(Fic)โน่ริท เฟรชชี่(Fresh)น้องใหม่กับพี่ปี2หน้าหล่อ

 

 

 ภาคิน คำวิลัยศักดิ์ (โตโน่)  เป็นลูกท่านผู้อำนวยการของมหาวิทยาลัย แถมพ่อยังเป็นหุ้นส่วนจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยอีก  และเรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี 2 แต่กลับมีแพทย์สนิทที่เรียนอยู่คณะแพทยศาสตร์ 4 คน ซึ่งโตโน่และเพื่อนเค้าทั้งสี่ รู้จักกันตั้งแต่อนุบาลจึงทำให้สนิทกันมาก แต่แล้ววันนึ่งเค้าได้พบเด็กนักศึกษาแพทย์ปี 1 ที่คอยกวนอารมณ์ของเค้า  เรื่องราวในชีวิตของเค้าจะวุ่นวายแค่เมื่อต้องรู้จักริท

 

         เรืองฤทธิ์  ศิริพาณิช (ริท)   หนุ่มน้อยจากจังหวัดร้อยเอ็ด สอบติดที่มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์  ริทและครอบจึงตัดสินใจเข้ามาตั้งรกรากที่กรุงเทพฯ เพราะพ่อแม่ของเค้าต้องการมาทำธุรกิจกับเพื่อนพอดี  เค้าได้พบกับรุ่นพี่คนนึงในวันแรกของการมาเรียน  เค้าก็รู้สึกชอบ แต่โชคชะตาพลิกพลันให้เค้าต้องบังคับฝืนใจตัวเอง และแสดงความรู้สึกที่ตรงกันข้ามกับหัวใจของเขาว่าเกลียดรุ่นพี่ที่ชื่อโตโน่

 

         วรเวช  ดานุวงศ์   (แดน) เป็น เพื่อนสนิทที่สุดของโตโน่  ในบรรดาเพื่อนทั้งหมด  คอยช่วยเหลือโตโน่ทุกอย่าง แม้แต่เรื่องความรัก โตโน่จึงวางใจเค้าทุกอย่าง แม้รู้ว่าเพื่อนคนนี้จะเป็นคนที่ยอมใครไม่เป็น  แต่แดนก็ยินดีช่วยเหลือเมื่อเพื่อนทุกข์ใจ

  

 

           

รัฐภูมิ  โตคงทรัพย์    (ฟิล์ม )  เพื่อนโตโน่เช่นเดียวกันกับแดน  แต่ฟิล์มไม่คอยสนใจเรื่องโตโน่เท่าไหร่  เพราะวันๆเค้าก็มัวแต่โปรยเสน่ห์ให้สาวๆ เนื่องจากหน้าตาของเค้าหล่ออินเทรนด์เกาหลีมากๆ  ทำให้รุ่นน้องหลายคนแอบปลื้ม

สุกฤษฎิ์   วิเศษแก้ว  (บี้)  เพื่อนโตโน่เช่นเดียวกับฟิล์ม  แต่เป็นคนที่ขี้อิจฉาเพื่อน โดยเฉพาะในเรื่องความรัก  เค้ารู้สึกว่าโตโน่กำลังแย่งสิ่งที่เค้ารัก  นั้นก็คือริท เค้าแอบชอบริทโดยไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองกำลังชอบผู้ชายอยู่
          จุรินทร์พร  จุนเกียรติ     (เต้ย)  เพื่อนสนิทของริท  เต้ยเป็นคนที่คอยช่วยเหลือริททุกอย่าง  มีความสุขเมื่อเพื่อนสุข  มีความทุกข์เมื่อเพื่อนทุกข์  แต่เต้ยแอบชอบรุ่นพี่ปี 2 ที่ชื่อฟิล์ม  โดยไม่เค้าไม่เคยกล้าที่จะบอกเขาเลย  เพราะกลัวฟิล์มไม่มีความรู้สึกเช่นเดียวกับเขา

อ่านต่อ : http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=715472&chapter=8#ixzz1UgyXYDZQ

อ่านต่อ : http://www.dek-d.com/board/view.php? อ่านต่อ : http://writer.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=361799&chapter=163#ixzz1UqbhwoI9