(FIC boku no hero academia) 108วิธีหยุดเธอไม่ให้ร้องไห้ - นิยาย (FIC boku no hero academia) 108วิธีหยุดเธอไม่ให้ร้องไห้ : Dek-D.com - Writer
×

    (FIC boku no hero academia) 108วิธีหยุดเธอไม่ให้ร้องไห้

    โดย monoshiro

    คาเมลเลียเป็นเงือกน้อยเพียงตนเดียวที่เหลือรอดจากสงคราม วัลดัส เธอพาร่าง อันแสนบอบช้ำว่ายทวนกระแสท้องทะเลแดงฉานมาเกยอยู่ริมชายหาดในโลกที่ไม่รู้จัก

    ผู้เข้าชมรวม

    2,877

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    16

    ผู้เข้าชมรวม


    2.87K

    ความคิดเห็น


    28

    คนติดตาม


    328
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 พ.ย. 64 / 16:59 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

                    ในโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ ‘นางเงือก’ ถูกกล่าวขานว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ามหัสจรรย์ ทั้งความงดงามที่ใครเห็นจำต้องตื่นตะลึง เกล็ดอันสวยสดยามต้องแสงอาทิตย์ราวกับอัญมณี ทั้งนี่ทั้งนั่นสามสิ่งที่น่าทึ่งมากที่สุด..

     

    น้ำตา

    เนื้อ

    และ..เลือดหัวใจของนางเงือก

     

    ตำนานกล่าวว่า ยามนางเงือกหลั่งน้ำตา น้ำสีใสที่หลั่งออกมาจะกลายเป็นไข่มุกเม็ดงาม หากผู้ใดที่ทานเข้าไป ..อวัยวะที่เสียไปจะฟื้นคืนสู่สภาพเดิม โรคร้ายจะหายไป หมื่นพิษมิกล่ำกลาย 

    ส่วนเนื้อนางเงือก หากผู้ใดได้ทานเข้าไป จะไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย 

    และอย่างสุดท้าย ..เลือดจากหัวใจจากนางเงือก ..ผู้ใดที่ป้อนเลือดให้คนตาย คนผู้นั้นก็จะฟื้นขึ้นมาราวกับได้เกิดใหม่ อำนาจท้าทายความตายเช่นนี้ ทำให้ทุกเผ่าพันธุ์ต่างมีความคิดละโมบ

                    

                    ...และเช่นนี้เองจึงทำให้เกิดเหตุการณ์สังหารหมู่ขึ้น หรือเรียกอีกชื่อว่า ‘วัลดัส’


     

    “คุณจะมาเป็นพี่ชายของฉันเหรอ?”

    “อืม!ฉันจะเป็นพี่ชายของเธอเอง”


     

    “พี่อิซึคุ คัตจังแกล้งหนูอีกแล้ว!!”

    “หนวกหูน่ะยัยขี้แย ฟ้องเดกุไปมันก็ช่วยเธอไม่ได้หรอก เฮอะ!”

    10ปีต่อมา

    “ฮือ..พี่ชายอยู่ไหน”

    “ใครหน้าไหนมันแกล้งยัยขี้แยวะ! ยัยนี่ฉันแกล้งได้คนเดียวโว้ย!"


    คาเมลเลีย เงือกน้อยผู้เหลือรอดเพียงหนึ่งเดียวจากสงครามล้างเผ่าพันธุ์ หลังจากที่สลบไประหว่างทางก็ข้ามมิติมาทั้งอย่างนั่นก่อนจะมาเกยที่ชายหาดอย่างงุนงง มีใบหน้างดงามตามฉบับนางเงือกจนต้องหาถุงกระดาษมาสวมปิดหน้า เนื่องจากตอนเด็กโดนลักพาตัว มีนิสัยขี้อ้อนแล้วถ้าโดนทำให้ตกใจมากจนเกินไปก็จะร้องไห้ พอร้องไห้แต่ละทีปานฟ้าถล่มเกิดฟ้ายุฝนฟ้าคะนอง ทำให้เสื้อผ้าที่ตากไม่แห้ง ลำบากให้คนเป็นพี่ชายต้องคอยปลอบอยู่เสมอ แต่หลังจากเข้าศึกษาที่U.A  ก็ร้องไห้น้อยลงนิดเดียว ย้ำ.. นิดเดียว!

     

    คัตสึกิ:ยัยนี่ของฉัน! คนที่ทำให้ยัยขี้แยร้องไห้ได้มีแค่ฉันคนเดียว พวกแกอย่าสะเออะเข้ามายุ่ง!! 

    โชโตะ : ของผมต่างหาก

    อิซึคุ: คัตจัง โทโดโรกิคุง นั่นน้องผม!

    คาเมลเลีย :ฮึก..ช่วยด้วยพี่จ๋า หนูยังไม่อยากเป็นปลาย่าง 

     

        เหล่าว่าที่โปรฮีโร่จะทำเช่นไร.. เมื่อเจอกับภัยพิบัติเดินได้ในสถานะเพื่อนร่วมชั้น แบบทดสอบในโรงเรียนว่าหินแล้ว แต่ปลอบเพื่อนร่วมชั้นคนงามให้หยุดร้องไห้เป็นงานหินยิ่งกว่า 

    ร้องไห้ครั้งที่1:ฝนตกไม่หยุด

    ร้องไห้ครั้งที่2:เกิดพายุ

    ร้องไห้ครั้งที่3:สัตว์น้ำขึ้นมาบนบก?

    เพื่อนๆห้อง 1-A :..ฉันว่ามันมีบางอย่างไม่ถูกต้อง..

     

    ไหนจะเหล่าวายร้ายที่คอยจ้องจะเข้ามารวบหัวเก็บหางเพื่อนคนนี้ตาเป็นมัน ฮีโร่ก็อยากเป็น แต่ถ้าเป็นฮีโร่แล้วเพื่อนคนนี้ยังไม่หยุดร้อง โลกคงได้ถึงกาลอวสาน!


    คุยกับไรท์

    ….มาเปิดเรื่องใหม่ทั้งๆที่เรื่องเก่ายังคงอยู่ในไห ใครชอบเรื่องนี้สามารถคอมเม้นเป็นกำลังใจกันได้น้าา พยายามจะไม่ดองแค่กๆ

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น