BLOODY HOOD ตำนานหนูน้อยหมวกแดง

ขอก้มกราบอภิวาทงามๆ ฝากเนื้อฝากตัวลงบนตักของรีดเดอร์ทั้งหลาย
สวัสดีและขอบคุณทุกท่านที่หลงเข้ามาเป็นอย่างสูง (ปาดน้ำตา) เฮ้ย เดี๊ยว อย่าเพิ่งไป มาอ่านต่อก๊อน!

เรื่องมันมีอยู่ว่า... ไม่สิ ต้องเริ่มด้วย กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
สาวน้อยนาม 'อลิเซีย' ผู้มีดีกรีเป็นถึงนักล่ามนุษย์หมาป่ามือหนึ่งแห่งเกรนฮอลล์
ดันมาพลาดท่าเสียทีให้กับหมาป่าขนสีเงินยวงตัวหนึ่งในคืนฝนตก (?)
ด้วยความแค้นฝังหุ่นที่เจ๊แกมาจ้วงหมาป่าเก๋ๆ อย่างเราเอาซะมิดด้าม
มนุษย์หมาป่าเลยจัดการกัดหมับเข้าไปหนึ่งดอก ต่อด้วยร่ายคำสาปร้าย
ให้แม่นางอยู่ในร่างเด็กอายุห้าขวบไปตลอดกาล
แต่ประเด็นมันอยู่ที่เรื่องหลังจากนั้น และประเด็นนั่นก็คือนิยายเรื่องนี้
อลิเซียผู้ต้องการล้างคำสาปปัญญาอ่อน นำทัพออกเดินทางตามหาหมาป่าและฆ่าทิ้ง!
การผจญภัยตามหาไอ้หน้าขนไปตามโลกกว้างจึงเริ่มต้นขึ้น
พร้อมพรรคพวกสุดเฮ้วและหนึ่งตัวป่วนกวนบาทา
แต่บอกไว้ก่อนว่ามันไม่ได้ฮาเหมือนคำโปรย เพราะเรื่องนี้มันเป็นแฟนตาซีขนานแท้เลยล่ะคุณ!(จริงเรอะ)

 

[คำเตือน: สิ่งที่จะอ่านต่อไปนี้ไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องนัก เอิ๊กส์]

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ช่วง ไรต์เม้าเขย่าเม้น (?)
แต่งไปแต่งมาชักงงเองว่า นี่ตัวฉันกำลังแต่งนิยายประเภทใด
คิดๆไป เอ... ชี้แจงให้ท่านผู้อ่านฟังด้วยเลยดีกว่า
สำหรับเรื่องนี้นะฮ้า จะหนักไปทางแฟนตาซี
แต่ถ้าถามถึงคอนเซปล่ะก็...
มันไม่ใช่แนวออนไลน์ที่กำลังอิน หรือแนวโรงเรียนที่เริ่มเอาท์
ยุคนี้ สมัยนี้ มันต้องอินดี้ฮ่ะ อินดี้!! ใช่มะฮ๊า

จะว่าคล้ายนิยายฝรั่งพวกแวมไพร์-มนุษย์หมาป่า ก็พอจะมีเค้า (ข้าพเจ้ารักนิยายแนวนี้!)
แต่ขนาดแต่งมาเป็นสำนวนบ้านเกิดยังกระจอกงอกง่อยอยู่แล้ว
เลยไม่อยากจะไปเลียนแบบสำนวนฝรั่งมังค่า อนุรักษ์ความเป็นไทยอยู่เยี่ยงเดิม
 

จะว่ามันเป็นแนวการ์ตูนญี่ปุ่นก็ไม่ใช่ แต่ก็พอมีส่วนผสมอยู่นะ
เพราะไรต์ชอบดูอนิเมะ! (ตูเสพทุกสื่อ)

 

แต่ส่วนผสมทั้งหมดนี้ ไรเตอร์จะพยายามทำให้กลมกล่อมเท่าที่สามารถ
แต่มันอาจจะไม่มีเค้าของอะไรเลยก็เป็นได้
เพราะสิ่งที่ยังเหลืออยู่ คือความเป็น 'BLOODY HOOD หนูน้อยหมวกแดง' นั่นเอง


 

แต่ไรต์จะพยายามสอดแทรกความฮาลงไป (?) อย่างเต็มที่นะเออ
บทแรกๆ รีดเดอร์อาจจะรู้สึก เอ่อ โอ้ อุ้ย เอ๊ะ บ้างอะไรบ้าง
แต่ได้โปรดอ่านและชี้แนะข้าน้อยด้วยคอมเมนโตะหน่อยนะเคอะ ข้าน้อยขออออ

 

สุดท้ายนี้ หลังจากเวิ่นเว้อมานาน
ขอฝากนิยายน้อยๆ กลอยใจเรื่องนี้ให้อยู่ในอ้อมอกอ้อมใจพ่อแม่พี่น้องทุกๆ ท่านด้วยนะฮ๊า
อ่านแล้วอย่าลืมชี้แนะ
พิมพ์มาแค่พยางค์เดียวข้าพเจ้าก็ปลาบปลื้มอย่างมากแล้วล่ะฮ่า

 

รักคนอ่านชะมัด!!! จุ๊บุ








เม้นด้วยนะง้าบ


 

B B