Memory.

เนื้อเรื่อง

 อดีต..

                     ฤดูร้อนกำลังมาเยือน ได้กลิ่นของแม่น้ำมาจากที่ไกลๆด้วยแฮะ อายาโนะคิดในใจ ปีนี้เธอก็อายุ7ขวบแล้วเด็กสาวหยีตาหลบแดดอ่อนๆที่ส่องมาตรงหน้า ผมสีดำยาวสลวยปลิวสลวยไปกับกับสายลมที่พัดแรง

                                                    "นี่ยูจัง เธออยากจะไปเล่นบนภูเขากันมั๊ย"

                     เด็กสาวหันไปถามเด็กชายรุ่นเดียวกันที่ยืนอยู่ด้านข้าง ยูซาโตะหรือที่เด็กสาวชอบเรียกว่ายูจัง ครอบครัวของยูซาโตะย้ายมาที่เมืองเล็กๆที่ทั้งคู่อาศัยอยู่ตั้งแต่อายาโนะจำความได้ คงเพราะอายุเท่ากันและบ้านติดกันทั้งคู่จึงไปไหนด้วยกันเสมๆ

                                                   " ไม่เอาหละ ชั้นอยากเล่นเกมมากกว่า " เด็กชายกำลังเล่นเกมอยู่ตอบโดยไม่หันมามอง

                                                    "แต่อายาโนะอยากไปบนภูเขานี่"

          เด็กสาวก้มหน้าลงเล็กน้อยพูดเสียงอุบอิบ ทำให้เด็กชายรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เขาก็ยังนั่งเล่นเกมต่อไป

                                                    "รอตอนที่เย็นกว่านี้ละกันนะ อัทจัง"

                                                           " . . . " เด็กสาวยังคงนั่งก้มหน้าต่อไป

                                                     " ... จะว่าไปในตู้เย็นมีไอติมด้วย อัทจังอยากกินมั๊ย"

                                                            ". . ."

                                                     " โอเคๆๆ ไปเล่นบนภูเขากันเถอะ "

                                                     " เย้ๆๆๆ ยูจังใจดีที่สุด " เด็กสาวลุกขึ้นอย่างดีใจ กระโดดไปทั่วแล้วกอดคอยูมะจากด้านหลัง พลางตั้งท่าจะเอาหน้าถูไหล่เด็กชายอย่างดีใจ

                                                      " นี่ อย่าทำแบบนี้น่า " เด็กชายพูดด้วยเสียงไหวๆเล็กน้อย แต่เด็กสาวยังไม่มีท่าทางจะออกจากคอเด็กชายซักนิด..