I Love You รักนะ(ไอ้)คุณเตี้ย(BL)

ข้อมูลเบื้องต้น

บีบี เด็กหนุ่มหน้าสวย ผมดำผิวขาว แต่ปากช่างไม่เหมาะกับหน้าตาของเขาเลย

นินิว ชายหนุ่มหุ่นดี ผิวขาว เขาอยู่ชมรมนักร้องไอดอลเป็นที่ชอบใจของสาวๆ

บาส ชายหนุ่มหน้าหวานพี่ชายของบีบี รักน้องถวายชีวิต

เนื้อเรื่อง

I Love You รักนะ(ไอ้)คุณเตี้ย(BL)


เรื่องนี้ไม่เหมาะกับผู้ที่โลกสวยทั้งหลายเพราะ

นี่คือเรื่องราวของ ชาย รัก ชาย

ย้ำ ชายรักชาย

ย้ำอีกรอบ ชาย รัก ชาย

ไม่ชอบได้โปรดกรุณากดออกที่มุมบนขวามือนะ



 

I Love You รักนะ(ไอ้)คุณเตี้ย(BL)

 

ดีฮ่ะผมชื่อบีบี เด็กปีสองคณะบัญชี หน้าใสและหล่อมาก ผมอยู่ชมรมหมากล้อมฮ่ะ หลายคนสงสัยมั้ยคือเชี่ยราย

มันคือหมากโกะสีขาวดำทำไงก็ได้ให้เราล้อมเขาให้หมดก็พอ และจับตัวในวงล้อมมาเป็นเฉลยของเรา เพื่อรักษาพื้นที่ให้มากที่สุดคนนั้นคือผู้ชนะ

ผมฉลาดฮ่ะ เก่งมากกกที่สุดในสามโลก ใครจะเเข่งกับผมต้องคิดมาล่วงหน้าสามวัน ฮ่าๆๆๆ ซึ่งห้องชมรมผมติดกับโรงอาหาร

แม่งโคตรมีสมาธิ โจ๊ะแจ๊ะๆ วุ่นวายชิปหายผมเลยมาซ้อมตอนเย็นอย่างเดียว

แต่

ไอ้ชมรมนักร้องไอดอล ก็เสือกมาซ้อมกันในที่ๆผมซ้อมครัช โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้ง ผมอยากจะบ้าตาย

ตึกๆๆ

ผมเดินอย่างมั่นใจไปหาตานั่น

หัวหน้าชมรม ไอ้นินิว ปีสามคณะนิเทศ ไอ้เชี่ยเนี่ยเป็นเพื่อนของพี่ชายผมเองหล่ะ

"นี่ไอ้นิวมึงช่วยออกไปได้ป่าวว่ะ"

"ห๊ะ!"

ทุกสายตาจับจ้องมาที่ผม ผมกวาดสายตามองพวกนั้นอย่างไม่แคร์ พวกมันมองผมอย่างกับไปปาดคอบรรพบุรุตพวกมัน เหอะ

"กูจะซ้อมหมากล้อม มึงช่วยย้ายสังขารของพวกมึงออกไปด้วย มันรบกวนกูมาก"

"พูดให้ดีนะไอ้เตี้ย"

"กูบีบี ไม่ใช่ไอ้เตี้ย นะไอ้เป  รต"

"ฮ่าๆๆ มึงนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะอย่าถือว่าพี่มึงถือหางมึงสิ บี๊บ"

"อย่ามาย่อชื่อกู"

"ช่วยออกไปละกันกูพูดดีๆละ"

มันเดินเข้ามาใกล้จนผมจนมุมและใกล้จนผมหายใจไม่ออก มือแกร่งกั้นตัวผมให้ติดกับผนังพร้อมโน้มใบหน้าคมเข้ามาจนจมูกเราสัมผัสกัน

ผมจ้องหน้ามันอย่างหาเรื่อง

"หรือมึงอยากเจอเหมือนคืนนั้นอีก หืม"หน้าคมเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกระตุกยิ้มอย่างมีเล่ห์จนหน้าหมั่นไส้

ใช่ซี่มึงข่มขืนกูในคืนนั้นนี่ หึจะเอามาต่อรองหรอ ไอ้หน้าหมาเอ้ยยยย

Ninew#

คืนนั้นผมกับไอ้บาส เพื่อนซี้สุดๆของผมเองมันคือพี่ของไอ้เตี้ยนั่นแหล่ะไปฉลองกัน

"บาสมึงไหวมั้ยว่ะ"

"มึงดูหน้ากูแมร่งงงยังจะถาม"

เออหว่ะ สภาพแม่งพูดเสียงดังโหวกเหวก เดินก็จะล้มดีไม่ล้มดี ผมก็เมาๆมึนๆแล้วหล่ะนะ วันนี้เป็นวันที่เราได้ส่งโปรเจคให้แก่ อาจารย์เหี้ยม(นั่นชื่อท่าน= =)แมร่งรู้สึกเหมือนบินได้เลยมาฉลองซ่ะหน่ยแต่สภาพเราในขณะนี่ผมกลับบ้านไปโดนยำเละแน่

"บาสๆ"

"ไรว่ะ"

"กูไปนอนกับมึงด้วยดิว่ะ"

"เอ้าไอสัสมึงจะนอนกับกูหรอว่ะคิดไรว้าาา..."

เห้ยยยแม่งพูดกันอยู่ดีๆล่วงไปแล้ว หัวฟาดพื้นมั้ยนั้น ช่างแม่งเหอะพากลับบ้านดีกว่า

"พี่บาสสสส"

เสียงใครว่ะน่ารักสาดดดผมหันไปกับหน้าหวานๆของมึงเลยคอแทบเคล็ด ขนาดเสียงในผับมันดังอื้อขนาดนี้แต่เสียงมึงนี่เข้าหูกูแล้วกูบอกตรงๆก็ติดใจหว่ะ

"นี่มึงเป็นใคร ทำไรพี่กูไอ้สัส ไอ้ตูดหมาไอ้ชาติชั่ว"

โหแม่งหน้าตาก็ดีแต่ปากแม่งหมาสัดๆ ไม่เหมาะกับหน้าหวานๆของมึงเล้ยยยย

"กูเป็นเพื่อนพี่มึงอ่า"

"โหไอ้เลว มึงทำงี้กับเพื่อนหรอว่ะ"

"มึงฟังกูหน่อยมั้ย"

"ไม่เว้ย"

"งั้นช่างแม่ง"

"นี่มึงด่าแม่กูหรอไอสัส พร่องมึงสดุดตายายตายรึไงไอ้ห่า"

"ไอ้บี๊บ"

"อย่ามาย่อชื่อกู!!!!"

ผว่ะ ตุบ ตับ ผว่ะ

สรุปผล

ไอ้เตี้ย คิ้วแตกเย็บ สองเข็ม กระดูกขาร้าว(สงสัยตอนผมยันเข้าให้ด้วยความโมโห = =)

ผม คิ้วแตกเย็บ สองที่เดียวกับไอ้เตี้ยนั้นแหล่ะ (ผมสดุดไอ้บาสที่นอนเกะกะล้มลงคิ้วแตก= =)

และเราเครียกันด้วยความเข้าใจกันดี?และไปที่บ้านของพวกมันเพราะสภาพอนาถกว่าตอนอยู่ในผับเสียอีก

"นี่ห้องมึง"นิ้วเรียวชี้ไปยังประตูไม้สีน้ำตาล วันนี้พ่อแม่มันไป ต่างประเทศเลยมีแค่พวกเราส่วนแม่บ้านไม่อยู่เนื่องจากลาไปบวช            = = สงสัยปวดหัวกับมึงจนปลงไปเองแน่ๆ ไอ้บาปหนาเอ้ยยย

แต่สภาพมึงล่อตาล่อใจกูมากนะ เสื้อแขนยาวพี่(เพราะแม่งตัวใหญ่เท่าๆกับของกูเลย แค่เสื้อหล่ะนะที่ใหญ่กว่า ฮึๆๆ)กับกางเกงบ๊อกเซอร์เก่าๆย้วยๆ มึงสาบานกับกูว่ามึงรวย

"สัสจ้องไรนักหนาว่ะไอ้นินิว"

"ปากมึงเนี่ยน๊าาา"กูไม่ไหวแล้ว ผมกระชากร่างบางและอุ้มพาดบ่า พร้อมเปิดประตูห้อง

ตุบ

ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงขาวมองหน้าผม

"มึงจะทำอะไร"

"ทำงี้ไง"

ผมดึงไทค์ตัวเองออก มันเหมาะกับตอนนี้สุดๆแล้ว เป็นเชือกมันไอเชี่ยนี่ทีนะลูกรัก มันเป็นไทค์โปรดผมหน่ะ แต่คุ้มแล้วถ้ากูจะได้สั่งสอนไอ้เด็กเวรนี่

ผมใช้ไทค์มันมือมันไว้เหนือหัว ส่วนขามันเจ็บอยู่ดิ้นไม่ได้มากหรอกฮึๆๆ

"ปล่อยกูนะไอ้เวรรรรร"

"เสียงดังไปก็เท่านั้น มึงเก็บเสียงไว้ดังหวานๆต่อจากนี่ดีกว่า"

ผมกระชากเสื้อมันขาดกระจุย สีหน้าของร่างบางซีดเผือกด้วยความตกใจและกลัว

ผมเริ่มไซ้ซอกคอ และยอดอก

"อ๊ะ ปะ ปล่อยกูน๊ะ"

"เสียงหวานขึ้นเยอะแต่กูขอฟังอีกนะกูชอบบบ"

"ไอ้โรคจิต อ๊ะ อื้มมม อ๊าาาเจ็บบบ มึงกัดหาป้ามึงหรอไอ้ควายยย"

"ฮ่าๆปากนี่มันช่าง"ผมก้มลงไปจูบปากชมพูสดด้วยความหมั่นเขี้ยว ลิ้นร้อนสอดผสาน ผมเคลิมเคลิ้มจนลืมเว้นจังหว่ะให้ร่างบางหายใจ

ลูกแมวน้อยลืมตาหวานเยิ้มนั้นขึ้นโอ้ยผมละลาย

ผมถอดกางเกงมันออกและหยอกเย้าส่วนนั้นของมันจนปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา น้ำรักไหลทลักเต็มฝ่ามือผม

ใบหน้าที่ซีดเผือกตอนนี้ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงไปแล้ง สงสัยอายหล่ะมั้ง

"มึง ปะ ปล่อยกูไปเหอะนะ"

"แน่ใจหรอว่าจะให้กูปล่อยมึง"

"ชะ ใช่ ปล่อยกูไปเหอะ"

"โทดทีหว่ะกูยังไม่เส็จ"ผมสอดส่วนนั้นของผมบ้าง กูยังไม่ได้ปล่อยเลยนะเว้ยเห็นใจกูมั้งดี๊

"ม๊ายยยยเจ็บเอาออกไป"

"อ๊ะๆๆ"

ร่างบางดิ้นพล่านๆแต่ผมไม่สนใจ ใส่จังหว่ะให้แรงและเร็วขึ้นจนผมปล่อยของเหลวสีขาวในตัวของร่างบางโดยไม่ถามความสมัคใจ

"ไอสัสกูเกลียดมึง"

ผมแกะไทค์ที่ผมผูกมือมันไว้ออก รอยแดงที่ชัดนั้นน่าจะเจ็บปวดน่าดู ร่างบางจ้องผมตาเขม็ง มันคงลุกไม่ไหวหล่ะถึงได้ไม่หนีไป

ผมนั่งลงข้างๆร่างบาง

เขาหันไปอีกทาง

"นี่มึงร้องหรอ"ผมจับหน้ามันให้หันมาหาผม

เพรียะ

มือผมโดนปัดออกอย่างไม่ใยดี

"อย่ามาแตะกูอีก"

"กูขอโทษ"

"พอเหอะ"มันหันหน้ามาหาผม ดวงตาสองข่างที่เต็มไปด้วยรอยน้ำตาที่โดนปาดออกอย่างไม่ใยดี ได้ไหลออกมาอีก ผมทนเห็นภาพนี้ไม่ได้มันเจ็บปวดหลือเกิน

ผมจูบซับน้ำตานั้นเบาๆและกอดร่างบางไว้ผมเอนตัวลงนอนแล้วห่มผ้า ร่างกายที่สั่นระริกได้หยุดลงและผมก้มลงไปดูพบว่าหลับไปแล้ว

เด็กน้อยเอ้ย

"กูรักมึงนะ"

ตื่นมาตอนเช้าร่างบางก็หายไปแล้ว ไอบาสบอกว่ามันไป มหาลัยแล้ว

จบพาทผมล่ะไปอ่านของไอ้เตี้ยต่อละกัน

BB#

เรื่องเมื่อคืนนั้นยังวนเวียนอยู่ในหัว แต่ผมไม่กลัวมันหรอกนะ

"นี่มึงขู่กูหรอ"

"กูขู่ตอนไหนว่ะมานี่เลย"ผมโดนมือหนากระชากลากถูกมาในตรอก ลับตาคน

แขนแกร่งยังคงคั่นผมไว้ไม่ให้ไปไหร ผมจ้องหน้ามันด้วยความอาฆาตแค้น

แต่ไม่ทันตั้งตัวเขาก็กดจูบลงมา ลิ้นร้อนลามเลียไปทั่วปากผม ฮึเล่นงี้ใช่มั้ยผมกัดลิ้นมันจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคุ้งในปากมันยังจูบผมต่อไม่เลิกรา แล้วมันก็ถอนจูบออกซ่ะดื้อๆ

"มึงพอใจยัง "มันซับเลือดที่ไหลออกมาทางข้างๆปาก

"พอใจอะไรของมึง"

"กูขอโทษ เรื่องคืนนั้น"

"ไอ้สัสมึงมาพูดไรกูไม่รับคำขอโทษจากมึงหรอกนะ ไอ้หน้าหมา ไอ้เต่าไร้กระดอง ไอ้หอก ไอ้..."

"กูรักมึง"

"ห๊ะ"

"กูรักมึงกูชอบมึงกูอยากได้มึง กูไม่อยากให้มึงไปเป็นของใคร กูคิดถึงแต่มึง กูขอโทษที่ทำอะไรเลวๆแบบนั้นกับมึง"

ผมอึ้งกับคำพูดของมันมาก

ผมนี่สตั้นเลย

"คบกับกูนะ"

"หาาาาา"

"คบกับกูนะมึงหูหนวกหรอ"

"กะ กู"

"ไม่พูดแสดงว่าตกลง "

"ขี้โกงชะมัดเลยหว่ะ"

"รักนะ"

จุ๊ฟฟฟฟฟ

ปล.

จาก บีบี

ความจริงแล้วผมชอบเขาตั้งแต่เห็นเขาครั้งแรกตอนเด็กๆโน๊น เขาเป็นเพื่อนพี่ผม ที่มาเล่นบ้านผมบ่อยๆ แต่ผมอ่าไม่ค่อยจะชอบไปเล่นเท่าไหร่ก็มันเล่นบาสกันนี่ผมเตี้ยอ่ามันเป็นปมด้อยน้าาารู้มั้ย คนหล่อน้อยใจนะฮึ

จาก นินิว

ผมอ่าเห็นมันตอนเด็กๆอ่า ผลุบๆโผล่ๆอยู่ที่ประตูระเบียงห้องที่ยื่นออกมาด้านนอกชั้นบนของบ้านไอ้บาสตอนแรกนึกว่าผีที่ไหนได้นั้นมันเมียคนสวยของผมในตอนนี้ต่างหาก

จบ...