จนกว่าเราจะพบกันอีกครั้ง (อสรพิษ)

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

จนกว่าเราจะพบกันอีกครั้ง

                เมื่อ 25 ปีก่อนในจังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือตอนล่าง มีชายหญิง 2 ครอบครัวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันได้ให้กำเนิดลูกสาวภายในเวลาไล่เลี่ยกัน เด็กผู้หญิง 2 คนเติบโตมาพร้อมกัน ทั้ง 2 ครอบครัวช่วยกันตั้งชื่อเด็กว่า เมกับพลอย

เด็ก 2 คนสนิทสนมกันเพราะพ่อแม่มักไปมาหาสู่กันเสมอ แม้จะมีบางครั้งที่เราทะเลาะกันแต่ทั้งคู่ไม่เคยแตกหักกันสักครั้ง พวกเราทำกิจกรรมหลายอย่างร่วมกัน เรียนด้วยกัน กินนอนด้วยกัน เล่นด้วยกัน บ้านักร้องด้วยกันตั้งแต่ประถม แก่งแย่งชิงดีกันไปมาจนไม่มองหน้ากันบ้าง แต่มาวันนี้ก็เข้าใจว่ามันคือสีสันในวัยเด็ก จนกระทั่งเด็กทั้ง 2 คนย้ายมาเรียนโรงเรียนมัธยมที่กรุงเทพด้วยกัน แม้จะอาศัยอยู่คนละทีแต่ก็มักไปมาหาสู่กันเสมอ

                ทั้ง 2 คนชอบร้องเพลง ดังนั้นจึงชอบดูรายการประกวดร้องเพลงต่างๆมาตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งรายการ The Star ได้เปิดตัวขึ้น เมกับพลอยตามเชียร์มาทุกปี ตั้งแต่ปี 1 จนถึงปี 11 แต่ที่ประทับใจมากที่สุด คือ ปี 6 ทั้ง 2 คนชอบแก๊งอสรพิษ ยิ่งได้เห็นพวกเขาใกล้กัน ยิ่งรักมากขึ้นทุกวัน เมกับพลอยหยุดทะเลาะกันถาวรก็เพราะอสรพิษ เนื่องจากทั้งคู่มานั่งดูอสรพิษทะเลาะกันเอง มันน่าสนุกกว่า ฮ่าๆ เมื่อไรที่อสรพิษมีงาน พวกเธอมักหาโอกาสตามไปดูเสมอ จากที่รักแค่คนเดียวก็รักเพิ่มอีกคน สุดท้ายก็รักทั้ง 3 คน กัน ริท โตโน่

อสรพิษ คือ ส่วนผสมที่ลงตัว มิตรภาพอันสวยงามและยากที่จะหาใครมาเปรียบ 

อสรพิษ คือ เสียงหัวเราะทั้งในยามสุขและยามทุกข์       

อสรพิษ คือ สิ่งที่ทำให้เรารู้ว่ามิตรภาพมันงดงามแค่ไหนและมีความสุขเพียงใดในวันที่ได้กลับมาเจอกัน

อสรพิษ คือ กลุ่มคนที่ไม่เคยทำให้ผิดหวังและเป็นแบบอย่างที่ดีในหลายๆเรื่อง

อสรพิษ คือ เพื่อนที่ร่วมเผชิญปัญหาทุกอย่างไปพร้อมๆกันเสมอ แม้ไม่เข้าใจกัน สุดท้ายก็กลับมารักกัน

กุ้ย กาก เกรียน ไม่ว่าจะเป็นยังไง พวกเธอก็รัก รักที่พวกเขาเป็นตัวเอง รักที่พวกเขาเป็น...อสรพิษ

                อสรพิษอาจจะเจอกับคืนวันที่โหดร้ายและอุปสรรคนับไม่ถ้วนกว่าจะมีวันนี้ อาจไม่ได้ร้องเพลงเก่ง ไม่ได้เต้นเก่ง ไม่ได้ตลกที่สุด อาจจะไร้สาระ เหมือนตัวตลก ไม่มีอะไรเป็นจุดเด่นให้ใครดันต่อไปในทิศทางไหน อาจไม่มีเวลาให้แฟนคลับ อาจทะเลาะกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง เสียน้ำตาให้กันบ้าง แต่ไม่เคยสักครั้งที่จะเลิกรัก ไม่เคยคิดจะปล่อยมือสักครั้งแม้ว่าการจับมือมันจะทำให้เจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม

อสรพิษเป็นนักร้องแต่ก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง ย่อมมีรัก โลภ โกรธ หลง เหมือนคนทั่วไป แต่ในความมืดมนของอดีตวันนั้น ยังคงมองเห็นมิตรภาพของพวกเขาอยู่เสมอ เขาอาจไม่ได้จับมือกันแต่ทุกคนก็ยังเห็นว่าคนรอยังคงยืนที่เดิม แม้จะเสียใจจนใครหลายคนคิดว่าไม่อาจกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว แต่พวกเขาก็ยังรอให้มือที่หายไปกลับมาหา พวกเขารอจนกระทั่งมือคู่เดิมกลับมากุมกันใหม่และก้าวไปด้วยกันอีกครั้ง

วันที่มือ 3 คู่จับกันไว้มั่นและโอบกอดกันกลม นั่นคือวันที่แผลของพวกเธอหายสนิท พวกเธอไม่เจ็บปวดจากการไม่ยอมปล่อยมืออีกต่อไป พวกเธอเลือกรักคนไม่ผิดและคิดถูกแล้วที่ไม่ปล่อยและเฝ้ารอจนวันนี้มาถึง วันที่อสรพิษกลับมากอดกันแน่นอีกครั้ง

แม้ว่าวันนี้ ‘อสรพิษ’ จะแยกย้ายกันไปคนละทาง เดินไปตามทางที่ฝันเอาไว้

โตโน่มีวงเดอะดัสต์ ไปสายร็อกเต็มตัว ใช้ชีวิตในแบบที่พี่เลือกเอง สั่งสมประสบการณ์ทั้งดีและไม่ดีจนพี่เข้มแข็งได้อย่างน่าชื่นชม

ริทเรียนแพทย์ ทั้งหนักและเหนื่อย เวลารับงานแทบไม่มี บางทีหายไปนานแต่ทุกครั้งที่กลับมา ริทมีแต่สร้างเสียงหัวเราะให้ ไม่แสดงให้ใครรู้เลยว่าเหนื่อย

กันมี 4 โพดำ เดินตามฝันตัวเองไปเรื่อยๆพร้อมกับกลุ่มใหม่อีก 3 คน ประสบความสำเร็จในหลายงานที่ได้ทำ มีเสียงชื่นชมไม่ขาดสาย บางครั้งเหนื่อยจนแทบยืนไม่ไหวแต่กันไม่เคยลืมยิ้มให้แฟนคลับเลย

เส้นทางที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ทำให้ไม่มีใครรู้เลยว่า ‘อสรพิษ’ จะกลับมาเมื่อไร ไม่รู้เลยว่าวันไหนที่จะได้มาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง แฟนคลับอสรพิษต่างแยกย้ายไปตามเมนแบบเดี่ยว แต่ทั้ง 2 คนยังคงเชื่อมั่นว่าเมื่อไรที่อสรพิษกลับมา ทุกคนก็จะกลับมาเช่นกัน เพราะพวกเรายังคงรออสรพิษอยู่ที่เดิมเสมอ แม้มันจะยาก แต่ทุกคนก็เชื่อว่าวันหนึ่งเราจะกลับมาหัวเราะด้วยกันอีกครั้ง

หลังจากเรียนจบ เมกับพลอยกลับมาอยู่บ้านต่างจังหวัด เวลาตามไปเจออสรพิษช่างเหลือน้อยเต็มที ไม่อาจไปเจอได้เหมือนเก่า บางงานก็พลาดไปอย่างน่าเสียดาย จนปีที่แล้วเริ่มมีงานอสรพิษ นั่นคือการประกวด the star 11 และ คอนเสิร์ต 7 Wonders เพราะอยู่ต่างจังหวัด ไม่อาจไปตามดูในรายการ the star ได้ ความหวังทั้งหมดจึงอยู่ที่คอนเสิร์ต 7 Wonders

ในวันเสาร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เป็นวันแสดงคอนเสิร์ต 7 Wonders รอบแรก แน่นอนว่าเป้าหมายของเราคือ ‘อสรพิษ’ เราเดินทางมาจากต่างจังหวัดในวันนั้น แต่เมมาก่อนเพราะต้องมาทำธุระที่กรุงเทพ แม้ว่ากว่าจะถึงอิมแพคก็สายมากแล้ว โชคดีที่ตอนมาถึงคอนเสิร์ตยังไม่เริ่ม รอพลอยเท่าไรก็ไม่มีเสียที ติดต่อไม่ได้เลยจึงตัดสินใจเข้าไปดูคอนเสิร์ตตามลำพัง ตั้งใจเก็บโมเม้นและไม่ลืมที่จะห่วงเพื่อนแต่ก็เท่านั้น ไม่มีการติดต่อกลับสักครั้งจนคอนเสิร์ตจบและเดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัดพร้อมครอบครัวทันที         

เมื่อมาถึงบ้าน เมตั้งใจไว้ว่าจะเล่าเรื่องอสรพิษอวดเพื่อน ตั้งแต่การแนะนำตัวของอสรพิษ การแกล้งกันบนเวที พาร์ทเดี่ยว พาร์ทแต่งหญิง พาร์ทสคูลบอย พาร์ทบอกความในใจที่ทำให้ร้องไห้ตาม และหลายๆความสนุกที่ทำให้หัวเราะได้ตลอดเวลา แต่เช้าวันถัดมา เมก็ได้รับข่าวร้ายที่ทำให้ชาไปทั้งตัวและใจ เธอไม่อาจพูดอวดเพื่อนได้อีกต่อไป พลอยไปดูอสรพิษไม่ได้เพราะประสบอุบัติเหตุระหว่างเดินทาง แต่ไม่มีใครบอกเม เพราะรู้ว่าทั้ง 2 คนต่างรออสรพิษมานานแค่ไหนและอยากให้ดูคอนเสิร์ตอย่างมีความสุข  

อุบัติเหตุนั้นทำให้พลอยเป็นเจ้าหญิงนิทรา ทุกวันที่ไปหาพลอยที่โรงพยาบาล เมจะเปิดคลิปอสรพิษและคอนเสิร์ต 7 Wonders ให้พลอยฟัง พี่โน่ กัน ริทกำลังทำอะไรก็จะบอก พี่โน่กับกันออกงานไหนหรือริทเรียนหนักแค่ไหนก็จะเล่าให้ฟังเสมอ คอนเสิร์ตกันริทตลกแค่ไหน เกิดอะไรขึ้นบ้าง ทุกครั้งที่อสรพิษโคจรมาเจอกันก็จะบอกเพื่อนเสมอว่า

“เขากลับมาแล้วนะ เขายังรักกันเหมือนเดิม ได้ยินหรือเปล่า เรายังรอเขาอยู่นะ เราจะรอไปด้วยกันนะ”

ทำซ้ำๆเผื่อว่าสักวันเพื่อนจะตื่นขึ้นมารออสรพิษด้วยกันอีกครั้ง

จนกระทั่งวันที่ 9 ธันวาคม มีคิวงานโตโน่กับกันไปออกรายการแฉแต่เช้า คราวแรกมีแต่ความไม่มั่นใจเพราะตารางงานแปรเปลี่ยนบ่อย เหมือนมาทำให้หวังและก็ดับความหวังนั้นซ้ำๆจนกลัวว่ามันไม่ใช่ความจริง จนกระทั่งรู้แน่นอนว่าจะมีงานนี้ด้วยกันแน่ๆ เมถึงได้นอนหลับอย่างสบายใจสักที ในใจคิดแต่ว่าถ้าพลอยรู้คงดีใจมากแน่ๆ

เธอรีบตื่นและไปหาพลอยแต่เช้าเพื่อนั่งดูรายการด้วยกัน คราวนี้นำรูปของอสรพิษติดไปด้วยและวางมันไว้ในมือของพลอย ทั้ง 2 คนจับมือกันตลอดเวลาที่ดูรายการจนกระทั่งจบ เมรู้สึกถึงแรงบีบเบาๆที่มือ เธอดีใจเพราะคิดว่าโอกาสที่พลอยจะตื่นมันคงใกล้เข้ามาแล้ว

แต่มันกลับไม่เป็นแบบนั้น หลังจากดูรายการจบไม่กี่ชั่วโมง กราฟชีวิตทุกอย่างก็ตกฮวบอย่างน่าใจหาย เธอได้แต่ยืนมองหมอและพยาบาลที่พยายามยื้อชีวิตของเพื่อนรักเอาไว้ แต่ก็ไม่ไหว

พลอยจากเราไปแล้ว

จากไปโดยที่เขาไม่มีโอกาสได้เห็นอสรพิษครบ 3 คนด้วยตาของตัวเองอีกครั้งและคงไม่มีวันได้พบอสรพิษอีกแล้ว ต่อไปนี้เมคงได้แต่ ‘รอ’ อสรพิษเพียงคนเดียว แต่เธอเชื่อเสมอว่าเพื่อนรักยังคงมองคนที่รักจากบนท้องฟ้า จะเป็นดาวดวงน้อยที่คอยเปล่งแสงเพื่อดาว 3 ดวงของเธอเสมอ 

อีกไม่นานก็จะครบกำหนด 100 วัน เมยังคงทำทุกอย่างเหมือนเดิมเสมอ ไปหาที่วัด ไปอยู่ใกล้ๆและเล่าเรื่องของอสรพิษให้ฟัง ทุกโมเม้น ทุกรายละเอียด พยายามเก็บให้มากที่สุดทั้งที่รู้ว่าตัวเองความจำไม่ดีพอ แต่ก็พยายามนำมาเล่าให้ฟัง เธอทำได้แค่นี้ แม้อยากจะทำเพื่อเพื่อนมากกว่านี้เป็นครั้งสุดท้ายแต่ก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอขอไปมันจะมีโอกาสได้เป็นจริงไหม แต่เธอก็พยายามเชื่อมั่นว่าจะได้ทำเพื่อเพื่อนเป็นครั้งสุดท้าย

ต่อไปนี้เธอคงไม่มีโอกาสได้ไปเจออสรพิษอีกแล้ว แต่เมก็จะรอเพื่อตัวเธอเอง รอเผื่อในส่วนของพลอย รอสักวันที่อสรพิษจะกลับมารวมตัวครบ 3 คน รอจนกว่าเราจะได้พบกันอีกครั้งและเชื่อว่ามีแฟนคลับอสรพิษอีกหลายคนที่ยังคงเฝ้ารออสรพิษกลับมาเสมอ 

ขอบคุณพลอยใสสำหรับ 25 ปีที่ผ่านมา ที่ทำให้เมรู้ว่าการมี ‘เพื่อนแท้’ มันดีมากขนาดไหน 

ขอบคุณอสรพิษสำหรับ 6 ปีที่ผ่านมา ที่ทำให้รู้ว่า ‘มิตรภาพ’ มันงดงามเพียงใด   

                สุดท้ายนี้แค่อยากบอกว่า ‘เพื่อนดีๆ’ มีค่ามากเสมอ แม้ในวันที่เราห่างกัน อย่าปล่อยมือจากกัน กอดกันให้แน่นเหมือนที่ผ่านมา วันไหนที่ไม่เข้าใจกันให้นึกถึงวันที่เราลำบากมาด้วยกัน  วันไหนที่เรามีความสุขก็อย่าลืมเพื่อนที่เคยร่วมทุกข์กันมา เมื่อได้พบกันแล้วหรือมีโอกาสได้พบเจอ แม้เพียงไม่กี่นาที ก็ช่วยโอบกอดช่วงเวลานั้นไว้เถอะ เพราะเราไม่รู้ว่าวันไหนจะเป็นวันสุดท้ายที่ได้พบ ‘เพื่อนแท้’

============================

บทความนี้ไม่ใช่ของเรานะคะ แต่ขอเพื่อนมาลง เพราะอยากให้แฟนคลับอสรพิษได้อ่านและรออสรพิษไปพร้อมๆกัน ^-^