++สักวาห้องคิงห้องบ๊วย++

เนื้อเรื่อง

สักวา ห้องคิงส์ กะห้องบ๊วย
>ว่ากันด้วย ความลำเอียง น่าอิจฉา
>ห้องบ๊วยโดด คาดโทษ ต่างนานา
>ไอ้เด็กห่า เด็กเหว เด็กเลวทราม
>ห้องคิงส์โดด เขาไป หาความรู้
>น่าเชิดชู หายไป ทัศนศึกษา
>เรียนแบบเก่ง เปิดโลก นอกตำรา
>ไม่มีว่า เพราะเขาเก่ง เด็กเรียนดึ
>ขอถามว่า ต่อยกัน ใครจะผิด
>ไม่ต้องคิด เด็กห้องคิงส์ ถูกสิพี่
>เขาเด็กเรียน ไม่หาเรื่อง ไม่ราวี
>ไม่เคยมี ความผิด ที่ติดตัว
>เด็กห้องบ๊วย โดนตราหน้า ว่าห่าเหว
>ชั่วช้าเลว มาสาย ไม่เป็นที่
>ไม่เข้าเรียน เกเร ผิดทุกที
>ทั้งๆที่ เด็กสายวิทย์ ผิดเหมือนกัน
>เรื่องมาสาย ข้ออ้าง แมร่งมีเยอะ
>ขอผมเหอะ ขอแฉ เป็นหน้าที่
>เด็กห้องบ๊วย มาสาย ตายทุกที
>อ้างนู่นนี่ มัวเล่นเกมส์ ให้มันมือ
>เด็กสายวิทย์ อ่านหนังสือ เลยตาลาย
>หลับในห้อง ก็โดนเฉ่ง ว่าขี้เกรียจ
>แสนซีเรียส ทีมันหลับ ไม่ผลักไส
>ปล่อยเขาเถิด เขาเรียนหนัก มากเกินไป
>ไอ้ฉิบหาย ผมเจอมัน อยู่ร้านเกมส์

>อ่านหนังสือ ข้างใน ใช่หรือเปล่า
>สอดไส้เข้า เล่มใน โป๊ทุกเล่ม

>พอถึงจารย์ จับได้ โหโคตรเซง
>ให้ครื้นเครง เรียนหนัก เลยพักใจ
>ไม่เป็นไร หรอกครับ เด็กห้องวิทย์
>ท่านไม่ผิด ท่านประเสริฐ เป็นไหนๆ
>ท่านจงเรียน จงเก่ง แข่งกันไป
>ข้างหน้าไซร้ ท่านคงได้ สมใจกัน
>จะเป็นหมอ ฆ่าเมีย ก็เอาเสีย
>เอ็นจิเนียร์ ตึกถล่ม ดั่งใจหวัง
>ส่วนพวกผม ห้องบ๊วย ไม่จีรัง
>วันหน้ายัง ไม่รู้ เป็นอะไร
>ห้องบ๊วยเอ๋ย เล่นเข้าเถิด ให้สนุก
>อย่ามัวทุกข์ ไปแข่งเขา จะเฉาได้
>เรียนให้ฮา มาให้เฮ เป๋บ้าง ไม่เป็นไร
>ชีวิตไซร้ มีรสชาติ ขาดคงตาย
>หัวเราโง่ เรายอมรับ เรียนนั้นยาก
>อย่ามาดัด ซะให้ยาก จะไม่ไหว
>ผมเรียนให้ จบมอหก จบไวไว
>จะได้ไป ใช้ชีวิต ตามต้องการ
>จีพีเอ จีพีอาร์ อย่าได้ฝัน
>รามคำแหง สถาบัน อันยิ่งใหญ่
>ลูกขุนราม 8ปี เจ๋งจะตาย
>แน่กว่าใคร ปริญญาไซร้ ได้เหมือนกัน

>รวยมาหน่อย รังสิต เซนต์จอร์นโลด
>ราชฎัฏ เกษมบัณฑิต อย่างที่ฝัน
>หอการค้า เอแบค จบเหมือนกัน
>ที่สำคัญ ใช้ชีวิต ให้คุ้มเอย 


฿ -- ฿฿ +฿ ฿฿ ++   ฿