คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เลี้ยงข้าวเด็ก
ตอนที่ 1 เลี้ยงข้าวเด็ก
มือบางจับตะเกียบด้วยท่วงท่าคล่องแคล่วก่อนจะก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารตรงหน้าด้วยความเร็วแสง เสียงสูดน้ำซุปเบาๆอย่างเอร็ดอร่อยทำให้ชายหนุ่มผมแดงตีหน้ายุ่งนิดๆก่อนจะลงมือจัดการกับก๋วยเตี๋ยวต้มยำทะเลเวอร์ชั่นเผ็ดน้อยของตนเองอย่างไม่เข้าใจ
ไม่เข้าใจว่าตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่ ทั้งๆที่เช้านี้เขาก็มีนัดกับสาวๆไว้แล้ว
แต่เขาต้องเลิกล้มนัดสำคัญของตัวเองเพราะเด็กที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ยนะ?
“นี่ถามจริง นายไม่ได้กินไรมากี่วันแล้วเนี่ย?”
มาร์คเอ่ยปากถามเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยความอยากรู้ก่อนที่อีกฝ่ายจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วอมยิ้มแก้มตุ่ยพร้อมกับชู 2 นิ้วส่งให้
มาร์คนั่งมองเด็กหนุ่มตรงหน้าที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาจัดการกับก๋วยเตี๋ยวต้มยำทะเลที่ตอนนี้น้ำซุปสีแดงข้นค่อยๆพร่องไปด้วยความรู้สึกขนลุกพร้อมกับความรู้สึกสงสัยบางอย่างในใจ
ตาเรียวจับจ้องไปที่โครงหน้ารูปไข่ของอีกฝ่ายอย่างพินิจ ดวงตากลมโตที่มีขนตายาวเป็นแพนั้นหรุบต่ำจ้องแต่ของกินเบื้องหน้าตลอดเวลา จมูกโด่งที่รับกับเรียวปากอิ่มดูบวมเจ่อและแดงระเรื่อนิดๆคงเพราะจากความเผ็ดร้อนของก๋วยเตี๋ยวที่อีกฝ่ายกำลังกินอยู่ เรือนผมสีดำเหลือบน้ำตาลที่ถูกทำไฮไลท์สีชมพูด้านหน้า นั่นก็ดูนุ่มน่าสัมผัส ผิวเนียนสีขาวอมน้ำผึ้งแบบคนสุขภาพดีเมื่อบวกกับเรือนร่างบอบบางน่าทะนุถนอม...
เฮ้ย นี่กูเพ้ออะไรว่ะเนี่ย....
มาร์คถอนหายใจกับตนเองเฮือกใหญ่ก่อนจะคีบหอยแมลงภู่ในชามมาแกะเปลือกอย่างไม่เข้าใจกับความคิดของตัวเองนัก
.....................................................
แบมแบมแอบเงยหน้าขึ้นจากชามก๋วยเตี๋ยวของตนเองก่อนจะแอบมองฮยองใจดีที่พาเขามากินก๋วยเตี๋ยว ใบหน้าน่ารักจ้องมองชายหนุ่มผมแดงผู้มีใบหน้าหล่อเหลาซึ่งตอนนี้กำลังตั้งอกตั้งใจแกะเปลือกหอยแมลงภู่จนไม่ทันเห็นว่า เขาแอบจ้องมองอยู่ เด็กหนุ่มวัย 16 นิดๆ 17 หน่อยๆอย่างแบมแบม ลอบยิ้มในใจอย่างลิงโลด เมื่อแผนการของตนสำเร็จไปได้ด้วยดีโดยที่มาร์คฮยองไม่ติดใจสงสัยอะไรเลย
แน่ละ เขาไม่ใช่เด็กที่หลงทางมาจริงๆอย่างที่มาร์คฮยองเข้าใจหรอก
แล้วเขาก็ไม่ได้หิวเพราะอดข้าวอดน้ำมา 2 วันตามที่โกหกมาร์คฮยองไปด้วย
แบมแบมก้มหน้าลงซดเส้นก๋วยเตี๋ยวแทบไม่ทันเมื่อจู่ๆฮยองสุดหล่อก็เงยหน้าใสๆขึ้นมาก่อนจะส่งเนื้อหอยแมลงภู่ที่แกะแล้วเรียบร้อยใส่ลงไปในชามก๋วยเตี๋ยวของเขา
โอ้ย ฮยองน่ารักอ่ะ เอาใจแบมแบมไปเลย -///-
“ กินช้าๆก็ได้เกิดติดคอตายขึ้นมาเดี๋ยวฉันจะลำบาก”
อะ อ้าว ฮยองไหงปากหมา เอ้ย ปากจัดงี้อ่า เอาใจแบมแบมคืนมาเลย -3-
แต่ก็เอาเหอะ ถึงจะปากจัดแค่ไหน แบมแบมก็จะทน
ก็ทำไงได้ ก็คนมันรักไปแล้วหนิ โฮ้ย พูดแล้วเขิล แปบ >///< (แบมแบม ป้าว่านู๋เริ่มแฮ่ดละนะลูก - -*)
………………………………………………
“ไหนมึงบอกว่าไอ้หัวแดงมันรีบเข้ามาวะ นี่ก็ เกือบเที่ยงละ หายหัวไปไหนของมันอีกละเนี่ย”
ชายหนุ่มผมสีเงินบ่นอย่างหงุดหงิดขณะที่กระแทกขวดเครื่องดื่มสีอำพันราคาแพงลงบนบาร์วางเครื่องดื่ม ก่อนที่ชายหนุ่มอีกคนจะนั่งเกาตูด(ย้ำ เกาตูด -*-) จนดังแกรกๆแบบไม่แคร์แขกในร้าน
“ไอ้หวัง มึงอย่ามาซกมกในร้านกูได้มั้ย เด้ะพ่อเตะส่ง”
แจบอมกระซิบด่าเพื่อนซี้อย่างดุเดือด ก่อนจะกวาดสายตามองรอบร้านอย่างระแวดระวัง โชคดีหน่อยที่ในนี้มืด ถ้าสว่างกว่านี้ละก็นี่...กูไม่อยากจะคิดว่ะครับ -*-
“แม่ง ไอ้แจบอม นับวันมึงยิ่งขี้บ่นขึ้นนะเว้ย หน้าตามึงก็ไม่หล่ออยู่แระ ดันมาขี้บ่นเหมือนตาลุงแก่ๆอีก เด้ะมึงก็หาเมียไม่ทันก่อนลงโลงหรอก”
ไอ้สึดหวัง -*-
“มึงอยากแดกเฮนเนสซี่มั้ย”
“เอาดิวะ แหม่ วันนี้เผีเข้าเหรอวะ ร้อยวันพันชาติแม่งเค็มยิ่งกว่ากากตะกอนเกลือในทะเล วันนี้ดันจะเลี้ยงของแพงกู”
“น้ำๆอ่ะกูไม่ให้มึงแดกหรอก อยากมึงเอาขวดๆไปแดกก่อนเหอะมึง”
แจบอมตั้งท่าเตรียมเขวี้ยงขวดเหล้าใส่หัวไอ้เพื่อนปากน้องหมา ก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าของในมือนี่ก็หลายตังค์อยู่
ปาใส่หัวไอ้หวังไปก็ไม่คุ้มอ่ะ ขวดแค่นี้ตั้งหลายพัน -*-
“แม่งขว้างใส่หัวมึงกูเสียดาย เก็บไว้ให้หมาหลังร้านแดกยังได้ประโยชน์กว่าเยอะ”
แจบอมพูดยิ้มๆก่อนจะเก็บขวดเฮนเนสซี่วางลงบนบาร์รวมกับเพื่อนๆของมัน ใบหน้าหล่อเท่ห์พยายามกลั้นยิ้มเต็มที่เมื่อเห็นสีหน้าของไอ้เพื่อนซี้ที่ดูเหมือนคนปวดขี้แต่ขี้ไม่ออก
แม่ง หน้าไอ้หวังอย่างจี้อ่ะ ขรรมเว้ยยยยย
“โห ไอ้แก่หัวเงิน พูดงี้มึงเจอกูหลังร้านเลยมั้ย”
“แม่ง ทำไมมึงสองตัวนี่กัดกันจัง “
เสียงหวานๆที่ดังมาจากข้างหลังทำให้สองหนุ่มที่ตั้งท่าจะไฝว้กันต้องหยุดชะงักไป ในทันที
“เฮ้ย ไอ้จินยอง!”
กราบเท้ารีดทีเคารพรักทุกท่าน
คือดีใจจริงจังที่เห็นมีคนหลงทางมาที่นี่ 55555555555
เราไม่เคยแต่งฟิคศิลปินเกาหลีมาก่อนเลย นี่เป็นครั้งแรก ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยน๊า
ขอบคุณจริงๆค่ะ สำหรับคนที่หลงเข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้
ไรต์ยังแต่งไม่เก่งเท่าไหร่ ถ้าตรงไหนยังไม่ดีเม้นติเม้นชมได้เลยนะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค๊า ^0^
ความคิดเห็น