ชะตาฟ้าลิขวิด​(นิยายวาย)​

สวัสดี​ครับ​ผมชื่อ ขอบฟ้าหรือนายขอบฟ้านี้แหละ​ใช่ครับผมไม่มีชื่อเล่นรึชื่อจริงก็ไม่รู้​ได้ เท่าที่ผมจำได้แม่ก็เรียกผมว่าขอบฟ้ามาตั้งแต่คลอดมั้ง เรามีกันแค่สองคนแม่ลูกพ่อผมนะหรอไม่รู้​สิครับ เท่าทีผมจำความได้​ผมไม่เคยเห็นหรือรู้จักคำว่าพ่อ ผมรู้แค่ว่าพ่อกับเราอยู่กันคนละขอบฟ้าและนั้นคือที่มาของชื่อผม

แม่บอกว่าพ่อรักผมกับแม่แต่เพราะแม่เป็นคนไทย​ครอบครัว​ของ​พ่อจึงรับไม่ได้และที่สำคั​ญ​คือแม่จน ตั้งแต่​นั้นผมก็ไม่เคยถามถึง​เขาอีกเลยผมจะคิดเสีย​ว่า​ผมไม่เคยมีพ่อแล้วกัน ผมมีแค่แม่คนเดียวก็พอเเล้ว​ ผมตั้งใจเรียนไม่เกเรสอบได้สี่ตลอดจนกระจบประถม​ผมก็ได้ทุนเรียนต่อ​มัธยม​ ตอนแรกผมคิดว่าจะไม่เรียนจะออกและช่วยแม่เข็นขายข้าวแกง​ไปตามตลาดนัดแต่เพราะ

'แม่อยากให้ขอบฟ้า​เรียนสูงๆจะได้มีงานดีๆทำตอนนี้แม่ยังพอมีแรง'​

'แต่ฟ้าอยากช่วยแม่นี้จ๊ะ'​

'ถ้าอยากช่วยแม่ขอบฟ้าช่วยตั้งใจเรียนให้สูงๆได้ไหมลูก ช่วยทำความ​ฝันของแม่ให้เป็นจริงได้ไหม'​

สุดท้าย​ผมก็เลือกที่จะเรียนต่อ​มัธยม​ผมจะเรียนให้จบ มอ.6 เท่าที่ผู้มีพระคุณ​มอบให้แต่ใครจะรู้ว่าโชคชะตา​จะเล่นตลก​กับเราทั้งคู่​ได้ถึงขนาด​นี้​

"แม่" ผมเรียกผู้หญิง​ที่นอนอยู่บนเตียงคนป่วยของโรงพยาบาล​รัฐ​แห่งนึง ก่อนหน้านี้​ผมอยู่ในห้องเรียนของโรงเรียน ผมอยู่ มอ.4 กำลังเรียนอยู่กับเพื่อนๆอยู่ๆครูที่ปรึกษา​ก็เดินเข้ามาพร้อมกับประโยค​ที่​ว่าขอบฟ้า​ไปโรงพยาบาล​กับครูแม่เธอเป็นลมหมดสติ  

"ฟ้า" เสียงแหบแห้ง​ที่เรียกชื่อผมยิ่งทำให้ผมอยากร้องไห้​ออกมา พยายาม​แค่ไหนสุดท้าย​ก็​ต้องปล่อยให้น้ำใสๆไหลลงมาจนได้"ฟ้าไม่ร้องนะลูก​ แม่" ผมกอดแม่ไว้แน่นกลัวแม่จะฟื้นขึ้นมายิ่งรู้ว่าแม่เป็นอะไรผมยิ่งกลัว

'คนป่วยเป็นโรคหัวใจนะครับทางที่ดีหมอขอแนะนำ​ให้​ญาติ​ผู้ป่วย​รีบตัดสินใจผ่าตัด​รักษา​เพราะถ้าไม่อย่างนั้นหมอเองก็ไม่รับปากว่าคนป่วยจะอยู่ได้นานแค่ไหน'​

"แม่เป็นยังไงบ้างจ๊ะ เจ็บตรงไหน​มั้ย" ผมผล่ะออกเล็กน้อย มองใบหน้าที่เคยขึ้นสิวันนี้กลับซีดเซียว​ไม่มีเลือด มือหยาบที่เคยหยับยกของหนักมาตลอดกลับแทบไม่มีเรี่ยวแรง​

"แม่แค่เหนื่อยครับฟ้า ลูกมาได้ไงไม่เรียนเหรอ" 

"ฟ้ามากับครูจ๊ะแม่ แม่พักเยอะๆนะคุณ​หมอบอกแม่ต้องนอนโรงพยาบาล​ เดี๋ยว​ฟ้าจะกลับบ้านก่อนแล้วจะรีบมาเฝ้าแม่นะ" ผมมองแม่ที่มีรอยยิ้มแต่งแต้มให้ผมทุกวัน​ แม่เป็นคนที่สวยมากๆใครๆก็บอกว่าแม่ผมสวย

"ไม่ได้ ฟ้า ฟ้าต้องไปเรียน นะคับไปเรียน เลิกเรียน​ค่อยมาเฝ้าแม่ นะลูก​"

" แต่ฟ้า... "

"ที่นี้มีหมอ พยาบาล​ ฟ้าแม่สัญญา​ว่า​จะ​รอฟ้ามาหานะลูก"

แม่นอนอยู่โรงพยาบาล​เข้าวันที่ห้าแล้ว ผมต้องกระเตงรถเมล์​ไปกลับโรงเรียน​กับโรงพยาบาล​ โชคดี​ที่​น้าๆพยาบาล​ช่วยดูแลแม่ตอนกลางวัน และที่สำคั​ญ​อาการแม่ไม่ดีขึ้นเลย

'หมอไม่รับปากนะครับแต่จะพยายาม​เข้าใจ​ว่าหนูมีแค่แม่ แต่หนูก็ต้องเข้าใจด้วยว่าทางโรงพยาบาล​ไม่มีการรักษาฟรีหมอเองก็อยากจะช่วยแต่เงินค่าผ่าตัดหลักแสนมันเกินที่หมอจะช่วยจริงๆถ้าหนูยังไม่มีเงินทางเราก็คงต้องให้คนป่วยกลับไปพักที่บ้าน'​

"เฮ้อ" ผมเผลอถอนหายใจ​ยาว​รอบที่เท่าไหร่​ไม่รู้​เมื่อนึกไปถึงคำพูด​ของคุณหมอ ผมเข้าใจพอๆกับที่คุณหมอ​พยายาม​ที่จะ​ช่วยแม่ผม

"เป็นไรอ่ะฟ้าเราเห็นถอนหายใจ​ยาว​หลายครั้ง​แล้ว แม่ฟ้าเป็นไงบ้าง" อิงเดินเข้ามานั่งข้างผม ผมมีเพื่อนไม่มากนักอิงคือเพื่อนคนนึงทีเรามักจะคุยกันเสมอ อิงไม่มีเพื่อนหรอกครับเพราะข่าวลือ​เรื่อง​ที่อิงเป็นเด็กเสี่ย​ทำให้ไม่มีใครอยากคุยกับอิงเพราะจะมองว่าเป็นพวกเดียวกัน​

"อิงเราอะไรหน่อยสิแต่อิงต้องไม่โกรธ​เรานะ"ผมมองอิงเพื่อรอคำตอบ​

"ได้สิอิงจะโกรธ​ฟ้าทำไมถามมาเลย" ผมชั่งใจ​อยู่​นานก่อนจะตัดสินใจถาม

"ข่าวลือ​ ที่ว่าอิง อิงขายนะ จะจริงมั้ย" ดูอิงจะอึ้งไปที่ได้ยินผมถามแบบนั้น

"อืม... ใช่อิงขาย... อย่าบอกนะว่าฟ้าจะ... "

"อืม... อิงช่วยหาให้ฟ้าสักคนได้มั้ย... ฟ้าต้องการ​เงินหลักแสนไปใช้ค่าผ่าตัด​หัวใจ​ให้แม่...แค่ครั้งเดียวครั้งนี้ได้มั้ยอิง...ฟ้าจะขาย"

เป็นแนวชีวิต​น้องขอบฟ้า คนเราทุกคนย่อมมีเหตุผล​เสมอกับสิ่งที่กระทำลงไป และนิยายเรื่องนี้อาจไปตรงกับเหตุผล​ของ​ใครสักคนก็ได้ในชีวิต​จริง

เปนนิยายชายรักชาย