้วยทรายก็ถูกเหวี่ยงขึ้นและทำให้กาลเวลาของพวกเราสองคนเริ่มเดินทางและจบลงอย่างรวดเร็วด้วยเวลาอันจำกัด

    มันเป็นเรื่องที่ไม่อาจหยั่งถึงได้เลยว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะกลายเป็นเพียงอดีตที่ถูกเหวี่ยงเข้ามาเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตเท่านั้น ทำให้สิ่งที่ผมเหลืออยู่ตอนนี้มีเพียงความทรงจำอันแสนล้ำค่าและบทกวีสุดท้ายที่เธอได้ทิ้งเอาไว้ให้ มันจึงทำให้ผมนั่งรู้สึกเสียใจและเสียน้ำตาทุกครั้งที่นึกถึงบทกวีของเธอ
     

    เพียงเพราะว่าเราแทบไม่รู้จักกันและกัน แต่ถึงจะพูดแบบนั้นผมคงต้องบอกว่า...
     

    " เราไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกันเสียมากกว่า "

     

    เพราะ... กาลเวลาพรากเราจาก

    เพราะ... เส้นทางชีวิตผลักเราไปคนละทาง

    เพราะ... ความทรงจำกลายเป็นเพียงอดีต

    เพราะ... การพบกันอีกครั้ง เป็นได้เพียงความฝัน
     

    sds

    Verse of Her Soul | เธอคือบทกวีที่ไม่อาจลืมเลือน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น