S.fic haikyuu {Oikage/Kageoi}ลองสลับเพศดูซิ;)

ข้อมูลเบื้องต้น

จู่ๆก็กลับไปติ่งไฮคิวซะได้ แถมไปเจอรูปนี้เข้าเลยคิดไอเดียแปลกๆออกมา แบบขนาดฝฝรั่งยังไม่แต่งเวอร์นี้กันเลยอ่ะ ก็เลยอยากลอง55

ใครที่อ่านแล้วชอบเหมือนกันก็เม้นหน่อยน้้าา เราจะได้รู้ว่าเราไม่ได้ชอบเวอร์นี้อยู่คนเดียว555

ถ้า โออิคาวะ  โทโอรุ เป็นผู้หญิง?

(fem!oikawa tooru x kageyama tobio)

                ในช่วงเวลาหลังเลิกเรียน หน้าโรงเรียนคาราสึโนะมีนักเรียนหญิงต่างโรงเรียนยืนพิงกำแพงอยู่  แม้สายตาของเธอจะจับจ้องอยู่กับโทรศัพท์เครื่องจิ๋ว แต่รูปร่างที่เพอร์เฟค ราวนางแบบและและโครงหน้าสวยล้ำก็ดึงดูดสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาได้เป็นอย่างดี จังหวะนั้นเอง เด็กหนุ่มร่างสูงราว180 เซนติเมตร ก็วิ่งตรงมาทางสาวเจ้า

                “มาสาย!” หญิงสาวหันไปเอ็ด

                “ผมเมลล์ไปบอกคุณแล้วนะครับว่าเย็นนี้ผมต้องสอบแก้” เมื่อโดนว่า คาเกยามะ โทบิโอะ เซ็ตเตอร์ของโรงเรียนคาราสึโนะ ก็เริ่มขมวดคิ้วเถียงกลับบ้าง

                หญิงสาวที่รู้อยู่แก่ใจว่าถ้ามาเร็วก็ต้องรอ แต่ก็ยังมารอก่อนเวลาสะบัดผมหางม้าสีน้ำตาล “ม่ายรู้ล่ะ โทบิโอะจังมาสาย วันนี้ก็จ่ายค่าไอติมให้ฉันละกัน”

                เด็กหนุ่มอ้าปากค้าง “โออิคาวะซังขี้โกง!”

                โออิคาวะ โทโอรุ เซตเตอร์ของโรงเรียนอาโอบะโจวไซ แลบลิ้นปลิ้นตา เธอกระชับกระเป๋าสะพายแล้วเริ่มเดินออกจากโรงเรียนไปพร้อมๆกับ ‘แฟนหนุ่ม’

                “คราวนี้อย่าซื้อการิการิคุงมาอีกล่ะ”โออิคาวะดักเอาไว้

                “ผมไม่เคยซื้อการิการิคุงให้คุณครับ” โทบิโอะเอ่ยตามตรง แถมต่อท้ายในใจ  มีแต่คุณนั่นล่ะครับที่บังคับให้ผมกินการิการิคุงทุกวัน

                “เออน่า อย่าซื้อมาให้ละกัน:P.”

                หลังบทสนทนาจบลง ทั้งสองมาหยุดรอสัญญาณไฟข้ามถนนอย่างเงียบเชียบ โออิคาวะ กลอกดวงตากลมโตสีน้ำตาลไปมา เจ้ารุ่นน้องบ้า รีบๆหาเรื่องชวนคุยสิ หากแต่รอแล้วรอเล่าเจ้ารุ่นน้องจากโรงเรียนเก่าที่ได้เลื่อนฐานะมาเป็นแฟนหนุ่มแบบงงๆก็ไม่ยอมพูดอะไรซักที เธอเลยจำต้องเป็นฝ่ายเปิดประเด็นอีกรอบ

                แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอแกล้งซะหน่อยละกัน!!

                เธอแสร้งทำเป็นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดูเมสเสจ “หวาว หนุ่มๆส่งเมสเสจมาหาฉันอีกแล้วล่ะโทบิโอะจัง” ว่าจบดวงตาสีน้ำตาลใต้แพขนตางอนยาวก็เหลือบมองสีหน้าแฟนหนุ่ม

                แต่โทบิโอะกลับตอบมาด้วยสีหน้างุนงง “เขาส่งมาก็ตอบไปสิครับ?”

                โออิคาวะ โทโอรุกัดฟันกรอด แฟนกันประสาอะไรเนี่ย ไม่มีคำว่า หึง อยู่ในหัวเลยรึไง!??

               “เออ ฉันจะตอบ ตอบๆๆๆ ให้หมดทุกคนเลย!!” เธอตะโกนดังลั่น แล้วก้าวข้ามถนนทันทีที่สัญญาณไฟเปลี่ยนสี

เธอหาได้ใส่ใจว่าตัวเธอเองนั่นแหละที่เป็นคนสร้างเรื่องชวนทะเลาะก่อน ในตอนนี้ความรู้สึกน้อยอกน้อยใจ ทั้งจากการที่ต้องเป็นคนเริ่มอะไรก่อนตลอด ความหว๋งความหวานก็ไม่มี! แล้วนี่ เขา ยังโง่บอกให้เธอตอบเมสเสจคนทีส่งข้อความมาจีบเธออีก! โทบิโอะจัง บ้าที่สุดเลย!!

               โออิคาวะจ้ำเท้าไม่สนใจคนร่วมทาง จนเด็กหนุ่มต้องวิ่งไปคว้าข้อมือเรียวบางเอาไว้

                “ผมขอโทษก็ได้ครับ แต่วันนี้พวกเราทั้งสองคนอุส่าห์ได้หยุดชมรมนะครับ อย่าทะเลาะกันสิ” วินาทีนี้คนเด็กกว่ากลับเอ่ยวาจาเป็นผู้ใหญ่ ในขณะที่คนแก่กว่า…

               “โทบิโอะจังบ้าๆๆๆๆๆ ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ เลิกเลย เลิกๆๆๆ” เมื่อได้ยินคำขอโทษ คนแก่กว่าก็เล่นตัวเต็มที่

               เซตเตอร์หนุ่มของคาราสุโนะ ถอนหายใจก่อนจะล็อกตัวหญิงสาวแล้วก้มหน้าแนบจุมพิตลงบนเรียวปากสีระเรื่อ หญิงสาวผมน้ำตาลสะดุ้งแต่ก็ยอมเอียงใบหน้ารับจุมพิตหอมหวาน ทั้งคู่จูบกันเนิ่นนานอย่างไม่สนใจว่าจะยืนอยู่กลางทางเท้าและมีคนเดินผ่านไปมา เมื่ออากาศใกล้จะหมดลงโออิคาวะก็ดันแผ่นอกหนาออก เธอหอบหายใจด้วยใบหน้าขึ้นสีระเรื่อน่ามอง แต่โทบิโอะก็ยังไม่ได้ถอยห่างไปไหน

               “ไม่เลิกนะครับ” โออิคาวะช้อนสายตาขึ้นไปมอง ก็พบว่าเด็กหนุ่มรุ่นน้องกำลังทำสีหน้ามู่ทู่แบบที่ชอบทำเวลามีอะไรไม่พอใจ เธอเผลอหัวเราะคิก อ่ะๆ เขาง้อขนาดนี้แล้วจะยอมลงให้บ้างก็ได้:P

               “คราวหน้าก็อย่าโง่มากละกัน ต้องห้ามไม่ให้ฉันตอบเมสเสจใครนะรู้รึเปล่า!”เธอยกมือกอดอก แกล้งทำแก้มป่องเพื่อเสริมความคิกขุ(ในมุมมองเธอ)

                “..จะพยายามครับ”โทบิโอะพยักหน้าแบบงงๆ

                “ต้องตอบว่า รับทราบครับ สิ!”

                “ครับๆ รับทราบครับ” เพียงเท่านั้นใบหน้าสวยหวานก็เผยยิ้มกว้าง เซ็ตเตอร์หนุ่มโน้มตัวลงไปกอดหญิงสาวอีกครั้ง

                “คุณก็อย่าบอกเลิกผมง่ายๆอีกนะครับ” เขาอดเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจไม่ได้

                โออิคาวะยังคงยิ้มกว้างให้กับความหน้ารักของแฟนหนุ่ม เธอเอื้อมใบกระซิบข้างหูสีแทน  สิ้นคำกระซิบร่างสูงก็เผยรอยยิ้มแล้วก้มลงมอบจุมพิตหอมหวานอีกครั้ง

กระซิบว่ายังไงน่ะเหรอ?

ฉันไม่มีวันเลิกกับนายหรอกนะ เพราะโออิคาวะซังรักโทบิโอะจังม้ากมากเลยยังไงล่ะ^^

--------------------------------------------------------------

ถ้าคาเกยามะ โทบิโอะ เป็นผู้หญิง?

(Oikawa tooru x Fem! Kageyama tobio)

                “โออิคาวะซังรีบสอนเสิร์ฟสิคะ” คาเกยามะ โทบิโอะใช้ดวงตากลมโตสีน้ำเงินเข้มจ้องชายตรงหน้า

                โออิคาวะ โทโอรุ เซ็ตเตอร์หนุ่มเจ้าถิ่นโรงยิมที่ใช้ฝึกอยู่ขณะนี้  แกล้งทำเป็นไม่รับฟัง

                “อ้อนหวานๆก่อนสิจ๊ะ แล้วพี่จะสอนให้ถึงใจเลย:P” หญิงสาวรับฟังด้วยสีหน้าแดงแปร๊ด ตั้งแต่ตกลงคบเป็นแฟนกันมาโออิคาวะ โทโอรุ ผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนหนุ่มของเธอก็มักใช้วาจาแบบนี้เสมอ

            คนอะไร ไร้ความเป็นรุ่นพี่ชะมัด เธอบ่นในใจ แต่วันนี้เป็นวันดี เพราะทั้งๆที่เป็นวันหยุด แต่แฟนหนุ่มของเธอดันตอบตกลงว่าจะช่วยสอนเสิร์ฟให้แล้วนัดมาเจอกันที่โรงยิมของโรงเรียนอาโอบะโจวไซ เธอจึงยอมๆเสียหน่อย การสอนจะได้เป็นไปได้อย่างราบรื่น

                “โออิคาวะซังช่วยสอนเสิร์ฟหน่อยสิคะ” โออิคาวะกลอกตามองบน คำพูดเปลี่ยนแต่ยังหน้าตายเหมือนเดิมสมเป็นโทบิโอะจังดีจริงๆ

                หญิงสาวที่ตอนนี้รวบผมยาวสีนิลจรดบั้นท้ายไว้เป็นทรงหางม้าเอียงหัวมองเขาแบบงงๆ โออิคาวะจึงได้แต่ถอนหายใจแล้วคว้าลูกบอลเลย์ขึ้นมาไว้ในมือ

                “อยากได้เซอร์วิสเอส ก็ต้องตบลูกลงไปในที่ๆฝ่ายตรงข้ามรับไม่ได้ เล็งที่ขอบเอาไว้ซะแล้วก็..”เขาโยนลูกบอลขึ้นสูง แล้วกระโดดตบเต็มแรง”ปัง”

                คาเกยามะเบิกตากว้างเธอวิ่งไปคว้าลูกวอลเล่ย์แล้วเสริฟตาม แม้จะออกมาไม่เพอร์เฟ็คนัก แต่จากการมองแค่ครั้งเดียวยังทำได้ขนาดนี้ก็ทำให้ในใจของโออิคาวะรู้สึกขุ่นมัวไม่น้อย

                เพราะมีพวกอัจฉริยะพวกนี้ คนที่ฝึกฝนแทบตายแบบฉันถึงไม่มีค่าอะไรไงล่ะ

                “โออิคาวะซังช่วยเสริฟมาอีกรอบได้มั้ยคะ ฉันอยากเก็บจุดที่ผิดพลาดอีกนิด”โทบิโอะที่ก้าวมาประชิดตัวเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เอ่ยถามเสียงใส เขาพยายามปกปิดแววตาที่เต็มไปด้วยความริษยาแล้วคว้าลูกบอลมาไว้ในมือ

และแล้วเขาก็กระโดดเสริฟเต็มแรงอย่างไร้สมาธิ ด้วยการที่ฝึกฝนมานานลูกบอลจึงพุ่งตรงไปลงคอร์ทตรงข้าม หากแต่

                “โทบิโอะจังระวัง!”โออิคาวะตะโกนลั่นเมื่อพบว่าลูกตบที่รุนแรงกำลังพุ่งตรงไปยังแฟนสาว ปัง!! ลูกตบเฉียดลำตัวคาเกยามะไปเพียงไม่กี่เซนติเมตร โออิคาวะใจหายวาบเพราะลูกตบเมื่อกี้เขามั่นใจว่าใส่แรงที่เต็มไปด้วยความโกรธ หากโดนโทบิโอะจัง  โทบิโอะจังคง..

                เข่าน้อยทรุดลงไปกับพื้น คาเกยามะปาดน้ำตาป้อยๆ ถึงเธอจะรักวอลเล่ย์ และเล่นมาเกือบจะทั้งชีวิต แต่ภาพเมื้อกี้มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน

                โออิคาวะรีบวิ่งมาหาแฟนสาว ยิ่งเข้าใกล้เสียงสะอื้นน้อยๆนั่นก็ยิ่งชัดเจนมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มกัดปากแน่น เขาค่อยๆทรุดตัวลงตรงหน้าหญิงสาวแล้วคว้าร่างบางมาโอบกอดให้

                “ไม่เป็นไรแล้วนะ” ขอโทษจริงๆนะโทบิโอะจัง

                เขาใช้มือเชยคางร่างบาง แล้วจูบซับหยาดน้ำตาเค็มปร่า ในขณะที่โทบิโอะกำเสื้อฝ่ายชายแน่นจนข้อมือขึ้นสีขาวซีด ริมฝีปากของเธอยังคงสั่นเครือ “ฮึก โออิคาวะซัง”

                โออิคาวะค่อยๆเลื่อนริมฝีปากลงมาแนบเรียวปากสีระเรื่อเพื่อหยุดเสียงสะอื้น รุ่นน้องสาวเผลอหายใจผิดจังหวะแต่ก็ยินยอมให้แฟนหนุ่มรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากหวาน โออิคาวะใช้มือลูบไล้กายบางเพื่อปลอบประโลมทั้งๆที่ยังไม่ได้ละจุมพิต สาวเจ้าก็โอนอ่อนยอมรับทุกการกระทำก่อนจะต้องผละตัวแล้วกรี๊ดลั่นเมื่อรู้สึกโหวงบริเวณหน้าอก

                “อะ โออิคาวะซังคนลามก!!”โทบิโอะ กระชับยกทรงให้ติดแน่น แม้ว่าตะขอด้านหลังจะพึ่งถูกปลดไปเมื่อกี้ก็ตาม

                คนโดนว่าแลบลิ้นแสร้งทำหน้าเสียใจ

               "โทษที มือลั่นXD” หญิงสาวขมวดคิ้วแน่นแต่เมื่อทำท่าจะลุกขึ้นยืน เธอก็สังเกตุถึงอะไรอีกอย่าง

                หญิงสาวอ้าปากค้าง ซิปกางเกงถูกปลดไปตอนไหนเนี่ยToT “โออิคาวะซัง!!” เธอกรี๊ดอีกครั้ง แต่ชายหนุ่มหาได้สนใจไม่ เขาหอมแก้มร่างบางในใจนึกดีใจที่แฟนสาวหายตื่นกลัวแล้ว แต่ชายชาญเยี่ยงโออิคาวะ โทโอรุก็ไม่ขอทิ้งลาย..

  เขาก้มลงไปกระซิบข้างใบหูน้อยๆ

     เลิกซ้อมแล้วไปบ้านฉันเถอะนะ โทบิโอะจัง

--------------------------------------------------------------------

ฮิ้ววว จบแล้วค่ะ555  ขอให้ชอบกันนะคะ ใครอยากแต่งต่อ มาแต่งในเม้นก็ได้นะ ไรต์ก็อยากอ่านตอนต่อเหมือนกัน55

ฝากติดตามผลงานด้วยนะค้า^^

ปล.อย่าแบนกันเลยน้า;-;