เรื่องที่อยากจะเล่า แต่มันเป็นเรื่องเศร้าจะเล่าให้ใครฟัง

เนื้อเรื่อง

เรื่องเศร้าและเรื่องเ_ยๆ ที่มันเกิดกับผม

ไม่กล้าแม้กระทั่งจะเล่าให้เพื่อนสนิทที่สุดฟัง ผมไม่รู้ว่าจะ

ทำยังไง จะปรึกษาใคร และจะจัดการยังไงกับมันดี มันเกิดขึ้นเมื่อ.................ตอนผมอยู่ปี 1 ชีวิตที่สนุกสนาน มีเพื่อน มีกิจกรรม และมีอิสระ มันเป็นชีวิตที่ผมวาดไว้หลังจาำกที่เอ็นทรานซ์ได้ และมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ทว่าเหตุการณ์ที่ผมไม่คิดว่ามันจะเ้กิดกับผมมันก็เกิดขึ้น จากการทำกิจกรรมของชมรม ตอนปี 1 กิจกรรมหนึ่งที่มีให้เลือกทำคือการเข้าชมรมกีฬาที่ตนเองสนใจ แต่ว่าตัวผมเป็นคนไม่ชอบเล่นกีฬา จึงเป็นกิจกรรมที่ผมไม่ค่อยสนใจนัก ไอ่ปุ้ยหนึ่งในเพื่อนผู้ชายในเมเจอร์ไม่กี่คน(เมเจอร์ของผมมี 40 กว่าคนแต่มีผู้ชายแค่ 11 คน) มันเคยเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียนมาก่อน มันเห็นว่าผมไม่มีชมรมสังกัดอยู่มันก็เลยชวน แต่ผมก็ปฎิเสธมันตื้อผมอย่างนี้ทุกวัน ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน จนผมใจอ่อน \"มึงนี่จริงๆ เลยว่ะ อะ...ไปก็ไปแต่กูยังไม่สมัครเข้าชมรมนะโว้ย กูจะลองไปดูก่อน\"ไอ่ปุ้ยดีใจมากจนผมเองเริ่มสงสัย? เย็นวันนั้นไอ่ปุ้ยมารับผมที่ห้องครับ เราอยู่หอในหอเดียวกันแต่คนละชั้น\"ไปกันหรือยังเร็วๆ ไปช้าเดี๋ยวเจอดีหรอก\" ความสงสัยของผมก็เริ่มเพิ่มทวีว่า ไอ่เจอดีของมันเนี่ย มันคืออะไร พอผมกับไอ่ปุ้ยไปถึงสระว่ายน้ำืมันก็โพทนา จนทุกคนในชมรมต่างมองผมเป็นตาเดียว \"นี่เพื่อนกู ชื่อภัทร มันจะมาเข้าชมรมเรา\" สิ่งแรกที่ผมตกใจคือทำไมไอ่ชมรมเนี่ยมันมีแต่ผู้ชาย ทั้งรุ่นพี่ปี 2 และปี 1 และแล้วความสงสัยก็เริ่มกระจ่าง ไม่นานนักมีพี่ชมรมปี 3-4 เข้ามาแต่มันเข้ามาอย่างทอร์นาโด เพราะมันเอาเสียงดังนำมาก่อน ผมตกใจมาก(ถึงแม้จะเจอว้ากในห้องเชียร์ของคณะมาแล้ว แต่ไม่นึกว่าที่ชมรมก็จะมีอีก)\"ไอ่สัดปุ้ย กูรู้แล้วว่าเจอดีของมึงเนี่ยอะไร มิหน้าล่ะที่เหลือรอดมีแต่ผู้ชายผู้หญิงหนีไปหมด\" ตอนนั้นผมมีหน้าที่อย่างเดียวคือเงียบและก้มหน้าหลับหูหลับตาฟังไอ่เ_ยปีแก่มันว้ากเกือบชั่วโมง\"อ้าว...คนนี้ใครว่ะกูไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน\" \"ขออนุญาติครับ\"ไำอ่ปุ้ยยกแขนสุดแนบกกหูตามระเบียบ\"ชื่อภัทรครับ เพิ่งเข้ามาวันนี้วันแรก\" แล้วไอ่เ_ยปีแก่คนหนึ่งก็เข้ามาตะคอกข้างหูผม ผมไม่เห็นหน้ามัน แต่จากการดูขนาดของเท้าซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ผมมองเห็นตอนนี้มันคงตัวควายน่าดู \" ไอ่น้องมึงไปอยู่ไหนมาวะ เขาให้หาชมรมอยู่กันตั้ง 2 อาทิตย์แล้ว\" ผมรู้สึกไม่ชอบแม้กระทั่งเสียงของมันก็เลยตัดสินใจตอบแบบกวนๆ เพราะคิดว่าพรุ่งนี้จะไม่มาแล้ว \"ผมก็ไม่ได้อยากอยู่อะไรมากมายหรอกชมรมเนี่ยเพื่อนมันชวนมาก็เลยมากับมัน ไม่คิดว่าจะมาเจอว้ากนอกห้องเชียร์อีก\" \"ไอ่นี่ปากกล้านะมึง\"แล้วมันก็เรียกเหล่าเพื่อนๆ ของมันมารุมว้ากผม \"มึงว่ายน้ำเป็นมั้ย\"\"ไม่เป็นครับ ก็อยากหัดว่ายอยู่เพราะกลัวตายจมน้ำ แต่ว่าตอนนี้ไม่กลัวแล้วครับและคงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะคงจะตายจมกองน้ำลายที่พี่พ่นใส่หัวผมอยู่